Search the Community

VENOM REX από Donny Cates και Ryan Stegman Εκδόσεις : ΟΞΥ Σελ: 144 - Διαστάσεις: 16,5 x 25 ISBN: 978-960-436-744-3 - Τιμή: € 16.99 Μετάφραση : Σάββας Αργυρού Μία από τις τελευταίες κυκλοφορίες των εκδόσεων ΟΞΥ είναι και ένας από τους καλύτερους τίτλους της Marvel(μαζί με το Immortal Hulk βεβαίως)που μπορεί να διαβάσει κανείς τον τελευταίο καιρό. Φυσικά μιλάμε για το Venom του Donny Cates που κυριολεκτικά επαναπροσδιορίζει τον χαρακτήρα και δημιουργεί ένα ολόκληρο μικροσύμπαν για εκείνον. Ο τόμος περιλαμβάνει τα 6 πρώτα τεύχη της σειράς που κυκλοφόρησε το 2018.Και μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι πραγματικά είναι ότι καλύτερο έχει γραφτεί για τον χαρακτήρα από την εποχή του πρώτου Limited Series που έβγαλε τη δεκαετία του ’90 το Lethal Protector(σε σενάριο David Michelinie και σχέδιο Mark Bagley/Ron Lim).Σε μία εποχή βέβαια που ο χαρακτήρας ήταν στα καλύτερα του, πολύ δημοφιλής, ο απόλυτος arch-nemesis του Spidey για τη νέα δεκαετία, ο αντιήρωας βγαλμένος μέσα από τις ιστορίες των Michelinie,McFarlane,Larsen,Bagley..Απο τότε φυσικά κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι , ο (αντι)ήρωας γνώρισε πολλές αλλαγές, σίγουρα όχι προς το καλύτερο, διαφορετικοί άνθρωποι έγιναν οι «ξενιστές» του εξωγήινου συμβιωτικού(MacCargan/Scorpion, Flash Thomson), o ίδιος ο Eddie Brock μετατράπηκε σε anti-Venom,και πολλές άλλες αλλαγές που περισσότερο «κούρασαν» το χαρακτήρα αλλά πολύ περισσότερο τους αναγνώστες, παρά ανανέωσαν το μύθο του.Και εδώ είναι που έρχεται ένας Cates για να μας διηγηθεί μία ιστορία- ερωτικό γράμμα στον αντι-ήρωα, που όχι μόνο ανανεώνει ριζικά στα μάτια των παλαιών αναγνωστών του, αλλά προσελκύει και πολλούς νέους που ίσως δεν είχαν προλάβει τα παλαιά κόμικς, ούτε καν είχαν δει(μη γνωρίζοντας τον χαρακτήρα) την ταινία με πρωταγωνιστή τον Tom Hardy. Η υπόθεση των πρώτων τευχών(που λειτουργούν σαν πρελούδιο των όσων αργότερα θα ακολουθήσουν για να φτάσουμε στο mega event King in Black που ίσως δούμε στο μέλλον)είναι αρκετά απλή αλλά άκρως καθηλωτική!!Όταν το συμβιωτικό του Eddie Brock αρχίζει να έχει μία αλλόκοτη συμπεριφορά,ο Eddie θα δεχτεί να βοηθήσει έναν παλαιό στρατιώτη και πρώην πράκτορα της Shield, για να βρει τι απέγιναν οι πρώην συντρόφοι του,στους οποίους είχαν γίνει πειράματα με..συμβιωτικά!!Παράλληλα στα πρώτα αυτά τεύχη μαθαίνουμε και για τη προέλευση του Knull, του θεού του κενού/χαους και του δημιουργού όλων των συμβιωτικών.Όταν εκείνος είχε φυλακιστεί από τους Celestials, τα παιδιά του ελεύθερα πλέον από την επίδραση του,αλώνισαν στα πέρατα του σύμπαντος. Κάποιο φτάνει στη Γη και συνδέεται με έναν δράκο. Αυτός ο δράκος υποτίθεται ότι είναι Grendel από το Beowulf. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, επιτίθεται στην αίθουσα του Hrothgar για να νικηθεί από την αιώνια αστραπή του Thor…Από εκείνο το συμβιωτικό είχαν γίνει τα πειράματα και στους στρατιώτες…Αλλά τωρα ο Knull αποκτά επαφή με τα «παιδιά του και έρχεται με άγριες διαθέσεις στη Γη…Μπορεί ο Eddie Brock(με λίγη βοήθεια και από τον Miles Morales)να τον σταματήσει;;Και πως θα αντιδράσει το δικό του συμβιωτικό στην επιστροφή του..πατέρα του;; Όπως ανέφερα και προηγουμένως ο Cates θέτει στα πρώτα αυτά τεύχη τις βάσεις για τη δημιουργία ενός νέου σύμπαντος για τον Eddie Brock και τον Venom.Μας παραδίδει μία ιστορία γεμάτη καθηλωτική δράση, περιπέτεια, ανατροπές, εντυπωσιακές σκηνές μάχης και έναν από τους πιο απειλητικούς villain για ολόκληρο το Marvel universe που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια(ήδη έχει εμφανιστεί και στο Silver Surfer Black που πάλι έγραφε ο Cates).Επίσης για πρώτη φορά ένα backstory για την προέλευση των συμβιωτικών και την αληθινή τους καταγωγή. Επιτέλους ο Eddie Brock μπορεί να είναι ένας ήρωας αληθινός, και το συμβιωτικό του πιο ανθρώπινο από κάθε άλλη φορά. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο, νοιάζεται για τον άλλο, σαν αχώριστοι σύντροφοι στον αγώνα και στη μάχη όχι μόνο για επιβίωση αλλά για τη σωτηρία ολόκληρης της ανθρωπότητας. Και αυτή τη φορά(τουλάχιστον μέχρι την επιστροφή του Knull στο King in Black) δεν θα έχουμε τις υπερ-ομάδες των Avengers ή των XMEN για να αντιμετωπιστεί μία απειλή. Αλλά έναν άνθρωπο που δεν έχει τίποτα να χάσει εκτός ίσως από την αξιοπρέπεια του αν δεν αγωνιστεί ενάντια σε αυτή την απειλή…Ήρθε η ώρα για τον Eddie να αποδείξει ότι δεν είναι δολοφόνος, ούτε αντι-ήρωας. Αλλά ένας πραγματικός ήρωας…με τους δικούς του όμως όρους. Αν πρέπει να πολεμήσει βρώμικα θα το κάνει αν είναι να σώσει ζωές.Το υπέροχο σχέδιο του Ryan Stegman πραγματικά απολαυστικό, θυμίζει τις καλύτερες στιγμές των McFarlane-Larsen-Bagley αλλά είναι πιο σκοτεινό, τραχύ και μοιάζει σαν να βγήκε μέσα από την ένωση των ταινιών Alien(ειδικά του Cameron) με το the Thing του Carpenter.Αποδίδει τον απαιτούμενο τρόμο που ταιριάζει στο κόμικ αλλά είναι γεμάτο δύναμη και ενεργητικότητα εκεί που χρειάζεται(σκηνές μάχης). Για μία ακόμα φορά οι εκδόσεις ΟΞΥ κάνουν μία πολύ καλή επιλογή σειράς για να εκδώσουν και το αποτέλεσμα θα ικανοποιήσει και το πιο απαιτητικό αναγνώστη. Υπέροχη ποιότητα χαρτιού, τέλεια εκτύπωση, σε έναν καλαίσθητο τόμο, με γερή ράχη που δεν φοβάσαι όσο και αν ανοίξεις μη τσακίσει ή σκιστούν οι σελίδες. Άψογος συνδυασμός ποιότητας ιστορίας και εκδόσεως και σε πολύ καλή τιμή(μόλις 17 ευρώ) και άριστη μετάφραση από τον Σάββα Αργυρού, κάνει και αυτήν την έκδοση να αποτελέσει ένα κόσμημα στη βιβλιοθήκη σας. Ελπίζω να ακολουθήσει και η συνέχεια αυτής της πολύ καλής σειράς.Θα το βρείτε στα κομιξάδικα, στα Public και στο brainfood.gr To κείμενο παρουσιάζεται πρώτη φορά αποκλειστικά στο ComicStreet

