angeltze

Λογικά ναι. Εξαιρετικό εύρημα, πολλά συγχαρητήρια

Με ντροπή παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζω ποιος είναι ο κύριος στην τελευταία εικόνα. Μπορεί κάποιος να με διαφωτίσει?

Έχω την εντύπωση πως ο Σπύρος αναφέρεται στην μη εγκεφαλική αγάπη για ένα οποιοδήποτε κόμικ. Υπάρχει αυτή η συνεχής τάση τον τελευταίο καιρό να ξεζουμίζουμε το έργο (σε όλα τα medium, φυσικά) και να αναζητούμε τυχόν (πολύ συχνά αυτοδημιούργητους και ακόμη πιο συχνά κενούς) συμβολισμούς, προβληματισμούς και κάποιας λογής βαθιά νοήματα, που μάλλον περισσότερο φούσκες είναι παρά ειλικρινείς αντιμετωπίσεις. Βλέπω δηλαδή αυτήν την ανειλικρινή προσπάθεια προώθησης έργων βασιζόμενοι πχ στην "φοβερή δόμηση του κόσμου, στο πως αυτός είναι τόσο αριστοτεχνικά δεμένος, χωρίς κανένα απολύτως παράπτωμα!!" ή στα "βαθιά, κρυμμένα νοήματα!", και, ενώ αυτά είναι πράγματι πολύ εντυπωσιακά σαν επιτεύγματα, πολλές φορές είναι κούφια, δεν έχουν ψυχή, σαν δηλαδή ο δημιουργός να ένιωσε την υποχρέωση να κάνει κάτι solid για να πάρει εύσημα, σαν να λες δηλαδή ότι τα έπη ήταν έπη όχι γιατί ο κόσμος γούσταρε, αλλά επειδή ο σκελετός ήταν μαθηματικά υπολογισμένος Ας πάψει λοιπόν αυτή η μανία για τελειότητα, μορφικά και τεχνικά, και ας επικεντρωθούμε και στο εάν αυτό που διαβάζουμε μας κάνει να διασκεδάζουμε (που προφανώς δεν περιορίζεται στο να γελάσουμε, αλλά να πορωθούμε, να ενδιαφερθούμε, να νιώσουμε κάτι βρε αδερφέ). Μην βλέπετε την διασκέδαση αυστηρά σαν γέλιο, δείτε το σαν entertainment. Εάν υπάρξει αυτή η ισορροπία ανάμεσα στη διασκέδαση, στο ταξίδι και στην εκτίμηση του έργου ως μέσο που κάτι θέλει να μας πει, διότι παίζουν όλα μεγάλο ρόλο, θα μπορούμε άνετα να απολαμβάνουμε μια δουλειά σαν σύνολο. Εγώ δεν λέω ότι πρέπει η διασκέδαση να έχει απαραίτητα προτεραιότητα, όπως διατείνεται ο Σπύρος, αλλά ότι είναι τελείως παραμελημένη λόγω της μανίας μας, όπως ανέφερα πριν, να βλέπουμε τον σκελετό του έργου, χωρίς αυτός να έχει ψυχή ή να μας δείχνει άφοβα και ξεδιάντροπα την αγάπη του δημιουργού για αυτό που έφτιαξε. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με το απλά να διασκεδάσεις με κάποιο κόμικ, ακόμα κι όταν αυτό έχει κάτι να πει, ακόμα κι αν δεν έχει τίποτα απολύτως να πει, ακόμα κι αν η αντιμετώπιση του κόσμου είναι η κλασσική "μικυ μαου" προσέγγιση. So what? Εγώ μάλιστα θα έλεγα πως η κατάσταση αλλάζει συνεχώς προς το καλύτερο, μιας και η pop κουλτούρα είναι πλέον πολύ, πολύ πιο διαδεδομένη, ειδικά στις νέες γενιές. Πολύ δύσκολο πράγμα η εγκεφαλική αγάπη, η πώρωση, το ταξίδι, ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες. Γι'αυτό, τα έργα που πραγματικά διασκεδάζουν μένουν χαραγμένα πιο βαθιά στο νου από αυτά που έχουν απλώς εξαιρετικό σκελετό Προφανώς είμαι τελείως off topic αυτή τη στιγμή, οπότε θα κρατήσω τα προσχήματα λέγοντας ότι το κόμικ αυτό δεν με προδιαθέτει να το διαβάσω, αλλά τουλάχιστον το σχέδιο είναι ιδιαίτερο και αφήνει μια καλή εντύπωση Και φυσικά πάντα με χαλαρή διάθεση!

Πλήρως αναμενόμενο, αλλά παραμένει ιδιαίτερα πικρή η είδηση. Καμία εκπροσώπηση για τα κόμικς και γενικότερα (διορθώστε με αν κάνω λάθος) για την ποπ κουλτούρα φέτος. Είναι πολύ κρίμα. Είμαι πολύ σίγουρος ότι η διοργάνωση (επειδή είναι όντως οργανωμένοι κάθε χρόνο) θα μπορούσε άνετα να εφαρμόσει ειδικά μέτρα για να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι, αλλά είναι λογικό και σωστό που το παίζουν εκ του ασφαλούς. Μακάρι το '21 να είναι καλύτερη η κατάσταση, γιατί, απ'τι βλέπω, το 2020 πραγματικά παίρνει έπαθλο κακογουστιάς.

