angeltze

Πραγματικά από τις καλύτερες του Ρόσα! Θα την έβαζα δεύτερη κάτω από το Γράμμα στο Σπίτι. Θυμάμαι να τη διαβάζω στο εξοχικό με το που φτάσαμε (το είχα πάρει στην πόλη πριν φτάσουμε στο σπίτι εκεί) και με είχε συνεπάρει στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών! Φοβερή ιστορία και η νοσταλγία προσθέτει στην αγάπη που της έχω. Είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του καλού συγγραφέα Ρόσα που ήξερε πως να συγκινεί και να ενθουσιάζει το κοινό, ενώ παράλληλα έδινε τρομερό βάθος στον χαρακτήρα του Σκρουτζ. Η τελευταία σελίδα της ιστορίας είναι για να ανατριχιάσεις (ανατρίχιασα που το έγραψα μόλις).

Yotsuba&! / Yotsuba to! MAL Status: publishing Author & Artist: Kiyohiko Azuma Volumes: ? Chapters: ? Serialization: Dengeki Daioh Run: 21/3/03 – ??? Το Yotsuba to! παίζει να είναι το καλύτερο μάνγκα που έχω διαβάσει ποτέ μου (το FMA λέω ότι είναι το καλύτερο άνιμε που έχω δει, έτσι ώστε να μπορεί η Yotsuba να έχει την νούμερο 1 θέση για μάνγκα ). Γενικά, φαίνεται να χαίρει αγάπης από όλους τους αναγνώστες του και, ενώ είναι αρκετά σπάνια τα updates πλέον (νέα κεφάλαια κλπ), αξίζει αμέριστα τον κόπο. Το διάβασα πέρυσι το καλοκαίρι όταν πήγαμε διακοπές στον θείο μου στην Κρήτη. Καθόμουν τα βραδάκια στο σαλόνι με χαμηλό φωτισμό και διάβαζα με τις ώρες. Από τις καλύτερες αναμνήσεις των εν λόγω διακοπών! Το συγκεκριμένο μάνγκα έχει κερδίσει τρια βραβεία, ενώ προτάθηκε και για Eisner το 2012, το οποίο όμως δεν κέρδισε. Είναι μακροσκελές, καθώς βγαίνουν κεφάλαια από το 2003 μέχρι και σήμερα με 15 τόμους προς το παρόν (4/2021). Το κόνσεπτ είναι πράγματι πολύ απλό: η καθημερινότητα ενός πεντάχρονου κοριτσιού. Δεν υπάρχει κάποια συνεχής πλοκή, αντιθέτως τα κεφάλαια είναι τελείως αυτονόμα, με την χειρότερη περίπτωση να πρόκειται για δύο κεφάλαια ανά ιστορία, σε ελάχιστες εξαιρέσεις Από εκεί και πέρα, οφείλω να πω ότι είναι εντυπωσιακή η παρουσίαση της Yotsuba ως ένα απολύτως συνηθισμένο παιδί. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι πράξεις της, οι σκέψεις της, τα αισθήματά της φαντάζουν απολύτως λογικά και θυμίζουν πραγματικούς νεανίσκους. Η ανεμελιά της, οι ιδέες της, τα λόγια της, οι δραστηριότητές της, όλα μού φαίνονται τόσο φυσιολογικά! Ο Azuma, ο δημιουργός του έργου, κάπως καταφέρνει να συμπυκνώσει όλα αυτά τα μικρά, χαζά πραγματάκια που ζουν τα παιδιά και δίνει σε μας, τους αναγνώστες, μια ματιά στην καθημερινότητά της μέσα από τα δικά της μάτια. Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα πετυχημένη η προσέγγισή του, ελπίζω να συμφωνήσετε! * Φυσικά, το μάνγκα πλαισιώνεται και με άλλους χαρακτήρες, όπως τον πατέρα της Yotsuba, την οικογένεια που ζει στο διπλανό σπίτι με τις τρεις αδερφές ποικίλων ηλικιών και τους γονείς τους, οι οποίοι ανέχονται και περνούν τη μέρα τους με τη μικρή ταραξία, και λοιπούς συγγενείς και φίλους που κάνουν σταδιακά και συχνά πυκνά τις εμφανίσεις τους. Είναι ένα παραδόξως πλούσιο καστ που πραγματικά