Search the Community

Μάρκος is back! Για όσους παρακολουθούσαν την ιστορία του, από τα εφηβικά του χρόνια στη Σύρο, τους έρωτες του, τις τσάρκες του και την γενικότερη αναζήτηση, ο Μάρκος είναι γνωστός. Για τους υπόλοιπους, ο Μάρκος είναι ο πρωταγωνιστής του Κρακ Komiks, της σειράς του Τάσου Μαραγκού (tasmar) και είναι ότι πιο καλό έχουμε στην Ελλάδα σε coming of age κομικς. Κύρια ιστορία στα περισσότερα από τα 11 Κρακ που κυκλοφόρησαν από την Giganto και τη Jemma, το Hard Rock και ο Μάρκος, συγκεντρώθηκε και κυκλοφόρησε αυτούσιο και ολοκληρωμένο ως ένας τόμος με τίτλο Hard Rock : School, Drugs & Rock N' Roll. Πλέον, έχουμε το Volume 2 της σειράς, από το οποίο έχουμε ήδη 2 τεύχη, σε μεγαλύτερο (Α4) μέγεθος. Αν κάτι αξίζει να σημειώθει από την δουλειά του tasmar, δεν είναι το σχέδιο, το στήσιμο των καρέ, η σκηνοθεσία και υπόλοιπα τεχνικά. Είναι, καθαρά το συναίσθημα, που πηγάζει από τις σελίδες. Φαίνεται ότι ο δημιουργός "νοιάζεται" τον πρωταγωνιστή του και τις απεγνωσμένες προσπάθειες "ενηλικίωσης" του. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, σε αυτά τα δύο τεύχη, βλέπουμε τον Μάρκο στην Αθήνα, να δουλεύει σε ένα φωτοτυπάδικο, να έχει κανονική σχέση αλλά και να έχει και γκόμενα . Ταυτόχρονα, τον βλέπουμε να γνωρίζει τον κόσμο των κόμικς, και να πηγαίνει σε κάποιο φεστιβάλ κόμικς στο Γκάζι (ποιο μπορεί να είναι;) και να γνωρίζει πολλούς δημιουργούς των ετών της αρχής του αιώνα (κάποιους τους κατάλαβα, αλλά όχι όλους). Μέσα από τα άγχη και τις αγωνίες του Μάρκου, μπαίνουμε στην ψυχοσύνθεση του 20άρη, καινούριου στην Αθήνα και καινούριου στην ενήλικη ζωή. Η ζωή του Μάρκου στα Εξάρχεια καθώς και η αναφορά και κριτική στο έργο του Αρκά, απηχούν τις ιδεολογικές αναφορές του δημιουργού, αλλά χάρηκα ιδιαίτερα που έγιναν με τρόπο πλάγιο,έμμεσο και όχι με την διάθεση κατήχησης και νουθεσίας. Γενικά, δεν πρόκειται για κόμικς που θα σας αλλάξουν τον κόσμο, αλλά θα σας κάνουν να γελάσετε, να θυμηθείτε και ίσως να ταυτιστείτε! tasmar δια χειρός tasmar

Σύμβουλος Ερωτικών Υποθέσεων O Σεβαστιανός Κανελάς είναι «Σύμβουλος Ερωτικών Υποθέσεων». Τι είναι αυτό; Όχι δεν κάνει date coaching, ούτε έχει γραφείο γνωριμιών ή κάτι τέτοιο. Ο Σεβαστιανός αναλαμβάνει να κάνει τον ερωτικό σας «στόχο» πραγματικότητα, αρκεί να έχετε υπομονή, θέληση και φυσικά λεφτά. Μια μέρα όμως, την πόρτα του θα χτυπήσει ένας μυστηριώδης τύπος του υποκόσμου, με μια υπόθεση που θα αναγκάσει τον Σεβαστιανό να «βουτήξει» στη μνήμη του και να επιστρέψει στα εφηβικά του χρόνια και τον πρώτο του έρωτα. Μια υπόθεση που όχι μόνο μπορεί να σημάνει το τέλος της επαγγελματικής του καριέρας άλλα και της ίδιας του της ζωής... Ο Σύμβουλος Ερωτικών υποθέσεων είναι ένα κόμικ που πρωτοδιάβασα το 2017, στη μορφή μιας πολύ προσεγμένης αυτοέκδοσης. Με κέρδισε από την αρχή με την πρωτότυπη σεναριακή του προσέγγιση στο αθηναϊκό νουάρ, όπως και το σχέδιο. Από