Search the Community

Πρώτη Ελληνική Κυκλοφορία: 11-05-2018 Υλικό Συλλογής: The Infinity Gauntlet v1 01-06 (July/December 1991) Για πάρα πολύ καιρό ο Θάνος, ο τρελός τιτάνας, προσπαθούσε να κερδίσει την εύνοια του θανάτου, προκαλώντας τον όλεθρο όποτε εμφανιζόταν. Μέχρι που κατάφερε να συλλέξει τα έξι πετράδια της αιωνιότητας και το γάντι που τα χειρίζεται. Και όλο το σύμπαν νοιώθει τις συνέπειες, τόσο που, θνητοί και θεοί συνασπίζονται για να τον σταματήσουν. Το κοσμικό έπος της Marvel και του Jim Starlin βγήκε και στην χώρα μας, σε μια έκδοση τούμπανο από την Οξύ. Και συνέπεσε με την κυκλοφορία της ταινίας-εισπρακτικό φαινόμενο, Avengers: Infinity War η οποία διασκευάζει χαλαρά την θεματική του. Η ιστορική σημασία του event όσο αφορά την βιομηχανία των κόμικς είναι τεράστια. Έχοντας ξεκινήσει την ανάπτυξη της θεματικής καιρό πριν σε άλλους τίτλους, η κατάληξη σε αυτά τα 6 ενισχυμένα τεύχη οδήγησε σε μια προώθηση άνευ προηγουμένου μέχρι τότε, και με διάφορα tιe-ins με τους κανονικούς τίτλους, όπου ανέπτυξαν διάφορα γεγονότα του τίτλου από την οπτική γωνία των επιμέρους χαρακτήρων (τα τεύχη 4-5 στο Incredible Hulk της Modern Times είναι παραδείγματα της σύνδεσης αυτής π.χ.), όλα τακτικές που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα. Και φυσικά η επιρροή στις ιστορίες κοσμικών διαστάσεων που βγήκαν έκτοτε, είναι ανεκτίμητη. Ο Starlin γράφει μια ιστορία αρκετή φιλόδοξη και τόσο μεγάλο εύρος όσο και το σύμπαν, και καταφέρνει να το κάνει ισορροπημένα, κάτι που δε είναι καθόλου εύκολο. Έχουμε ένα σωρό καλοκαιρινά events που βγήκαν έκτοτε ως παράδειγμα για το πόσο εύκολα μπορούν να πάνε τα πράγματα στραβά ή να καταλήξουν μονόπατα. Το να βάλει έναν μηδενιστή ημίτρελο τιτάνα να σβήνει το μισό σύμπαν για να εντυπωσιάσει το μόνο ον στο σύμπαν που δεν μπορεί να εντυπωσιαστεί, μόνο και μόνο για να χάσει στο τέλος επειδή ο ίδιος δεν είναι έτοιμος για την δύναμη που κραδαίνει είναι ταυτόχρονα πανέξυπνο και πεδίο προς εκμετάλλευση και ένα σωρό παραβολές για την ύβρι. Ο τίτλος είχε την ευτυχία να σχεδιαστεί από δύο καλλιτέχνες που ευδοκιμούν στην απόδοση πληθών και επικών τοπίων, τον George Perez και τον Ron Lim, με τον πρώτο να καλύπτει μέχρι και τις αρχές του τέταρτου τεύχους και να φεύγει λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων (σχεδίαζε το επίσης μπελαλίδικο War of the Gods της DC) και τον δεύτερο να αναλαμβάνει από εκεί και έπειτα, αναλαμβάνοντας και τις συνέχειες που βγήκαν τις επόμενες χρονιές, τα Infinity War και Infinity Crusade. Χάρη σε αυτούς του δύο, η αίσθηση της μάχης, το περιβάλλον τους, οι μηχανισμοί αλλά και τα τεκταινόμενα της καθώς και οι χαρακτήρες που συμμετέχουν δεν χάνονται μέσα σε εικόνες που απλώς προσπαθούν να δείχνουν όμορφες, μια κοινή μάστιγα αρκετών σύγχρονων κόμικς. Οι δύο καλλιτέχνες είναι storytellers και οι ίδιοι, και το στήσιμο των εικόνων τους είναι αντίστοιχο, αναδεικνύοντας ότι τους ζητάει το σενάριο του Starlin. Αξίζει να σημειωθεί πως η Ελληνική έκδοση πρέπει να προέρχεται από κάποια συλλογή που βγήκε μέχρι και τα μέσα του 2000 (μάλλον το trade του 2006 με cover price 24,99$), μιας και βλέπω το όνομα του Bill Jemas ως εκδότη. Bonus Ο Brian Cronin εξηγεί με ποιο τρόπο - και γιατί - επιλέχθηκαν οι χαρακτήρες που "πέθαναν" στην εκκαθάριση που έκανε ο Θάνος μέσα στο κόμικ.

