Search the Community

Είναι μια προσπάθεια στον χώρο που δεν μπορείς να παραβλέψεις... Είναι μια ιδέα, στηριζόμενη σε θεμέλια ετών, αλλά πάντα σε επαναστατικά μοτίβα. To πολυθεματικό περιοδικό κόμικς Μπλεκ κυκλοφορεί για έναν χρόνο τώρα, με τον υπότιτλο "Τα Καλύτερα Κόμικς". Έχει ως απώτερο σκοπό την δημοσίευση έργων, τόσο παλαιών όσο και νέων, διεθνώς αναγνωρισμένων δημιουργών, από (σχεδόν) κάθε είδους σχολή κόμικς. Πλειάδα τίτλων αποτελούν τα περιεχόμενα όλων των τευχών, με 8 έως και 12 τίτλους ανά τεύχος, όλοι παίρνοντας τον χώρο τους, άλλοι ως guest ενώ άλλοι ως μόνιμοι (μέχρι μετά από κάποιο ικανοποιητικό αριθμό τευχών να αντικατασταθούν από κάτι άλλο, εξίσου, αν όχι περισσότερο, καλό). Μερικοί από τους μόνιμους είναι: Μπλεκ (αυτό έλειπε), Ταρζάν, Στορμ (έως το #06 έμπαινε ολόκληρη ιστορία, από το #07 κόβεται στα 2), Μάντυ Ρίλεϋ (εξαίρεση το 7ο τεύχος), Φάντομ (, Δικαστής Ντρεντ, και το Παιδί Πάνθηρας. Guest ήρωες έχουμε: Κόρτο Μαλτέζε (#01), Λ-Ο: Πήγασος 4-Ω (#01-03), Γιορ (#01 & #07), Ο Ίσκιος (#03), Μισέλ Βαγιάν (#04-05), Τζόνι Ρεντ (#05-12), Γουίντς (#06-09), Ποπάϋ (#07-08), Κοκομπίλ (#08-...) κα Η βασική ομάδα του περιοδικού έχει αλλάξει δύο φορές σκυτάλη, από το ντουέτο Ανεμοδουράς-Ταρλαντέζος στους Ανεμοδουράς-Τομπαλίδης. Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς έχει και τον εκδοτικό Μικρός Ήρως, συνεχίζοντας (και διευρύνοντας) το έργο του παππού και του θείου του, ενώ και ο Λευτέρης Ταρλαντέζος και ο Γαβριήλ Τομπαλίδης είναι μεγάλοι γνώστες του χώρου, και έχουν ένα πλούσιο παρελθόν στο αντικείμενο των κόμικς... Με 164 σελίδες, όμορφο στήσιμο (από το #03 ειδικά έφτιαξε ιδιαίτερα), πολύ καλό χαρτί, εξαιρετική εκτύπωση, και όλα αυτά στην (απολύτως) λογική τιμή των 5, 90! Μπορεί να βρεθεί σε επιλεγμένα περίπτερα, σε βιβλιοπωλεία και κομιξάδικα πανελλαδικά... Μέχρι το Δεκέμβριο του 20 αριθμεί 8 τεύχη. Μια έκδοση που ξεχειλίζει μεράκι, αγάπη και σεβασμό για την 9η τέχνη... Και έχει σίγουρα πολλά ακόμα να δώσει! O προβληματισμός που φέρει η έκδοση όσον αφορά τον ρετρό χαρακτήρα ή ακόμα και τη στρατηγική της δημοσίευσης αποκλειστικά παλιών έργων, εύκολα εξαλείφεται, χάρη στη μοντέρνα αισθητική του, στους νέους τίτλους που περιλαμβάνει (παράδειγμα ο Λάργκο Γουίντς που δεν είχε συμπεριληφθεί σε κανένα ελληνικό έντυπο έως και σήμερα) ή σε reboots ή νέες συνέχειες παλαιότερων διάσημων δημιουργιών (παραδείγματα είναι ο Μισέλ Βαγιάν και ο Τζόνι Ρεντ), ενώ η παρουσίαση Ελλήνων καλλιτεχνών, η πυκνή αρθρογραφία γύρω από τα κόμικς και την επικαιρότητα στην γενικότερη ποπ κουλτούρα, δείχνει μια τάση αποφυγής επικόλλησης μιας ετικέτας, και αποτελεί απόδειξη πως το Μπλέκ ακόμα πειραματίζεται και θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα. Κείμενό μου στην έκδοση

