
zade
Member-
Content Count
20 -
Joined
-
Last visited
Community Reputation
142 ExcellentThe recent visitors block is disabled and is not being shown to other users.
Enable-
Video Games την εποχή του κορωνοιού... και όχι μόνο τότε
zade replied to Dredd's topic in Γενική Συζήτηση
Είναι τόσο μα τόσο μεγάλο αυτό το παιχνίδι που κι εγώ το παράτησα. Πολύ απλά δεν έχω τόσο χρόνο (πόσο μάλλον διάθεση) να παίξω ένα παιχνίδι που σου ζητά να δαπανήσεις 50+ ώρες, πολλές από αυτές σε σχετικά δευτερότριτα quests απλώς για να "νιώσεις" την άγρια δύση. Βέβαια άμα με ρωτήσεις τι είναι ότι καλύτερο έχω παίξει ποτέ η απάντηση είναι DOOM . Όταν παίζεις και κοντεύεις να πάθεις τρεις καρδιακές προσβολές και τέσσερα εγκεφαλικά μαζί και μετά σου ζητάνε να ιππεύσεις το άλογο σου και να σε σκοτώσει η κάθε random αρκούδα, ε όσο να ναι ξενερώνεις. Γενικά πάντως νομίζω ότι τα πολύ μεγάλα σε διάρκεια παιχνίδια είναι πρόβλημα πια. Σίγουρα πρέπει να αξίζει τα λεφτά του αυτό που πληρώνεις, αλλά δεν μπορεί στο όνομα του value for money να γίνονται τόσο μακρόσυρτα που κάπου τελικά να βαριέσαι. -
criminal και Gotham Central Για το πρώτο τα έγραψαν άλλοι. Για το δεύτερο όμως έχουμε τα εξής Όχι ακριβώς noir με την έννοια του "σακατεμένοι άντρες, μοιραίες γυναίκες, υπόκοσμος και λάθος επιλογές" αλλά περισσότερο "αστυνομική" σειρά τύπου police procedure που λένε στην χώρα που κάποτε κυβερνούσε ένας πορτοκαλί τύπος. Το ότι διαδραματίζεται στην "πόλη" που υπάρχει ο Μπάτμαν δεν παίζει σχεδόν κανέναν ρόλο ,μιας και ο ίδιος ο Μπάτμαν εμφανίζεται κάπου σε ένα πάνελ κάθε 8 τεύχη. Και συνήωθς η εμφάνισή του δεν επηρεάζει ούτε καν την εξέλιξη της πλοκής. Περισσότερο είναι εκεί για να δεχτεί την οργή της αστυνομίας που έχει "δεμένα" τα χέρια της ενώ ένας μασκαράς μπορεί να πάρει τον νόμο στα χέρια του με ελάχιστες ή καθόλου συνέπειες. Γενικά είναι μια πολύ καλή αστυνομική σειρά που απλώς είναι τοποθετημένη σε μια φανταστική πόλη όπου τυχαίνει να υπάρχουν και κάνα δυό τρελοί που δρουν εκτός νόμου. Φαντάσου ότι η σειρά πήγαινε πάρα πολύ καλά και ο λόγος που σταμάτησε είναι ότι ο Brubaker έφυγε για να δουλέψει στην Μάρβελ και στην συνέχεια στα δικά του. Η DC είχε προτείνει στον Rucka (άλλος μεγάλος μαέστρος του crime) να συνεχίσει την σειρά μόνος του, αλλά αυτός αρνήθηκε γιατί πολύ απλά "δεν είναι το ίδιο χωρίς τον Brubaker" . To κοντινότερο που μου έρχεται στο νου είναι η σειρά The Shield που είχε κάνει τρομερό πάταγο όταν είχε βγει και αδίκως δεν μνημονεύεται πλέον. Εάν έχεις χρόνο δώσε και μια ευκαιρία στο Gotham Central . Παραγνωρισμένο, αλλά όσοι το έχουν διαβάσει το θυμούνται. Για πόσα κόμικ από τις "μεγάλες" μπορείς να το πεις αυτό; Και μάλιστα μη-υπερηρωικά;
-
-
Όλο το Grendel,Ky από AWA 4 τεύχη είναι . η ιστορία του grendel (έπος της Αγγλοσαξονικής μυθολογίας με σεναριακό βάθος πισίνας 1,5 μέτρο) ειδωμένη όμως στο σύγχρονο Κεντάκι και ο χαρακτήρας ο κεντρικός είναι μια λεσβία μπαχαλοσατανίστρια μάγισσα μηχανόβια. Βασικά μια σκέτο μηχανόβια. Τα υπόλοιπα τα λέει ο καραφλός ακροδεξιός που κρύβεται μέσα μου. Τρομερό σκίτσο.Αδιάφορο έως βαρετό σενάριο . Δώστε ΔΙΑ και 12άθεο μπλέξιμο στο λαό και αφήτε τα αυτά τα Αγγλικά. Μην μπείτε στον κόπο.