τότε εξαντλήθηκε η έκδοση και ξανακυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις Jemma. Η νέα κυκλοφορία έχει επανεπεξεργασία του σχεδίου, όπως και της ίδιας της ιστορίας. Η εξέλιξη του δημιουργού, που ήταν ήδη σε αρκετά καλό επίπεδο, είναι εμφανής. Το αποτέλεσμα είναι πολύ ικανοποιητικό, αν εξαιρέσουμε κάποια καρέ, που έμειναν στην προηγούμενη μορφή τους και πιστεύω ότι επιδέχονται βελτιώσεις. Λεπτομέρειες όμως, σε ένα καλό σύνολο. Όσον αφορά το σενάριο της ιστορίας και τις αλλαγές του, μπορώ να πω ότι με εξέπληξε ευχάριστα. Κάποιες ανατροπές δρομολογήθηκαν πολύ πιο πετυχημένα στην τωρινή τους εκδοχή κι οι διάλογοι έγιναν ακόμη πιο στρωτοί. Θα ήθελα να εξελιχθούν περισσότερο κάποιοι χαρακτήρες, όπως πχ του αδερφού και της μητέρας, αν και με τα λίγα στοιχεία που δίνονται μπορεί να συνθέσει κανείς το background τους. Συνολικά πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιστορία, απρόβλεπτη σε σημεία, με το αστικό αθηναϊκό τοπίο πανταχού παρόν (ακούς Athens Dark; ) Το τέλος, που είναι ιδιαίτερο και έγχρωμο (όχι αναίτια) ολοκληρώνει ένα δυνατό κόμικ, που αξίζει προσοχής. Το εξώφυλλο είναι πολύ όμορφο κι η έκδοση προσεγμένη Το εξώφυλλο της προγούμενης αυτοέκδοσης του κόμικ τα εξώφυλλα είναι σκαναρισμένα από μένα, οι υπόλοιπες φωτογραφίες είναι από τα social του δημιουργού fb, instagram

Το έπος της Δόνας Κικατριδίνης της Ολαρτάνης «Για την πριγκίπισσα θα πω από την Ολαρτάνη, Που ο νους σου δεν τα βάνει, Τα βάσανα που πέρασε Σε τόπους και ταξίδια Και όσους άντρες γνώρισε, Ήτανε όλοι γίδια...» Η νέα συνεργασία του Σταύρου Κιουτσιούκη και της Έφης Θεοδωροπούλου είναι ένας συνδυασμός έμμετρης ποίησης και κόμικ (μονοσέλιδα ή δισέλιδα). Είναι η τρίτη συνεργασία τους, μετά την (αγαπημένη μου) Τσαλακωμένη Ουρά και την Pizza Pepperoni, όπου η Έφη είχε σχεδιάσει μία από τις ιστορίες. Το έπος της Δόνας Κικατριδίνης μας αφηγείται τις περιπέτειες μιας νεαρής ατίθασης πριγκίπισσας, στο μακρύ της ταξίδι για την αναζήτηση του κατάλληλου συζύγου, προκειμένου να αναλάβει τα ηνία του βασιλείου της. Λίγα πράγματα για τη δημιουργία του κόμικ, από τη συνέντευξη που έδωσαν στο parallaximag.gr, στη Νόπη Ράντη: Σ.Κ.: Το κείμενό μου είναι έμμετρο και μάλιστα γραμμένο όσο πιο επικά γινόταν, ακολουθώντας δηλαδή και το ύφος ενός «ταξιδιωτικού» έπους. Ακόμη περισσότερο όμως, είναι ένα σατυρικό ποίημα σε μια αστεία ψευτοκαθαρεύουσα, εύκολα κατανοητή όμως. Είναι κάτι που ήθελα να κάνω επηρεασμένος από αναγνώσματα όπως του Μποστ και Γιάννη Λογοθέτη κ.α. Και ήδη το είχα επιχειρήσει πριν κάποια χρόνια στην σειρά κόμικ στριπ ΗΠΑΡΞΥΣΜΟΣ, όπου σε τέσσερα καρέ το σκίτσο άβαταρ μου απήγγειλε μικρά κωμικά ποιήματα εν είδη απαγγελίας ποιητικών βραδιών. Η Κικατριδινειάδα γράφτηκε σε διάφορες φάσεις τα τελευταία τρία χρόνια και αποτελεί το εκτενέστερο μέχρι σήμερα έμμετρό μου. Ε.