Ήταν πρώτη Ιουλίου 1985, όταν το περιοδικό "Σκορπιός" έσκασε μύτη στα περίπτερα. Επρόκειτο τυπικά για τη συνέχεια του περιοδικού "Σκαθάρι", αφού δημοσίευε σε μεγάλο βαθμό κόμικς, που είχαν δημοσιευτεί και εκεί. Παρόλα αυτά, δημοσίευσε και άλλα κόμικς, που δεν είχαν δημοσιευτεί εκεί και τελικά έγινε ένα εντελώς ξεχωριστό περιοδικό. Το περιοδικό είχε 100 σελίδες, όλες ασπρόμαυρες και φιλοξενούσε συνήθως 8 ιστορίες διαφορετικού μεγέθους η κάθε μία. Στη συνέχεια προστέθηκαν και διηγήματα, σταυρόλεξα και χιουμοριστικά στριπάκια, ακόμη και μαθήματα ποδοσφαίρου (αίσχος! ), ενώ υπήρχε και στήλη αλληλογραφίας. Κατά τη γνώμη μου, ήταν η πιο επιτυχημένη μείξη περιπετειωδών και διανοουμενίστικων, ας το θέσω έτσι, κόμικς, που έχει κυκλοφορήσει στη χώρα μας. Σχεδόν όλα τα κόμικς ήταν από καλλιτέχνες της σχολής της Αργεντινής και, σε πολύ λιγότερο βαθμό, της Ιταλίας και μάλιστα ορισμένα από ονόματα, που είχαν ήδη τεράστια φήμη και πολλά από αυτά τα ξαναείδαμε στην Ελλάδα σε άλλες εκδόσεις. Το περιοδικό αντλούσε τις ιστορίες του μάλλον από την ιταλική έκδοση του περιοδικού Skorpio, το οποίο με τη σειρά του, ήταν προσαρμογή του ομότιτλου αρνεντίνικου περιοδικού, το οποίο είχε καταφέρει να συγκεντρώσει την αφρόκρεμα των δημιουργών κόμικς της Αργεντινής. Η σύνθεση των ιστοριών του περιοδικού άλλαζε κάθε φορά (δεν νομίζω, ότι υπήρξαν δύο τεύχη με ίδιο περιεχόμενο) και φυσικά δεν δημοσιεύτηκαν όλες οι ιστορίες σε ίσο αριθμό τευχών. Τελικά, η έκδοση σταμάτησε με το 28ο τεύχος, που κυκλοφόρησε στις 15/08/1986 (υποθέτω, βέβαια, ότι βγήκε ή λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα) Οι ιστορίες που δημοσιεύτηκαν, κατά σειρά εμφάνισης στο περιοδικό ήταν οι εξής (δεν αναφέρω κάποιες ιστορίες, που δεν επαναλήφθηκαν σε άλλο τεύχος, ούτε τα στριπάκια) Τα κόμικς που δημοσιεύτηκαν ήταν τα εξής (τα λινκ οδηγούν σε βιογραφίες των καλλιτεχνών, οι οποίες δεν είναι πάντα στα αγγλικά): - Σκορπιός , Ο Μοναχικός Εκδικητής των Ray Collins (ψευδώνυμο του Eugenio Juan Zappietro), Ernesto R. Garcia Seijas - Γιορ ο Κυνηγός, των Ray Collins, Juan Zanotto - Καγιέννα, των Guillermo Saccomanno, Roberto Mandrafina - Μάντυ Ρίλεϋ, των Ray Collins, E.R. Garcia Seijas - Αλβάρ Μαγιόρ των Carlos Trillo, Enrique Breccia - Λάρρυ Μαννίνο των Ray Collins, Angel A. Fernandez - Μπάρμπαρα των Ricardo Barreiro, Juan Zanotto - Νεκράδαμος, των Hector G. Oesterheld, Horacio Lalia - Λεγεώνα των Ξένων, των Julio