Jim®

Σίγουρα πρέπει να ξαναδιαβάσω το Long Halloween. Το είχα διαβάσει πολύ παλιά και πιστεύω πως το έχω αδικήσει αρκετά

Batman: Hush Όταν με ρωτάνε για ένα κόμικ Batman, ή για ένα κόμικ που σχεδίασε ο Jim Lee, το Batman: Hush είναι το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό. Αυτό ίσως και να οφείλεται στο ότι η ιστορία ήταν η πρώτη που κυκλοφόρησε στην χώρα μας το 2005, όταν είχα αρχίσει να γνωρίζω τον κόσμο της DC, μέσα από την έκδοση του περιοδικού DC Universe από την Anubis. Το ίδιο περιοδικό φιλοξενούσε και την ιστορία Superman: Birthright, αλλά στα μάτια μου το HUSH ξεχώριζε απείρως περισσότερο, κυρίως λόγω του απίστευτου σχεδίου του. Η πλοκή της ιστορίας είναι αρκετά απλή. Ένας νέος, μυστηριώδης κακός που είναι τυλιγμένος με γάζες και αυτοαποκελείται HUSH κάνει την εμφάνιση του στο Gotham. Φαίνεται να έχει εμμονή με τον Μπάτμαν, ενώ ταυτόχρονα κινεί τα νήματα από τις σκιές στρατολογώντας διάφορους υπερκακούς και δυσκολεύοντας την ζωή του σκοτεινού ιππότη. Αν έπρεπε να βαθμολογήσω τον συγκεκριμένο τίτλο, θα μου ήταν πολύ δύσκολο να το κάνω. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ανισότητα του σχεδίου, με το σενάριο. Την αλήθεια μου θα την πω: δεν μου αρέσει ο Loeb. Αναγνωρίζω το έργο του, καταλαβαίνω την αξία του, αλλά οτιδήποτε έχω διαβάσει από αυτόν (το οποίο για να είμαι και ειλικρινής σχετίζεται μόνο με Batman), μου άφησε μια ανάμεικτη γεύση και το ξέχασα σχετικά γρήγορα. Τα δύο προηγούμενα πρότζεκτ του (Long Halloween, Dark Victory) είχαν αρκετό ενδιαφέρον μέχρι ένα σημείο, αλλά το σχέδιο του Tim Sale με έβγαζε τελείως εκτός κλίματος. Εδώ, το σχέδιο του Jim Lee αναβαθμίζει όλη την ιστορία, κάνοντας το κάθε της πάνελ να λάμπει αλλά σεναριακά δεν έχουμε μεγάλες διαφορές. Όπως ανέφερα, η δομή της ιστορίας είναι απλοϊκή και ακολουθεί την πεπατημένη των άλλων σεναρίων του ίδιου συγγραφέα. Ένας νέος μυστηριώδης κακός εμφανίζεται, κάνει παρέλαση όλο το ρόστερ των κακών και των συμμάχων του Batman και στο τέλος έχουμε μια μεγάλη αποκάλυψη. Αυτό. Μια ωραία θεματική που εξερευνά το HUSH είναι η σχέση του Batman με την Catwoman, η οποία για να πω την αλήθεια με κράτησε περισσότερο και από την κύρια ιστορία, αλλά μιας και είναι υποπλοκή, δεν της δίνεται το απαραίτητο βάθος. Τουλάχιστον στα μάτια μου. Όσον αφορά το σχέδιο τώρα, όπως είπα και παραπάνω, ο τίτλος ξεπερνάει τον εαυτό του. Κάθε σελίδα, κάθε πάνελ μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Η λεπτομέρεια και η ευκολία με την οποία ο Jim Lee δίνει σάρκα και οστά στο όραμα του Loeb, είναι καταπληκτική. Σε αυτό παίζει μεγάλο ρόλο και ο Scott Williams, που μελανώνει εκπληκτικά τα μολύβια και προσδίδει στους χαρακτήρες μια, έως και απόκοσμη όψη, μέσα από την αριστοτεχνική χρήση των σκιάσεων του. Όπου εμφανίζεται ο Μπάτμαν, χαίρεσαι να χαζεύεις το σχέδιο. Ευτυχώς που ο Tim Sale δεν ήταν διαθέσιμος και o Loeb συνεργάστηκε με τον Jim Lee. Η συγκεκριμένη ιστορία δεν ανακαλύπτει και τον τροχό, αλλά είναι απολαυστική και το σχέδιο σε αποζημιώνει και με το παραπάνω. Δυστυχώς, όμως, το εκπληκτικό σχέδιο αν και συνδυάζεται αρμονικά με ό,τι έγραψε ο Loeb, νιώθω ότι χαραμίζεται λιγάκι και ότι θα άξιζε μια ακόμα καλύτερη ιστορία. Σε κάθε περίπτωση, το Batman HUSH είναι αναμφίβολα μια από τις πιο εμβληματικές ιστορίες Batman του 21ου αιώνα και, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, τότε αξίζει τον χρόνο σας!