Θ.: Όταν πρωτοδιάβασα το κείμενο, αρχικά ξαφνιάστηκα με την επιλογή του Σταύρου να γράψει κάτι έμμετρο. Στην πορεία βέβαια κατάλαβα πόσο ταιριαστό και σύγχρονο μπορεί να γίνει ένα έμμετρο έπος, γραμμένο με χιουμοριστικό τρόπο σε συνδυασμό με μια εικονογράφηση σε μορφή κόμικ, η οποία διαθέτει όλα τα στοιχεία ενός φανταστικού Μεσαίωνα, εμπλουτισμένου με στοιχεία της σύγχρονης κοινωνίας και πολιτισμού. Η πρώτη δυσκολία για εμένα ήταν να σχεδιάσω έναν κόσμο της μεσαιωνικής εποχής, καθώς είναι ένα κομμάτι με το οποίο δεν είχα ασχοληθεί στο παρελθόν. Παρ όλα αυτά μετά από αναζήτηση και αρκετά προσχέδια, προσπάθησα να πάρω στοιχεία από φορεσιές της μεσαιωνικής εποχής, εμπλουτίζοντάς τες με μερικά στοιχεία και χαρακτηριστικά της σύγχρονης εποχής. Μια ακόμα πρόκληση ήταν να χωριστεί το κείμενο σε εικόνες και σελίδες κόμικς, οι οποίες θα μπορούσαν να στέκονται και μόνες τους ως ένα βαθμό. Να μπορεί δηλαδή κάποιος διαβάζοντας και μόνο τις εικονογραφημένες σελίδες, να βγάζει ένα νόημα και να υπάρχει μια συνοχή στη ροή, αποφεύγοντας παράλληλα τη φλυαρία ... Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι μου έδωσε την απόλυτη ελευθερία στο πως θα σχεδιαστεί η κάθε σελίδα όπως και οι χαρακτήρες, πέρα από κάποια πολύ βασικά στοιχεία που μου ζήτησε ο ίδιος, κάτι που εκτιμώ πολύ, δείχνοντάς μου την εμπιστοσύνη που χρειάζεται σε τέτοιου είδους συνεργασίες. Με αυτόν τον τρόπο καταφέραμε κείμενο και εικόνα να λειτουργούν όσο πιο συμπληρωματικά γίνεται. Συνολικά, μπορώ να πω ότι το βρήκα όμορφο κι ενδιαφέρον το αποτέλεσμα, αν και πιστεύω ότι θα μου άρεσε περισσότερο αν το ίδιο κείμενο μεταφερόταν εξολοκλήρου σε μορφή κόμικ. Μου αρέσει όμως που πειραματίζονται και δεν καθησυχάζονται σε φόρμες που έχουν συνηθίσει. Μου αρέσει η χημεία των δυο δημιουργών. Κείμενο και σχέδιο, συνδυάζουν χιούμορ, ευαισθησία, ρομαντισμό, σε πολύ σωστές δόσεις. Καθώς αφηγούνται το παραμύθι τους, θίγουν και πιο σοβαρά ζητήματα, αλλά χωρίς να πολυπαίρνουν σοβαρά τον εαυτό τους. Περιμένω να δω κι άλλες συνεργασίες τους μελλοντικά

Πρόκειται για μια σύγχρονη παραλλαγή του μύθου της γοργόνας αδερφής του Μεγαλέξανδρου, που ρωτά τους ναυτικούς αν ζει ο αδερφός της. Όποιος δεν της δίνει τη σωστή απάντηση, έρχεται αντιμέτωπος με την οδύνη και την οργή της. Αφήνει όμως κάποιον ζωντανό αυτή τη φορά... Το σενάριο δεν είναι πυκνό, αλλά αρκετά αφαιρετικό. Αφήνει με αυτόν τον τρόπο το σχέδιο του Κούρτη να αναπνεύσει και να χτίσει την ένταση και την υπόγεια τρομαχτική ατμόσφαιρα, που αναδύεται μέσα από υπέροχα σχέδια που ανεβάζουν κι αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο το κόμικ. Μου δημιούργησε την αίσθηση ότι ο θαλάσσιος τρόμος της Μοναξιάς της Αβύσσου, είχε την πυκνότητα του νερού. Αμφιταλαντεύομαι για το αν θα μου άρεσε περισσότερο αν ήταν μεγαλύτερο σε έκταση ή όχι, μάλλον τείνω να προτιμήσω τη μορφή του ως έχει τελικά. Κι αυτό μάλλον γιατί μου ταιριάζει καλύτερα στη μορφή ενός μύθου, μια σύγχρονη ελληνική σάγκα εμπνευσμένη από τη λαογραφική παράδοση. ολόκληρο το εξώφυλλο-οπισθόφυλλο Η Μοναξιά της Αβύσσου βραβεύτηκε στα ΕΒΚ στις κατηγορίες καλύτερο εξώφυλλο & καλύτερο διασκευασμένο σενάριο Σχετικό άρθρο του @Der_Koulifetenberg για το κόμικ θα βρείτε εδώ Με εξαίρεση το σκαναρισμένο εξώφυλλο, οι υπόλοιπες φώτος είναι από το φβ του Κούρτη

