Search the Community

Ο Σάιμον είναι μόλις 12ετών και ήδη έχει χτυπηθεί άσχημα από τη μοίρα, αφού η σκλήρυνση κατά πλάκας τον καθήλωσε στο αναπηρικό αμαξίδιο. Κάποτε έπαιζε μπάσκετ, αλλά τώρα υφίσταται μπούλινγκ από κάποιους νταήδες τη ςγειτονιάς. Του αρέσουν πολύ οι υπερήρωες και ειδικά ο Superior, τις ταινίες του οποίου παρακολουθεί φανατικά παρέα με τον κολλητό του, τον Κρις. Και μετά από το νιοστό σίκουελ του Superior, ο Σάιμον δέχεται την επίσκεψη μιας μαϊμούς (!) ντυμένης με στολή αστροναύτη (!!), ονόματι Όρμον, που τον πληροφορεί, ότι έχει επιλεγεί, μόνο αυτός ανάμεσα σε όλο τον πληθυσμό του πλανήτη και τον μεταμορφώνει στον ... Superior, πληροφορώντας τον, ότι θα επιστρέψει σε μια εβδομάδα, για να του τα εξηγήσει όλα. Και πλέον, ο Σάιμον μεταμορφώνεται σε υπερήρωα, επιχειρώντας να σώσει ζωές, τη στιγμή, που ο υπόλοιπος κόσμος αναρωτιέται, εάν η όλη ιστορία είναι ένα καλοστημένο και πανάκριβο διαφημιστικό κόλπο. Τώρα, αν σας πω, ότι θα είναι μεγάλο σπόιλερ;;; Τα υπόλοιπα όμως θα τα διαβάσετε στο κόμικ. Το οποίο κόμικ, ένα ακόμη πειραγμένο υπερηρωικό από τον Μαρκ Μίλαρ, το βρήκα αναπάντεχα ίσως ενδιαφέρον και καλογραμμένο. Δεν είναι κάτι τρομερό και φοβερό, το παραδέχομαι, δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει, είναι όμως αρκετά σοβαρό, για να θίξει κάποια πραγματάκια, αλλά έχει και την επίγνωση, ότι αυτό που διαβάζουμε είναι τελικά ένα κόμικ όπως πολλά άλλα. Τελικά, είναι μια καλή ιστορία, έχει μια φρέσκια ματιά, έχει κάποια πραγματάκια να πει (τίποτα πολύ σοβαρό, μην ανησυχείτε) έχει και χιούμορ, είναι εσκεμμένα προβλέψιμο βεβαίως, αλλά εγώ πέρασα ευχάριστα. Πολύ ωραίο το σχέδιο του Leinil Yu, θεαματικό και ταυτόχρονα ρεαλιστικό, πάντα μέσα στα πλαίσια του είδους, κάπως βρόμικο, πολύ δυναμικό, φτιάχνει πολύ ωραίες σκηνές και συνθέσεις, γεμίζει τη σελίδα, ικανοποιεί το μάτι και υπηρετεί καλά το σενάριο, αν και ίσως κάπου δεν το έχει με τις ανθρώπινες εκφράσεις στον ίδιο βαθμό. Εξαιρετικά χρώματα και μελάνια από τους Dave McCaig και Gerry Alanguilan αντίστοιχα, που βοηθούν σε μεγάλο βαθμό το σχέδιο. Ωραία έκδοση και από την Comicworld σε ιλουστρασιόν χαρτί με ζωντανά χρώματα και γερό δέσιμο και καλή μετάφραση από το Μανώλη Πέρρο, αν και εντόπισα τουλάχιστον δύο ορθογραφικά λάθη, που εμένα μου χτύπησαν άσχημα. Το κόμικ μέσα γράφει ως χρονολογία έκδοσης το Δεκέμβριο του 2018, αλλά κυκλοφόρησε στο Comicdom του 2022. Στο οπισθόφυλλο και στα στοιχεία της πρωτότυπης έκδοσης γράφει ως εκδοτική το Netflix. Δεν γνωρίζω, εάν υπήρξε ή επρόκειτο να υπάρξει μια σειρά, αλλά νομίζω, ότι το κόμικ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά από την Icon, θυγατρική της Marvel το 2010 και ολοκληρώθηκε σε 7 τεύχη, τα οποία συγκεντρώνονται εδώ. Η τιμή των 21,50 δεν μου φάνηκε φτηνή, για να είμαι ειλικρινής. Τα σκαναρίσματα του εξώφυλλου και του οπισθόφυλλου έγιναν από εμένα, οι υπόλοιπες εικόνες είναι από το Ίντερνετ και την αμερικανική έκδοση.

Το Τάγμα των Μάγων «Ένας καλός μάγος.. έχει πάντα έναν καλό άσο στο μανίκι του..» – Λέοναρντ Μούνστοουν Η νέα κυκλοφορία των πάντα ποιοτικών εκδόσεων ΟΞΥ, είναι η πρόσφατη σειρά του συγγραφέα Mark Millar (Ultimates, Kick Ass, Wanted) με τον τίτλο The Magic Order με την εγγύηση του Netflix, που έχει αγοράσει την Millarworld, εταιρεία του Millar που εκδίδει αποκλειστικά τις δουλειές του συγγραφέα. Η σειρά κυκλοφόρησε από την Image σε 6 τεύχη από τον Ιούνιο του 2018 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2019. Σύμφωνα με τον Millar η σειρά The Magic Order (Το Τάγμα των Μάγων) είναι ένας συνδυασμός από “Sopranos meets Harry Potter”. Ή όπως θα το αποκαλούσα και εγώ ο ίδιος “ένας Harry Potter για ενήλικους”. Η υπόθεση της σειράς απλή αλλά άκρως ενδιαφέρουσα. Το τάγμα των Μάγων αποτελείται από πέντε οικογένειες μάγων. Ανάμεσα τους και η οικογένεια των Μουνστόουν (Moonstone) που προστατεύουν μυστικά τη Γη από υπερφυσικές απειλές και τέρατα. Το πρωί ζούνε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι και το βράδυ σαν μαγικοί προστάτες. Η σειρά επικεντρώνεται στην οικογένεια των Μούνστοουν. Ο πατριάρχης της φαμίλιας είναι ο Λέοναρντ Μούνστοουν που δίνει παραστάσεις σαν Μάγος σε μεγάλο θέατρο. Ο μεγάλος γιός του, ο Γκάμπριελ, έχει αποσυρθεί από το «επάγγελμα» του Μάγου κι έχει αποκοπεί από την υπόλοιπη οικογένεια μετά το θάνατο της κόρης του. Ο δεύτερος γιός του, ο Ρίγκαν, ασχολείται μόνο με τις επιχειρήσεις του, ενώ η κόρη της οικογένειας, η Κορντίλια, ζει μία άστατη ζωή με ποτό και ευκαιριακούς εραστές, προσπαθώντας παράλληλα να κερδίσει την αγάπη και την εμπιστοσύνη του πατέρα της που πιστεύει ότι ποτέ δεν είχε…. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν μία απειλή εμφανίζεται για το τάγμα η οποία θα σκοτώσει έναν δυνατό μάγο του Τάγματος, τον Έντυ Λιζόφσκι. Και ακολουθούν και άλλα φονικά. Οι Μούνστοουν υποπτεύονται τη Μαντάμ Ολμπανί γιατί θέλει να αποκτήσει ένα παντοδύναμο βιβλίο -το Ορειχάλκιο– που άνηκε στον πατέρα της, πριν το εμπιστευτεί στον ξάδελφο του, τον Λέοναρντ Μούνστοουν. Το βιβλίο περιέχει σκοτεινά και παντοδύναμα ξόρκια από την Ατλαντίδα και έχει τη δύναμη να εξαφανίσει και Θεό… Η Ολμπάνι έχει στη διάθεση της έναν δυνατό δολοφόνο, που ακούει στο όνομα Βενετσιάνος, ο οποίος σκοτώνει τους Μάγους έναν έναν, μέχρι να αποκτήσει το βιβλίο. Θα καταφέρουν οι Μούνστοουν να τον σταματήσουν πριν κινδυνέψουν και οι ίδιοι, και να κρατήσουν το βιβλίο πριν πέσει σε λάθος χέρια; Μπορώ να πω με σιγουριά ότι το Τάγμα των Μάγων, είναι ίσως και η καλύτερη δουλειά που έχω διαβάσει από τον Μillar εδώ και χρόνια -ίσως από την εποχή των Ultimates. Χαρακτήρες ζωντανοί, με τις δικές τους ξεχωριστές προσωπικότητες, που νοιάζεσαι για αυτούς. Κάτι που σπανίζει στις περισσότερες ιστορίες σήμερα που οι χαρακτήρες μοιάζουν να παίζονται από ηθοποιούς ή απλά να επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα. Ο Millar στήνει με επιδεξιότητα ένα μοντέρνο παραμύθι με μάγους, φαντασία και ξόρκια, το οποίο όμως περιλαμβάνει μυστήριο, αγωνία, δράση, εντυπωσιακές σκηνές μάχης αλλά και ανατροπές που σε κρατάνε κολλημένο στις σελίδες του μέχρι το τέλος. Ακόμα κι αν οι διάλογοι μεταξύ την πρωταγωνιστών μερικές φορές δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από κάποια κλισέ, ο Millar τους γράφει τόσο έξυπνα και αυθόρμητα, που κατορθώνει να τους δίνει έναν αέρα φρεσκάδας και ζωντάνιας. Επίσης ο Millar πάντα διαλέγει τους καλύτερους σχεδιαστές για να διηγηθεί τις ιστορίες του. Και εδώ λοιπόν δε θα μπορούσε παρά να επιλέξει έναν παλιό φίλο και συνεργάτη τον ταλαντούχο Olivier Coipel. Το σχέδιο του Olivier Coipel (Thor, House of M, Legion of Superheroes) δίνει έναν ευρωπαϊκό αέρα στη σειρά και εδώ για ακόμα μία φορά εντυπωσιάζει με τις σχεδιαστικές του ικανότητες, το δυναμισμό που προσδίδει στους ήρωες, τη πλαστικότητα των κινήσεων και τα λεπτομερή lay outs που καθιστούν τη δουλειά του μοναδική και μιας και μιλάμε για μάγους, μαγευτική!. Μαζί με τα υπέροχα, ολοζώντανα και ενίοτε σκοτεινά χρώματα του Dave Stewart κατορθώνει να δώσει μία δουλειά υψηλής αισθητικής και απόδοσης. To Netflix φυσικά θα μεταφέρει τη σειρά και στη τηλεόραση με παραγωγούς τους James Wan και Lidsey Beer πολύ σύντομα, οπότε η παρούσα έκδοση των εκδόσεων ΟΞΥ είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε τους χαρακτήρες αλλά και να διαβάσετε ένα πραγματικά πολύ καλό κόμικ, σε πολύ καλή εκτύπωση, μετάφραση από τον Σάββα Αργυρού και σε πραγματικά πολύ καλή τιμή. Για ακόμα μία φορά θα κρατήσετε στα χέρια σας μία άρτια έκδοση που θα κατέχει μία περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη σας. Ελπίζω ότι οι εκδόσεις ΟΞΥ θα συνεχίσουν να προσφέρουν στον Έλληνα αναγνώστη ότι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω, διαλέγοντας πάντα ποιοτικές δουλειές από τα γνωστότερα ονόματα του χώρου.To κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο site της εκδοτικής ΕΔΩ

Περιέχει τα Wolverine (vol.3) 20-32, Wolverine (vol. 3) 66-72 και Wolverine Giant -Size Old Man Logan Στον Wolverine κάνουν πλύση εγκεφάλου οι νίντζα του Hand, και τον αναγκάζουν να "θερίσει" πάρα πολλούς ήρωες και φίλους του, μέχρι και να σκοτώσει ένα μέλος των X-Men. Όταν όμως "θεραπεύεται", θα εξαπολύσει την εκδίκηση του, μη σταματόντας μπροστά σε τίποτα και σε κανέναν. Σε ένα άλλο σύμπαν, σε ένα post-apocalyptic σκηνικό, ο Wolverine, γερασμένος και κουρασμένος, έχει αποσυρθεί σε μια φάρμα στην έρημο και ζει με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, έχοντας ορκιστεί να μην ξανακουστεί ποτέ ο ήχος SNIKT! Δέχεται όμως την επίσκεψη του (σχεδόν) τυφλού πλέον Hawkey, και αναγκάζεται να ταξιδέψει στην Ουάσινγκτον, σε ρόλο συνοδού του Hawkeye, επειδή χρειάζεται λεφτά για να προστατεύσει την οικογένεια του. Ένα ωραίο, συνοπτικό, μικρούλι Omnibus-άκι, 600 παρά κάτι σελίδων, μαζεύει ότι έχει γράψει ο Mark Millar για τον Wolverine. Και αυτά είναι ουσιαστικά 2 story arcs, με το πρώτο απλώνεται σε 12 τεύχη με τον τίτλο Enemy of the State, και να είναι ότι πιο κλασικό μπορείτε να φανταστείτε. Δηλαδή, ο Wolverine κακος (έστω κι αν φταίνε άλλοι), ο Wolverine μετανιωμένος, o Wolverine προσπαθώντας να διορθώσει τις @#$^& του, σφάζει χωρίς έλεος ότι πέφτει μπροστά του, μετανιωμένος και με βαριά καρδιά. Οκ συνολικά, τίποτα ιδιαίτερο, λίγο βιαστικό κλείσιμο, αλλά συνολικά γραμμένο για να σχεδιάσει το σχετικό ξυλίκι ο John Romita Jr (more on that later). H δεύτερη ιστορία, το Old Man Logan, ξεκίνησε σαν ένα What if, άσχετα αν μετά είπαν ότι λαμβάνει μέρος σε ένα ξεχωριστό σύμπαν, ένα από τα πολλά που υπήρχαν την εποχή προ Secret Wars (των τελευταίων). Εκεί όπου τα πάντα δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που ξέρουμε, οι περισσότεροι X-Men έχουν πεθάνει, ο Wolverine (και άλλοι) έχουν γεράσει, η Αμερική έχει χωριστεί σε 3-4 κομμάτια τα οποία διοικούν διάφοροι villains με προεξάρχοντα τον Red Skull που κάνει κουμάντο στην Washington. Καλογραμμένη, με το μυστήριο και την αγωνία της, με ήρωες και villains σε αναπάντεχους ρόλους, με ωραία εξελιξη και επικό τέλος. Τα γράφει και ΕΔΩ ο @Θρηνωδός, ένα συνολικά ευχάριστο ανάγνωσμα, κυλάει νεράκι. Ανάμεσα στα 2 αυτά, έχουμε ένα μονότευχο, με το Wolverine σε στρατοπεδο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ναζιστικής Γερμανίας το 1942. Τελείως διαφορετικό, με τον χαρακτήρα να απεικονίζεται ως βουβή απειλή, larger than life και ταυτόχρονα down to earth. Σαν σύνολο, ο Millar σίγουρα έπιασε τον σφυγμό του Wolverine, τον γράφει καλά και πιστά στον ρόλο που του έχει ανατεθεί όλα αυτά τα χρόνια. Το Old Man Logan ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπο για την εποχή του, και αρκετά καλογραμμένο. Συνολικά δεν έχω να προσάψω κάτι αρνητικό στο γράψιμο, χωρίς να εντυπωσιάζει, κάνει τη δουλειά του άριστα. Στο Enemy of the State, θυμήθηκα γιατί έκραζαν τον John Romita Jr. πριν τόσα χρόνια. Είναι ένας περίεργος συνδυασμός, γιατί και σκηνοθετικές ιδέες έχει, και καθόλου βαρετός δεν είναι, και φαίνεται ότι όταν ασχολείται με τα καρέ του, βγάζει καλό αποτέλεσμα. Γενικά με τις σκηνές δράσης τα πάει καλά, από εκεί και πέρα όμως το χάος. Ιδια κεφάλια όλοι, το ίδιο στόμα όλοι, προχειροφτιαγμένες φιγούρες και πολλές άλλες, μικρότερες και μεγαλύτερες λεπτομέρειες, οι οποίες με χάλασαν πολύ. Και ενώ συνολικά δεν μπορώ να πω ότι με χάλασαν τόσο, ώστε να με "βγάλουν" από την απόλαυση της ιστορίας, συνολικά κάνουν το οπτικό αποτέλεσμα να είναι αρκετά μέτριο. Στο Old Man Logan, ο Καναδός Steve McNiven (που είναι αυτή η ψυχή;;;) κάνει παπάδες! Ο ορισμός του επικού υπερηρωικού, με λεπτομέρεια, με επικές πόζες και φανταστικά κοντινά. Ότι πρέπει. Στο one-shot σχέδιο κάνει o (επίσης) Καναδός Kaare Andrews, πιάνοντας τέλεια τη moody ατμόσφαιρα του σεναρίου. Συνολικά, και αν κρίνω με επιοίκεια τις $%^#^& του Romita, αρκετά καλό σχέδιο σε όλο τον τόμο. Από τη φύση τους, και λόγω του όγκου τους, σπάνια τα Omnibus είναι καλά σε όλη τη διάρκεια τους. Εδώ έχουμε ένα από τα λίγα τα οποία διαβάζονται απνευστί, και λόγω του σχετικά μικρού τους μέγεθους αλλά και λόγω της ικανότητας του Millar να μην πλατειάζει και να αφήνει τον σχεδιαστή του να μιλάει για αυτόν. Και όπου πλατειάζει, η χρήση της γλώσσας και η επιλογή του σημείου είναι τέτοια ώστε να μην κουράζει. Ωραίο Omnibus για κάποιον που θέλει να μπει και στο χομπι, αλλά και συγκεκριμένα στον χαρακτήρα! 7/10 και recommended!!