ΗULK:FUTURE IMPERFECT "Persecution...Betrayal...Hatred..These things don't change" -Maestro Σε κάθε ήρωα των κόμικ,θα υπάρχει ο δημιουργός εκείνος που θα έχει συνδυάσει το όνομα του,σχεδόν με την ύπαρξη του χαρακτήρα που γράφει.Είτε είναι εκείνος που δημιούργησε εκείνον το χαρακτήρα(πράγμα πιο εύκολο να γνωρίζει το ίδιο του το δημιούργημα)είτε όχι,αφού φυσικά δεν είναι προϋπόθεση για να γράψεις καλά έναν χαρακτήρα να είσαι ο δημιουργός του.Παραδείγματα άπειρα από την οικογένεια των Duck της Disney και τον Carl Barks,τους Χ-ΜΕΝ και τον Chris Claremont,μέχρι τον Franquin και τους Spirou et Fantasio.Ο Peter David θεωρείται-και δικαιωματικά θα έλεγα-ως ο definitive Hulk writer που πέρασε από τον τίτλο,αφήνοντας πίσω σπουδαίους άλλους συγγραφείς που διέπρεψαν επίσης σε αυτόν όπως οι Bill Mantlo,Stan Lee(τον συν-δημιουργό του Hulk)Bruce Jones,Greg Pak κ.α. Στα τέλη 1992(παράλληλα με το εκπληκτικό του run στον κεντρικό τίτλο του ήρωα Incredible Hulk)μας παρουσίασε μία ακόμα αριστουργηματική του ιστορία για τον πράσινο γίγαντα το Future Imperfect που κυκλοφόρησε σε δύο τεύχη τον Δεκέμβριο του 1992 και τον Γενάρη του 1993.Η ιδέα ήταν της τότε editor in chief του τίτλου,Βobby Chase.Ήθελε ο David να συνεργαστεί με έναν Ευρωπαίο σχεδιαστή που ειδικεύονταν στο να σχεδιάζει δυστοπικά/μελλοντολογικά τοπία.Ο David θα έγραφε την ιστορία τοποθετώντας τον Hulk σε ένα τέτοιο περιβάλλον,σε ένα δυστοπικό μέλλον.Η συνεργασία δεν έγινε ποτέ,αλλά εκείνη η ιστορία ολοκληρώθηκε από τον David,ο οποίος κατά κάποιο τρόπο "αντέστρεψε"το σενάριο του Terminator,δηλαδή αντί να έρθουν στο παρών χαρακτήρες από το μέλλον,θα πηγαίνανε σε αυτό από το παρών... Όταν κάποια στιγμή μετά από μήνες ο David τυχαία συναντήθηκε με τον George Perez,που πάντα ο ένας θαύμαζε τη δουλειά του άλλου,αποφάσισαν να δουλέψουν μαζί εκείνη την ιστορία.Η Chase,μέσω της Μarvel,έδωσε το οκ και εγένετο Future Imperfect!! Για πολλούς η καλύτερη ιστορία που έχει γραφτεί ποτέ για τον Hulk,και μία από τις καλύτερες που έχει γεννήσει η αχαλίνωτη φαντασία του Peter David(μου το επιβεβαίωσε και ο ίδιος σε συζήτηση που είχα μαζί του όταν τον συνάντησα στο πρώτο Athenscon). Βρισκόμαστε στο (ίσως όχι και τόσο μακρινό) μέλλον.Ο κόσμος έτσι όπως τον γνωρίζαμε έχει καταστραφεί από έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και έναν ακόμα που ακολούθησε σε σύντομο διάστημα βάζοντας τη ταφόπλακα...Μέσα σε όλη αυτή τη καταστροφή και τη κόλαση που ακολούθησε,η μελλοντική έκδοση του Hulk,που πλέον ονομάζεται Maestro,όχι απλά επιβίωσε αλλά κρατάει και τα κλειδιά της πύλης αυτής της κολάσεως...Έχοντας δημιουργήσει τη πόλη Dystopia,της οποίας είναι ο βασιλιάς,εξουσιάζει με σιδερένια γροθιά,καταδυναστεύοντας τους επιζώντες,οι οποίοι δεν το σέβονται απλά,αλλά τον φοβούνται... Όσοι (λίγοι)κερδίζουν την εύνοια του,ζούνε στο παλάτι του μέσα στη χλιδή και τις απολαύσεις του χαρεμιού του..Οι υπόλοιποι ζούνε στη φτώχεια και την εξαθλίωση,τρέμοντας καθημερινά την επέλαση του στρατού του,καθώς(όσοι έχουν κόρες)και τις επιθυμίες του βασιλιά τους για νέα σάρκα...Μία ομάδα επαναστατών με αρχηγό την εγγονή του Rick Jones,την Janis,χρησιμοποιώντας τη μηχανή του χρόνου του Doctor Doom(since Fantastic four #4)έρχονται στη δική μας εποχή για να ζητήσουν τη βοήθεια του Hulk(την εποχή εκείνη ήταν γνωστός ως Professor Hulk αφού διατηρούσε τη προσωπικότητα του Banner με το attitude του grey Hulk,κάτι σαν την έκδοση που είδαμε και στο Avengers Endgame πριν λίγες μέρες) τον μόνο ίσως που μπορεί να νικήσει τον εαυτό του στο μέλλον...