Search the Community

Η πρώτη μου επαφή με τους X-Men έγινε όταν ήμουν μικρή και παρακολουθούσα την animated σειρά X-Men: Evolution στη τηλεόραση. Από τη πρώτη στιγμή, μού δημιουργήθηκε μία αγάπη για την ομάδα αυτή κυρίως επειδή μου άρεσε το γεγονός ότι όλοι οι χαρακτήρες ήταν διαφορετικοί και μοναδικοί, το ότι ήταν νέοι και μπορούσα να ταυτιστώ μαζί τους. Λειτουργούσαν όλοι σαν μία μεγάλη οικογένεια και ο ένας πρόσεχε τον άλλον. Επιπλέον, μου άρεσε το ότι οι νεότεροι μεταλλαγμένοι λάμβαναν μαθήματα από τους «παλιούς» στο Ινστιτούτο του Xavier, κάτι που δημιουργούσε μία ευχάριστη και ξεχωριστή «σχολική» αύρα. Οπότε, μεγαλώνοντας, στράφηκα στην ανάγνωση και συλλογή κόμικς των X-Men. Ένα εξ αυτών θα ήθελα να παρουσιάσω παρακάτω. Το κόμικ αυτό ονομάζεται X-Men Second Coming! (2009) Η ιστορία αυτή είναι το τελευταίο μέρος μιας μεγαλύτερης που ξεκίνησε από τα Messiah Complex, Utopia,Nation X και Necrosha. Οι συγγραφείς κυρίως είναι οι Craig Kyle, Christopher Yost, Matt Fraction και σχεδιαστές οι David Finch, Terry Dodson & Mike Choi. Ο μεταλλαγμένος πληθυσμός είχε περιοριστεί σε 181 άτομα και για περισσότερο από ένα χρόνο κανένας νέος μεταλλαγμένος δεν είχε γεννηθεί, μέχρι που εμφανίστηκε η Hope, ένα μεταλλαγμένο κορίτσι. Η Hope στάλθηκε στο μέλλον για τη προστασία της υπό τη επιτήρηση του Cable, ενός άλλου μεταλλαγμένου. Τώρα όμως, η Hope και ο Cable επέστρεψαν στο παρόν! H Hope αντιμετωπίζεται ως ένας «μεσσίας» για τους μεταλλαγμένους, ένας που θα φέρει την ειρήνη και ένα καλύτερο μέλλον για εκείνους. Ωστόσο, μία ομάδα ανταγωνιστών, οι Purifiers, τους οποίους ηγείται ο Bastion, θέλουν να εξαλείψουν την Hope, βάζοντας έτσι ένα τέλος στη μεταλλαγμένη φυλή και στους X-Men. Το κόμικ αυτό έχει μία ιστορία σκοτεινή, ενίοτε ωμή και περιέχει πολλές ανατροπές, διότι κανένας ήρωας δεν είναι ασφαλής. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα ενισχύεται από το σχέδιο, όπως του Finch, και τα πιο σκούρα χρώματα. Η ιστορία διαβάστηκε πολύ γρήγορα, καθώς είχα αγωνία να δω τι θα γίνει. Εν τέλει, τα φινάλε με αποζημίωσε! Γενικά, αυτό το κόμικ το απόλαυσα πολύ και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους των Χ-men! «It’s always been a bad time to be a mutant. This may be the worst.»