Civil War Τελευταία, έκανα μία ανάγνωση το “Civil War” των Mark Millar & Steve McNiven και κοίταξα πώς δεν υπάρχει παρουσίαση στο forum, οπότε αποφάσισα να σας μιλήσω για αυτό. Το Civil War κυκλοφόρησε το 2006-2007 σε 7 τεύχη από τη Marvel. Στο κόμικ αυτό πρωταγωνιστούν όλοι οι γνωστοί ήρωες της Marvel, όπως είναι οι Avengers και οι Fantastic Four. Ύστερα από το θάνατο ορισμένων ανήλικων υπέρ ηρώων στο Stamford, η κοινή γνώμη εναντιώνεται στους υπερ ανθρώπους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η Κυβέρνηση των HΠΑ να περάσει ένα νομοσχέδιο σχετικά με την καταγραφή όλων των υπέρ ηρώων (Superhuman Registration Act), το οποίο σημαίνει ότι όλοι οι υπέρ ήρωες θα εργάζονται πλέον «νόμιμα» για την Κυβέρνηση, αποκαλύπτοντας παράλληλα τη μυστική τους ταυτότητα. Ύστερα, από ένα εσωτερικό συμβούλιο των Εκδικητών, δημιουργήθηκαν δύο αντίπαλες παρατάξεις, εκ των οποίων η μία είναι υπέρ του νομοσχεδίου (με αρχηγό τον IronMan), ενώ η άλλη είναι κατά. (με αρχηγό τον Captain America) Η απόφαση αυτή φέρνει τους ήρωες σε σύγκρουση μεταξύ τους και ακολουθεί μία συναρπαστική εξέλιξη! Το κόμικ αυτό για την εποχή που βγήκε ήταν πολύ πρωτότυπο, κάτι βέβαια που εξακολουθεί να ισχύει μέχρι και σήμερα. Ο Mark Millar κατασκευάζει μία ιστορία, στην οποία φροντίζει να δώσει στοχευμένα επιχειρήματα και για τη μία και από την άλλη πλευρά. Επίσης, ο Millar βάζει διλήμματα στον αναγνώστη και του δίνει τροφή για σκέψη, αφού δεν υπάρχει καμία απόλυτα «σωστή» πλευρά πάνω στο ζήτημα. Δηλαδή, η κάθε οπτική γωνία έχει τα υπέρ και τα κατά της. Το γράψιμο του Millar σε κρατάει σε αγωνία για να δεις τη τελική έκβαση της αντιπαράθεσης. Επιπλέον, στο κόμικ υπάρχουν πολλές ανατροπές, γεγονός που δημιουργεί περισσότερη αγωνία και το κάνει ακόμα πιο διασκεδαστικό. Το λεπτομερές σχέδιο του McNiven είναι απίστευτο, ειδικά τα splashpages είναι υλικό για αφίσες! Τα χρώματα ακόμη είναι ζωντανά και καθιστούν ακόμα πιο ελκυστικό το σχέδιο. Για μένα, το Civil Marvel μπαίνει άνετα στη λίστα των πιο iconic κόμικ της Marvel, και είναι ίσως το πιο επιτυχημένο εγχείρημα που έχει κάνει η εταιρεία τα τελευταία χρόνια. Να το (ξανά)διαβάσετε!

"Superheroes were the summit of American aspiration and so our children grew up to remind mankind of everything we could ever hope to be..." - Sheldon Sampson (The Utopian) Τι θα γινόταν αλήθεια αν οι πιο δυνατοί υπερήρωες της ανθρωπότητας,έπαιρναν την εξουσία στα χέρια τους και προσπαθούσαν να διορθώσουν το κόσμο;Θα ήταν άραγε καλύτεροι από τους πολιτικούς που μας κυβερνάνε ή μήπως όχι;Την απάντηση μας τη δίνει ο πολυγραφότατος Mark Millar με το Jupiter's Legacy,ένα μίνι έπος που δημιούργησε για λογαριασμό της Image με το πρώτο τεύχος της να κυκλοφορεί τον Απρίλιο του 2013.Συνολικά έχουν κυκλοφορήσει 10 τεύχη(2 σειρές των 5 τευχών) μέχρι στιγμής και ετοιμάζεται και η τρίτη σειρά. Βρισκόμαστε το 1932.Ο Sheldon Sampson έχοντας ζήσει το μεγάλο κραχ του 1929 στο οποίο έχασε τα πάντα,βλέπει τη χώρα του να έχει γονατίσει οικονομικά και τους συνανθρώπους του να ζούνε οι περισσότεροι στην εξαθλίωση..Αρχίζει να έχει κάποια παράξενα όνειρα στα οποία βλέπει ένα μυστηριώδες νησί να τον καλεί...Πείθει το μικρότερο αδελφό του,τον Walter, και τη μέλλουσα γυναίκα του την Grace,μαζί με φίλους του να αρχίσουν να αναζητούν στα πέρατα της Γης αυτό το νησί γιατί γνωρίζει βαθιά μέσα του ότι κάτι καλό θα του συμβεί όταν το βρει...Όταν ο Sheldon μαζί με τους συντρόφους του μετά από αναζήτηση μηνών κατορθώνουν και βρίσκουν το νησί,πραγματικά θα ανταμειφτεί αφού τόσο ο ίδιος,όσο και οι συνεργάτες του θα αποκτήσουν υπερδυνάμεις.Έτσι θα γίνουν υπερήρωες που θα δώσουν ελπίδα και δύναμη σε έναν λαό που έχει υποστεί τις καταστροφικές συνέπειες ενός οικονομικού κράχ και αργότερα και εκείνες ενός ακόμα παγκόσμιου πολέμου....O Sheldon θα γίνει ο Utopian ο μεγαλύτερος ήρωας του αμερικάνικου έθνους και όχι μόνο... ....Αρκετά χρόνια αργότερα τα παιδιά αυτής της πρώτης γενιάς υπερηρώων,έχοντας κληρονομήσει και εκείνα δυνάμεις,δε νοιάζονται να συνεχίσουν στα βήματα των γωνιών τους,και ειδικά τα παιδιά του Sheldon και της Grace,o Brandon και η Chloe.Τα οποία απλά είναι celebrities,εθισμένα στα ναρκωτικά και στην εφήμερη δημοσιότητα...Ο Utopian προσπαθεί να συμμαζέψει όπως μπορεί τα ατίθασα παιδιά του,που μοιάζουν να αποτελούν κηλίδα στη κατά τα άλλα τέλεια ζωή του υπερήρωα...Ο Brandon από την άλλη απλά βαρέθηκε να ζει κάτω από τη σκιά του πατέρα του,ενώ η Chloe περιμένει παιδί από το φίλο της,ο οποίος τυγχάνει να είναι γιος ενός πρώην ήρωα που αργότερα έγινε villain... Ο αδελφός του Sheldon,o Walter,γνωστός πλέον με το όνομα Brainwave,βλέποντας τη πολιτική κατάσταση που κυριαρχεί,υποστηρίζει ότι οι υπερήρωες πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από πολύχρωμες στολές που ρίχνουν απλά ξύλο στους κακοποιούς.Υποστηρίζει ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μοιάζει να έχει στείλει την Αμερική πίσω στο κραχ του '29.Αυτό θα τον φέρει σε σύγκρουση με τον Sheldon,που υποστηρίζει ότι οι ήρωες πρέπει απλά να είναι υπηρέτες του λαού,και να σέβονται το πρόεδρο και τους πολιτικούς που έχει εκείνος επιλέξει...Όμως ο Walter βλέποντας ότι όσο υπάρχει ο Sheldon δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει τίποτα,θα αρχίσει να διαβάλλει τον ήδη απογοητευμένο Brandon,και να τον γυρίζει ολοένα περισσότερο εναντίων του πατέρα του με καταστροφικές συνέπειες για τον Utopian και την οικογένεια του....Όταν όλα τελειώσουν οι εναπομείναντες υπερήρωες θα είναι άραγε καλύτεροι στο να κυβερνούν τις τύχες ενός λαού; Ο Millar επηρεάστηκε από πολλά στοιχεία και γεγονότα για τη συγγραφή αυτού του κόμικ.