Search the Community

Ιούλιος του 1975 και σχεδόν ταυτόχρονα με την έκδοση του δεκαπενθήμερου "Ταρζάν", ο Δραγούνης ρίχνει στην αγορά και μια δεύτερη έκδοση με τις περιπέτειες του βασιλιά της Ζούγκλας, μηνιαία αυτή τη φορά. Η μηναία έκδοση ξεκίνησε με διπλή αρίθμηση και στο εξώφυλλο του τεύχους 1 έγραφε σε παρένθεση τον αριθμό 56 κι αυτό επειδή, ο Δραγούνης θεώρησε τη σειρά αυτή ως συνέχεια ενός άλλου περιοδικού με τον τίτλο "Ταρζάν", που όμως δεν ήταν ο αυθεντικός Ταρζάν του Μπέροους, αλλά μια γαλλική απομίμησή του, που κυκλοφορούσε στη Γαλλία με τον τίτλο "Zembla", αλλά στην Ελλάδα κυκλοφόρησε ως "Ταρζάν" (και καλά!). Το κόμικ αυτό έχει ελάχιστη σχέση με τον Ταρζάν, όπως τον ξέρουμε, είχε ελάχιστη αληθοφάνεια (ζώα που μιλάνε κτλ), αλλά αγαπήθηκε πολύ από τους Έλληνες αναγνώστες. Η εβδομαδιαία έκδοση σταμάτησε στα 254 (!) τεύχη, ενώ η μηνιαία στα 55 με το τελευταίο να βγαίνει τον Ιούνιο του 1975, για αυτό και ο Δραγούνης έβαλε αρχικά διπλή αρίθμηση, παρόλο που οι ιστορίες, που δημοσίευε το νέο περιοδικό, δεν είχαν καμία σχέση με εκείνες του παλιού. Όπως και να έχει, η διπλή αρίθμηση σταμάτησε μετά το #17 ή το #18 (δεν έχω όλα τα τεύχη της σειράς) και κάποια στιγμή προστέθηκε στο εξώφυλλο και η λέξη "Σούπερ", προφανώς, για να ξεχωρίζει από τη δεκαπενθήμερη έκδοση. Στην αρχή το περιοδικό είχε 68 σελίδες, που σχετικά γρήγορα μειώθηκαν σε 52 με παράλληλη αύξηση του μεγέθους του. Τι νέο έφερε, όμως, αυτό το περιοδικό; Πολύ απλά, σύστησε στους Έλληνες αναγνώστες έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, τον Joe Kubert, ο οποίος από το 1972 έγραφε και σχεδίαζε τις περιπέτειες του Ταρζάν για λογαριασμό της DC και συγκεκριμένα από το τεύχος 207 έως και το #235, νομίζω. Ο Κούμπερτ ξεκίνησε με ένα origin story, όπου αφηγήθηκε την ιστορία του ήρωα και στη συνέχεια προχώρησε σε νέες ιστορίες, οι οποίες ανανέωσαν σε μεγάλο βαθμό τον ήρωα, τόσο σχεδιαστικά, όσο και σεναριακά, δίνοντας του, μια πιο ρεαλιστική, πιο σκοτεινή, πιο "βρόμικη" πτυχή, αρκετά μακριά από την απεικόνισή του από τους προηγούμενους σχεδιαστές και σεναριογράφους και δικαιολογημένα θεωρούνται σημείο αναφοράς για τον ήρωα ακόμη και σήμερα. Αυτές τις ιστορίες έφερε, λοιπόν, στην Ελλάδα ο Δραγούνης, αλλά δυστυχώς όχι με τη σωστή σειρά. Σαν να μην έφτανε αυτό, από ένα σημείο και μετά, άρχισε τις ανατυπώσεις με αποτέλεσμα πολλά τεύχη να επαναλαμβάνονται αυτούσια. Τελικά, το περιοδικό ανέστειλε την έκδοσή του μετά το τεύχος 164, που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1989, κάνοντας έτσι τον τίτλο αρκετά μακρόβιο για τα ελληνικά δεδομένα. Φυσικά, το περιοδικό δεν δημοσίευε μόνο τις ιστορίες του Κούμπερτ, αλλά και άλλων καλλιτεχνών, κάποιοι από τους οποίους είχαν γράψει τη δική τους ιστορία στις περιπέτειες του Ταρζάν, όπως ο Russ Manning και ο Hal Foster. αλλά και άλλων καλλιτεχνών. Σε όλα τα τεύχη υπήρχαν και εγκυκλοπαιδικές σελίδες, κυρίως με θέματα για ζώα, αλλά και για διάφορα άλλα περίεργα. Ακολουθούν οι λίστες των