- 494 replies
-
- 11
-
-
-
-
Μαύρη Φουστανέλα: Η Τριλογία (Χρήστος Σταμπουλής, Γιώργος Τσακιρέλλης)
zade replied to geo_trou's topic in Έλληνες δημιουργοί
Ένα κόμικ που χειροτέρευε με κάθε επόμενο τεύχος. Ξεκίνησε με μια καλή κεντρική ιδέα , πήγε σε αντιεκκλησιαστικό μανιφέστο και κατέληξε σε διαδακτική απόπειρα κατηχητικού β' γυμνασίου... Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει το τρίτο μέρος, το δεύτερο είναι μόνον για φαν (ειδικά η σκηνή με τον Kratos είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο) αλλά το πρώτο είναι καλό. Σίγουρα τραχύ και σε οριμένα σημεία χοντροκομμένο, αλλά λέει αλήθειες για την επανάσταση, με τρόπο που σπανίζει. Εάν πέσει στα χέρια σας το πρώτος τεύχος, διαβάστε το. Σε καμία περίπτωση μην πληρώσετε για το σκληρόδετο.- 3 replies
-
- 7
-
-
-
- Χρήστος Σταμπουλής
- Μαύρη Φουστανέλα
- (and 7 more)
-
- 19 replies
-
- 13
-
-
-
Μark Kidwell . Παρόλο που ήθελα πολλά χρόνια να τελειεώσω την σειρά του με τα ζόμπι , ο εξαντλημένος τρίτος τόμος με σταματούσε. Φέτος επιτέλους έπεσε στα χέρια μου σε νορμαλ τιμη και το διάβασα όλο. Θα ακολουθήσει παρουσίαση. μαύρο κόμικ. Πολύ μαύρο. Joelle Jones. μου λέιπουν κάτι umlaut πάνω από το πρώτο e στο όνομα της αλλά θα βολευετείτε. Την παρακολουθώ έξω απ το μπάνιο της από τότε που δούλευε για μικρούς εκδοτικούς οίκους και προσπαθούσε να ανελιχθεί και χαίρομαι που την βλέπω με αυτό το παράξενο σκίτσο να παίζει μπάλα με τους μεγάλους και εκτός από το να σκιτσάρει καλά , να γράφει κιόλας. Επίσης , για να μιλήσουμε με άκρως σεξιστικά κριτήρια και να προσθέσουμε και μια εξαιρετική λεπτομέρεια, είναι και όμροφη. Κοκκινομάλα ήταν καλύτερη αλλά και ξανθιά καλή είναι.