Όχι δεν είναι μετάφραση της wikipedia. Για την ακρίβεια, δεν τσέκαρα καν το σχετικό άρθρο που υπάρχει. Χρησιμοποίησα πληροφορίες κυρίως από την βιβλιοθήκη του Ρόσα της Fantagraphics για να την γράψω. Δεν ήξερα πως έπρεπε να πω προσωπική άποψη για την παρουσίαση. Σε καμία από όσες έχω γράψει δεν το έχω κάνει και κανένας δεν το είχε επισημάνει. Είχα καταλάβει πως απλά αναφέρουμε τους τίτλους σαν σημείο αναφοράς για να υπάρχει πρόσφορο έδαφος για συζήτηση από κάτω. Τέλος, για την έμμεση υποβάθμιση της αξιοπρέπειας μου και του επιπέδου μου, ειδικά από την στιγμή που δεν γνωριζόμαστε, δεν έχω να σχολιάσω κάτι.

Eγώ την είχα διαβάσει χωρίς να έχω διαβάσει τον Βίο και Πολιτεία πρώτα, οπότε μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η ευρηματικότητα του κόνσεπτ και των σκηνών της ζωής του νεαρού Σκρουτζ. Αν θυμάμαι καλά, ήταν από τις πολύ πρώτες ιστορίες του Ρόσα που διάβαζα και δεν είχα ιδέα για την σύνδεση των ιστοριών του. Στη πορεία ανακάλυψα το έργο του και όταν διάβασα τον Βίο και επέστρεψα ξανά σε αυτή την ιστορία, έγινε αυτόματα η αγαπημένη μου του συγκεκριμένου δημιουργού!

Τώρα φαίνονται;

Περίεργο! Από υπολογιστή μου ανοίγουν κανονικά!

Το ταλέντο της Τζίκε είναι μοναδικό! Χωρίς πολλές φανφάρες και φρουφρου, οι ιστορίες της είναι απολαυστικότατες και πανέξυπνες! Ωραία παρουσίαση!