Το 2018, το δίδυμο Κάουα και Ρουμπούλιας, από τους καλύτερους Έλληνες δημιουργούς κόμικς και όχι μόνο, υπό τη σκέπη της Jemma Press, κυκλοφόρησαν το πρώτο (από τα τρία) τεύχη της σειράς με τίτλο " Οι Νύφες του Δράκουλα ". Συνολικά 3 τεύχη 48 σελίδων, πολύ υψηλής ποιότητας κυκλοφόρησαν πολύ γρήγορα, μόνο μέσα σε 1,5 χρόνο, για τα ελληνικά δεδομένα. Οι τίτλοι των τευχών είναι, με τη σειρά, Νουρ, Σντένκα και Κάριν. Και για να μην μακρηγορώ, απλά πάρτε τα! Και αυτό το λέω, όχι γιατί πρόκειται για το καλύτερο κόμικ που έχω διαβάσει. Ίσως δεν είναι καν το καλύτερο κόμικ, για τον κόμη από τα Καρπάθια, που έχω διαβάσει. Αυτό που θεωρώ σημαντικότερο όμως, σε κόμικς που καταπιάνονται με τόσο γνωστά και πολυδιασκευασμένα θέματα/χαρακτήρες, είναι να έχουν λόγο ύπαρξης. Να ξέρουν τι θέλουν να πουν, γιατί θέλουν να το πουν, και κυρίως να μην βασίζονται στο lore και την αναγνωρισιμότητα για να καλύψουν την έλλειψη ουσίας. Σε αυτό οι Νύφες με κάλυψαν απόλυτα. Πιάνουν ένα μικρό κομμάτι υποστηρικτικού καστ, και το αναδεικνύει, το φέρνει στο προσκήνιο και το αναδεικνύει. Από πίσω, πάντα δεσπόζει, απειλητικά, η φιγούρα ή "σκιά" της φιγούρας του αιμοσταγούς βρικόλακα. Σε σημεία, αναλαμβάνει τα ηνία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς ποτέ όμως να κυριαρχεί μπροστά στο δράμα και την τραγικότητα των τριών γυναικών. Ο Κάουα είναι γνωστός για τις συγγραφικές του ικανότητες. Έγραψε σχεδόν 150 σελίδες μιας μεστής ιστορίας, βασιζόμενος περισσότερο στο συναίσθημα και λιγότερο στον τρόμο. Κάνει πολύ χρήση της αφηγηματικής τεχνικής, με πολύ μεγάλα, σε μέγεθος και σε ποσότητα λέξεων, τετράγωνα αφηγήσεων. Κάτι που γενικά δεν μου αρέσει, αλλά εδώ λόγω setting, δικαιολογούνται σε κάποιο βαθμό. Κυρίως στην αφήγηση, αλλά και στους διαλόγους χρησιμοποιεί μια "δημώδη" γλώσσα, προφανώς για να προσδώσει ποιητικότητα και λυρισμό στον λόγο, χωρίς βέβαια να είναι πάντα επιτυχημένος στην προσπάθεια του. Ο Ρουμπούλιας κάνει party με τα μελάνια του! Κυριολεκτικά όμως, καθώς μου είχε πει ότι δεν χρησιμοποίησε καθόλου μολύβια. Ειδικά στο πρώτο τεύχος, κάνει ίσως υπερβολική χρήση, προφανώς θέλοντας να δώσει μια σκοτεινή, gothic, ατμόσφαιρα, χάνοντας όμως τις όμορφες λεπτομέρειες που είναι γνωστό ότι μπορεί δώσει. Στα υπόλοιπα δύο τεύχη χαλαρώνει λίγο την υπερβολική χρήση μελανιών και σε μερικά σημεία ειδικά μας χαρίζει κάποια εκπληκτικά καρέ. Συνολικά, από τις καλύτερες, ολοκληρωμένες δουλειές των τελευταίων ετών. Αξίζει την προσοχή και την αγορά όλων των κομιξόφιλων.