A. Grassi, Alberto Salinas - Σήριαλ Φαντασίας, από διάφορους καλλιτέχνες - Ουακαντάνκα, των Hector G. Oesterheld, Juan Zanotto - Μαύρος Στρατιώτης του E.R. Garcia Seijas - Ετερναόυτα, των Hector G. Oesterheld, Francisco Solano Lopez - Άσσος Πίκα, των Ricardo Barreiro, Juan Gimenez - Κάλικο Τζακ, των Carlos Albiac, Angel A. Fernandez - Οι Αετοί, των Ray Collins, Medrano/Martinez - Πράκτωρ Κανένας, των Carlos Trillo, Alberto Breccia - Η Ζούγκλα της Ασφάλτου, των Carlos Trillo, Horacio Altuna, Gustavo Trigo Αν κάποιος έχει πληροφορίες για μια σειρά ή κάποιους καλλιτέχνες, παρακαλώ, ας ποστάρει Όπως, πάντως, καταλαβαίνετε από κάποια από τα ονόματα, μιλάμε για ορισμένους πραγματικά τεράστιους καλλιτέχνες, πολλοί εκ των οποίων γίνανε γνωστοί πολύ αργότερα στη χώρα μας, Εμένα, πάντως, τα ονόματα δεν μου έλεγαν τότε κάτι, αν και σαφώς τα αναγνώριζα ως ισπανικά. Ξεκαθαρίζω εδώ, ότι για εμένα το περιοδικό αυτό ήταν ένα μεγάλο σοκ. Οι περιπέτειες ήταν εντελώς διαφορετικές, πιο ώριμες, πιο σκληρές και πιο ενήλικες από όλα τα άλλα κόμικς που είχα διαβάσει έως εκείνη τη στιγμή (ήμουν 13 ετών), Είχαν επίσης έντονο το στοιχείο της βίας και του σεξ, αλλά και ορισμένες είχαν μια πολύ βαθιά μελαγχολία. Με άλλα λόγια, ήταν ενήλικες και πολλές προβλημάτιζαν τον αναγνώστη, απείχαν, λοιπόν πάρα πολύ από τις ιστορίες των περισσότερων περιοδικών εκείνης της εποχής, με εξαίρεση τη "Βαβέλ". Δεν μπορώ να είμαι εντελώς αντικειμενικός σε σχέση με την ποιότητα των ιστοριών, αλλά υπάρχουν ορισμένες που τις θυμάμαι ακόμη, Η αλήθεια είναι ότι οι ιστορίες αναδύουν μια αύρα άλλης εποχής, λιγότερο (όχι περισσότερο) αθώας, πιο βίαιης, περισσότερο πολιτικοποιημένης και δεν ξέρω τι εντύπωση θα έκαναν σήμερα σε κάποιον που τις διαβάζει για πρώτη φορά. Για εμένα όμως τότε, ήταν σίγουρα "τα πιο όμορφα κόμκκς στο κόσμο", όπως διαφημιζόταν και στο εξώφυλλο του περιοδικού, ακόμη δεν θυμάμαι με πόση ντροπή, είχα ζητήσει το τεύχος 4 από τον περιπτερά της γειτονιάς μου (άλλες εποχές, τότε ) Είναι όμως σαφές, και αυτό νομίζω ότι είναι αντικειμενικό, ότι είναι η πληρέστερη ελληνική έκδοση με κόμικς από την Αργεντινή, άρα, όποιοι ενδιαφέρονται για αυτά, καλό θα ήταν να ψάξουν τη σειρά. Γενικά πάντως, συνιστώ σε όλους να την ψάξουν, πραγματικά αξίζει να ανακαλύψετε κάποια από αυτά τα κόμικς. Δεν είναι δύσκολη σειρά να βρεθεί, εξάλλου η Μαμούθ έβγαλε όλα τα τεύχη και σε τόμους. Πηγές για περαιτέρω μελέτη: Άρθρο για το πρωτότυπο περιοδικό, πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Σκορπιός Η σειρά κυκλοφορεί ολόκληρη σκαναρισμένη. Όλα τα σκαναρίσματα έγιναν από εμένα