Darth Chris

Εννοώ μόνο τον έναν τίτλο του Hickman, δυστυχώς δεν μας παίρνει για όλο το Dawn of X, αν και σκοπεύω να μαζέψω σε τόμους όσες σειρές έχω ξεχωρίσει περισσότερο.

Το τελευταίο HC του Invisibles βρέθηκε από τον Ολλανδό και ευχαριστώ τα παιδιά για την εξυπηρέτηση και ιδιαίτερα τον @akirasyber9 που μου το έφερε. Υπομονή και Sin City από το Public όπου βρίσκονται σε έκπτωση και το X of Swords: Creation απαραίτητο τεύχος μιας και παίρνω μηνιαία τους X-Men του Hickman.

Από εδώ και πέρα θα λέω ότι σχεδιάζω σαν τον Alex Ross, χωρίς να διευκρινίζω πόσο χρονών ακριβώς εννοώ.

@DaDiRa Είναι απολύτως αυτόνομο! Το τελευταίο τεύχος βγήκε πριν κάναν μήνα, λογικά βρίσκονται όλα τα τεύχη ακόμα ενώ τον Νοέμβριο κυκλοφορεί και το hardcover.

Επηρεασμένος από την κυκλοφορία του Three Jokers, έκατσα να διαβάσω την άλλη ιστορία του Johns που πατάει πάνω σε παλιά δουλειά του Alan Moore, το Doomsday Clock. Μου άρεσε ήδη αρκετά από όταν διάβαζα τα τεύχη όποτε έβγαιναν, αλλά είναι τέτοια η ιστορία που θέλει να την διαβάσεις όλη μαζεμένη. Συνοπτικά, μερικοί χαρακτήρες από το σύμπαν του Watchmen πηδάνε στο σύμπαν της DC γιατί ψάχνουν τον Doctor Manhattan, ο οποίος έχει εγκατασταθεί εκεί και "πειραματίζεται" με τις ζωές των υπερηρώων της DC. Η απόλαυση της σειράς εξαρτάται από το πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει την κατάσταση με τον Alan Moore από το έργο των Johns και Frank και κατά πόσο μπορεί να δεχτεί την χρήση των Watchmen ως εργαλείο εκκαθάρισης του continuity της DC. Το original υλικό του Watchmen υπάρχει και δεν πρόκειται να χάσει καθόλου από την ποιότητα του λόγω του Doomsday Clock. Και ναι, ο Johns όχι απλά πατάει πάνω στην γραφή του Moore, αλλά ξεπατικώνει το στυλ του. Πράγμα λογικό βέβαια, καθώς αποτελεί sequel του Watchmen. Προσωπικά θεωρώ εμπνευσμένη την επιλογή του Doctor Manhattan ως το ον που παίζει με τις ζωές την χαρακτήρων και ακόμα πιο εμπνευσμένο το γεγονός ότι στην ιστορία αντιπαρατίθεται ενάντια στον Superman και όλη η ιστορία χτίζει σιγά σιγά την συνάντηση τους. Φυσικά το σχέδιο του Frank είναι κορυφή, αν και διέκρινα μερικά καρέ κάπως πιο προχειροφτιαγμένα στα τελευταία τεύχη. Διάβασα και το Question: The Deaths of Vic Sage, των Lemire και Cowan, όπου ο ομώνυμος ήρωας ξεκινά να ερευνά μια "τυπική" υπόθεση διαφθοράς του Hub City και τελικά μπλέκεται σε μια υπερφυσική υπόθεση που σχετίζεται, όπως λέει και ο τίτλος της σειράς, με τους διάφορους θανάτους του ανά τα χρόνια. Αυτό που μου έβγαλαν πιο έντονα τα 4 τεύχη της σειράς είναι ότι χρειαζόντουσαν πολύ περισσότερο χώρο. Δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση αν το αρχικό pitch του Lemire ήταν για ένα κανονικό ongoing ή έστω για ένα 12τευχο limited με τις περιπέτειες του Vic σε διάφορες εποχές, ενώ ταυτόχρονα χτίζεται σταδιακά ο εχθρός (ή μάλλον ο "εχθρός" ) που αντιμετωπίζει. Αλλά ακόμα και έτσι ήταν απολαυστικό, ο Lemire μας παραδίδει μια ιστορία που έχει πολλές διαφορετικές πτυχές, που λίγο πολύ δένουν αρμονικά. Ο Denys Cowan είναι παλαίμαχος όσον αφορά τον ήρωα, καθώς ήταν ο σχεδιαστής του κλασσικού run με τον Dennis O'Neil. Η γραμμή του άγρια και sketchy, κάτι που ενισχύεται από τα μελάνια του Sienkiewicz. Οι δύο τους είναι το απόλυτο dream team για την ιστορία που θέλει να πει ο Lemire. Όλο το αποτέλεσμα μου έβγαλε μια early Vertigo αίσθηση. Επιπλέον, η όλη η ιστορία είναι πάρα πολύ επίκαιρη και σχετίζεται με ό,τι συμβαίνει στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. Τέλος διάβασα το πρώτο arc του νέου Thor από τους Cates και Klein. O Thor δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στον νέο του ρόλο ως βασιλιάς της Asgard εδώ και μήνες, ώσπου ο Galactus θα προσγειωθεί στην Asgard και θα ενημερώσει τον θεό του κεραυνού για μια απειλή που μπορεί να καταστρέψει ολόκληρο το σύμπαν, το Black Winter. Ο τρόπος που ξεκινάει το run του στον Thor (το οποίο θα κρατήσει μερικά χρονάκια όπως έχει δηλώσει) έχει αρκετά κοινά με τον τρόπου που ξεκίνησε το run του στον Venom. Παρ'όλα αυτά κάνει ικανοποιητική δουλειά, νιώθεις ότι φαίνεται να ξέρει ότι θέλει να κάνει ορισμένα πράγματα στο μέλλον. Το θέμα είναι ότι ξεκινήσει ή έχει υπονοήσει κάποια plot lines που θυμίζουν έντονα είτε δικές του δουλειές, είτε παρελθοντικά plot lines του Thor. Να δούμε κατά πόσο θα καταφέρει να διαφοροποιηθούν οι δικές του ιστορίες. Το αδιαμφισβήτητο αστέρι του arc είναι ο Nic Klein. Είτε είναι μελαγχολικές στιγμές, είτε επικές μάχες στο διάστημα μεταξύ εχθρών αλλά και φίλων, το οπτικοποιεί πανέμορφα.