Δυσκολεύτηκα να ξεκινήσω αυτή τη παρουσίαση. Θέλεις το σοβαρό θέμα που καταπιάνεται αυτή η έκδοση, θέλεις η εκπληκτική δουλειά που έκαναν όσοι συμμετείχαν σε αυτή την ανθολογία, τα λόγια γράφονται δύσκολα. Το θέμα της ναζιστικής κατοχής στην Αθήνα είναι πάντα επίκαιρο και η προσέγγιση του από 14 κομίστες ενδιαφέρουσα. Ενδιαφέρουσα γιατί μιλάμε για κάποιους από τους κορυφαίους Έλληνες δημιουργούς οι οποίοι βρίσκονται στην επικαιρότητα της σκηνής τα τελευταία, και όχι μόνο, χρόνια. Η Jemma Press ξεχωρίζει, για άλλη μια φορά, για την επιλογή της να καταπιαστεί με ένα θέμα το οποίο δεν είναι απαραίτητα εμπορικό, αλλά δείχνει ότι πίσω από μια εμπορική επιχείρηση, υπάρχουν άτομα που ενδιαφέρονται για την ιστορική μνήμη και τις προεκτάσεις της στην σημερινή πραγματικότητα. Την επιμέλεια της προσεγμένης έκδοσης ( 84 σελίδες, 21Χ29 εκ. ), έχουν ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης, οικονομολόγος και συγγραφέας βιβλίων για την Κατοχή, και ο Γιάννης Κουκουλάς, ιστορικός τέχνης και δικός μας κομιξάνθρωπος, συνεπιμελητής του ενθέτου Καρέ-Καρέ στην Εφημερίδα των Συντακτών από το 2014. Μας έδωσαν μια πολύ φροντισμένη έκδοση, συνυπογράφοντας τον πρόλογο και αφιερώνοντας μια σελίδα για την παρουσίαση του βιογραφικού του κάθε συντελεστή, πράγμα που δείχνει πόσο σέβονται και τιμούν τη δουλειά τους. Για τους οποίους δημιουργούς δεν γνωρίζω τι ακριβώς να αναφέρω για να μην αδικήσω κάποιον. Τα ονόματα όλων μπορείτε να τα βρείτε στα tags αυτού του post, αλλά αξίζει να τα επαναλάβω και εδώ. Τόμεκ Γιοβάνης, Γιώργος Γούσης, Σπύρος Δερβενιώτης, Πέτρος Ζερβός, Δημήτρης Καμμένος, Λέανδρος, Τάσος Μαραγκός, Θοδωρής Μπαργιώτας, Αλεξία Οθωναίου, Αλέκος Παπαδάτος, Θανάσης Πέτρου, Soloup, Γιώργος Φαραζής, Πέτρος Χριστούλιας. Ο Λέανδρος σχεδίασε το εξώφυλλο και ο Φραγκίσκος Ζουταλούρης είναι υπεύθυνος για την γραφιστική επιμέλεια. Όλοι παραπάνω μας δίνουν 14 διαφορετικές ιστορίες, διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικά στυλ, τόσο σχεδιαστικά αλλά και θεματικά. Προφανώς κάποια μου άρεσαν περισσότερο από κάποια άλλα, αλλά το σημαντικό είναι ότι όλα έδεσαν όμορφα και παρουσίασαν αδρά τις πολλές οπτικές και πραγματικότητες που επικρατούσαν στην Αθήνα της κατοχής. Κάποια κόμικ σοκάρουν, άλλα προβληματίζουν, άλλα μεταφέρουν γλυκόπικρα συναισθήματα. Όλα όμως μας δείχνουν ότι την τραγική εκείνη περίοδο, δεν υπήρχε μόνο μαύρο και άσπρο. Δίπλα στο μαύρο της καταπίεσης και το κόκκινο του αίματος, υπήρχε η ελπίδα, το χιούμορ, ο αγώνας για την επιβίωση και η προσπάθεια για το μετά. Δεν είχα σκοπό να αναφέρω κάποιον δημιουργό ξεχωριστά, γιατί πιστεύω ότι, στο συγκεκριμένο έργο, το συνολικό αποτέλεσμα, ξεπερνάει οποιαδήποτε προσωπική προσπάθεια. Δεν μπορώ όμως να μην αναφέρω την εκπληκτική δουλειά που μας δίνει ο Γιώργος Φαραζής στο στριπ του με το όνομα Μέλπω. Με επιρροές (ρισκάρω να πω) από την ΓαλλοΒελγική σχολή, είναι ένας δημιουργός που δεν τον ήξερα, αλλά σίγουρα θέλω να δω και άλλες δουλειές του. Πολύ χαρούμενος που βλέπω τέτοιες παραγωγές στην μικρή μας ελληνική σκηνή. Ελπίζω σε συνέχεια τέτοιων project και πάλι πολλά συγχαρητήρια στους συντελεστές και στην εκδοτική εταιρεία.