Search the Community

O Fran είναι από την Κροατία και ήταν στρατιώτης στον εμφύλιο πόλεμο που οδήγησε στον διαμελισμό της Κροατίας. Αηδιασμένος από τις θηριωδίες που συνάντησε, έφυγε από τη χώρα του και πήγε να ζήσει στον Καναδά, όπου παντρεύτηκε και έκανε ένα γιο, τον Ben. Αποκομμένος πλήρως από το παρελθόν του και την πατρογονική οικογένεια του η οποία βρίσκεται ακόμα πίσω στην Κροατία, χάνει την γυναίκα του και μεγαλώνει τον Ben με την βοήθεια των πεθερικών του. Όταν μαθαίνει όμως ότι πέθανε η μητέρα του, πίσω στην πατρίδα του, μαζί με τον Ben κάνουν το ταξίδι, της επιστροφής για εκείνον και της πρώτης φοράς για τον γιο του. Εν μέσω οικογενειακών συγκρούσεων και αντιζηλιών, ο Ben απαγάγεται. Αλλά κανείς δεν ζητάει λύτρα, κανείς επίσημος δεν τον ψάχνει και η αστυνομία κωφεύει. Κανείς, εκτός από την, μέχρι πρότινος, διαιρεμένη οικογένεια του. Τρίτο βιβλίο που διαβάζω από τον Philippe Thirault, μετά το The Hounds of Hell και το Miss : Better Living Through Crime, και μάλλον το κατατάσσω ανάμεσα στα 2. Το Balkans Arena είναι. στη βάση του, ένα οικογενειακό δράμα, μια ανθρώπινη ιστορία σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις ενός πολέμου και την αντιμετώπιση των πάντων μέσω του πρίσματος του κέρδους. Και ενώ η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα και συγκινητική, και το χτίσιμο είναι αρκετά καλά μελετημένο, κάνοντας μας γνώστες της ψυχοσύνθεσης και του δράματος όλων των χαρακτήρων, το τέλος είναι λίγο τραβηγμένο, τόσο από πλευράς αληθοφάνειας, όσο και από καθαρά αριθμό σελίδων, καθώς η ιστορία έχει τελειώσει τουλάχιστον 10 σελίδες πριν, και εμείς μένουμε να παρακολουθούμε τους αποχαιρετισμούς. Προφανώς δεν είμαι και ο πιο βαθύς γνώστης των BD, καθώς και την γλώσσα δεν ξέρω και έχω κόψει τις ψηφιακές αναγνώσεις, αλλά, ειδικά με τους συγγραφείς της Humanoids, τείνω να βγάλω το συμπέρασμα ότι έχουν επηρρεαστεί από τις αμερικάνικες ταινίες δράσης του 80 και του 90. Πολύ αναμενόμενα τελειώματα, τα οποία σε μια ταινία μπορεί να είναι και ΟΚ, αλλά στο χαρτί σε αφήνουν λίγο "Παυλόπουλο" Το σχέδιο του Jorge Miguel κάνει μια χαρά τη δουλειά του. Όμορφο και προσεγμένο, με λεπτομέρεια, με σκιές και ιδιαίτερη έμφαση στα πρόσωπα των ενηλίκων, συνολικά μια πολύ καλή δουλειά. Δεν είναι βέβαια κάτι αξιομνημόνευτο, αλλά δεν μπορώ να παραπονεθώ γιατί είναι σε καλό επίπεδο ποιότητας. Συνολικά, το Balkans Arena είναι ένα ενδιαφέρον κόμικ, το οποίο κυκλοφόρησε σε 2 άλμπουμ στη Γαλλία και σε ένα σκληρόδετο μεταφρασμένο στο αγγλικά από τη Humanoids. Επειδή θίγει κάποια ενδιαφέροντα ζητήματα, και επειδή παρουσιάζει τρισδιάστατους και όχι προσχηματικούς χαρακτήρες, ξεφεύγει λίγο από το μέσο όρο, και θα το πρότεινα για ανάγνωση. Λίγο όμως.

Μία από τις πρώτες σειρές του πολυγραφότατου Philippe Thirault (Miss, Mandalay, Balkans Arena κλπ), το The Hounds of Hell έχει τα πάντα. Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Γότθους, Αιγύπτιους, θεούς, δαίμονες, κόλαση, μάγους και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, μετρ στις μηχανορραφίες και τις ίντριγκες, με την βοήθεια του πιστού της βοηθού, ανασυστήνει μια ομάδα η οποία αποτελείται από την πριγκίπισσα της Θράκης, έναν πανίσχυρο μάγο, έναν μονόχειρα ο οποίος ονομάζεται "Τρία Χέρια" γιατί κρατάει το σπαθί του με τα πόδια του και και και........ Με λίγα λόγια, τουρλουμπούκι. Καλός συγγραφέας ο Thirault, χωρίς βέβαια να μας έχει δώσει κάποια εξαιρετική δουλειά, αλλά εδώ τα κάνει σαλάτα. Λες και σκέφτηκε 10 διαφορετικά σενάρια και στο τέλος αποφάσισε να τα κάνει όλα ένα. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι μόλις η τέταρτη του δουλειά και στην πορεία έχει βελτιωθεί πολύ. Βέβαια το Miss, το οποίο είναι προγενέστερο, είναι πολύ καλύτερο. Μάλλον, και επειδή του πήρε 8 χρόνια για να τελειώσει τους 4 τόμους που απαρτίζουν το έργο, άλλαξε πολλές φορές γνώμη για την κατεύθυνση της ιστορίας. Πολλά στοιχεία πεταμένα από εδώ και από εκεί, Ο βασικός κακός σκοτώνεται σχετικά νωρίς και μετά αρχίζει μια φιλοσοφικού τύπου αναζήτηση των ηρώων η οποία καταλήγει, χωρίς τυμπανοκρουσίες και κανένα ουσιαστικό λόγο, να τελειώνει άδοξα μέσα σε 3 σελίδες. Οι σχεδιαστές Christian Hojgaard (Incal, House of Secrets), Drazen Kovacevic (La Roue, Carthago Adventures) και Roman Surzhenko (Les Mondes de Thorgal) κάνουν αρκετά καλή δουλειά, στα γνωστά BD πλαίσια. Δεν συναντάμε βέβαια ωραία μονοσέλιδα ή δισέλιδα τα οποία έχουμε μάθει να περιμένουμε από τις περισσότερες δουλειές των σχεδιαστών της Humanoids. Καλό σχέδιο μεν, τίποτα αξιομνημόνευτο δε. Γενικά, ένα πολύ μέτριο κόμικ. Επειδή διάβασα τον αγγλικό τόμο της Humanoids (trade, περιέχει και τα 4 βιβλία) και επειδή δεν ξέρω γαλλικά, δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει αυτό που θα πω, αλλά μου φάνηκε ότι δεν πρέπει να έχει γίνει καλή μετάφραση. Αυτό που χτύπαγε στο μάτι ήταν ότι το "Βυζαντινός" το μετάφρασαν "Byzantium" και όχι "Byzantine", αλλά και γενικά μου άφησε μια αίσθηση ότι πρέπει να γινόταν μετάφραση Καμπανά! Είχα την αίσθηση δηλαδή ότι κάτι έχανα από το νόημα ή ότι έλειπαν κάποια καρέ ή κάποια μπαλονάκια. Σαν να πήδαγε η αφήγηση και να μην έρεε. Επειδή όμως έχω διαβάσει και αντίστοιχες δουλειές στο πρωτότυπο, παίζει να μην φταίει η μετάφραση και το γράψιμο να είναι πραγματικά κακό.