The Superior Spider-Man, Vol. 1: My Own Worst Enemy Η παρουσίαση αυτή ενδεχομένως να περιέχει spoilers, ειδικά για όσους δε γνωρίζουν το τέλος του Amazing Spider-Man #700. •Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τα πρώτα πέντε τεύχη της σειράς Superior Spider-Man (2013), η οποία ολοκληρώθηκε σε 31 τεύχη και 2 Annuals. •Ο συγγραφέας του κόμικ αυτού,Dan Slott, επιφύλασσε στους αναγνώστες μία μεγάλη έκπληξη στο τέλος της σειράς Amazing Spider-Man, η οποία ήταν τόσο ανατρεπτική όσο και σοκαριστική για τους μακροχρόνιους φίλους του Spidey. Συγκεκριμένα, στο τεύχος #700, επειδή ο Dock Ock a.k.a. Otto Octavius πέθαινε, κατάφερε να βάλει σε εφαρμογή ένα σχέδιο προκειμένου αφενός να «επιβιώσει» και αφετέρου να πάρει εκδίκηση από το χρόνιο αντίπαλο του, Peter Parker. Χρησιμοποιώντας τη ευφυϊα του πέτυχε να αλλάξει σώμα με τον Peter, ο οποίος παγιδεύτηκε στο ετοιμοθάνατο σώμα του Otto. Η ιστορία εκείνη κλείνει με τον Peter να ζητά από τον Otto να τιμήσει το όνομα του Spider-Man. •Στο My Own Worst Enemy, βλέπουμε τα πρώτα βήματα του Dock Ock, ο οποίος έχοντας υιοθετήσει τη διπλή ζωή του PeterParker/Spider-Man, προσπαθεί να γίνει αντάξιος του ονόματος αυτού… με το δικό του τρόπο. Ο Slott εστιάζει στη προσπάθεια του Otto να «προσαρμοστεί» σε αυτή τη νέα ζωή, δίνοντας έμφαση στη σχέση του Otto με τον προσωπικό και επαγγελματικό περίγυρο του Peter. Πρέπει να πω ότι ο Otto ακολουθεί διαφορετικές μεθόδους στην αντιμετώπιση του εγκλήματος απ΄ ό, τι ο Peter, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις είναι πιο ακραίες και δραστικές. Το γεγονός αυτό καθιστά τον νέο «Superior Spider-Man» ξεχωριστό. •Ειδικά μάλιστα, μου φαίνεται ενδιαφέρουσα/αστεία/ creepy η στάση του Otto απέναντι στη MJ, στη θεία May και στους συνεργάτες του στη Horizon Labs. Ωστόσο, ο Slott κάνει μία καλή προσπάθεια στο να κάνει το χαρακτήρα συμπαθητικό, τόσο όσο όμως, ειδικά όταν παρουσιάζει flashbacks από τη παιδική ηλικία του Otto! •Το σχέδιο του Stegman είναι πολύ ωραίο και ταιριάζει με τη νέα, πιο «σκοτεινή» προσέγγιση του Spider-Man. Στο σχέδιο επίσης συμβάλλει και ο Camuncoli, τον οποίο είχα την ευκαιρία να γνωρίσω στο Athens Con 2019 και να μου υπογράψει αυτό το κόμικ! Γενικά, αν και μου δημιούργησε αρχικά ανάμεικτα συναισθήματα, στη πορεία το «αποδέχθηκα» και μου άρεσε πάρα πολύ! Η σειρά γίνεται όλο και καλύτερη και θέλεις να δεις τη τελική μοίρα του Otto. Είναι ένα πρωτότυπο κόμικ με αστείες και ενδιαφέρουσες ιδέες και το προτείνω σε όλους τους φίλους του Spider-Man!