ιστοριών, που δημοσιεύτηκαν στον τίτλο και σε παρένθεση τα τεύχη στα οποία αναδημοσιεύτηκαν. Όπου είναι ιστορία του Κούμπερτ, ακολουθεί και ο αριθμός του αμερικανικού τεύχους. Όπου μπόρεσα να αναγνωρίσω κάποιον άλλον καλλιτέχνη, το σημειώνω, σχεδόν πάντα με μια μικρή επιφύλαξη: #1 Μαύρη Βασίλισσα (217, από όπου και το εξώφυλλο του ελληνικού τεύχους), Το τρόπαιο (218), το Κρυμμένο Χωριό #2 Το παιδί του Γορίλα (213), Οι εισβολείς (Hogarth), Η Βασίλισσα των Φιδιών #3 δεν το έχω #4 Το Ορυχείο του Θανάτου (215 ξανά στα τεύχη 64, 84, 106, 128, 154), Γίγαντες της Ζούγκλας, Η Παγίδα (219) (οι δύο τελευταίες ιστορίες ξανά στα τεύχη 65, 104, 126, 147, 163) #5-#7 δεν τα έχω 8 Οι Ναυαγοί Μέρος 1ο (ξανά στα τεύχη45, 63, 82, 105, 127, 150), Οι Ναυαγοί Μέρος 2ο ξανά στα τεύχη 45, 63, 82, 105, 127, 150), Οι Ναυαγοί Μέρος 3ο #9-#12 δεν τα έχω #13 Δολοφόνοι της Ζούγκλας Μέρος 1ο, Δολοφόνοι της Ζούγκλας Μέρος 2ο και μια σύντομη ιστορία #14 δεν το έχω #15 Σκλάβοι διαμαντιών, Η ομίχλη της γαλήνης, Σφαγή αθώων #16 Έμποροι Σκλάβων, Σκληρός Μαχαραγιάς, Νεκροταφείο Ελεφάντων (Foster) #17 Ο Άνθρωπος Λιοντάρι Μέρος 1ο (231 και ξανά στα 49,70,88,113,135,158), Ιστορίες του Foster, Το τραγούδι του δελφινιού #18 Ο Άνθρωπος Λιοντάρι Μέρος 2ο (232), Το αστέρι του θανάτου, Η πολεμική μηχανή #19 Ο Άνθρωπος Λιοντάρι Μέρος 3ο (233), Οι άνθρωποι πίθηκοι (Manning) #20-#23 δεν τα έχω #24 Η γέννηση του Ταρζάν Μέρος 1ο (207), Η αναζήτηση #25 - #26 δεν τα έχω #27 Ο Ταρζάν στον πολιτισμό (210), Το πήδημα του Θανάτου #28 Ο Ταρζάν και το Τέρας (228), Το Βουνό του τρόμου, Ο Σωρός των Κρανίων #29-#30 δεν τα έχω #31 Φυγή από το Πελουσιντάρ (Manning), Στα Βάθη της Γης, Νησιά των Ξεγραμμένων (ξανά στα τεύχη 52, 83, 107, 129) #32 Οι άνθρωποι - Ήλιοι, Αιχμάλωτος Του Σκότους (ξανά στα τεύχη 57, 79, 110, 132, 151) #33 - #34 δεν τα έχω #35 Ο φύλακας της πόλης Σαμπόρ, Ο ανθρωποπίθηκος (ξανά στα τεύχη 54, 72, 91, 116, 137, 157) #36 δεν το έχω #37 Ο ψεύτικος μάγος, Ο Ταρζάν και οι βάρβαροι, Η γέφυρα (ξανά στα τεύχη 56, 73, 89, 114, 136, 155) #38 Ανθρωποφάγα λιοντάρια, Ο Μικρός Πολεμιστής (ξανά στα τεύχη 58, 80, 101, 122, 144, 160) #39 Επανάληψη των Οι άνθρωποι πίθηκοι και Το τραγούδι του δελφινιού (ξανά στα τεύχη 59, 74, 92, 117, 138, 156) #40 δεν το έχω #41 Χώρα των Αμαζόνων, Η επιστροφή του Ζίρο (Manning), Το τελευταίο γέλιο (ξανά στα τεύχη 95, 124) #42 Αν το νησί πεθάνει, Το Νησί του Αζκορίμ, Επανάσταση (ξανά στα τεύχη 62, 103, 125, 152) #43 Ζούγκλα, Τέρατα των Πάγων (227), Η αντιλόπη (230 η πρώτη ιστορία) (ξανά στα τεύχη 61, 97, 119, 140, 153) #44- #46 δεν τα έχω #47 Η τρομερή Σαύρα (Manning), Θύελλα στην έρημο (220) (ξανά στα τεύχη 67, 86, 111, 133) #48 Επιστροφή στη ζούγκλα (221), Το μαγικό Βοτάνι (235 η αγαπημένη μου ιστορία, τη θυμάμαι ακόμη) (ξανά στα τεύχη 77, 98, 120, 142, 159) #49 Επανάληψη ιστοριών από τα τεύχη 16 και 17 και ξανά στα 70,88,113,135,158) #50 Η πόλη του χρυσού (222), Το πηγάδι του θανάτου (223) (ξανά στα 75, 93, 109, 131, 149) #51 