angeltze

Οι συλλογές του Fujimoto θα κυκλοφορήσουν στα αγγλικά? Ομορφααα, τις είχα ήδη διαβάσει ψηφιακά από scanlations, είναι κατά κύριο λόγο κατώτερες των Goodbye Eri και Look Back και σίγουρα πολύ κατώτερες του Chainsaw Man, κυρίως επειδή τους λείπει συνήθως το substance που είχαν τα μετέπειτα έργα του, αλλά αξίζουν για την καφρίλα του (συν ότι μερικές από αυτές ξεχωρίζουν όντως). Και εγώ θα τις τσιμπήσω για την βιβλιοθήκη Εγώ περιμένω να βγάλουν το Look Back και Goodbye Eri στα αγγλικά (έλεος δηλαδή, και πολύ άργησαν ). Πάντως, σήμερα ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορήσει και σε έντυπο στην Ιαπωνία το Goodbye Eri, το οποίο μέχρι τώρα ήταν διαθέσιμο μόνο online, οπότε έχω ελπίδες ότι θα τα δούμε και στα αγγλικά σύντομα. Επίσης, πολύ πιο σημαντικό, ανακοινώθηκε (σήμερα πάλι) ότι το δεύτερο παρτ του μάνγκα του Chainsaw Man θα ξεκινήσει serialization στις 13 Ιουλίου. Γενικά, όπως έχω ξαναπεί, πολύ γεμάτη χρονιά για Fujimoto fans!