Περιέχει τα : ABSOLUTE CARNAGE (2019) 1-5, ABSOLUTE CARNAGE VS. DEADPOOL (2019) 1-3, ABSOLUTE CARNAGE: CAPTAIN MARVEL (2019) 1, ABSOLUTE CARNAGE: IMMORTAL HULK (2019) 1, ABSOLUTE CARNAGE: SYMBIOTE SPIDER-MAN (2019) 1, ABSOLUTE CARNAGE: SYMBIOTE OF VENGEANCE (2019) 1, ABSOLUTE CARNAGE: LETHAL PROTECTORS (2019) 1-3, ABSOLUTE CARNAGE: AVENGERS (2019) 1, ABSOLUTE CARNAGE: MILES MORALES (2019) 1-3, ABSOLUTE CARNAGE: WEAPON PLUS (2019) 1, ABSOLUTE CARNAGE: SCREAM (2019) 1-3, ABSOLUTE CARNAGE: SEPARATION ANXIETY (2019) 1, AMAZING SPIDER-MAN (2018) 29-31, VENOM (2018) 16-20, ABSOLUTE CARNAGE STINGER PAGES Ο Cletus Kasady, γνωστός ως Carnage, "βρήκε" τον θεό του και αυτός είναι ο Knull, ο δημιουργός όλων των symbiotes. Για να τον φέρει όμως πισω από την "φυλακή" του (μεγάλη ιστορία για άλλη παρουσίαση), πρέπει να μαζέψει όλους όσους είχαν, κατα καιρούς, γίνει ξενιστές symbiote. Και αυτό γιατί παρόλο που τα symbiotes έφευγαν από τα σώματα, άφηναν πίσω ένα codec, και μαζεύοντας αυτά τα codecs, o Knull θα αποκτήσει πάλι φυσική υπόσταση. Και καθώς symbiotes έχουν περάσει από πολλούς ήρωες, ο Carnage επιτίθεται κατ' αρχήν σε Spider-Man και Venom/Eddie Brock, αλλά και σε Captain America, Woilverine, Ghost Rider, Hulk και πολλούς, πολλούς άλλους. Και όπως καταλαβαίνετε, γίνεται πάνικός σε φόντο κόκκινο! Χρόνια δούλευε ο Donny Cates, κυρίως μέσα από το Venom που έγραφε, προς την κατεύθυνση που μας έφερε στο Absolute Carnage, αλλά και ουσιαστικά στο King in Black, που είναι το mega-event που τρέχει τώρα στο σύμπαν της Marvel. Το Absolute Carnage είναι το εισαγωγικό mini-event, και δεν θυμάμαι στο παρελθόν δύο events να σχετίζονται τόσο πολύ μεταξύ τους. Αυτό ίσως και να σημαίνει πόσο πολύ πιστεύουν στον Donny Cates, αφού μετά τον Jason Aaron (και τον Jonathan Hickman αλλά αυτός έχει αναλάβει το X-Men κομμάτι) πρόκειται για το πιο ΗΟΤ όνομα στο roster τους. Το καλό που έχει ο Cates, και το βγάζει πολύ έντονα εδώ, είναι το πόσο πολύ γουστάρει αυτό που κάνει. Οι ιστορίες του ξεχειλίζουν από ζωντάνια και καλώς εννοούμενη καφρίλα και φαίνεται πολύ έντονα ότι είναι σαν παιδί που του εμπιστεύθηκαν τα παιχνίδια του Stan Lee και του είπαν "Παίξε". Και αυτός τα συνδυάζει μεταξύ τους με τρόπο, αν όχι απολύτως πρωτότυπο, αλλά σίγουρα ενθουσιώδη, διασκεδαστικό και, ενίοτε, ελαφρά κάφρικο. Χωρίς να χάνεται όμως, πάντα προωθόντας την ιστορία και χωρίς το άγχος να κερδίσεις τον αναγνώστη άμεσα, γιατί αφενός το έχει ήδη κάνει από το Venom που πουλάει πολύ, αλλά και αφετέρου, και όπως προείπα, έχει το King In Black να τον περιμένει για ακόμα μεγαλύτερη δόση αδρεναλίνης. Όπως όλα τα events, εκτός από τη κυρίως (5τευχη) σειρά και το Venom, τα οποία γράφει