batigoal

Αρκετα ενδιαφερον και ευκολοδιαβαστο, το σχεδιο υποστηριζει μια χαρα την ιστορια και σε αντιθεση με την @kabuki ο χρωματισμος μου φανηκε μια χαρα! Σιγουρα δεν ειναι το κομικ που σου αλλαζει την ζωη αλλα δεν θα το ξεχασω και σε δεκα μερες, παρα πολυ επισης μου αρεσε το γλυκο-πικρο φιναλε! Εννοειται προτινεται για αναγνωση, ευχαριστουμε τον @geo_trou για την υπεροχη παρουσιαση!

Εμενα η αναγνωση του με ειχε αφησει με αναμεικτα συναισθηματα, δεν θυμαμαι και πολλα και αυτο σιγουρα δεν ειναι καλο σημαδι... Ειχα αποφασισει παντως να του δωσω μια ακομα ευκαιρια καποια στιγμη!

Αφου το επιασα δυο φορες και το αφησα στο πρωτο - δευτερο τευχος, τελικα το καταφερα! Καταλαβαινω γιατι ειναι σημαντικο, καταλαβαινω γιατι αρεσει στους φαν του ειδους, αλλα εμενα δεν... Βαρεθηκα, επιασα τον εαυτο μου στα δυο τελευταια τευχη να κοιταω ποσο εχει μεινει και να ξεφυσαω! Χαιρομουν στο τελευταιο τευχος που ειχε τις επικες (γελαω) μαχες και περναγαν οι σελιδες στα γρηγορα και χαιρομουν που τελειωνει. Δεν ηταν για 'μενα και αφου δεν ηταν αυτο, που θεωρειται απο τα καλυτερα, δεν προκειται να πιασω εννοειται αλλο "event" της marvel.

Αν και δεν μπορω να το πω κακο ή αδιαφορο κομικ, δεν με κερδισε. Το τελος μου φανηκε και εμενα αρκετα βιαστικο κ η ιστορια μαλλον ελλειπης. Ισως επαιξε ρολο το οτι εχω προσφατη τη σειρα Vikings κ λιγο μπουχτισα Νορβηγια... Το σχεδιο τιμιο κ ταιριαστο. Στο ρεζουμε, εχω δει κ καλυτερα απο Brian Wood, δεν θα το προτεινα ευκολα σε καποιον.

Ανετρεξα στο σχολιο μου στο greekcomics προ πενταετιας για να θυμηθω τι μου εφταιγε: Δυστυχως δεν μπορω να ασπαστω τον ενθουσιασμο τον περισσοτέρων. Ευκαιριας δοθησεις του βομβαρδισμου της Βαγδατης και τεσσαρων λιονταριων, που βρεθηκαν κατα τυχη ελευθερα στην εμπολεμη πολη, ο Βον γραφει ενα κομικ γενικοτερης κοινωνικης κριτικης, εντελως ρηχης και ανεμπνευστης κατα την γνωμη μου. Το αστειο, αν οχι τραγελαφικο characterization, η κοινωνικη κριτικη επι παντως επιστητου και η "ευκολη" ηθικολογια, με απωθησαν εντελως. Απλα το χειροτερο κομικ του Βον που εχω διαβασει. Το σχεδιο, αν και μου αρεσε πολυ, καταφερε να με χαλασει κι αυτο. Ενω σε ολο το κομικ παταει σε ρεαλιστικα μονοπατια, η απεικονηση της αρκουδας με εκανε να νομιζω πως διαβαζω αλλο κομικ (να σχολιασω εδω, πως το σεναριακο ευρημα με το οποιο "κατεληξε" η μαχη, ειναι βγαλμενο απο υπερηρωικο κομικ και μαλιστα οχι απο τα καλα). Καταληγω λοιπον, μετριο προς κακο σεναριο, πολυ καλο σχεδιο, με καποιες πραγματικα υπεροχες στιγμες, αλλα μια πολυ-πολυ κακη παρενθεση. Μετα απο δυο αναγνωσεις, κατεληξα πως οχι μονο δεν προκειται να το ξαναδιαβασω, ουτε να το ξαναδω στην βιβλιοθηκη μου δεν θελω. Υγ. Διαβασα την Αμερικανικη, ΤΡΒ εκδοση. Ο Βον εχει "μηχανισμους" που δουλευουν καλα στο γραψιμο του, ειδικα στις ongoing ιστοριες, κατι ομως παντα μου φαινεται σαν copy paste του εαυτου του. Οχι απολυτως συγκεκριμενες καταστασεις, το γενικοτερο feeling!

Δεν θυμαμαι και πολλα, μου ειχε φανει υπερ-υπερεκτιμημενο παντως. Γενικα με τον Βον δεν πολυ συμπαθιομαστε