- 38 replies
-
- 5
-
-
- giveaway
- boom! studios
-
(and 5 more)
Tagged with:
-
-
-
-
H DC το 2019 μετά τον άδοξο Θάνατο του Vertigo imprint (δηλαδή εκδοτικό πρακλάδι) εισάγει το DC Black Label που πρακτικά είναι ότι ήταν το Vertigo Imprint. Δηλαδή ένας χώρος για τους καλλιτέχνες να εκφραστούν χωρίς να υπόκεινται στα συνήθη περιοριστικά μέτρα και σταθμά που υπάρχουν ας πούμε σε ένα εντελώς mainstream comic. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μπορείς να πεις και να κάνεις -σχεδόν- ότι θέλεις, έχεις πολύ περισσότερη δημιουργική ελευθερία και δεν περιορίζεσαι τόσο όσο συνήθως. Κάπου εκεί λοιπόν στο Black Label ξεπετιέται ένα Pop Up Comic Section δηλαδή μεμονωμένος τίτλος ή σειρά τίτλων που εμφανίστηκαν για λίγο και μετά μπορεί να εμφανιστούν ξανά στο μέλλον, μπορεί και όχι. Αυτό το Pop up Section είχε ως "έφορο" τον Joe Hill , σημαντικό Αμερικανό συγγραφέα στο χώρο του Horror/Fantasy και ονομάστηκε hill House Comics. O Joe Hill λοιπόν Πέραν την ολικής εποπτείας, έγραψε και δύο τίτλους,το PLUNGE (https://comicstreet.gr/index.php?/topic/1685-the-plunge-joe-hill-stuart-immonen) και το Basketful of heads που θα παρουσιάσω εδώ: Η ιστορία σε πολύ γενικές γραμμές είναι ότι μια κοπέλα έχει ένα καλάθι με κομμένα κεφάλια που όμως είναι ζωντανά και της μιλάνε. Κατά την διάρκεια των 7 τευχών που διαρκεί η σειρά μαθαίνουμε πως κατέληξε να έχει αυτό το καλάθι, γιατί τα κεφάλια είναι ζωντανά χωρίς σώμα, και κυρίως τι συμβαίνει στη μικρή πόλη που μένει η κοπέλα κάπου στου διαόλου τη μάνα στην αγροτική Αμερική. Τι είναι αυτό το κόμικ; Είναι αστυνομικό/τρόμου/κωμωδία/ρομαντσο/female empowerment. Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν, αλλά νομίζω ότι τελικά μάλλον είναι μια κωμωδία τρόμου. Δεν ξέρω αν ήταν εξαρχής ο σκοπός των δημιουργών να κάνουν κάτι τέτοιο, ή αν απλώς στην πορεία η έμφυτη παλαβομάρα της κεντρικής υπόθεσης τους οδήγησε εκεί , αλλά το σίγουρο είναι ότι γελάς. Σε συνετεύξεις που διάβασα και οι δύο δημιουργοί φαίνεται πως παρασύρθηκαν από την κεντρική τους ιδέα και ειδικά τα "μεσαία" τεύχη είναι σχεδόν αδύνατον να τα πάρεις στα σοβαρά. Κάπου προς το τέλος το κόμικ ξαναγίνεται σοβαρό (ας πούμε) αλλά κυρίως συμβαίνει αυτό που φαίνεται πολύ καλά στην παρακάτω σελίδα. Στο σενάριο είπαμε είναι ο Joe Hill, που έχει γίνει γνωστός κυρίως για τις ανατριχιαστικές ιστορίες τρόμου που έχει γράψει , οι οποίες συχνά περιέχουν και δόσεις κοινωνικής κριτικής. Στο σχέδιο είναι ο Leomacs, γνωστός από την Vertigo και συγκεκριμένα την σειρά Lucifer. Το κόμικ κερδίζει πάρα πολλά από τον συγκεριμένο artist γιατί το στυλ του πολύ απλά δεν είναι ούτε τελείως