Μόνγκο ο σφετεριστής, Η προδοσία του Λου-Κρουζ (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος) #52 Επανάληψη του #31 #53 Λαθρέμποροι διαμαντιών, Η εκδίκηση του Μάγου (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, δημοσιεύτηκαν ξανά στα 78, 99, 139) #54 Επανάληψη του #35 #55 Αιχμάλωτοι των πειρατών, Ο άρχοντας του πολέμου (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, δημοσιεύτηκαν ξανά στα 76, 94, 118, 146, 162) #56 Επανάληψη του #37 #57 Οι Ληστές των Νεκρών (216), Άνθρωποι-ήλιοι (η πρώτη ιστορία ίσως είχε δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, η δεύτερη είναι επανάληψη της ιστορίας του #32, και οι δύο ιστορίες ξανά στα 79, 110, 132, 151) #58- #59 Επαναλήψεις #60 Πάντα ο Νείλος, Οι άνθρωποι των Σοφών, Κύριος και Αφέντης (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, δημοσιεύτηκαν ξανά στα 81, 102, 123, 145, 161) #61- #63 Επαναλήψεις #64 Το ορυχείο του θανάτου από το #4, Ο Ταρζάν γνωρίζει την Τζάιην (209) (ξανά στα 84, 106, 128, 154) #65 Επανάληψη ιστοριών # 66 Το Μαχάρ Μέρος 2ο, Ο κίνδυνοι του Παλ-Ουλ-Ντουν (και οι δύο ιστορίες του Manning ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος και ξανά στα 85, 108, 130, 148, 164) #67 Επανάληψη ιστοριών #68 Ο Θάνατος είναι αδερφός μου (224), Αιχμάλωτος του σκότους (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος) #69 Το τέρας της νύχτας (225), Η Γη που ξέχασε ο χρόνος (Manning), Το πηγάδι του σκότους (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, ξανά στα 87, 112, 134) #70 Επανάληψη ιστοριών #71 Το Μαχάρ Μέρος 2ο (Manning), Το Θησαυροφυλάκιο του Οπάρ (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, ξανά στα 90, 115) #72 - 95 Επαναλήψεις ιστοριών #96 Μάχη με τους Μπολγκάνι, Οι άνθρωποι - τέρατα, Το Τανκ (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, ξανά στα 121, 143) #97 - 99 Επαναλήψεις ιστοριών #100 Γυρισμός στο Πελουσιντάρ (Manning) (ίσως είχαν δημοσιευτεί σε προηγούμενο τεύχος, ξανά στο 141) #101 - #164 Επαναλήψεις ιστοριών Αν κάποιος/α μπορεί να προσφέρει επιπλέον πληροφορίες, ας μη διστάσει καθόλου. Ολόκληρο το run του Κούμπερτ κυκλοφόρησε σε τρεις υπέροχους, σκληρόδετους τόμους από την Dark Horse το 2005-2006. Νομίζω, ότι υπήρξε και κάποια επανέκδοση, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Τα τεύχη 207-210 και 219-223 κυκλοφόρησαν ξανά στα ελληνικά, εξ ολοκλήρου έγχρωμα σε δύο τεύχη μικρού σχήματος από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως το 2017, αν δεν κάνω λάθος. Πολλά από τα τεύχη του Δραγούνη, κυρίως τα μεγάλα νούμερα, βρίσκονται ακόμη και σε πολύ χαμηλές τιμές. Τα μικρά όμως νούμερα και ορισμένα άλλα είναι και σπάνια και πιο τσιμπημένα, χωρίς όμως οι τιμές τους να είναι εξωπραγματικές (ακόμη!). Είναι πάρα πολύ δύσκολη σειρά να βρεθεί ολόκληρη, πιστέψτε με! Τα σκαναρίσματα των τευχών του Δραγούνη έγιναν από εμένα, εκτός από το εξώφυλλο του #164, που έγινε από τον @mycomics.gr. ΟΙ υπόλοιπες εικόνες είναι από το Ίντερνετ.

