Search the Community

Μέσα από την προσωπική καταστροφή, ξεπηδά η μεγαλύτερη απειλή που έχει γνωρίσει ο γαλαξίας. Μετά από την ήττα από τον Obi-Wan στο Mustafar και τον ακρωτηριασμό του, μέσα από την εσωτερική του διαμάχη και την επιρροή του αυτοκράτορα Palpatine, μετά από τον θάνατο του Anakin Skywalker, γεννιέται ο Darth Vader. 19 χρόνια μετά, και ενώ έχουν εξολοθρευθεί όλοι οι Jedi, ο γαλαξίας βρίσκεται πάλι σε μια κατάσταση εξέγερσης και επανάστασης. Το απόλυτο όπλο της αυτοκρατορίας για την επιβολή της τάξης, ο διαστημικός σταθμός Death Star, καταστρέφεται από μια κατασκευαστική αβλεψία και την εκμετάλευση της από τους επαναστάτες. Πλέον, ο Darth Vader, ξεκινάει έναν αγώνα για να εκδικηθεί τον νεαρό Jedi ο οποίος ήταν υπέυθυνος για αυτή τη ντροπιαστική ήττα, και μέσα από την αντιμετώπιση παλαιών γνώριμων και νέων φιλόδοξων αντιπάλων, θα προσπαθήσει να επιτύχει τον απόλυτο του σκοπό, να επιβάλλει την τάξη σε όλους. Την ΔΙΚΗ του τάξη...... Πρώτη σειρά αφιερώμενη στον εμβληματικότερο villain του σύμπαντος που δημιούργησε ο George Lucas και από τις πρώτες σειρές που κυκλοφόρησε η Marvel από τότε που ξαναπήρε τα δικαιώματα πίσω από την Dark Horse. Τα συγγραφικά καθήκοντα ανέλαβε ο Kieron Gillen, και συνολικά κάνει καλή δουλειά, πιάνει σωστά την "φωνή" του Vader, κάτι όμως έλειπε, κάτι που δεν επέτρεψε στην σειρά να απογειωθεί. Και αυτό γιατί, όπως περισσότερες σειρές οι οποίες λαμβάνουν χώρα χρονικά την περίοδο των ταινιών, δεν έχουν τα περιθώρια να ελιχθούν και να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό, κάτι με πραγματική αγωνία και ενδιαφέρον για το τελικό αποτέλεσμα, μια και περιορίζονται από το ασφυκτικό αφηγηματικό πλαίσιο των ταινιών. Και έται, παρόλο που ο συγγραφέας παρουσιάζει τον πρωταγωνιστή αρκούντως απειλητικό, και δεν ξεφεύγει από τον χαρακτήρα του δείχνοντας τον να κάνει ακροβατικά, παρά τον δείχνει να υπερνικά τα εμπόδια του με την καταιγιστική του "παρουσία" και μόνο και με τη χρήση της Δύναμης, δεν καταφέρνει ποτέ να δώσει μια ιστορία με πραγματικό ενδιαφέρον. Και παρόλο που εισάγει κάποιους πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες, όπως την Doctor Aphra, την αρχαιολόγο alter ego του Han Solo, αλλά και τα δολοφονικά droids Triple-Zero και BeeTee, τα πάντα μοιάζουν υπερβολικά γνώριμα, τα αισθάνεσαι υπερβολικά safe για να ενδιαφερθείς πραγματικά. Ακόμα και ένα σύντομο crossover με την κύρια Star Wars σειρά η οποία έτρεχε εκείνη την περίοδο, με τίτλο Vader Down, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, κάνοντας όλο το volume ικανοποιητικό, αλλά συνολικά αδύναμο. Εκ των υστέρων βέβαια, πρέπει να αναγνωριστεί στον Gillen το ελαφρυντικό ότι ακόμα δεν υπήρχε σοβαρή κατεύθυνση σε όλο το σύμπαν, ακόμα δεν ήξεραν από τη Marvel που θα το πάνε, άρα αντίστοιχα και αυτός δεν θα είχε και κάτι να πατήσει πάνω. Στο σχέδιο, στη συντριπτική πλειοψηφία των 25 τευχών, έχουμε τον Salvador Larroca, πολύπειρο στα υπερηρωικά, γρήγορο καλλιτέχνη και αποδοτικό. Αποδίδει μια χαρά τις σκηνές δράσης, αρκετά κινηματογραφικά, αλλά και