Σαν κλασσικός non manga reader

Λοιπόν, τώρα που έχω χρόνο θα σου απαντήσω, προσπαθώντας να εξηγήσω πώς αισθάνθηκα βλέποντας την ταινία. Καταρχάς, τι τρομερό timing ήταν αυτό βρε παιδιά και το είδαμε όλοι χτες βράδυ? Απλά μια ενημέρωση ότι άμα δεν έχετε δει την ταινία και ενδιαφέρεστε να την δείτε (και αν δεν ενδιαφέρεστε, ντροπή ), καλύτερα να μην διαβάσετε τα παρακάτω ακόμα. Τα της διάρκειας τα είπα ήδη, εμένα με ιντρίγκαρε και διασκέδασε τόσο που ο μόνος λόγος που τσέκαρα μερικές φορές την μπάρα ήταν επειδή ήταν πολύ αργά και ήμουν κάπως κουρασμένος. Το ίδιο το υλικό είναι πολύ πολύ απορροφητικό, τουλάχιστον για τα δικά μου στάνταρ. Συμφωνώ απόλυτα Το θέμα είναι ότι είναι τόσο ειλικρινές και ξεδιάντροπο που δεν μπορούσα παρά να γελάσω με όλο το absurdism του χιούμορ (συν ότι απλά μου αρέσει το παιδαριώδες χιούμορ γενικά γιατί είμαι ανώριμος, ουπς ). Όταν ο Waymond βγάζει λιποζάν και το τρώει, ξέρεις ότι είναι παλαβό το έργο. Όμως, ποτέ, μα ποτέ, δεν ένιωσα ότι το χιούμορ είναι ηλίθιο. Καταστάσεις όπως το Raccacoonie, τα δάχτυλα-λουκάνικα (πραγματικά λύθηκα στα γέλια όταν η Evelyn χαιδεύει το μάγουλο της συντρόφου της με το πόδι της), η σκηνή που ο σωματοφύλακας πηδάει για να κάτσει πάνω στο butt plug, το μπέγκελ, ακόμα και το κατούρημα (εκεί γέλασα επειδή ο Alpha Waymond το ανέφερε πολύ φυσικά ως την καλύτερη μέθοδο μέθοδο ενώ έτρωγε ξύλο) και πολλά άλλα εξίσου καμμένα, είναι ακριβώς το στυλ καμμένου χιούμορ που μου αρέσει να βλέπω σε absurdist κωμωδίες. Προφανώς εσένα δεν σου κάνει αίσθηση και δεν υπάρχει τίποτα λάθος με αυτό εννοείται Γενικά, το point μου είναι ότι το χιούμορ της ταινίας δένει πάρα πολύ καλά με το είδος της πλοκής που προωθεί και με την καταιγιστική τρέλα των συμπάντων και χωρίς αυτό η ταινία δεν θα έκανε τόση εντύπωση κατ'εμέ. Και, για να το πάμε ένα βήμα παραπέρα, δείχνει και πως, ακόμη και στα καμμένα παράλληλα σύμπαντα της ταινίας, όπου οι καταστάσεις είναι ξέφρενες για τα δικά μας δεδομένα, αν αναλογιστούμε ότι για εκείνον τον κόσμο είναι η απολύτως φυσιολογική πραγματικότητά τους, μπορούμε να κάνουμε suspend όλο το disbelief και να δούμε μια πραγματική ομορφιά. Σε αυτό αναφερόμουν όταν είπα ότι υπάρχουν σκηνές που είναι ταυτόχρονα αστείες και συναισθηματικές, χωρίς να χάνουν από την ποιότητά τους. Το κατανοώ. Εμένα τέτοιες αμπελοφιλοσοφίες μού αρέσουν πολύ, γιατί η προσέγγισή τους δεν είναι κυριολεκτική ούτε απόλυτη. Είναι λίγο πιο abstract ιδέες που πατάνε πιο πολύ στο συναίσθημα επιτόπου παρά στην λογική σου ή στο αν συμφωνείς (ούτε το νοιάζει να σε πείσει ώστε να συμφωνήσεις) για να θεωρηθούν πραγματικά επιχειρήματα φιλοσοφίας. Αυτό που αναφέρεις με το kindness νιώθω ότι είναι πιο πολύ η προσωπική συνειδητοποίηση της Evelyn σε σχέση με τον σύζυγό της και την κρίση που περνούσαν. Πιο πολύ δηλαδή σαν προσωπικό συμπέρασμα για την δική της εξέλιξη και για την δική της συνειδητοποίηση γιατί αγαπάει τον άνδρα της, παρά σαν μήνυμα για το κοινό. Κατά τ'άλλα, αυτό που θα λάβει το κοινό είναι ότι κάνει μεγάλη διαφορά να είσαι ευγενικός και καλός άνθρωπος απέναντι στους άλλους και πως αυτό είναι όντως ένας τρόπος να πολεμήσεις στη ζωή, ακόμα κι είναι ένα πολύ απλό μήνυμα. Αν κατάλαβα καλά, δεν σου φάνηκε ενδιαφέρον ή πρωτότυπο. Πάντως για μένα πιο πολλή σημασία είχε ο τρόπος που μας έδειξαν το μήνυμα, παρά το ίδιο το μήνυμα, γιατί η σκηνή με τον Waymond στη βροχή στο σύμπαν που η Evelyn είναι ηθοποιός καρατέκα ήταν συγκλονιστική στον τρόπο που εξέφρασε τα συναισθήματά του και το πως αυτά ήταν ίδια σε όλα τα σύμπαντα. Μια ωδή στο πόσο καλός άνθρωπος ήταν. Και γενικά, πάνω σε αυτό, όλο το climax ήταν φοβερό γιατί είχαμε διάσπαρτους διαλόγους από πολλά σύμπαντα που είχαν μια τόσο φυσική και τρομερή αλληλένδετη ροή που απλά έδεσαν όλες τις ιδέες, όλους τους χαρακτήρες και όλα τα αισθήματά τους στο έργο. Ήταν πολύ έντονο για μένα. Δεν μπορεί να μην σε άγγιξε η τελική συζήτηση μάνας/κόρης. Όλος ο κεντρικός άξονας της ταινίας, δηλάδη η ματαιότητα των πράξεών σου, γυρνάει τούμπα στο τέλος, γιατί μάνα και κόρη, ενώ λένε ακριβώς την ίδια ατάκα ("nothing matters."), έχουν ακριβώς τις αντίθετες νοοτροπίες. Είναι φοβερός διάλογος το "I shouldn't want to be here with you. It doesn't make sense. And yet, there isn't a single universe in which I wouldn't want to be here with you." (paraphrasing αλλά πιάνεις το νόημα). "We can do whatever the fuck we want. Nothing matters", που έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με την ερμηνεία της Joy για την ματαιότητα. Και φυσικά κάπου εκεί η κόρη ξεσπάει σε κλάματα, γιατί μιλάμε για μια πολύ έντονη καταπίεση συναισθηματικά. Γιατί, κατά βάθος, ήθελε αυτήν την επιβεβαίωση. Επίσης, θα διαφωνήσω ότι είναι γλυκανάλατο, γιατί είναι πολύ πιο ουσιαστικό από αυτό. Και οι πολεμικές σκηνές μου άρεσαν, γιατί υπήρχε κάτι το απίστευτα διασκεδαστικό στο να βλέπω πενηντάρηδες να δέρνουν με τελείως καμμένους τρόπους ολόκληρα γομάρια. Εκεί που το μικρό δαχτυλάκι στο παράλληλο σύμπαν βγάζει μυ και φλεξάρει πριν γυρίσουμε στο αρχικό σύμπαν όπου η Evelyn ρίχνει πόνο με τα δαχτυλάκια της με είχε τρελάνει, γιατί είναι ξέφρενο, διασκεδαστικό και έχει όντως καλή χορογραφία για κωμικές σκηνές μάχης. Με λίγα λόγια, η ταινία είναι εξαιρετική γιατί, κάτω από ένα ξέφρενο setting και με ξέφρενη φαντασία, όλα τα στοιχεία της ταινίας, κωμικά ή μη, λειτουργούν τόσο καλά που καταντάει γελοίο το πόσο ποιοτικό και heartfelt είναι. Χρειαζόμαστε περισσότερο κινηματογράφο σαν αυτό το έργο. Αυτά από μένα, συγγνώμη για τον τοίχο, αλλά ήθελα να επεκταθώ στις σκέψεις μου, γιατί (όπως φάνηκε ακράδαντα) η ταινία με συνάρπασε! @kabuki και μένα μου άρεσε πάρα πολύ το σύμπαν με τις πέτρες. Ειλικρινά ιδιοφυές. Top tier material.

