Search the Community

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, αν οι υπερήρωες χρειάζονται κάποια ψυχολογική υποστήριξη, καθώς αντιμετωπίζουν τεράστιες απειλές και σώζουν τον κόσμο συνέχεια; Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, όχι. Το σκέφτηκε, όμως, ο Τομ Κινγκ, αναμφισβήτητα ικανός συγγραφέας, που υποφέροντας και ο ίδιος από κρίσεις άγχους, συνέλαβε την ιδέα του Sanctuary, ενός ησυχαστηρίου, ας το πούμε, όπου θα πηγαίνουν οι υπερήρωες μέχρι να ανακάμψουν ψυχολογικά, εξομολογούμενοι τις σκέψεις τους σε μια μορφή τεχνητής νοημοσύνης. Το άσυλο είναι σε μυστική τοποθεσία, οι εξομολογήσεις των ηρώων δεν καταγράφονται και γενικά όλα μοιάζουν να βαίνουν καλώς. Μέχρι τη στιγμή που διαπράττονται φόνοι υπερηρώων στο άσυλο και ως ύποπτοι θεωρούνται ο Booster Gold και η Harley Quinn, οι οποίοι, όμως, επιμένουν, ότι δεν έχουν διαπράξει τα εγκλήματα και κατηγορούν ο ένας την άλλη. Στην υπόθεση θα εμπλακούν οι τρεις μεγάλοι της DC (Superman, Batman, Wonder Woman), αλλά και άλλοι ήρωες. Δεν θα μακρηγορήσω: μου αρέσει ο Τομ Κινγκ και βρίσκω την αρχική ιδέα πρωτότυπη και καλή. Δυστυχώς, όμως, αντί να επικεντρωθεί στο βασικό σημείο, το πώς δηλαδή κάποιοι άνθρωποι με απίστευτες δυνάμεις ταλαιπωρούνται από τον ίδιο τους τον εαυτό, κάτι που δυνητικά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον, ο Κινγκ αναλώνεται σε μια μάλλον αδιάφορη "αστυνομική" ίντριγκα. Ένα επιπλέον αρνητικό σημείο είναι, ότι εμφανίζονται πάρα πολλοί λιγότερο γνωστοί υπερήρωες (κάποιους/ες δεν τους/τις ήξερα ούτε εγώ) κι αυτό κάνει το μη ενημερωμένο αναγνώστη της DC να χάσει ελαφρώς τη μπάλα. Δεν αρνούμαι, ότι υπάρχουν και καλές στιγμές στο κόμικ ("I am Batman, I don't do press", μια ατάκα, που μου έμεινε), αλλά χάνονται μέσα στη γενική αδιαφορία. Ευτυχώς, το σχέδιο του Κλέι Μαν, που είναι ο κύριος σχεδιαστής, αφού υπάρχουν και άλλοι - όλοι τους καλοί, είναι εξαιρετικό και βοηθάει την κατάσταση και κάπως έτσι, το κόμικ κυλά από αδιάφορα έως ανώδυνα. Εξάλλου, από ό,τι καταλαβαίνω, κυρίως το σχέδιο επαινέθηκε. Δεν νομίζω, ότι υπάρχει κάποιος λόγος να το διαβάσετε, εκτός αν θέλετε να διαβάσετε κάποιες από τις ενδόμυχες σκέψιες υπερηρώων της DC. Για να είμαι ειλικρινείς, αυτές μου φάνηκαν τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του κόμικ. Είναι προφανές, ότι παρά τον τίτλο, το κόμικ δεν έχει καμία σχέση με τις διάφορες "Κρίσεις" που από καιρού εις καιρόν ταλανίζουν το σύμπαν της DC. Εννέα τεύχη, συγκεντρώθηκαν σε έναν τόμο, εγώ έχω το hardcover, που περιέχει και κάποια σχέδια του Μαν. Υποθέτω, ότι θα βγήκε και σε έκδοση με μαλακό εξώφυλλο. Όλες οι εικόνες είναι από το Ίντερνετ.