κάνει το μάνγκα πιο διασκεδαστικό. Ο βασικός στόχος του μάνγκα, εξάλλου, είναι η κωμωδία και την πετυχαίνει με στοχευμένες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες, οι οποίοι έχουν τους δικούς τους ρόλους απέναντι στην Yotsuba. Όσον αφορά στο σχέδιο, είναι φοβερή η αντίθεση ανάμεσα στον κόσμο και τους χαρακτήρες. Ο Azuma ξέρει πώς να σχεδιάσει απλούς, απέριττους χαρακτήρες και τρομερά λεπτομερή και ρεαλιστικά τοπία, που μπλέκονται με τρόπο που δεν τα κάνει να φαίνονται ακαλαίσθητα. Γενικότερα, ο δημιουργός είχε ήδη πλούσιο ιστορικό σε τέχνη πόλης, οπότε δεν ξαφνιάζει αυτή η στυλιστική επιλογή του. Επιπλέον, οι χρωματισμοί του είναι πολύ vibrant, δηλαδή μιλάμε για απόλαυση στο μάτι. Εν κατακλείδι, το απολαμβάνω τρομερά. Όπως είπα και στην αρχή, το πιο διασκεδαστικό μάνγκα που έχω διαβάσει ποτέ. Εάν πήγαινα στη λίστα με τα κεφάλαια και διάλεγα ένα στην τύχη, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα με έκανε να γελάσω φωναχτά και να χαμογελάσω ως τα αυτιά, κάτι που είναι δύσκολο σε έργα, ειδικά τέτοιας εκτάσεως. Δηλώνω εντυπωσιασμένος. Φανταστείτε πως, καθώς έψαχνα σελίδες για να βάλω σε αυτήν την παρουσίαση, καταλάθος διάβασα τουλάχιστον πέντε κεφάλαια πάλι.

Είναι αλήθεια πως είναι απόμακρος και απρόσιτος. Του είχα πάει δύο τόμους Βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ (γιατί αυτά είχα σαν συγκεντρωτικές εκδόσεις από χρόνια πριν, όχι τίποτα fantagraphics κουκλιά) να υπογράψει στη Θεσσαλονίκη και τους κοίταξε με μια αηδία (λόγω της φασαρίας που είχε γίνει με τον Τερζόπουλο επειδή δεν χρησιμοποίησαν το όνομά του πουθενά για να μην πληρώσουν). Πήρε τον πρώτο τόμο και άνοιξε την πρώτη σελίδα, ξέροντας πολύ καλά ότι είναι από αυτές τις εκδόσεις, πήρε μια έκφραση δήθεν απορίας και ρώτησε αόριστα "where's my name? I don't see it anywhere" και έκανε και κινήσεις πως ψάχνει μπρος πίσω να το βρει. Τελικά μου τα υπέγραψε (πάλι καλά δηλαδή ). Καταλαβαίνω ότι τον ενοχλεί αυτή η κατάσταση, αλλά δεν αποτελεί λόγο να γκρινιάξει γι'αυτό σε μένα, έναν απλό αναγνώστη, επειδή δεν είχα τις "καλές" εκδόσεις. Έτσι το εκλαμβάνω εγώ τουλάχιστον, δεν ξέρω. Και γενικότερα, αφήνοντας αυτό το παράδειγμα στην άκρη, είναι πολύ σφιχτός, δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω. Και ναι, ξενέρωσα. Όπως ξενέρωσα και όταν μπήκα στην επίσημη ομάδα του στο Facebook και τον είδα να γράφει εκεί μέσα. Είναι κάπως σαν να απομυθοποιείται στο μυαλό μου η παρουσία του ως εξαιρετικός καλλιτέχνης και δημιουργός. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εκτιμώ το έργο του λιγότερο έκτοτε. Το έργο του ήταν και παραμένει εξαιρετικό, εξαιρετικό παράδειγμα και η Καλεβάλα, μια από τις καλύτερες ιστορίες του, μαζί με τον Κροίσο στα Ζόφερα Βάθη από τον Βίο και την Πολιτεία, το Γράμμα από το Σπίτι και, φυσικά, το Όνειρο μιας Ζωής. Γενικά, οκ, μιλάμε για έργο που έχει αφήσει ιστορία. Παρολ'αυτά, ο δημιουργός του έχει μεταμορφωθεί (και συγχωρήστε μου την τολμηρή έκφραση).