ρεαλιστικό ούτε τελείως καρτουνίστικο. Είναι όσο γειωμένο χρειάζεται προκειμένου να συνεχίζεις να πιστεύεις ότι μιλάμε για κανονικούς ανθρώπους αλλά και όσο "καρικατούρα" χρειάζεται για να μην αστοχεί το χιούμορ. Χαρακτηριστική η παρακάτω σκηνή : Το κόμικ δεν έχει πολλά προβλήματα στη ροή του, ίσως σε ορισμένα σημεία παραέχει exposition, αλλά και πάλι δίνεται τόσο κωμικά, σχεδόν σαν παρωδία, που δεν ενοχλεί. Σε κάποια σημεία πάει να γίνει λίγο πιο βαθύ και προσπαθεί να σχολιάσει περισσότερο καταστάσεις και χαρακτήρες, αλλά αμέσως μετά τα εγκαταλείπει γιατί κάπου θημήθηκε ένα καλό αστείο οπότε πάμε για το αστείο. Δεν γίνεται να πάρεις στα σοβαρά έναν άνθρωπο να κάνει έναν διάλογο με ένα πλήρως λειτουργικό κομμένο κεφάλι. Όσο και να προσπαθήσεις απλώς σου δημιουργεί θυμηδία. Αυτό λοιπόν είναι το τεράστιο ατού του συγκεκριμένου κόμικ. Ότι δεν παίρνει σχεδόν πουθενά τον εαυτό του στα σοβαρά, και ότι ποτέ μα ποτέ δεν θυσιάζει τον χαβαλέ για να γίνει διδακτικό ή να σχολιάσει την κοινωνία ή να πει κάτι βαθύτερο. Όχι. Εδώ έχουμε αγνό ανόθευτο χαβαλέ. Αυτό δυστυχώς σπανίζει πια στα κόμικ. Και μόνο λοιπόν που κάποιος τολμά να κάνει horror comedy comic (αλήθεια νομίζετε ότι υπάρχουν πολλά;) και προσφέρει διασκέδαση χωρίς σκοτούρες, αξίζει να διαβαστεί. Έχουμε γεμίσει με "σκοτεινά" και θλιβερά κόμικ. Όχι κύριοι. Εδώ θα κάνουμε μακάβριο χιούμορ. Ποτέ τα κομμένα κεφάλια δεν ήταν τόσο αστεία! Οπότε ξεκινήστε όλοι να διαβάζετε το κόμικ για το καλάθι γεμμάτο κεφάλια. Θα ανταμειφθείτε. :
-
- 11
-
-
-
-
- Joe Hill
- Basketful of heads
-
(and 4 more)
Tagged with:
-
-
Ουσιαστικά από τις μέχρι τώρα πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας οτιδήποτε είναι πάνω από 30 (λίρες ή ευρώ δεν διευκρινίστηκε) περνάει τελωνείο. Με τα τώρα δεδομένα τα αγγλικά καταστήματα αποτελούν πλέον απαγορευμένη επιλογή για εμάς τους Ευρωπαίους. Διάβασε κανείς κάτι διαφορετικό και μου διαφεύγει
-
Ναι οπωσδήποτε. Μου γυρνάν τα άντερα να διαβάζω cosmic σουπερηρωιλίκια και LSD infused science fiction . ΑΛΛΑ εδώ όχι απλά ρέει, αλλά διαβάζεται ευχάριστα. Όχι απλά άνετα. Ευχάριστα. Και υπόλόγισε ότι πάνω κάτω έχουν περάσει 30+ χρόνια. Γενικά υπάρχουν ορισμένα runs που θεωρούνται καθοριστικά για τον κάθε τίτλο. Πρακτικά στην Μάρβελ όλα συνέβησαν την δεκαετία του 80' . Άντε κάνα δυό να συνέβησαν μετά το 2000, αλλά είναι πολύ πιο σπάνιο. Το συγκεκριμένο να το πάρεις ναι. Είναι το καθοριστικότερο run στην συγκεκριμένη οικογένεια χαρακτήρων και δεν σου βγάζει τα μάτια να το διαβάσεις, όπως σου βγάζει τα μάτια το run των Lee/Kirby που πέραν της ιστορικής αξίας, δύσκολα διαβάζεται από σημερινό αναγνώστη.
-