batigoal

Αν και δεν μπορω να το πω κακο ή αδιαφορο κομικ, δεν με κερδισε. Το τελος μου φανηκε και εμενα αρκετα βιαστικο κ η ιστορια μαλλον ελλειπης. Ισως επαιξε ρολο το οτι εχω προσφατη τη σειρα Vikings κ λιγο μπουχτισα Νορβηγια... Το σχεδιο τιμιο κ ταιριαστο. Στο ρεζουμε, εχω δει κ καλυτερα απο Brian Wood, δεν θα το προτεινα ευκολα σε καποιον.

Ανετρεξα στο σχολιο μου στο greekcomics προ πενταετιας για να θυμηθω τι μου εφταιγε: Δυστυχως δεν μπορω να ασπαστω τον ενθουσιασμο τον περισσοτέρων. Ευκαιριας δοθησεις του βομβαρδισμου της Βαγδατης και τεσσαρων λιονταριων, που βρεθηκαν κατα τυχη ελευθερα στην εμπολεμη πολη, ο Βον γραφει ενα κομικ γενικοτερης κοινωνικης κριτικης, εντελως ρηχης και ανεμπνευστης κατα την γνωμη μου. Το αστειο, αν οχι τραγελαφικο characterization, η κοινωνικη κριτικη επι παντως επιστητου και η "ευκολη" ηθικολογια, με απωθησαν εντελως. Απλα το χειροτερο κομικ του Βον που εχω διαβασει. Το σχεδιο, αν και μου αρεσε πολυ, καταφερε να με χαλασει κι αυτο. Ενω σε ολο το κομικ παταει σε ρεαλιστικα μονοπατια, η απεικονηση της αρκουδας με εκανε να νομιζω πως διαβαζω αλλο κομικ (να σχολιασω εδω, πως το σεναριακο ευρημα με το οποιο "κατεληξε" η μαχη, ειναι βγαλμενο απο υπερηρωικο κομικ και μαλιστα οχι απο τα καλα). Καταληγω λοιπον, μετριο προς κακο σεναριο, πολυ καλο σχεδιο, με καποιες πραγματικα υπεροχες στιγμες, αλλα μια πολυ-πολυ κακη παρενθεση. Μετα απο δυο αναγνωσεις, κατεληξα πως οχι μονο δεν προκειται να το ξαναδιαβασω, ουτε να το ξαναδω στην βιβλιοθηκη μου δεν θελω. Υγ. Διαβασα την Αμερικανικη, ΤΡΒ εκδοση. Ο Βον εχει "μηχανισμους" που δουλευουν καλα στο γραψιμο του, ειδικα στις ongoing ιστοριες, κατι ομως παντα μου φαινεται σαν copy paste του εαυτου του. Οχι απολυτως συγκεκριμενες καταστασεις, το γενικοτερο feeling!

Δεν θυμαμαι και πολλα, μου ειχε φανει υπερ-υπερεκτιμημενο παντως. Γενικα με τον Βον δεν πολυ συμπαθιομαστε

Μονο σε εμενα δεν αρεσε καθολου;

Ευχαριστω για την παρουσιαση, ενα μικρο διαμαντι κατ' εμε, που δεν θα εντοπιζα διαφορετικα! Κλασσικο μοτιβο Slice of life ιστοριας: Ο ηρωας, οι δαιμονες του παροντος, οι δαιμονες του παρεθοντος κτλ... Σε αντιθεση με τον Θρηνωδο, αυτο που εμενα μου αρεσε περισσοτερο, ειναι η αισθητικη του σχεδιου και γενικοτερα ολο το εικαστικο κομματι του κομικ. Τα γεματα πανελ, η σκηνοθεσια και ο χρωματισμος, ειναι οτι καλυτερο εχω δει σε εγχρωμο SOL κομικ εδω και πολυ καιρο! Στα του σεναριου συμφωνω με τον Θρηνωδο και μπορω να πω οτι με ικανοποιησε απολυτα το φιναλε. Προτινεται σε ολους τους φαν του ειδους!

Με εψησε η παρουσιαση και το διαβασα, ωραιες, απλες ιστοριες με ταιριαστο σχεδιο. Τιποτα το αριστουργηματικο αλλα και τιποτα αδιαφορο. Χωρις να διεκδικει δαφνες πρωτοτυπιας σε καποιο επιπεδο, με εκανε να περασω καλα. Θα χαρω να διαβασω περισσοτερες ιστοριες απο το Pierrot Courts Hotel μιας και ο βασικος του κορμος "σηκωνει" πολλες ιστοριες!

Διασκεδαστικοτατη καφριλα με σχεδιο και χρωματα που ευχαριστιεται το ματι! Διαβασα και τα εικοσι τευχη μονοκοπανια, καποιες στιγμες λιγο αρχισα να το βαριεμαι αλλα τελικα δεν με εχασε. Pure fun comic, δωστε του μια ευκαιρια και θα σας αποζημιωσει! Το τελος παραπανω απο ταιριαστο θα ελεγα, ισως η καλυτερη καταληξη για την μικρη(?) Γερτρουδη!

Καιρο ειχα να διαβασω κατι απο το αγαπημενο διδυμο Brubaker-Phillips και απ' οτι φαινεται μου ειχε λειψει! Εχουν αυτο το κατι στην ατμοσφαιρα τα κομικ τους, που τα κανει ξεχωριστα με τον καλυτερο τροπο! Σεναριο-ροη-σκηνοθεσια οπως παντα στα καλυτερα τους, πραγματικα ενα μικρο διαμαντι!

Ενδιαφερον ειχε αλλα δεν με ενθουσιασε, λογικα θα το ξεχασω σε μια-δυο μερες