To Όνειρο μιας Ζωής Το Όνειρο μιας Ζωής είναι μια περιπέτεια με τους ήρωες του Καρλ Μπαρκς, που γράφτηκε και σχεδιάστηκε από τον Ντον Ρόσα και εκδόθηκε για πρώτη φορά στο Δανέζικο Anders & Co τον Δεκέμβριο του 2002, ενώ η πρώτη Αμερικάνικη δημοσίευση της ιστορίας έγινε τον Μάιο του 2004 στο Uncle Scrooge 329. Η πλοκή της ιστορίας περιστρέφεται γύρω από την ζωή του Σκρουτζ Μακ Ντακ και τα όνειρα του. Πιο συγκεκριμένα, οι Μουργόλυκοι έχουν καταφέρει να κλέψουν μια συσκευή του Κύρου Γρανάζη, που τους επιτρέπει να εισβάλλουν στα όνειρα. Την χρησιμοποιούν προκειμένου να μπουν στα όνειρα του μεγιστάνα της Λιμνούπολης, για να μάθουν τον μυστικό συνδυασμό του Θησαυροφυλακίου. Για κακή τους τύχη, όμως, ο Σκρουτζ δεν ονειρεύεται μόνο τα χρήματα του, όπως νόμιζαν αλλά σκηνές από την ζωή του. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιώντας το ίδιο μηχάνημα του Κύρου, η οικογένεια των Ντακ θα στείλει στα όνειρα του Σκρουτζ τον Ντόναλντ, ώστε να αποτρέψει το σχέδιο των Μουργόλυκων. Μετά από χρόνια, ο Σκρουτζ κατάφερε να διορθώσει κάποια λάθη του παρλεθόντος, έστω και στον ονειρικό κόσμο. Ο ίδιος ο Ντον Ρόσα έχει παραδεχτεί πως η ιδέα δεν ήταν καθαρά δική του, αλλά του την είχε στείλει ένας Γάλλος φαν. Ο δημιουργός από το Κεντάκυ είχε δηλώσει επανειλημμένα πως δεν θέλει να του στέλνουν πλοκές για ιστορίες, αλλά όταν διάβασε την συγκεκριμένη (η οποία ήταν μόλις μερικές γραμμές σε ένα κομμάτι χαρτί), αντιλήφθηκε αμέσως τις προοπτικές της. Το μήνυμα που είχε λάβειήταν απλό και έλεγε τα εξής: Οι Μουργόλυκοι κλέβουν μια συσκευή του Κύρου για να μπουν στα όνειρα του Σκρουτζ, ελπίζοντας να βρουν κάτι σαν τον συνδυασμό του θησαυροφυλακίου αλλά σύντομα διαπιστώνουν πως εκείνος ονειρεύεται πολύ περισσότερα από το χρήμα του. Στον ύπνο του βλέπει τις περιπέτειες του από όταν ήταν μικρός. Ο Ντόναλντ και/ή τα ανιψάκια μπαίνουν στα όνειρα για να τους πετάξουν έξω πριν συμβεί κάποια καταστροφή. Αυτό που γοήτευσε τον Ρόσα, ήταν η ευκολία που θα του έδινε ένα τέτοιο σενάριο, όσο αφορά τις μεταβάσεις, μιας και θα μπορούσαν να συμβούν αστραπιαία, χωρίς το απαραίτητο χτίσιμο. Επιπλέον, θα είχε την δυνατότητα να ξαναεπισκεφθεί τον αγαπημένο του Βίο και Πολιτεία, ενώ αυτή τη φορά ο Ντόναλντ θα μπορούσε να συνομιλήσει αλλά και να ζήσει σκηνές από την περιπετειώδη ζωή του θείου του. Αυτό θα έδινε πρόσφορο έδαφος για πολλές ξεκαρδιστικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο, αφού ο Σκρουτζ θα παρέμενε στα όνειρα ουσιαστικά ο ίδίος, αλλά σε ένα νεότερο σώμα και θα θυμόταν πεντακάθαρα τον ανιψιό του. Ο Ρόσα, ενθουσιασμένος με την ιδέα, επικοινώνησε με τον Γάλλο εμπνευστή ώστε να του δώσει τα απαραίτητα εύσημα, αλλά εκείνος ήθελε να παραμείνει το όνομα του κρυφό και απλά να κρυφτούν τα αρχικά του ονόματος του στο καρέ της πρώτης σελίδας, με τον ίδιο τρόπο που ο δημιουργός κρύβει το περίφημο D.U.C.K. . Επιπλέον, ο ίδιος ο Ρόσα έχει παρατηρήσει ομοιότητες της ιστορίας με την γαλλική ταινία The Cell, που βγήκε στους κινηματογράφους δύο εβδομάδες πριν λάβει την ιδέα από τον ανώνυμο Γάλλο φαν, αλλά και με το Inception του Κρίστοφερ Νόλαν, που αφήνει να εννοηθεί πως πιθανότατα έχει αντιγράψει σε πολλά σημεία το Όνειρο μιας Ζωής" O Ρόσα έκρυψε τα αρχικά του ονόματος του Γάλλου φαν, όπως του ζητήθηκε, στις λάμπες του πολυελαίου!