αρκετά ποζεράδικα. Ο εκτυφλωτικός χρωματισμός όμως που του έκαναν ίσως θα μπορούσε να κρατηθεί λίγο πιο "κάτω", αλλά προφανώς η όλη προοπτική και στόχευση ήταν περισσότερο για εντυπωσιασμό, παρά για "βάθος" και ατμόσφαιρα. Κάποια λίγα τεύχη σχεδιάζει και ο Mike Deodato Jr, στο γνωστό του πολύ όμορφο, φωτορεαλιστικό και λεπτομερές του στυλ, χωρίς να έχει υιοθετήσει ακόμα τις διαγραμμίσεις με τις οποίες μας έχει "π(ρ)ήξει" πλέον τα τελευταία χρόνια με τις δουλείες του στην AWA, και συνολικά κάνοντας πολύ όμορφη δουλειά. 25 τεύχη λοιπόν όπως έγραψα και πιο πάνω, 1 annual και τα τεύχη του Vader Down αποτέλεσαν το πρώτο αυτό volume, και μπορείτε να το βρείτε είτε σε 5trade paperbacks, είτε σε 2 oversized hardcovers είτε σε ένα ωραίο και χορταστικό omnibus. Καλό συνολικά, προσεγμένο, και αν δεν έχετε ιδιαίτερες προσδοκίες, θα περάσετε καλά και ψυχαγωγικά. Αντε λοιπόν, πάρτε το και μεταφερθείτε σε ένα galaxy, far, far away....

Και τώρα μια παρουσίαση που κανείς ποτέ δεν περίμενε από μένα: Darth Vader Imperial Machine. Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν είμαι φαν του Star Wars. Ίσως επειδή δεν τα έβλεπα ως παιδί; Πολύ πιθανό. Η πρώτη ταινία Star Wars που είδα ήταν το Phantom Menace στην τρυφερή ηλικία των δώδεκα ή δεκατριών Μαΐων και μου είχε φανεί ως ένα από τα πιο βαρετά πράματα που είχα δει στη ζωή μου. Είδα την ορίτζιναλ τριλογία ως φοιτητής και ήμουν σε φάση «εμμ...οκ». Καταλαβαίνω τη σημασία τους, αλλά μέχρι εκεί. Θα συνεχίσω λέγοντας ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που διαβάζω ένα Star Wars κόμικ και μπορώ να πω ότι εξεπλάγην πολύ ευχάριστα. Η ιστορία αυτή ξεκινάει από εκεί που τελειώνει το Episode III: Revenge of the Sith. Προφανώς ακολουθούμε τον Vader σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ο οποίος μοιάζει ιδιαιτέρως τσαμπουκαλεμένος και θανατηφόρος, αλλά, όπως είναι λογικό, δεν είναι ακριβώς αυτό το απόλυτο κακό και άτρωτο πλάσμα που φαίνεται να είναι στην ορίτζιναλ Star Wars trilogy (αν θυμάμαι καλά). Αυτό βέβαια, δεν τον εμποδίζει από το να επιτίθεται κυριολεκτικά σε ό,τι βρίσκεται στο διάβα του χωρίς δεύτερη σκέψη. Αφού σε κάποια φάση είπα «έλεος ρε φίλε, ρώτα τους πρώτα μήπως μπορούν να κάνουν λίγο πιο πέρα να περάσεις». Βλέπουμε επίσης το πώς αποκτάει το κόκκινο light saber του, τη σχέση που αναπτύσσεται με τον Emperor και γενικά όλη τη μεταστροφή που γίνεται μέσα του (και έξω του) εξαιτίας του θυμού και της απώλειας. Εδώ βλέπουμε ξεκάθαρα μια στιγμή παραφροσύνης Το σενάριο του Soule δεν ξέρω αν είναι όντως τόσο τρομερό, παρόλο που μου άρεσε. Αυτό που με εντυπωσίασε κυρίως είναι το σχέδιο του Camuncoli, το οποίο είναι τελείως κινηματογραφικό και ο τρόπος με τον οποίο δείχνει την κίνηση, χωρίς να τη δείχνει (ακούγεται περίεργο, αλλά δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω) είναι απίστευτος. Δεν είμαι σίγουρος αν θα μου άρεσε τόσο με διαφορετικό σχέδιο δηλαδή. Τέλος, θα πω ότι αυτό το κόμικ μου άρεσε τόσο πολύ που νομίζω ότι θα πρέπει να ψαχτώ περισσότερο με Star Wars κόμικς (πρωτάκουστο).