Εγώ θα συνιστούσα το Brotherhood, κυρίως επειδή είναι πιστό, όπως ανέφερε ο Φαίδωνας. Ύστερα, εάν νιώθεις ότι θες να το συγκρίνεις με το άνιμε του 2003, δεν θα σε σταματήσει κανείς από το να δεις κι αυτήν την εκδοχή να σημειώσω ότι δεν έχω δει του 2003, αλλά πραγματικά ένα πολύ μεγάλο μέρος της ιστορίας είναι τελείως original. Η ασφαλής οδός είναι το Brotherhood σε κάθε περίπτωση.

Οπωσδήποτε!

Fullmetal Alchemist / Hagane no Renkinjutsushi MAL Status: finished Author & Artist: Hiromu Arakawa Volumes: 27 Chapters: 116 Serialization: Shounen Gangan Run: 12/7/01 – 11/9/1 Equivalent Exchange is the principle that limits alchemy's infinite potential. It's a simple concept: something cannot be created from nothing, and so in order to obtain something, something else of equal value must be lost. Τι να πρωτοπεί κάποιος για αυτήν την υπερεργάρα. Το κλασσικό μάνγκα που όλοι πρέπει να διαβάσουν. Αυτό που είναι πάντα στις κορυφές δημοσκοπήσεων. Το μάνγκα απ’το οποίο ξεφύτρωσαν δύο άνιμε τα οποία μέχρι και σήμερα συζητούνται και θεωρούνται κορυφαία. Η ιστορία που έβαλα την μάνα μου να βιώσει και εκείνη λάτρεψε παρά την ελάχιστη ενασχόλησή της με οτιδήποτε ιαπωνικό. Κυριολεκτικά ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει και δει όταν μιλάμε για ιαπωνική παραγωγή. Η ιστορία, με τα όσα λίγα μπορώ να πω χωρίς να σποιλάρω την (πολύ πολύ πολύ φανταστική και εξαιρετική) συνέχεια του έργου (το οποίο, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι και εκτενές!), πάει κάπως έτσι: Δύο πολύ νεαρά αδέλφια, οι Edward και Alphonse Elric, όντας γνώστες της αλχημείας, επιχειρούν να πραγματοποιήσουν μεταστοιχείωση ανθρώπου για να μπορέσουν να φέρουν την μητέρα τους πίσω στη ζωή. Σύμφωνα όμως με τους νόμους της αλχημείας, η μεταστοιχείωση ανθρώπου αποτελεί ταμπού, κάτι δηλαδή που απαγορεύεται καθολικά να γίνει. Λόγω του απαραβίαστου αυτού νόμου τα δύο αδέλφια αποτυγχάνουν. Επίσης, λόγω του άλλου απαραβίαστου νόμου της αλχημείας, αυτού της ισότιμης ανταλλαγής, που καθιστά ξεκάθαρο το γεγονός ότι, για να αποκτήσεις κάτι, πρέπει να θυσιάσεις κάτι άλλο, τα δύο αδέλφια χάνουν πράγματα πολύτιμα για εκείνους: ο Alphonse χάνει όλο το σώμα του ενώ ο Edward χάνει το πόδι του. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να επαναφέρει τον χαμένο αδελφό του, ο Edward καταφέρνει, θυσιάζοντας το δεξί του χέρι, να επαναφέρει την ψυχή του Alphonse και να την εμφυσήσει σε μια πανοπλία. Έτσι αποφασίζουν με σθένος να ξεκινήσουν ένα ταξίδι ώστε να μάθουν πώς μπορούν να αποκτήσουν πίσω τα χαμένα μέλη/σώματά τους. Ταυτόχρονα, γίνονται Κρατικοί Αλχημιστές και δουλεύουν για το στρατιωτικό καθεστώς της χώρας, έχοντας και τα αντίστοιχα προνόμια, καθώς και υποχρεώσεις, υπό την ηγεσία του Roy Mustang, ο οποίος είναι Κρατικός Αλχημιστής της φωτιάς και υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης. Στην πορεία μπλέκονται στην αναζήτηση της Φιλοσοφικής Λίθου, μιας ουσίας η οποία λέγεται πως αποτελεί εξαιρετικό καταλύτη όσον αφορά στην αλχημεία, καταρρίπτοντας άμεσα τον νόμο της ισότιμης ανταλλαγής και, ουσιαστικά, αφήνοντας τον χρήστη να κάνει μεταστοιχειώσεις χωρίς να