Αρκετά ιδιαίτερο αλλά ψυχεδελικά όμορφο. Δεν έχει τις απόλυτα καθαρές γραμμές που προσωπικά τις προτιμώ, αλλά το αποτέλεσμα είναι άρτιο και πολύ ταιριαστό με τη θεματολογία. Επίσης σε κάποια σημεία του θυμάμαι είναι λιιιιιιιιιιιιιιιγο ακραίο το σενάριο. Αλλά γενικά το Enigma είναι μοναδικό και must για μένα.

Enigma To Enigma ή The Enigma, όπως εκδόθηκε, κυκλοφόρησε το 1993 και αποτέλεσε έναν από τους αρχικούς τίτλους που εξέδωσε η Vertigo που ιδρύθηκε την ίδια χρονιά. Πέρα από τη συνέχεια κλασσικών σειρών που έτρεχαν εκείνη τη περίοδο όπως το Hellblazer, η εταιρεία επιθυμούσε να εισαγάγει στους τίτλους της και αυτόνομους τίτλους και ένας από αυτούς ήταν το Enigma. Η ιστορία κυκλοφόρησε σε 8 τεύχη από τον Μάρτιο έως και τον Οκτώβριο του 1993. Το σενάριο ανέλαβε ο (προσωπικός αγαπημένος) Peter Milligan και το σχέδιο ο Duncan Fegredo. Το Εnigma μας συστήνει τον Michael Smith, έναν τεχνικό τηλεφώνων ο οποίος ζει μια αρκετά βαρετή και πειθαρχημένη (σε βαθμό ασφυξίας!) ζωή στην Pacific City της Καλιφόρνιας. Η μητέρα του τον είχε παρατήσει όταν ήταν μόλις 9 χρονών, ενώ ο πατέρας του είχε πεθάνει σε ένα σεισμό. Σύντομα ο Michael θα γνωρίσει τον Titus Bird, έναν συγγραφέα κόμικ που έχει δημιουργήσει έναν σούπερ ήρωα που λέγεται Enigma και ο Michael θαύμαζε για χρόνια. Ο Enigma όμως δεν είναι ο τυπικός υπερήρωας, καθώς τα όρια μεταξύ του θεμιτού και του αθέμιτου είναι γκρίζα για εκείνον και πολλές φορές τα υπερβαίνει. Και το θέμα είναι πως αυτός ο χαρακτήρας έχει έρθει στη ζωή και κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης! Trivia! Μια χαρακτήρας η Envelope Girl εμφανίστηκε μερικά χρόνια αργότερα όταν ο Milligan ανέλαβε το Animal Man! Αρχικά η ιστορία επρόκειτο να εκδοθεί από την Touchmark Comics που σχεδιαζόταν να λειτουργήσει σαν θυγατρική της Disney Comics και για αυτή το προόριζαν οι δημιουργοί του. Όταν όμως η Τouchmark δεν προχώρησε, η ιστορία αγοράστηκε από την Vertigo της DC. Μια έκδοση που συγκεντρώνει όλα τα τεύχη της ιστορίας βγήκε το 2015, ενώ μια ακόμα σκληρόδετη ήταν στα σκαριά από την Berger Books της Dark Horse Comics για το Φθινόπωρο του 2020. Η σκληρόδετη έκδοση τελικά αναβλήθηκε και θα κυκλοφορήσει τελικά τον Φθινόπωρο του 2021. To εξώφυλλο του τεύχους 1