Με θέματα όπως τη σύγκρουση νέας γενιάς με τη παλαιότερη(τα παιδιά των ηρώων που δεν επιθυμούν να συνεχίσουν το έργο την γωνιών τους και το θεωρούν ένα βάρος)το καπιταλισμό(σύγκρουση Walter με Sheldon)την ανησυχία για τη (τότε που έγραφε το κόμικ))τρέχουσα οικονομία και τη μεγάλη ύφεση που είχε δημιουργηθεί στις παγκόσμιες αγορές...Ενώ αντλεί πολλά στοιχεία από τη σειρά Star Wars(το βαρύ τίμημα να ακολουθήσεις το legacy των γωνιών σου)τη ταινία King Kong(το μυστηριώδες νησί-αν και δεν είναι όπως νομίζουμε αρχικά)τη Ρωμαική μυθολογία(Jupiter's Legacy) και τη Golden age εποχή των υπερηρώων(όλα ξεκινάνε τη δεκαετία του '30)κατορθώνοντας να συνδυάσει τους υπερήρωες με το αμερικάνικο ιδεώδες. Έιναι αξιοσημείωτο ότι ο Millar σε 5 μόνο (αρχικά) τεύχη κατορθώνει να στήσει ένα ολόκληρο σύμπαν υπερηρώων και να αναπτύξει όλους τους χαρακτήρες του όσο καλύτερα μπορεί.O Utopian(ουσιαστικά μία replica του Superman) που εκτός από αρχηγός των υπερηρώων,προσπαθεί μεν να έχει μία φυσιολογική ζωή(δεν έχει αποκαλύψει ούτε εκείνος ούτε η οικογένεια του τη πραγματική τους ταυτότητα) έχει δε να αντιμετωπίσει τα ατίθασα παιδιά του αλλά και έναν αδερφό που μαζί με τους υπόλοιπους υπερήρωες έχει βαρεθεί να ζει κάτω από τη σκιά του...Η γυναίκα του η Grace που αν και παντοδύναμη σαν Lady Liberty(replica της Wonder Woman) δεν ξεχνάει ποτέ ότι πρώτα απ'όλα είναι μάνα και στέκεται δίπλα στη κόρη της Chloe όταν εκείνη ανακαλύπτει μετά από μία νοσηλεία για υπερβολική δόση,ότι είναι έγκυος... Ο ίδιος ο Millar είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι η βιογραφία της Carrie Fisher έπαιξε και το δικό της ρόλο στη συγγραφή του κόμικ,και το πως η ίδια αισθανόταν με το να μεγαλώνει στη σκιά των δύο διάσημων γωνιών της.Ακόμα ένα στοιχείο από το Star Wars που συνδυασμένο με τις αναμνήσεις της πρωταγωνίστριας του αντικατοπτρίζεται στην ιστορία του Jupiter's Legacy.Το γεγονός όμως που πραγματικά προβληματίζει είναι ότι οι υπερήρωες αποδυκνύονται χειρότεροι τελικά από τους πολιτικούς στο να κυβερνούν μία χώρα.Ο Walter Sampson μαζί με τον ανιψιό του τον Brandon(σε μία σχέση που θυμίζει -πάλι Star Wars-εκείνη του Palpatine με τον Anakin)θα γίνουν οι εγώ-μανιακοί ηγέτες ενός δικτατορικού καθεστώτος,που επιβάλλει τις απόψεις και τις ιδέες του μόνο με τη χρήση ωμής δύναμης...Παρ'όλα αυτά εδώ πρέπει να επισημάνω ότι ο Miller επαναλαμβάνει κάποιες από τις ιδέες του που έχει χρησιμοποιήσει σε παλαιότερες δουλειές του όπως το Authority του Warren Ellis(πάλι για την Image)στο Civil War της Marvel όσο και από το Superman:Red Son για λογαριασμό της DC.Βέβαια είναι παράδοση ειδικά στο χώρο της 9ης τέχνης οι ιστορίες και οι ιδέες να ανακυκλώνονται,αλλά όταν γίνεται από τον ίδιο συγγραφέα σε επόμενη δουλειά του φαίνεται κάπως..Παρ'όλα αυτά το κόμικ κατορθώνει να τραβήξει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και είναι γεμάτο δράση,εντυπωσιακές σκηνές μάχης αλλά και πολλή(και άσκοπη ορισμένες φορές) βία,και σίγουρα να θέλει να δει που θα καταλήξει όλη αυτή η ιστορία. Φυσικά το σχέδιο του Quitely με έναν αέρα ευρωπαικό,για μία ακόμα φορά εντυπωσιάζει με το δυναμισμό του,τις καλοσχεδιασμένες σωματικές ανατομίες των ηρώων,τις ρεαλιστικές εκφράσεις που δίνει στα πρόσωπα των χαρακτήρων,τη λεπτομέρεια στα background τα οποία όμως δεν είναι φορτωμένα και αφήνουν στους ήρωες χώρο να "αναπνεύσουν" καθώς και να αποτυπώσουν με ζωντάνια τις εντυπωσιακές σκηνές μάχης.Για το συγκεκριμένο είδος ο Quitely αποτελεί τη καταλληλότερη επιλογή συνεργάτη και κατορθώνει για μία ακόμα φορά να επιδείξει μία δουλειά υψηλής ποιότητας,όπως εκείνης που είχε δώσει στο εκπληκτικό All Star Superman με τον Morrison. Το κόμικ ακολούθησε και ένα prequel που ονομάζεται Jupiter's Cycle και επικεντρώνεται στους αρχικούς χαρακτήρες τις δεκαετίες του '40 και του '50 και είναι σχεδιασμένο από τον Wilfredo Torres(Βat Man '66,Shadow) ενώ η τηλεοπτική μεταφορά της ετοιμάζεται από το Netflix μέσα στο 2020. Mία σκοτεινή ιστορία για τη σύγκρουση των γενεών,τη διαφθορά της εξουσίας,την απώλεια και την ξαφνική ενηλικίωση,αλλά για την ελπίδα που ποτέ δε χάνεται,για το μέλλον και τη κληρονομιά που αφήνουμε στα παιδιά μας, όλα δοσμένα μοναδικά από τη συγγραφική πένα του Millar.Το κείμενο θα το βρείτε και στο προσωπικό μου blog ΕΔΩ

''There's something really wrong with me right now. Something isn't right here--'' Πριν το αριστουργηματικό Old Man Logan ο Mark Millar έγραψε άλλη μία ιστορία για τον Logan που με τα χρόνια έχει βρει και εκείνη τη θέση της ανάμεσα στις definitive stοries που έχουν γραφτεί ποτέ για τον χαρακτήρα. Φυσικά μιλάμε για το Enemy of the State που εκτυλίσσετε στα τεύχη # 20 – 26 του Wolverine vol.3 από τον Δεκέμβριο του 2004 μέχρι τον Απρίλιο του 2005.Για μία ακόμα φορά ο Wolverine ταξιδεύει στην Ιαπωνία για κάτι που φαίνεται μια απλή υπόθεση απαγωγής. Στην πραγματικότητα, όμως, αποδεικνύεται πως πρόκειται για μια σκοτεινή πλεκτάνη που έχει στήσει ο μεταλλαγμένος Gorgon για λογαριασμό της οργάνωσης the Hand. To θύμα της απαγωγής θα είναι ο ίδιος τελικά...Θα υποστεί πλύση εγκεφάλου και θα μετατραπεί σε εγκληματικό όπλο ερχόμενος αντιμέτωπος με φίλους και συμμάχους στην προσπάθεια τους να τον σταματήσουν και να τον επαναφέρουν. Ότι δηλαδή φοβόταν περισσότερο στη ζωή του, σε περίπτωση που θα έχανε τον έλεγχο…Οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να δουν από πρώτο χέρι τι γίνεται σε περίπτωση που ο Logan άνηκε στην «αντίπαλη ομάδα» εκείνης των κακών, ενώ ο ίδιος ο Logan κυριολεκτικά μετατρέπεται σε αυτό που φοβόταν περισσότερο στη ζωή του, πράξη η οποία θα τον στοιχειώνει για πολλά χρόνια ακόμη στο ήδη βεβαρημένο από σκοτωμούς παρελθόν του. Ουσιαστικά έχουμε τον Wolverine ενάντια ολόκληρου σχεδόν του Marvel universe,καθώς εμφανίζονται φίλοι και σύμμαχοι (X-MEN,Avengers,Fantastic Four,Elektra) που θα τον αντιμετωπίσουν με σκοπό πρώτα να τον βοηθήσουν, και μετά αν αυτό δεν είναι εφικτό να τον εξολοθρεύσουν.. Μονάχα που η αποστολή τους δεν θα είναι καθόλου μα καθόλου εύκολη...