ο ίδιος ο Cates, είχαμε πολλά ολιγότευχα (από 1 έως 3) tie-ins, τα οποία, σεναριακά μιλώντας, άλλα ήταν μέτρια, άλλα ήταν απλά ΟΚ και 1-2 ήταν αδιάφορα. Συνηθισμένο δηλαδή φαινόμενο για τέτοιου είδους τεύχη. Ξεχώρισα το Symbiote of Vengeance από τον Ed Brisson (καιρό είχα να διαβάσω καλογραμμένο Ghost Rider), το μονότευχο Immortal Hulk από τον Al Ewing o οποίος παραδίδει σεμινάρια του πως να γράψεις ολοκληρωμένα μια ιστορία σε 20 σελίδες (Αγγλος γαρ) και μέχρι εκεί. Με ψιλοαπογοήτευσαν γνωστοί και αγαπημένοι συγγραφείς όπως οι Nick Spencer, Cullen Bunn και Saladin Ahmed, απλά γιατί δεν μπήκαν στην διαδικασία να γράψουν κάτι καλύτερο και απλά έκαναν μερικά filler και safe τευχακια. Σχεδιαστικά, ο Ryan Stegman έκανε μια εντυπωσιακή δουλειά στην κεντρική σειρά. Σίγουρα δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί και ίσως δεν είναι κάτι που θα με κάνει να ψάξω άλλες δουλειές του, αλλά τη δουλειά του την έκανε πολύ καλά, με φανταστικές σκηνές μάχης και διακριτές λεπτομέρειες, ακόμα και όταν γίνεται χαμός στην σελίδα. Όλη η σειρά χαρακτηρίζεται από την (ίσως υπερβολική) κυριαρχία του κόκκινου και του μαύρου, αλλά φαίνεται ότι ήταν συνειδητή επιλογή και, αν μη τι άλλο, ο στόχος επιτυγχάνεται και η ατμόσφαιρα περνάει από το χαρτί στον αναγνώστη. Στις υπόλοιπες ιστορίες, πάλι ξεχώρισα το σχέδιο (κυρίως) του Iban Coello στο Venom, αλλά και αυτό του Gerardo Sandoval στο Scream και του Filipe Andrade στο Hulk. Θετικό είναι πάντως ότι όλο το Omnibus, σχεδιαστικά, είναι σε υψηλό επίπεδο και δεν με χάλασε σε κανένα σημείο. Για άλλη μια φορά, στα Omnibus που συγκεντρώνουν events, η Marvel έβαλε στην αρχή την κεντρική ιστορία, και μετά όλα τα υπόλοιπα tie-ins, αδιαφορώντας για την σωστή χρονολογική τους σειρά. Αυτό είναι αδιανόητο για εμένα, και ήταν ο λόγος για τον οποίο σταμάτησα να παίρνω τέτοιου είδους Omnibus, άσχετα αν αυτό το πήρα τελικά γιατί το βρήκα σε πολύ καλή τιμη. Και για να το κάνει ακόμα χειρότερο, ακόμα και αν αποφασίσει ο αναγνώστης να πηγαίνει από το ένα μέρος του βιβλίου στο άλλο, ακολουθώντας την σωστή σειρά που η ίδια η Marvel ανακοινώνει στα τεύχη της, δεν τυπώνει τους αριθμούς των σελιδών στο Omni. Δύσκολο μεν πολλές φορές λόγω full-page-art, αλλά είναι κάτι αποτρεπτικό για εμένα ενώ είναι τόσο απλό. Πρέπει να πω πάντως ότι εδώ δεν με ενόχλησε τόσο πολύ, κυρίως γιατί αρκετά tie-ins δεν εμπλέκονταν πολύ ή καθόλου με την κεντρική ιστορία. Συνολικά, ένα όμορφο event, μικρό και τακτοποιημένο. Κλείνει και ελαφρώς πρωτότυπα, καθοδηγόντας τον αναγνώστη στη συνέχεια, αλλά τόσο-όσο για να είναι ένα ευχάριστο διάβασμα. Από τα καλά των τελευταίων ετών, και πάνω σίγουρα από την γενική μετριότητα. Προτιμήστε το!