Και που λέτε, είδα χθες το βράδυ το Everything Everywhere All At Once. Φανταστικό absurdist έργο με παράλληλα σύμπαντα μπροστά στο οποίο το Dr. Strange in the Multiverse of Madness τρώει σκόνη (δεν το έχω δει εν τω μεταξύ ). Κρατάει δύο ώρες και είκοσι λεπτά και παρολ'αυτά δεν υπήρξε σκηνή που να βαρέθηκα ή να ένιωσα ότι τραβάει. Είναι μια τρομέρη ομορφιά πάνω στην τρέλα των παράλληλων συμπάντων και λέει μια εξαιρετική ιστορία για μια γυναίκα και τους φόρους της. Είναι κωμωδία μεν, αλλά με μια πολύ πολύ συναισθηματική εξέλιξη. Ορισμένες σκηνές, λόγω της φύσης τους, είναι ταυτόχρονα αστείες και πολύ touching, δεν το έχω ξαναδεί αυτό πουθενά αλλού. Για παράδειγμα, ποτέ δεν περίμενα ότι μια σκηνή σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου βιώνουμε τον ανέλπιστο έρωτα δύο γυναικών που έχουν λουκάνικα χοτ ντογκ για δάχτυλα θα μπορούσε να είναι τόσο έντονη, αλλά ταυτόχρονα intentionally αστεία. Ειλικρινά δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο ή να κάνω κάποια ουσιαστική κριτική, γιατί πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί. Απλά δείτε το δείτε το δείτε το. Ανεπιφύλακτα. Ένα από τα πιο εύκολα 10/10 που έχω βάλει σε κάτι. Και μια σημείωση: απαράδεκτο το ότι στην Ελλάδα είχε προβολές για ακριβώς έξι μέρες στα Village, σε περίοδο που έκανα εργασία και δεν μπορούσα να πάω να το δω. Απαράδεκτο το ότι δεν πήγε κόσμος να το δει (φαίνεται από την πολύ μικρή περίοδο προβολών). Απαράδεκτο που άλλες ταινίες (πχ MCU) μένουν για μήνες στους κινηματογράφους λόγω του επιλεκτικού κοινού που βλέπει μόνο αυτά, ενώ τέτοια διαμάντια περνάνε κάτω από το ραντάρ επειδή το MCU και άλλες τεράστιες παραγωγές γνωστών franchise (πρόσφατα παραδείγματα το Jurassic World Dominion και Top Gun) ρίχνουν τόσο μάρκετινγκ, με το MCU συγκεκριμένα να δίνει μια αίσθηση μονοπώλιου (ενώ στην κυριολεξία δεν είναι) στο γενικό πληθυσμό που θα πάει σινεμά, ταϊζοντάς μας ταινίες συνέχεια ώστε να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του. Θα ήθελα πάρα πολύ να το συζητήσουμε αυτό γενικά (και σε άλλο τόπικ αν δεν αρμόζει εδώ) και να ακούσω απόψεις, γιατί, ενώ οι ίδιες οι ταινίες δεν με προβληματίζουν καθαυτές, η γενική τάση με ενοχλεί πολύ. And, for the record, ναι, μικροί κινηματογράφοι συνέχισαν να το παίζουν για μια-δύο εβδομάδες ακόμα, αλλά ήταν πολύ μακριά για να πάω.