Είναι μια προσπάθεια στον χώρο που δεν μπορείς να παραβλέψεις... Είναι μια ιδέα, στηριζόμενη σε θεμέλια ετών, αλλά πάντα σε επαναστατικά μοτίβα. To πολυθεματικό περιοδικό κόμικς Μπλεκ κυκλοφορεί για έναν χρόνο τώρα, με τον υπότιτλο "Τα Καλύτερα Κόμικς". Έχει ως απώτερο σκοπό την δημοσίευση έργων, τόσο παλαιών όσο και νέων, διεθνώς αναγνωρισμένων δημιουργών, από (σχεδόν) κάθε είδους σχολή κόμικς. Πλειάδα τίτλων αποτελούν τα περιεχόμενα όλων των τευχών, με 8 έως και 12 τίτλους ανά τεύχος, όλοι παίρνοντας τον χώρο τους, άλλοι ως guest ενώ άλλοι ως μόνιμοι (μέχρι μετά από κάποιο ικανοποιητικό αριθμό τευχών να αντικατασταθούν από κάτι άλλο, εξίσου, αν όχι περισσότερο, καλό). Μερικοί από τους μόνιμους είναι: Μπλεκ (αυτό έλειπε), Ταρζάν, Στορμ (έως το #06 έμπαινε ολόκληρη ιστορία, από το #07 κόβεται στα 2), Μάντυ Ρίλεϋ (εξαίρεση το 7ο τεύχος), Φάντομ (, Δικαστής Ντρεντ, και το Παιδί Πάνθηρας. Guest ήρωες έχουμε: Κόρτο Μαλτέζε (#01), Λ-Ο: Πήγασος 4-Ω (#01-03), Γιορ (#01 & #07), Ο Ίσκιος (#03), Μισέλ Βαγιάν (#04-05), Τζόνι Ρεντ (#05-12), Γουίντς (#06-09), Ποπάϋ (#07-08), Κοκομπίλ (#08-...) κα Η βασική ομάδα του περιοδικού έχει αλλάξει δύο φορές σκυτάλη, από το ντουέτο Ανεμοδουράς-Ταρλαντέζος στους Ανεμοδουράς-Τομπαλίδης. Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς έχει και τον εκδοτικό Μικρός Ήρως, συνεχίζοντας (και διευρύνοντας) το έργο του παππού και του θείου του, ενώ και ο Λευτέρης Ταρλαντέζος και ο Γαβριήλ Τομπαλίδης είναι μεγάλοι γνώστες του χώρου, και έχουν ένα πλούσιο παρελθόν στο αντικείμενο των κόμικς... Με 164 σελίδες, όμορφο στήσιμο (από το #03 ειδικά έφτιαξε ιδιαίτερα), πολύ καλό χαρτί, εξαιρετική εκτύπωση, και όλα αυτά στην (απολύτως) λογική τιμή των 5, 90! Μπορεί να βρεθεί σε επιλεγμένα περίπτερα, σε βιβλιοπωλεία και κομιξάδικα πανελλαδικά... Μέχρι το Δεκέμβριο του 20 αριθμεί 8 τεύχη. Μια έκδοση που ξεχειλίζει μεράκι, αγάπη και σεβασμό για την 9η τέχνη... Και έχει σίγουρα πολλά ακόμα να δώσει! O προβληματισμός που φέρει η έκδοση όσον αφορά τον ρετρό χαρακτήρα ή ακόμα και τη στρατηγική της δημοσίευσης αποκλειστικά παλιών έργων, εύκολα εξαλείφεται, χάρη στη μοντέρνα αισθητική του, στους νέους τίτλους που περιλαμβάνει (παράδειγμα ο Λάργκο Γουίντς που δεν είχε συμπεριληφθεί σε κανένα ελληνικό έντυπο έως και σήμερα) ή σε reboots ή νέες συνέχειες παλαιότερων διάσημων δημιουργιών (παραδείγματα είναι ο Μισέλ Βαγιάν και ο Τζόνι Ρεντ), ενώ η παρουσίαση Ελλήνων καλλιτεχνών, η πυκνή αρθρογραφία γύρω από τα κόμικς και την επικαιρότητα στην γενικότερη ποπ κουλτούρα, δείχνει μια τάση αποφυγής επικόλλησης μιας ετικέτας, και αποτελεί απόδειξη πως το Μπλέκ ακόμα πειραματίζεται και θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα. Κείμενό μου στην έκδοση