Ημερομηνία Ελληνικής Κυκλοφορίας: 07-2019 Υλικό Συλλογής: Amazing Spider-Man 792-793, Venom 159-160 & Amazing Spider-Man: Venom Inc. - Alpha και Omega (η αρχή και το τέλος του crossover). Λίαν πρόσφατο crossover - παραγωγής 2017-2018 - μεταξύ των τίτλων Amazing Spider-Man & Venom, στο οποίο οι τρεις πιο σημαντικοί ξενιστές του συμβιωτικού που έχει γίνει γνωστό ως Βένομ, ο Πίτερ Πάρκερ, ο Έντι Μπροκ και ο Φλας Τόμπσον, τα βάζουν με μια νέα απειλή, σε συνεργασία με την Μαύρη Γάτα, κάνοντας τους άσπονδους... φίλους στο τέλος της ιστορίας. Εν ολίγοις έχουμε μια ιστορία που αντιγράφει όλα τα μοτίβα που έχουν προκύψει από την πρώτη εμφάνιση του Βένομ μέχρι σήμερα. Θέλετε κάτι να σας θυμίζει τις τραβηγμένες από τα μαλλιά δικαιολογίες που έβρισκε ο Μικελίνι (ο συν-δημιουργός του χαρακτήρα) για να θέτει αντιμέτωπο τον Σπάιντυ και τον Βένομ κάθε λίγους μήνες; Ο παρόν τίτλος είναι για εσάς, αν και αδικώ τον Μικελίνι με την σύγκριση. Είστε από τους νέους οπαδούς που ανακάλυψαν τον Σπάιντυ με το Brand New Day πριν μια δεκαετία και σας άρεσε ο Αντί-Βένομ. Έχουν κάτι και για εσάς με τον νέο κάτοχο του τίτλου! Θέλετε νέα συμβιωτικά απλά για να υπάρχουν αλλά χωρίς καμιά ουσία; Και για εσάς έχει κάτι. Θέλετε να συμμετάσχει και η Μαρβελική μαφία, ως γαρνιτούρα στο πιάτο; Κάτι έχει και για εσάς. Θέλετε έναν Σπάιντυ που είναι πάλι ταπί και ψύχραιμος και συμπεριφέρεται σαν 16χρονος; Και για εσάς έχει κάτι, μιας και φαίνεται πως κάθε δεκαετία πατάνε το κουμπί της επαναφοράς. Ο Σπάιντυ είναι πάλι ατιμασμένος και άφραγκος εδώ, σε γεγονότα που συνέβηκαν πριν το συγκεκριμένο crossover. Θέλετε ένα άτσαλο bromance μεταξύ του Φλας Τόμσον και Σπάιντυ, γιατί έτσι; Φυσικά και φρόντισαν και για εσάς οι σεναριογράφοι! Θέλετε σενάριο που προσπαθεί υπερβολικά να φαίνεται κουλ με ατάκες που ακόμα και οι πιτσιρικάδες, που είναι το βασικό κοινό στο οποίο απευθύνεται η ιστορία,, θα βρουν βαρετές, άνευρες και παρωχημένες; Πρέπει να ελέγξετε το επίπεδο του χιούμορ σας μιας και έχει μείνει πίσω μια χιλιετία, αλλά και για εσάς έχει κάτι! Όπως καταλάβατε, η ιστορία δεν μου άρεσε. Την βρήκα βαρετή, τα αστεία κρύα, την υπόθεση σε επίπεδου... χασμουρητού, και σε συνδυασμό με το σχέδιο (συνεχίζω να βρίσκω τον Στέγκμαν μέτριο και τον Σαντόβαλ ανεπαρκή για αμερικάνικης παραγωγής κόμικ), μου άφησε ένα επίπεδο ξαναζεσταμένου φαγητού σε φουρνάκι, που ζεστάθηκε λίγο παραπάνω και έχει καψαλιστεί, με αποτέλεσμα να χάσει τα όποια θρεπτικά συστατικά του. Όποια και αν είναι η κλίμακα μέτρησης που προτιμάτε, θεωρείστε πως - κατά την γνώμη μου - είναι μια ιδέα πάνω από τον μέσο όρο (γιατί υπάρχουν και χειρότερα και ο Slott μας έχει δώσει και από αυτά), αλλά όχι παραπάνω. Ο τόμος βγήκε με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας Spider-Man - Far from Home στους κινηματογράφους.