θυσίασει κάτι. Ευελπιστώντας, λοιπόν, ότι αυτή είναι η απάντηση στην αναζήτησή τους, ξεκινά η πραγματική περιπέτειά τους. Το έργο παίρνει αυτήν την αρκετά σκοτεινή ιδέα, την πασπαλίζει με μια δόση slapstick humour, την πλαισιώνει με ένα πολύ ιδιαίτερο και όμορφο καστ χαρακτήρων, οι οποίοι παίζουν πάντα τον ρόλο τους σε όλη την πλοκή, και η χαριστική βολή είναι η εξαιρετική πλοκή σε όλο το έργο, καθώς και το άψογο φινάλε που ικανοποιεί αμέριστα τον αναγνώστη. Κάτι που παρατήρησα καθώς ήμουν σε αυτό το ταξίδι που λέγεται Fullmetal Alchemist ήταν το γεγονός ότι υπήρχε παντελής απουσία περιττών χαρακτηριστικών ή, κοινώς, fillers κεφαλαίων. Είναι ένα μεγάλο, αλλά απίστευτα απορροφητικό και συμπαγές έργο, με ζουμί από την αρχή μέχρι το τέλος. Σίγουρα, η ιστορία είναι μεγάλη σε έκταση, αλλά η Arakawa είχε την μαεστρία να οργανώσει τα γεγονότα, την ανάπτυξη των χαρακτήρων και την οργανική συσχέτιση των δύο τους ώστε να είναι ένα αριστούργημα που διαβάζεται αβίαστα και κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο σε κάθε περίπτωση. Οι δύο σελίδες παραπάνω είναι ένα παράδειγμα ενός από τα σημαντικότερα κομμάτια του έργου για μένα: η σχέση των δύο αδελφών. Ο Edward και ο Alphonse αγαπούν και υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον χωρίς όρια. Σε όλο το μάνγκα βλέπουμε πως βαστούν ο ένας τον άλλον και αποτελούν και λόγους για να επιμείνουν, να μην τα παρατήσουν παρά τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν διαρκώς, λόγω του αμαρτήματος που έχουν διαπράξει. Μαζί, μπορούν να ξεπεράσουν το οτιδήποτε. Ομολογουμένως, ακούγεται αρκετά τυρένιο (cheesy ντε), παρολ'αυτά στο συγκεκριμένο μάνγκα, η εξής σχέση εκτελείται άψογα. Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των χαρακτήρων (οι οποίοι δεν εμφανίζονται στην εν λόγω παρουσίαση) αποτελούν ανθρώπινα όντα με σκέψεις, συναισθήματα, προβληματισμούς και λάθη. Γίνονται επίσης πολλές νύξεις στον αυταρχικό χαρακτήρα του στρατιωτικού κράτους στο οποίο εκτυλίσσεται το έργο, στις καταστροφικές καταλήξεις του πολέμου, στις ανθρώπινες σχέσεις, στην προσωπική ανάπτυξη του ανθρώπου, καθώς και στην πραγματική φύση των αμαρτημάτων. Το χτίσιμο του κόσμου είναι λιτό και απέριττο, χωρίς πολλά πολλά, μα νιώθει κάποιος πως έχει μια βάση, πως πράγματι θα ήταν στημένο με αυτόν τον τρόπο ένα κράτος. Επιπλέον, μπορεί ο σκελετός του έργου να είναι πολύ, πολύ καλοστημένος, αλλά το Fullmetal Alchemist έχει και κάτι άλλο, κάτι που ο σκελετός θα ήταν άδειος χωρίς την παρουσία αυτού: Ψυχή. Η Arakawa έφτιαξε το Fullmetal Alchemist με πολλή αγάπη και φαίνεται. Αυτό βοηθάει και στο να εκτιμήσει ο αναγνώστης το έργο λίγο παραπάνω. Το έργο έχει κυκλοφορήσει σε διάφορες εκδόσεις. Η συλλογή σε tankobon έφτασε τους 27 τόμους, ενώ μετέπειτα κυκλοφόρησαν και μια 3-to-1 έκδοση, μια Ultimate έκδοση με σκληρόδετους τόμους και, τελικά, ένα Box Set που έχει τα 27 tankobon μαζί με μια έξτρα ιστορία και αφίσες. TL;DR: εξαιρετικό έργο με τα όλα του, μπορεί να μην γεμίζει το μάτι, αλλά ικανοποιεί όλες τις ηλικιακές ομάδες. Προσωπικά το αγαπημένο μου ever. Ποτέ δεν θα σταματήσω να το εκθειάζω και να πρήζω άλλους γι' αυτό.