Η επόμενη μετά το "Ροντέο" εμφάνιση του Τεξ Γουίλερ στην Ελλάδα ήρθε 17 ολόκληρα χρόνια μετά την αναστολή έκδοσης του προαναφερθέντος περιοδικού. Και η αλήθεια είναι, ότι ήταν ένα ευχάριστο, πάρα πολύ ευχάριστο σοκ για τους αναγνώστες: όχι μόνο ήταν ένας χορταστικός τόμος 240 σελίδων, αλλά έφερε και τη σχεδιστική υπογραφή ενός θρύλουν των κόμικς, του Joe Kubert, που στην Ελλάδα είχε γίνει γνωστός κυρίως από τον "Ταρζάν" του Δραγούνη. Το σενάριο υπογράφει ο Claudio Nizzi, που υπήρξε τακτικός σεναριογράφος του "Τεξ", αλλά και πολλών άλλων ιταλικών κόμικς. Το σενάριο είναι τυπικό για σπαγγέτι γουέστερν και αφηγείται μαι ιστορία εκδίκησης, ξεκαθαρίσματος λογαριασμών και δικαίωσης με κάποιες αναπόφευκτες (δυστυχώς) σεναριακές ευκολίες, που δεν καταδικάζουν το κόμικ, αλλά σίγουρα δεν του επιτρέπουν να κάνει το βήμα παραπάνω και να απογειωθεί. Αν και η ιστορία δεν είναι ακριβώς αξιομνημόνευτη, οι φίλοι των γουέστερν θα ικανοποιηθούν απόλυτα, αφού το κόμικ βαδίζει σε ασφαλή και δοκιμασμένα μονοπάτια. Φυσικά, το μεγάλο ατού του κόμικ είναι το σχέδιο του Κούμπερτ, που δεν έχει χάσει τίποτα από το δυναμισμό του και αναδεικνύεται υπέροχα μέσα στο ασπρόμαυρο. Δεν έχει νόημα να γράψω κάτι παραπάνω, ο άνθρωπος είναι ένας από τους κορυφαίους σχεδιαστές στην ιστορία των κόμικς: η γραμμή του και το στήσιμο των καρέ υπήρξαν επαναστατικά και έχουν επηρεάσει αμέτρητους άλλους σχεδιαστές. Το κόμικ κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 2001 ως Tex - Albo Speciale # 15 και στη συνέχεια από την SAF Comics το 2005 ως Tex - The Lonesome Rider. Ο εκδότης της SAF (Strip Art Features) Comics, Ervin Rustemagić, είναι Βόσνιος εκδότης και προσωπικός φίλος του Κούμπερτ, αφού πάνω στα δικά του φαξ ο τελευταίος έγραψε και σχεδίασε το κόμικ "Φαξ από το Σεράγεβο", που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά. Ήταν όμως και αυτός, που έπεισε τον Κούμπερτ να εμπλακεί σε αυτό το σχέδιο και ανέλαβε να το εκδώσει και στα αγγλικά. Το κόμικ κυκλοφόρησε και από την Dark Horse Comics σε μια έκδοση, που νομίζω, ότι έχει πλέον εξαντληθεί και κοστολογείται πολύ ακριβά. Η έκδοση της Jemma είναι, για μια ακόμη φορά, απλά υποδειγματική: εξαιρετική επιμέλεια και μετάφραση, ωραίο χαρτί, γερό δέσιμο, αλλά και πολλά επιπλέον στοιχεία, όπως εισαγωγή από τον Rustemagić, βιογραφικά και συνέντευξη του Κούμπερτ. Μπορείτε πλέον να το βρείτε στο σάιτ της εκδοτικής σε τόσο χαμηλή τιμή, που δεν δικαιολογείται να μην το αγοράσετε, εκτός εάν δεν σας αρέσουν καθόλου τα γουέστερν. Το σκανάρισμα του εξωφύλλου και του οπισθόφυλλου έγινε από εμένα, οι εσωτερικές σελίδες είναι από το Ίντερνετ. Πληροφορίες για τον Τεξ στο θέμα του "Ροκ"