Κάθε τεύχος είναι γεμάτο δράση, αγωνία και ανατροπές, με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο και τα cliffhangers να καθιστούν την αναγνωστική αυτή εμπειρία μοναδική! Δεν μπορούμε να πούμε ότι το κόμικ παρουσιάζει κάποια πρωτοτυπία στο σενάριο του ή είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει το παρελθόν...Αλλά ο Millar είναι μανούλα στο να γράφει larger than life ιστορίες, οι οποίες περιλαμβάνουν μέσα αρκετούς χαρακτήρες, χωρίς όμως να θυσιάζει τη δράση για τους διαλόγους ή το αντίθετο. Υπάρχει μία σχετική ισορροπία ανάμεσα και στα δύο. Επίσης παρόλο που παρουσιάζονται τόσοι χαρακτήρες μέσα σε μία ιστορία, ο Millar δε γράφει σχεδόν κανέναν out of character,και ο καθένας έχει το ρόλο και τη παρουσία που του αναλογούν. Επιπλέον γνωρίζει με ποιόν χαρακτήρα δουλεύει, σέβεται την ιστορία του και το υλικό πάνω στο οποίο θα δουλέψει. Στο σχέδιο ο John Romita jr. όταν ακόμα μπορούσες κάπως να τον ανεχτείς(τουλάχιστον σε αποζημιώνει στις σκηνές της μάχης) και ο Millar να παραδίνει μαθήματα Χιτσκοκικού θρίλερ με μία γεύση ξέφρενης δράσεως που συναντάς στις ταινίες του Tarantino.Kαι ο κόσμος του Logan δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος!! Το κόμικ κυκλοφορεί και στα ελληνικά από την Anubis (Wolverine Δημόσιος Κίνδυνος) σε δύο τόμους και σε μετάφραση του Χρήστου Τσέλιου. Το κείμενο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Comicstreet

Superman : Red Son “I offered them Utopia, but they fought for the right to live in Hell.” Superman Red Son Έιχαμε δει σε προηγούμενο άρθρο μου για τις ευκολίες που προσφέρει στους δημιουργούς το λεγόμενο Elseworlds line της DC(όπως και το What if? της Μarvel)στο να διηγηθούν με μεγαλύτερη σεναριακή ελευθερία ιστορίες εκτός του κανονικού continuity,επαναπροσδιορίζοντας με καινούργιο τρόπο,ήδη γνωστούς χαρακτήρες των κόμικ. Ο Μark Millar φαίνεται ότι σεναριακά λειτουργεί πολύ καλύτερα(όπως είδαμε και με το Old Man Logan)όταν δημιουργεί μέσα σε αυτό το χώρο.Πριν λοιπόν γράψει την τελευταία ιστορία του Wolverine,o δημιουργός έγραψε μία από τις πιο αξιομνημόνευτες ιστορίες για Elseworlds με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο ατσάλι Superman,αλλά από διαφορετικό πρίσμα.Εκείνου του "αντίπαλου στρατοπέδου".Του τι θα γινόταν αν ο Superman αντί για την Αμερική,είχε μεγαλώσει στη Ρωσία..Και εγένετο ο Superman : Red Son ένα limited series τριών τευχών που κυκλοφόρησε από τον Ιούνιο μέχρι και τον Αύγουστο του 2003. O Mark Millar επηρεάστηκε για τη συγγραφή αυτής της ιστορίας από το τεύχος #300 του Superman(Ιούνιος 1976) που είχε διαβάσει μικρός.Στο οποίο υπήρχε η "imaginary tale"(ιστορία φαντασίας)όπως λέγονταν τότε,σύμφωνα με την οποία το διαστημόπλοιο του Superman έρχονταν στη Γη το 1976(χρονιά που κυκλοφόρησε το κόμικ)και προσγειώνονταν στον ωκεανό,σε ουδέτερη ζώνη με αποτέλεσμα να διεκδικούν το παιδί τόσο η Αμερική όσο και η Ρωσία.Ο ίδιος γίνονταν Superman το έτος 2001. Πάνω σε αυτό το τεύχος ο Millar θα χτίσει ολόκληρο το οικοδόμημα της δικής του σειράς.Η οποία συνδυάζει διαφορετικές εκδοχές των γνωστών μας ηρώων,με εκείνες αληθινών ιστορικών προσώπων όπως των Joseph Stalin και John F.Kennedy,ενώ καλύπτει μία χρονική διάρκεια σχεδόν πενήντα χρόνων από το 1953-2001(xρονιά που στο κόμικ που είχε διαβάσει ο Millar μικρός,εμφανίζονταν ο Superman). Με διαφορά μερικών ωρών το διαστημόπλοιο που μετέφερε το μωρό Kal-El,από τον καταδικασμένο πλανήτη Krypton στη Γη, προσγειώνεται σε μία φάρμα στην Ουκρανία,αντί για το Kansas...Το truth, Justice and the American way εδώ πλέον γίνεται Stalin,socialism and the international expansion of the Warsow pact. Η ιστορία μας ξεκινά στις αρχές της δεκαετίας του '50.Η Ρωσία παρουσιάζει το νέο της όπλο στο πρόσωπο του "κόκκινου" Kal-El ή Superman.Ο οποίος μάχεται όχι μόνο για τα ιδανικά της μαμάς πατρίδας,αλλά και ολόκληρου του κόσμου.Οι Ηνωμένες πολιτείες πανικοβάλλονται,oι Ρώσοι δείχνουν να παίρνουν κεφάλι στο ψυχρό πόλεμο...Ο πράκτορας της C.I.A. Jimmy Olsen ζητά τη βοήθεια ενός λαμπρού επιστήμονα του Lex Luthor(που εδώ τυγχάνει να είναι παντρεμένος με την δημοσιογράφο Lois Lane)για να καταστρέψει τον Superman.Ο Luthor βγάζει από την πορεία του έναν πύραυλο(Sputnik2)με κατεύθυνση τη Metropolis στη Νέα Υόρκη,γνωρίζοντας ότι ο Superman θα τον εμποδίσει να χτυπήσει τη πόλη..Σκοπός του είναι να πάρει γενετικό υλικό από τον άνθρωπο ατσάλι και να δημιουργήσει το δικό του υπεράνθρωπο... Στο μεταξύ υπάρχουν αντιδράσεις από τους υψηλά ιστάμενους στο κόμμα τόσο για την ύπαρξη του superman,όσο και για το γεγονός ότι ο Stalin τον έχει τόσο ψηλά σε υπόληψη...Πώς μπορεί ένας εξωγήινος να φοράει τα χρώματα και το σύμβολο της σημαίας της Ρωσίας;;Μέσα σε αυτούς που δεν βλέπουν με καλό μάτι τον Superman είναι και ο γιος του Stalin o Pyotr Roslov(elseworld εκδοχή του Peter Ross),αρχηγός του Λαϊκού Κομισαριάτου των Εσωτερικών υποθέσεων,o οποίος βλέπει την άνοδο του στην ιεραρχία να εμποδίζεται από την παρουσία του...Παρόλα αυτά θα σκοτώσει σε μία έκρηξη θυμού,και άκρατου παραδειγματισμού ένα ζευγάρι,μπροστά στα μάτια του γιου τους,γιατί εξέφρασαν αντιρρήσεις για την ύπαρξη του Superman στη χώρα τους... Ο Stalin από την άλλη επιθυμεί να έχει με το μέρος του τις αμαζόνες του Paradise Island(και γιατί όχι και ένα πάντρεμα του υπεράνθρωπου,με τη Diana την μεγαλύτερη ηρωίδα των αμαζόνων).