YESSSS

Το τσέκαρα και εγώ καθαρά από περιέργεια. Ίσως να είμαι και λίγο εκτός βέβαια και να μην έχω πραγματικό λόγο να σχολιάσω γιατί δεν ασχολούμαι καθόλου με το DC, αλλά πραγματικά δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον καθόλου. Μου δίνει την εντύπωση αδιάφορου, εύπεπτου popcorn flick που ξεχνάς με το που βγεις από το σινεμά. Πάντως, ο the Rock πραγματικά έναν ρόλο παίζει, γιατί τον παίζει καλά

Εμένα όλα τα του bookdepo πάντα σε άψογη κατάσταση έρχονταν. Τώρα, για το 30%, έλεος. Δεν μπορείς να προσπαθήσεις να απαιτήσεις άλλο αντίτυπο ή τουλάχιστον το 100% που λες?

Για το berserk έχω και εγώ ανάμεικτες σκέψεις. Δεν το έχω διαβάσει, οπότε, όταν έρθει η ώρα, θα μπορέσω να κρίνω μόνο αφότου το έχω βιώσει και εγώ. Σε κάθε περίπτωση, θα μπορούσε να πάει κάτι στραβά εύκολα, αλλά πιστεύω ότι θα πέσει μπόλικη δουλειά για να κρατήσουν ένα επίπεδο όσο πιο κοντά στο αρχικό έργο γίνεται, οπότε δεν το πολυφοβάμαι σαν εξέλιξη. Για Hunter x Hunter είμαι και εγώ αρκετά ενθουσιασμένος απ'όταν το έμαθα ότι επιστρέφει (για τέσσερα κεφάλαια προς το παρόν, αλλά τα hints για το τι θα δούμε είναι promising), σύμφωνα με τον Togashi. Μετά από τριάμισι χρόνια hiatus, καιρός ήταν!

Πωωω, αδιάβαστος πιάστηκα Και εγώ με βάση κριτικές είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι βγήκε στα σινεμά και φοβόμουν την ποιότητα των cam-videos στα πειρατικά, οπότε δεν είχα ψάξει καθόλου. Ε άμα είναι web rip, τι να με χαλάσει?

Στο σινεμά την είδες ή την βρήκες online? Δεν βρίσκω προβολές στα village και ήθελα να την δω εδώ και καμία εβδομάδα.

Η έκπτωση 10% είναι τόσο ασήμαντη που ειλικρινά δεν αξίζει τον κόπο. Καλή εφαρμογή φαίνεται, αλλά πρακτικά εξυπηρετεί μόνο αυτούς που θέλουν να διαβάζουν on the go χωρίς να κουβαλάνε βιβλία (που τα συγκεκριμένα είναι και πανάλαφρα ξέρω γω) ή δεν έχουν χώρο για κόμικς στο σπίτι. Εμένα θα με άφηνε παντελώς αδιάφορο, καθώς δεν είμαι άτομο που θα αγόραζε ψηφιακό βιβλίο γενικά, ειδικά όταν η διαφορά τιμής είναι τόσο μικρή. Συν ότι (αυθαίρετα, παραδέχομαι) έχω την εντύπωση πως πραγματικά η τιμή θα μπορούσε άνετα να είναι αρκετά πιο χαμηλή, εκτός κι αν τα κόστη εκτύπωσης, διανομής κλπ, όπως είπε ο Θρηνωδός, είναι πραγματικά μόνο το 10%. Μιλάμε για μια ψηφιακή έκδοση. Νιώθω ότι θα έπρεπε να είναι πολύ πιο προσβάσιμη και προσιτή από την έντυπη, όντας κάτι που δεν πιάνεις καν στα χέρια σου, κάτι που δεν έχει καν φυσική μορφή.