Επειδή το υποσχέθηκα στον @geo_trou Yusuke Murata. Δημιουργός μάνγκα, πολύ γνωστός κυρίως για το σχεδιαστικό έργο του στα Eyeshield 21 και One Punch Man. Έχει ένα πολύ πλούσιο ρεπερτόριο και έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στην ιαπωνική βιομηχανία μάνγκα. Είναι αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους ζωντανούς σχεδιαστές που έχει βγάλει η Ιαπωνία και το στυλ του, ενώ είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο και έντονο, έχει την ελευθερία να αλλάζει κατά βούληση, μπορώντας να μιμηθεί άλλους γνωστούς σχεδιαστές αβίαστα. Γεννήθηκε στο Miyagi της Ιαπωνίας τον Ιούλιο του 1978 και το ταλέντο του φάνηκε από νεαρή ηλικία. Στην ηλικία των 12 ετών, συμμετείχε σε διαγωνισμούς σχεδίου για fan-made villains του Mega Man και κέρδισε δύο φορές. Οι Dust Man και Crystal Man είναι, πράγματι δικές του δημιουργίες και το όνομα του Murata βρίσκεται στα credits των αντίστοιχων παιχνιδιών. Παρολαυτά, το επίσημο ντεμπούτο ως επαγγελματίας σχεδιαστής του δεν συνέβη έως το 1995, που δημοσιεύτηκε ένα one-shot του, το Partner, το οποίο βραβεύτηκε. Ύστερα, δημοσίευσε άλλους δύο μικρούς τίτλους, συγκεκριμένα τους Samui Hanashi και Kaitou Colt. Από το 2002 μέχρι το 2009, συνεργάστηκε με τον σεναριογράφο Riichiro Inagaki και μαζί δημιούργησαν το Eyeshield 21, το οποίο δημοσιευόταν εβδομαδιαίως στο Weekly Shonen Jump, τελειώνοντας στα 333 κεφάλαια. Τότε, άρχισε να λαμβάνει αναγνώριση ως ικανός σχεδιαστής/δημιουργός μάνγκα. Από το 2008 μέχρι και το 2010, ο Murata ανέλαβε να κάνει remake ενός μάνγκα του Akira Toriyama, το Hetappi Manga Kenkyujo, με μηνιαία κυκλοφορία. Ουσιαστικά, ο Yusuke εξηγούσε πώς δημιουργεί μάνγκα, με βάση την εμπειρία του, σε μορφή μάνγκα. Παράλληλα, το 2012, ανέβασε ένα πολύ ενδιαφέρον ποστ στο twitter, το οποίο λάμβανε χώρα στο ίδιο σύμπαν με το Hetappi Manga Kenjyujo. Το εν λόγω ποστ είχε πολύ καλή ανταπόκριση, λόγω της έξυπνης χρήσης του περιβάλλοντος και τεχνικών για να δώσει μια διαφορετική αίσθηση στον αναγνώστη. Την ίδια χρονιά, ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον ONE για τη δημοσίευση δύο one-shot και, ύστερα, για την μεταφορά του webcomic του One Punch Man σε κανονική μάνγκα μορφή, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα (και μάλιστα φτάνει σε επικότατα arcs). Ταυτόχρονα, το 2014, του ανατέθηκε ο σχεδιασμός χαρακτήρων για το anime adaptation του παιχνιδιού με κάρτες Majin Bone. Στα επόμενα δύο χρόνια, κατάφερε να δημοσιεύσει άλλο ένα one-shot και μια μίνι-σειρά γκαγκ με πρωταγωνιστή τον εαυτό του. Μέχρι και σήμερα, εργάζεται στο One Punch Man, ενώ άλλα πιθανά πρότζεκτ δεν είναι γνωστά. Επιπλέον, αξίζει να αναφερθεί πως για αρκετό καιρό ξανασχεδίαζε κεφάλαια που δεν του άρεσαν προτού συνεχίσει προσφάτως να σχεδιάζει νέα κεφάλαια! Εδώ είναι η λίστα (κλεμμένη από τη wikipedia ) με όλες τις δουλειές του: Partner (1995) Samui Hanashi (1998) Kaitō Colt (2002) Eyeshield 21 (one-shot με τον Riichiro Inagaki: 2002) Eyeshield 21 (σειρά με τον Riichiro Inagaki: 2002–2009) Madofuki Park (2008) Hetappi Manga Kenkyūjo R (2008–2010) Blust! (2009) Minds (2010) Donten Prism Solar Car (Με τον Yasuo Otagaki: 2010–2011) Dotō no Yūshatachi (με τον ΟΝΕ: 2012) Dangan Tenshi Fan Club (με τον ΟΝΕ: 2012) One-Punch Man (με τον ΟΝΕ: 2012–σήμερα) Gokiburi Buster (2015) Amazing Spider-Man: Renew Your Vows #4 (manga variant cover: 2015) Spider-Island #3 (manga variant cover: 2015) Spider-Verse (Japanese Edition cover: 2016) Προσωπικά, τον λατρεύω για το εξαιρετικό σχέδιό του, τις γνώσεις του περί στησίματος μιας σελίδας και την ικανότητά του να παρουσιάζει την ένταση μέσα από τα έργα του. Θεωρώ ότι είναι σίγουρα ένας φανταστικός και σημαντικότατος καλλιτέχνης από τον οποίο μπορούμε να αναμένουμε φοβερές δουλειές (και κοπέλες) στο μέλλον. Shower him in love and appreciation!

Και εγώ την ελληνική έκδοση έχω, την είχα διαβάσει επίσης σχετικώς μονορουφι πριν από πέντε χρόνια (το είχα αγοράσει από τον πάγκο της WEBcomics στο πρώτο Athenscon!) και μπορώ να πω άφοβα ότι πρόκειται για εξαιρετικό έργο. Δεν υπάρχει δικαιολογία για αναβολή της ανάγνωσης