Φυσικά ο Superman δεν νοιάζεται ούτε για τη θέση του στο κόμμα,ούτε για να κάνει απογόνους με τη Diana.Θέλει να διαλέξει εκείνος τη γυναίκα που θα αγαπήσει πραγματικά...Κάποια ίσως σαν τη Lois Lane... Tα σχέδια όμως όλων ανατρέπονται όταν ο Stalin δηλητηριάζεται..Το κόμμα πιέζει τον Superman να πάρει τη θέση του στην ιεραρχία,όσο και αν ο ίδιος δεν θέλει,ενώ οι Αμερικάνοι με τη βοήθεια του Luthor,δημιουργούν ένα αντίγραφο-κλώνο του Superman...o Ψυχρός πόλεμος βρίσκεται στο αποκορύφωμά του...Ο Stalin τελικά πεθαίνει,και ενώ ο Superman αρχικά δεν θέλει να πάρει τη θέση του,όταν συναντά μία παιδική του φίλη τη Lana Lazarenko(διαφορετική εκδοχή της Lana Lang)που πήγε στη κηδεία δίνοντας όλα της τα υπάρχοντα,ενώ τα παιδιά της περιμένουν στην ουρά για ένα κομμάτι ψωμί καταλαβαίνει ότι το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά και αποφασίζει να πάρει τη κατάσταση στα χέρια του....Από εδώ και εμπρός θα χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για το κοινό καλό,και θα δημιουργήσει μία ουτοπία που δεν θα υπάρχει καμία αδικία για κανέναν,και όλοι θα είναι ίσοι... Χρόνια αργότερα η Ρωσία έχει γίνει η μεγαλύτερη δύναμη στο πλανήτη,όλα τα κράτη ανήκουν σε αυτήν εκτός από τις Η.Π.Α. και Xιλή(που έχουν όμως διαλυθεί οικονομικά).Έχει εξαλειφθεί η πείνα,η φτώχεια,η εγκληματικότητα αλλά πολλοί νιώθουν ότι έχουν χάσει την ελευθερία τους,όσο βρίσκονται κάτω από τη σκιά του παντοδύναμου ηγέτη τους Superman...Ο οποίος με τη βοήθεια της τεχνολογίας του Brainiac,"διορθώνει" με εγκεφαλική εγχείρηση(μετατρέποντας τους σε υπάκουα ρομπότ) όσους είναι αντίθετοι στο μεγάλο του όραμα...Kαι τότε είναι που αρχίζουν τα τρομοκρατικά χτυπήματα από έναν "αναρχικό" με στολή νυχτερίδας,που εκπροσωπεί το απόλυτο χάος μέσα στον τέλειο( ; ) κόσμο του Superman... Όταν ο Roslov αρχηγός πλέον της KGB λέει στον Superman ότι κάτι πρέπει να γίνει για αυτό το θέμα,και να "πέσουν κεφάλια" για την κωλυσιεργία,ο Superman του απαντά ότι κανένας σκοτωμός δεν θα υπάρξει στην ουτοπία που εκείνος δημιούργησε.Η ουτοπία αυτή δεν θα "χτιστεί" πάνω στα κόκαλα των αντιπάλων του όπως έκανε ο Stalin.... O Roslov όμως παίζει το δικό του κρυφό χαρτί συνεργαζόμενος τόσο με τον Luthor,όσο και με τον Batman(που τυγχάνει να είναι το παιδί του οποίου σκότωσε τους γονείς του πριν χρόνια)ο οποίος όμως ενώ δέχεται να συνεργαστεί μαζί του για την καταστροφή του Superman,του λέει ότι αργότερα θα τον κυνηγήσει γιατί γνωρίζει ότι είναι είναι τέρας σαν και εκείνον... Πιάνουν αιχμάλωτη τη Wonder Woman,χρησιμοποιώντας την σαν δόλωμα για να φέρουν τον Superman κοντά της...Θα χρησιμοποιήσει ο Luthor ακτίνες που μιμούνται τις ακτίνες του ηλίου του πλανήτη Krypton,αποδυναμώνοντας πλήρως τον Superman....Kαι αν αποτύχει και αυτό το σχέδιο,τότε ο πρόεδρος Kennedy έχει και εκείνος έναν άσο στο μανίκι του...Ένα διαστημόπλοιο που είχε πέσει χρόνια πριν στο Roosevelt,που είχε πάνω του το σήμα του πράσινου φανού,και που κρύβει ένα τρομερό όπλο μέσα του.... Για μια ακόμα φορά ο Millar αποδεικνύεται μάστορας στο να χτίζει μία ιστορία,χωρίς να δεσμεύεται από το continuity,και να παρουσιάζει διαφορετικές παραλλαγές ηρώων τόσο κλασικών που σχεδόν θα ήταν ιεροσυλία να τους παρουσιάσεις διαφορετικά,αλλά το κάνει με τόσο καλό και προπάντων πειστικό τρόπο είναι η αλήθεια.Μία ίσως "ειρωνική" ματιά του συγγραφέα στον πατριωτισμό και εθνικιστική υπερβολή που συνόδευε τον χαρακτήρα ειδικά στα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του(από κόμικ μέχρι τα cartoon των Fleischer)όπως τους περισσότερους σούπερ ήρωες της εποχής άλλωστε,αλλά από την "αντίθετη" πλευρά..Σίγουρα όμως απεικονίζει με το πιο γλαφυρό τρόπο τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις,ειδικά των αρχών της δεκαετίας του '50. Δεν προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες ότι ο κομουνισμός απέτυχε στη Ρωσία ή σε όποια ίσως χώρα εδραιώθηκε(ίσως μόνο αν η ιστορία αυτή είχε γραφτεί στη δεκαετία του '50 ή του '80 και πάλι σε μικρότερη προπαγανδιστική ένταση)θέλει απλά να δείξει ότι και η απόλυτη δύναμη,οδηγεί σε απολυταρχικές καταστάσεις(στέρηση ελευθερίας του ατόμου και της βούλησης του).Ειδικά όταν ο οποιοσδήποτε κατέχων δύναμη,και διαχειρίζεται τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων δεν μοιράζεται με όλους το όραμα του για έναν κόσμο όπως τον θέλει εκείνος.Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Superman δεν έγινε δικτάτορας,είναι ο ίδιος ήρωας που ξέρουμε, δεν είναι villain επειδή δεν είναι Αμερικανός,αλλά απασχολημένος στο να δημιουργήσει την ουτοπία που ονειρευόταν,απομάκρυνε τον εαυτό του από τις καρδιές των ανθρώπων που πίστεψαν σε εκείνον.Άφησε συνεργάτες(που είχαν τη δική τους σκοτεινή ατζέντα) που ήταν κοντά του να τον κάνουν να μη βλέπει την ωμή αλήθεια ενός αποτυχημένου πλάνου,μετέτρεψε τον ιδεαλιστή ήρωα που κάποτε υπήρξε σε έναν ονειροπόλο,μεγαλομανή ηγέτη που θα κάνει τα πάντα για να πετύχει το σκοπό του.Ο αλλοτινός θαυμασμός ή έστω η αποδοχή από τα πλήθη,μετατράπηκε σε φόβο και απαξίωση από τον κόσμο που θέλει να σώσει...Προσπαθώντας να φτιάξει τα προβλήματα ενός μη τέλειου κόσμου,δημιουργεί ακόμα περισσότερα,και αυτό προκαλεί ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις...Το μήνυμα του Superman : Red Son είναι ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση ή εξουσία,ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας ή χώρας,αποφασίζει εκείνη για το τι είναι καλό για το λαό της,προσφέροντάς του τα πάντα σύμφωνα πάντα με το δικό της όραμα,στερεί από εκείνον την ελευθερία του και τον οδηγεί άθελα της,στην καταπίεση.... Μία από τις καλύτερες "παραλλαγές" κλασικού ήρωα στα mainstream superhero comic(κάτι παρόμοιο ίσως πήγε να κάνει και ο Nick Spencer στον Captain America,αλλά όλο το Hydra-Cap premise αποδείχθηκε μεγάλο φιάσκο) αν και προτιμώ ακόμα περισσότερο την εκδοχή του Bat Man στη συγκεκριμένη σειρά(όχι ότι και αυτές των Wonder Woman,Lex Luthor ή Green Lantern δεν ήταν εξ' ίσου ενδιαφέρουσες αν και στους δύο πρώτους πιο περιορισμένες,δεν αλλάζουν τόσο πολύ από το πρωτότυπο).Που εδώ αποδεικνύεται ένας αντί-ήρωας,που δεν ενεργεί με βάση την εκδίκηση ή το να προκαλεί φόβο στους αντιπάλους του,αλλά για τα πιστεύω του και τα ιδανικά του έτοιμος πάντα να θυσιαστεί για αυτά. Επίσης όπως αργότερα και με το Old Man Logan,έτσι και εδώ ο Millar μπορεί να διηγείται μία καλή ιστορία μέσα σε 3 μόλις τεύχη,βάζει όμως τις βάσεις για να δημιουργηθεί αργότερα ένα ολόκληρο οικοδόμημα για αυτούς τους χαρακτήρες,που σίγουρα όλο και κάτι καινούργιο θα έχουν να εξ ιστορήσουν...To θέμα είναι(όπως έγινε με το Old Man Logan)είναι να βρεθούν οι κατάλληλοι δημιουργοί να τις γράψουν...Χαρακτήρες όμως από το Red Son έχουν χρησιμοποιηθεί τόσο στο new 52 reboot της DC,όσο και σε limited series πριν το new52(Countdown:Αrena &Countdown to Final Crisis το 2007)όσο και μετά από αυτό(Convergence το 2015,Dark Knights Metal το 2017).Φυσικά και εδώ έχουμε και το plot twist στο φινάλε της ιστορίας που προσωπικά το βρήκα πολύ έξυπνο και καθόλου αναμενόμενο(Έβαλε το χεράκι του και ο Grant Morrison βέβαια σε αυτό).Ακόμα ένα δείγμα του πόσο ταλαντούχος συγγραφέας μπορεί να γίνει ο Millar,άμα έχει το κατάλληλο υλικό να χρησιμοποιήσει για να διηγηθεί την ιστορία που εκείνος θέλει να πει. Μέσα σε όλα αυτά φυσικά δεν ξεχνάμε και το υπέροχο art από την ομάδα των Dave Johnson&Kilian Plunkett(σχέδιο)και Andrew Robinson & Walden Wong(μελάνια)μαζί με τα εκπληκτικά χρώματα από Paul Mounts που μεταφέρουν τον αναγνώστη στις εποχές της προπαγανδιστικής αφίσας μαζί με το στυλ των cartoon των studio Fleischer,δημιουργώντας έτσι έναν πολύ καλό συνδυασμό που δεν θα αφήσει ασυγκίνητο κανέναν που θα διαβάσει αυτό το κόμικ. O ηθοποιός Henry Cavill που από το 2013 ενσαρκώνει τον άνθρωπο από ατσάλι στον κινηματογράφο, δήλωσε ότι το Red Son ήταν ένα από τις 4 ιστορίες που γράφτηκαν για τον Superman,που του έδωσαν έμπνευση στο πώς να υποδυθεί τον ήρωα στην μεγάλη οθόνη. Το Red Son κυκλοφορεί σε trade paperback(2004) και hardcover(2009)καθώς και από τις εκδόσεις Anubis στα ελληνικά στα τεύχη του περιοδικού Superman #23-28 προτείνεται για όσους θέλουν να δουν μία διαφορετική εκδοχή στους αγαπημένους τους ήρωες και ίσως να προβληματιστούν και λίγο!!To κείμενο αυτό το βρίσκετε και στο προσωπικό μου blog ΕΔΩ

Πρώτη Ελληνική Κυκλοφορία: 10-09-2008 (τόμος Α'), 23-03-2009 (τόμος Β') Υλικό τόμων: Ultimates v1 (March 2002-April 2004) Πως θα έμοιαζαν οι Εκδικητές αν αντί για το μακρινό '60, συνασπίζονταν στις απαρχές του 21ου αιώνα; Μην ψάχνετε αλλού, η απάντηση βρίσκεται εδώ. - Ένας θρύλος του β' παγκοσμίου πολέμου που αποψύχεται στην εποχή των σκουληκοφάγων reality. - Ένας επιστήμονας που προσπαθεί να αναδημιουργήσει την φόρμουλα του υπερπατριώτη την οποία φέρει στο αίμα του ο προαναφερόμενος θρύλος του ΒΠΠ, με τραγικά αποτελέσματα. - Ένας παντοδύναμος άντρας που έχει δυνατότητα να επηρεάζει τα καιρικά φαινόμενα με το τεράστιο σφυρί του, ο οποίος ισχυρίζεται πως είναι ο Θoρ, ο μυθολογικός θεός του κεραυνού. Το ότι ζει σε κοινόβιο με τους «ακόλουθους» του (διάφορων λογιών απόκληρους της κοινωνίας) και ασκεί δριμύτατη κριτική στη κυβέρνηση Μπους, δεν βοηθάει την δημόσια εικόνα του... - Ένας μπεκρής πλεϊμπόι - μεγιστάνας της πολεμικής βιομηχανίας - ο οποίος φοράει μια υψηλής τεχνολογίας αρματωσιά η οποία χρειάζεται ολόκληρο επιτελείο για να δουλέψει, θυμίζοντας περισσότερο...ποδοκίνητο τανκ. - Ένας επιστήμονας παθιασμένος με την δουλειά του και με την νεαρή γυναίκα του, την οποία ζηλεύει παθολογικά. Ο δρ. Πυμ και η Τζάνετ Βαν Ντάιν πιο γνωστή και ως Σφήκα. Κάποια πράγματα παραμένουν ίδια. Ή μήπως όχι; - Ο Νίκ Φιούρι, φτυστός ο Σάμιουελ Τζάκσον, μονόφθαλμος, διευθυντής της Ασπίδα, του οργανισμού, που βλέποντας την ξαφνική εμφάνιση υπερανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αποφασίζει να δημιουργήσει μια ομάδα καταστολής και πρόληψης υποθέσεων που θα προκύψουν από αυτούς. Τι ειρωνικό που είναι το γεγονός πως καλούνται να δικαιολογήσουν την αξία της ύπαρξης μιας τέτοιας ομάδας στους φορολογούμενους πολίτες, καταστέλλοντας ένα δικό τους μέλος... Η κλασική σειρά κυκλοφόρησε στην χώρα μας σε δύο τόμους. Στην Αμερική ο τίτλος ξεκίνησε στις αρχές του 2002 και ολοκληρώθηκε 2 χρόνια αργότερα, μετά από πολλές καθυστερήσεις και το επιπλέον προγραμματισμό ενός τεύχους και ενός Annual (αρχικά πήγαιναν για 12 τεύχη). Η καθυστέρηση οφείλονταν κατά ένα λόγο στον σχεδιαστή Bryan Hitch, ο οποίος αφιέρωσε ιδιαίτερα πολύ χρόνο σε κάθε σελίδα. Πιστεύω πως το αποτέλεσμα τον δικαιώνει... Ο άλλος λόγος ήταν η 11η Σεπτεμβρίου, η οποία άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την ρότα της σειράς, φέρνοντας την προς πιο ρεαλιστικές και κυνικές φόρμες. Ο Millar αλλάζει τον αδόξαστο σε όλους τους χαρακτήρες, επιδιώκοντας στο σοκ σε όλη την διάρκεια της σειράς, κάτι που έγινε έκτοτε χαρακτηριστικό της γραφής του με ποικίλα αποτελέσματα, αλλά στα πλαίσια του κόσμου που έχει πλάσει εδώ, το ύφος δουλεύει, βάζοντας τον αναγνώστη μέσα στον κόσμο του και δίνοντας το δικό του σχολιασμό για την ανάγκη για ήρωες και το ήθος του χαρακτήρα τους. Είναι κρίμα που η Anubis λοιπόν δεν συνέχισε και με την δεύτερη σειρά.