Μονάχα που η αποστολή του δεν θα είναι καθόλου εύκολη,όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει τον εαυτό του σε εκατό χρόνια,ο οποίος γνωρίζοντας το πώς η νεότερη εκδοχή του σκέφτεται και ενεργεί....Και ο μεγαλύτερος εχθρός του Hulk είναι ο ίδιος του ο εαυτός,μία σκοτεινή και διαβολική μελλοντική εκδοχή του... Σενάριο γεμάτο σασπένς,δράση και αγωνία για τη τελική έκβαση της μάχης,με έναν υπέροχο μαέστρο του λόγου Peter David σε μεγάλα κέφια,με έξυπνους και ζωντανούς διαλόγους,ο οποίος όμως θέτει και κάποιους προβληματισμούς στη πορεία...Μέσα από το στόμα του Maestro,o συγγραφέας δηλώνει ότι"το πραγματικό τέρας δεν ήταν ο Hulk,όπως τον έβλεπαν οι άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια...Το πραγματικό τέρας ήταν εκείνοι που έφεραν τη καταστροφή στο γένος τους..." "Μe a monster?I wasn't even at their league.."λέει ο Maestro με μία δόση ειρωνείας και κυνισμού...Τόσο αυτή η ιστορία,όσο και αυτή που θα έγραφε χρόνια αργότερα(θα τη παρουσιάσω σε μελλοντικό μου άρθρο)το HULK:THE END με σχέδια του definitive Hulk artist (αυτή τη φορά) Dale Keown,έχουν να κάνουν με το θέμα της αθανασίας...Το να συνεχίζεις να ζεις σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πλέον όπως τον ήξερες,και να είσαι μόνος...Με το πώς είναι να έχεις ζήσει πολλές δεκαετίες και να έχεις δει όσα αγαπάς και νοιάζεσαι,να φεύγουν από κοντά σου...Και ειδικά όταν δεν ευθύνεσαι και εσύ για αυτό,η απώλεια γίνεται ακόμα μεγαλύτερη και - όπως στη περίπτωση του Maestro-σε οδηγεί στη παραφροσύνη....Μήπως και εμείς στη θέση του Hulk/Maestro να αντιδρούσαμε με τον ίδιο τρόπο;;; Όλα αυτά σχεδιασμένα από έναν άλλο definitive artist(αυτή τη φορά στους Avengers)τον George Perez,που τελικά μόνο λύση ανάγκης δεν αποδείχτηκε και(ίσως και με τον Dale Keown)αποτέλεσε τη τέλεια επιλογή για το σχεδιασμό αυτής της ιστορίας.Το λεπτομερέστατο σχέδιο του εδώ αποκαλύπτεται σε όλο του το μεγαλείο!!Ειδικά σε αυτό το κλασικό panel με το trophy room του Rick Jones που μπορείς να το κοιτάς με τις ώρες και πάντα να ανακαλύπτεις κάποιο καινούργιο στοιχείο!! Μέρος του εκπληκτικού trophy room panel που μπορείς να το κοιτάς ώρες... Η ένταση αποτυπώνεται επάνω στα καλοσχεδιασμένα σώματα των πρωταγωνιστών,καθώς επίσης και η απεικόνιση ενός δυστοπικού τοπίου με το καλύτερο και πειστικότερο τρόπο.Θεωρώ(όπως και ο ίδιος ο σχεδιαστής άλλωστε)τη συγκεκριμένη του δουλειά,μία από τις πιο δυνατά σχεδιαστικά που μας έχει προσφέρει και ίσως τη καλύτερη του(τουλάχιστον μέχρι και το Avengers #1 του 1998 που έκανε με τον Busiek)για τη δεκαετία του '90.Έδειξε ότι μπορούσε να συναγωνιστεί ά-ν-ε-τ-α όλα τα νέα "φυντανάκια" της εποχής εκείνης που οι περισσότεροι ήταν και υπερεκτιμημένοι,τύπου McFarlane,Lee και..Liefeld.... Προηγουμένως ανέφερα ότι αυτή η ιστορία έχει να κάνει και με το θέμα της αθανασίας...Και μπορεί στη περίπτωση του Hulk να είχε καταστροφικές συνέπειες,αλλά στη περίπτωση αυτού του κόμικ,σίγουρα είναι καλό που θα παραμείνει τέτοιο..Ένα αθάνατο έργο δυστοπικής φαντασίας και χρονικού παράδοξου,από δύο δημιουργούς που είδη στο χώρο της 9ης τέχνης έχουν περάσει στην αιωνιότητα!!Κλασικό και εικονογραφημένο!!To κείμενο αυτό το βρίσκετε και στο προσωπικό μου blog ΕΔΩ