Ο Adventureman είναι ένας ήρωας pulp μυθιστορημάτων και κόμικς, αλλά αυτός και η ηρωική παρέα του έχουν ξεχαστεί πλέον από το κοινό. Οι μόνοι που τον θυμούνται ακόμα είναι η Claire και ο γιος της ο Tommy. Η Claire, η οποία πάσχει από σοβαρή απώλεια ακοής, δουλεύει στο βιβλιοπωλείο της μητέρας της που έχει πεθάνει, μεγαλώνει μόνη της τον Tommy, και έχει πολύ καλή σχέση με την πολυμελή και την "διαφορετική" οικογένεια της , καθώς όλα τα αδέλφια της είναι υιοθετημένα. Ενώ όλα κυλάνε ομαλά και βαρετά, μια περίεργη πελάτισσα στο βιβλιοπωλείο της αφήνει ένα σπάνιο βιβλίο, ένα κτίριο εμφανίζεται στο κέντρο της Νέας Υόρκης από το πουθενά και μόνο η Claire μπορεί να το δει, και η συντροφιά του Adventureman επιστρέφει, φέρνοντας μαζί της και τους villains της εποχής τους αλλά και μια τεράστια απειλή για τον ίδιο τον κόσμο. Ξεκινώντας, πρέπει να γράψει ότι πρόκειται, και χάρηκα για αυτό, για ένα κόμικ το οποίο προσπαθεί απεγνωσμένα να σε διασκεδάσει. Αποδίδοντας φόρο τιμής στις προπολεμικές ταινίες του Hollywood και στα αντίστοιχα pulp διηγήματα τα οποία είχαν τρομερή επιτυχία, με πειρατές και αεροπόρους, με ξιφομάχους και over-the-top villains, μου θύμισε, στην ψυχή, τα indiana Jones. Ο Matt Fraction, γνωστός για τα πολλά υπερηρωικά του (Hawkeye, Iron Man κ.α.), αλλά και τις αρκετές creator owned δουλειές του κυρίως στην Image (Sex Criminals,Casanova κ.α.), γράφει εδώ με πολύ διάθεση και με χαλαρή και "περιπετειώδη" πένα. Εχει βέβαια θεματάκια, όπως ότι στα 4 πρώτα τεύχη μας γνωρίζει 2 ομάδες, καλών και κακών, άνω των 10 ατόμων δηλαδή που δύσκολα μπορείς να θυμάσαι τι ακριβώς είναι και τι μπορεί να κάνει ο καθένας. Σίγουρα είμαστε στο στάδιο του στησίματος του κόσμου και των χαρακτήρων του, αλλά τόση πληροφορία σε τόσο λίγες σελίδες, καταλήγει συνήθως, όπως συνέβη και εδώ δηλαδή, σε μη ανεπτυγμένους χαρακτήρες. Περισσότερο fleshed-out είναι η οικογένεια της Claire, η οποία φαίνεται ότι θα λάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στα επόμενα τεύχη, οπότε ίσως και να ωφείλεται εκεί η ελλιπής εμβάθυνση στους υπόλοιπους. Το σύνολο πάντως είναι ευχάριστο και αν αφεθείς στο "παραμύθι". χωρίς να το πολυσκέφτεσαι, περνάς καλά και διασκεδαστικά. Στο σχέδιο και στο χρώμα βρίσκεται το ζευγάρι Terry και Rachel Dodson (Wonder Woman,Generation X κ.α.), με την δεύτερη να κάνει τα μελάνια και τον πρώτο μολύβια και χρώμα. Πανέμορφο και οπτικά πολύ ευχάριστο, είμαι σίγουρος ότι πρέπει να τους πήρε αρκετό καιρό γιατί, όπως μπορείτε να δείτε και εσείς, κυρίως από splash, που ανεβάζω εδώ, η λεπτομέρεια είναι φανταστική. Ίσως και σε υπερθετικό βαθμό που σκέφτηκα, εγώ που είμαι φαν της πολύ λεπτομέρειας, ότι εδώ μερικές φορές κάποιες σελίδες ήταν παραφορτωμένες. Τα μοντέλα και τα πρόσωπα των χαρακτήρων μου έβγαλαν μια BD επιρροή, παρόλο που το χρώμα είναι σαφέστατα "αμερικάνικο". Ωραία κίνηση πάντως, ωραία σκηνοθεσία, γενικά μια αξιοσημείωτη δουλειά, όχι μόνο για την ομορφιά της αλλά και για την λειτουργικότητα της. Μέχρι τώρα έχουν βγει 4 τεύχη, με το πρώτο να είναι γύρω στις 60 σελίδες. Αυτά συγκεντρώθηκαν σε ένα over-oversized deluxe hardcover (32X24), τυπικό BD μέγεθος δηλαδή, πράγμα που ενισχύει τις υποψίες μου για τις επιρροές τους. Πανέμορφη έκδοση, τρομερή παραγωγή, με κείμενα από τους δημιουργούς στο τέλος και πολλές σελίδες με αρχικά σχέδιο. Με λίγα λόγια, μια σειρά η οποία αν προσεγγιστεί με την "χαλαρότητα" και την καλή διάθεση που της πρέπει, θα κάνει τον κάθε αναγνώστη να περάσει πλύ ευχάριστα. Ελπίζω σε γρήγορη συνέχεια γιατί το cliffhanger είναι, αν όχι συγκλονιστικό, τότε σίγουρα κινηματογραφικό!

Πρώτη Ελληνική Κυκλοφορία: 02-11-2018 Υλικό Συλλογής: Spider-Man/Black Cat - The Evil that Men Do 01-06 (August 2002/March 2006) Ο Spidey συνεργάζεται με την μαύρη γάτα, σε μια υπόθεση που μας βάζει μέσα στον κόσμο των ναρκωτικών. Ένα από τα λίγα κόμικ που έχει γράψει ο γνωστός σκηνοθέτης Κέβιν Σμιθ, σε ένα τίτλο που βγήκε σε μια περίοδο που η προσέλκυση αστέρων του Χόλιγουντ για την δημιουργία ιστοριών ήταν ακόμα καινοτομία. Είναι επίσης ένα κόμικ που «στιγματίστηκε» από καθυστερήσεις μιας και ουσιαστικά ο σκηνοθέτης το είχε παρατήσει για τέσσερα χρόνια, πριν αποφασίσει να το ολοκληρώσει στις αρχές του 2006. Η καθυστέρηση το ωφέλησε όμως μιας και η στροφή που παίρνει η σειρά ήταν πιο ενήλικη και σαφώς πιο πλούσια, μιας και καταπιάστηκε και με το θέμα της κακοποίησης σε πολλαπλά μέτωπα και το πως αυτό σχετίζεται με τον κόσμο των ναρκωτικών. Πιστεύω πως ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει και μόνος του την διαφορά στο ύφος που έχουν τα πρώτα 3 τεύχη σε σχέση με τα μεταγενέστερα 3 που ολοκλήρωσαν την μίνι σειρά. Σταθερή αξία πάντως είναι το σχέδιο δια χειρός του ζεύγους Dodson. Παραμένει μια από τις δημοφιλείς μίνι σειρές του Σπάιντι.