Στις 6 Ιουλίου του 2007, η Anubis κυκλοφόρησε το Superman, χαρίζοντας έτσι στον χαρακτήρα δικό του μηνιαίο τίτλο στα Ελληνικά για πρώτη φορά μετά την διακοπή του τίτλου του Ψαρόπουλου, το 1983. . Στην αρχή δεν είχε διευκρινιστεί αν επρόκειτο για κανονικό τίτλο ή μίνι σειρά που σκοπός της ήταν να παρουσιάσει στο Ελληνικό κοινό το storyline For Tomorrow των Brian Azzarello (100 Bullets) και Jim Lee (με τον Scott Williams στα μελάνια). Από το τέταρτο τεύχος όμως ανακοινώθηκε ότι ο τίτλος θα συνεχίσει και μετά το τέλος του συγκεκριμένου storyline, καλώντας ταυτόχρονα τους αναγνώστες να προτείνουν τα storylines που θέλουν να δουν να μεταφραστούν. Πιστεύω πως σκόπιμα είχε μείνει σκόπιμα ανοικτή η πορεία του τίτλου... Και η πορεία που επιλέχθηκε τελικά, ήταν παρόμοια με αυτήν του τίτλου Batman που επίσης εξέδιδε η εταιρία, βγάζοντας ιστορίες που διαδραματίζονται ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του αρχικού 52 και του Infinite Crisis. Το storyline Up, Up And Away (τεύχη 07-10), των Kurt Busiek, Pete Woods & Renato Guedes το οποίο παρουσιάζει έναν Superman χωρίς δυνάμεις, διαδέχτηκε το - αμφιλεγόμενο - For Tomorrow. Διάδοχος του Up, Up And Away ήταν το Back in Action, των Kurt Busiek, Fabian Nicieza & Pete Woods (τεύχη 11-17). Μετά το 17ο τεύχος (Οκτώβριος του 2008) η σειρά σταμάτησε προσωρινά για να εκδώσουν το All-Star Superman και επέστρεψε τον Απρίλιο του 2009 με το storyline Brainiac (τεύχη 18-22) σε σενάριο του Geoff Johns και σχέδιο του Gary Frank, ο οποίος έχει βασίσει τα χαρακτηριστικά του δικού του Σούπερμαν στον Christopher Reeves. Το συγκεκριμένο storyline επανεκδόθηκε 10 χρόνια αργότερα από τις εκδόσεις Οξύ. Το τελευταίο storyline που δημοσιεύτηκε ήταν το Superman Red Son (τεύχη-23-28) του Mark Millar & Dave Johnson/Kilian Plunkett (με μελάνια από τους Andrew Robinson/Walden Wong), μια Elseworlds περιπέτεια, το οποίο λόγω μεγέθους έσπασε σε έξι τεύχη από τα τρία που ήταν στην πρωτότυπη μίνι σειρά. Το τεύχος 28 (Φεβρουάριος 2010) ήταν και το τελευταίο τεύχος της σειράς, αν και υποτίθεται πως η διακοπή θα ήταν ξανά προσωρινή, αφήνοντας έτσι όσους έλπιζαν να συνεχίσουν με την δημοσίευση του πολυδιαφημιζόμενου storyline New Krypton, στα κρύα του λουτρού. Αυτά που μας έδωσαν όμως, αποτέλεσαν ένα καλό δείγμα από τις περιπέτειες του χαρακτήρα στην πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα/χιλιετίας, και αξίζει να τα ψάξει να τα βρει κανείς. Η Ελληνική έκδοση στοίχιζε αρχικά 3,50 ευρώ και περιείχε 2 ιστορίες ανά τεύχος. Ανάλογα με το μέγεθος που καταλαμβάνουν οι ιστορίες, τα τεύχη έβγαιναν με 48 ή 56 σελίδες, ενώ οι διαφημίσεις ήταν όπως συνήθως λιγοστές. Ποιοτικά βρισκόταν στα ίδια υψηλά επίπεδα στα οποία μας είχε συνηθίσει η Anubis στα πρώτα της χρόνια, επίπεδα που ήταν υψηλότερα από οποιαδήποτε Αμερικάνικη έκδοση να τονιστεί, πριν αρχίσει να κάνει "εκπτώσεις" στα τευχάκια περιπτέρου. Από το τεύχος 18 όμως και μέχρι το τέλος της σειράς, τα τεύχη έγιναν μονά με μία ιστορία και 32 σελίδες με κόστος 2,50€. Αντιστοιχίες. Το For Tomorrow είχε πρώτο-δημοσιευτεί στην Αμερική στα τεύχη 204-215 του Superman v2, ξεκινώντας από τον Απρίλιο του 2004. Το Up, Up And Away απαντάται στις σειρές - και στα τεύχη - Action Comics v1 837-840 και Superman 650-653. Το Back In Action είχε βγει στα τεύχη 841-843 του Action Comics v1. Το Brainiac είχε βγει στα τεύχη 866-870 του Action Comics v1.

Πρώτη Ελληνική Κυκλοφορία: 25-10-2017 Υλικό Συλλογής: Marvel 1985 (01-06, July/December 2008) Ένας πιτσιρικάς, ο Τόμπι, παιδί χωρισμένων γονιών που διαβάζει μανιωδώς κόμικς της Μάρβελ το 1985, την περίοδο που κυκλοφορούσε και το αρχικό Secret Wars, ανακαλύπτει ένα παλιό σπίτι που όλοι οι υπέρ-εγκληματίες των κόμικς του Οίκου των Ιδεών έχουν μεταπηδήσει στον πραγματικό κόσμο. Φοβούμενος πως δεν θα τον πιστέψουν, αρχικά δεν το λέει σε κανέναν. Ο Τόμπι τώρα πρέπει να ανακαλύψει πως έκαναν το άλμα στον πραγματικό κόσμο και πως θα γλυτώσουν από αυτούς, καθώς η παρουσία τους έχει μερικές πολύ πραγματικές επιπτώσεις. Η Οξύ έβγαλε και στην Ελλάδα μια μίνι σειρά 6 τευχών στην οποία ο Μαρκ Μιλάρ έδειξε ένα πρόσωπο πιο σοβαρό, και κάπως νοσταλγικό (και ίσως, πιο προσωπικό), σε σχέδια του Τόμι Λι Έντουαρντς, που με το ιδιαίτερο σχέδιο του βοηθάει τον αναγνώστη στο να βιώσει (ή ξαναβιώσει) την ατμόσφαιρα την δεκαετία του '80. Η έκδοση της στα Ελληνικά έρχεται πάνω στην περίοδο που και στην χώρα μας αυτή η δεκαετία τραβάει την προσοχή μέσα από το επίχρισμα του Vintage και φυσικά πάνω στην περίοδο που βγήκε η δεύτερη σεζόν του Stranger Things, που αν είχε βγει πρώτα ως κόμικ, πιθανότατα θα το σχεδίαζε ο Έντουαρντς. Η έκδοση της Οξύ είναι στα τυπικά στάνταρ της, οπότε δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω. Ο τόμος περιέχει ως έξτρα ένα μικρό art Gallery και έναν πρόλογο από τον Damon Lindelof, συν-δημιουργό του Lost και συγγραφέα του Ultimate Wolverine vs Hulk.