Από Saga έχω τα πρώτα 25 τεύχη, αλλά στην πορεία το σταμάτησα μαζί με όποια άλλη σειρά έπαιρνα. Fast forward στο σήμερα, όπου έβγαλε το amazon τα HCs σε τιμή κλέψιμο και δεν μπόρεσα να αντισταθώ (αν και το πρώτο είναι δώρο από το gf και της φάνηκε τόσο ενδιαφέρον που ψήνεται να το διαβάσει, πιο win win situation δεν γίνεται ). Από Preacher φτάσαμε επιτέλους να μένει ένα για να ολοκληρωθεί.

Το Uncanny του Fraction λίγο πολύ το καλύπτεις όλο με Dark Reign έως το Second Coming, οπότε είναι κρίμα να μην διαβάσεις τα περίπου 20 τεύχη πριν και μετά από τα εν λόγω crossovers. Και αν υποθετικά φτάσεις έτσι στο run του Kieron Gillen που τον διαδέχεται, μπαίνεις σε τροχιά Schism/Wolverine & the X-Men/AvX, το οποίο AvX ουσιαστικά κλείνει την ευρύτερη ιστορία που είχε ξεκινήσει από το House of M.

Και για μένα το πρώτο τεύχος του Three Jokers αποδείχτηκε ψιλοαπογοήτευση, συγκριτικά με το πόσο πολύ το περίμενα. Ναι, είναι μυστήριο και μάλιστα ένα αρκετό decompressed μυστήριο, οπότε δεν μπορώ να κρίνω κατάλληλα την εκτέλεση της ιδέας των τριών Jokers, αυτό όμως που είδα στις σελίδες του τεύχους με χάλασε. Ένα σημείο που φαίνεται να θέλει να επικεντρωθεί ο Johns είναι τα σωματικά και ψυχικά τραύματα που έχουν αφήσει οι Jokers στους Batman, Batgirl και Red Hood. Αλλά ακόμα και σε αυτόν τον τομέα, έχουμε δει αρκετές ιστορίες που καταπιάνονται με αυτό ακριβώς το θέμα. Τουλάχιστον ο Jason Fabok κάνει παπάδες, οπότε όπως και να εξελιχθεί η σειρά, θα ευχαριστηθούμε art. Σε ένα πιο υποκειμενικό επίπεδο, δεν μου αρέσει η αοριστία για το αν η ιστορία είναι in continuity ή όχι. Παράλληλα τρέχει και το Joker War στον ομώνυμο τίτλο του Batman και πάλι η κατάσταση είναι αδιάφορη. Όταν κάθε λίγα χρόνια κάποιος δημιουργός θέλει να αφηγηθεί την απόλυτη ιστορία μεταξύ Batman και Joker (βλέπε κυριολεκτικά πιο πάνω στο post), χάνεται το νόημα. Παρόμοια, όταν κάθε 6μηνο καταλαμβάνεται η Gotham και καταστρέφεται και και και, αρχίζει και κουράζεται ο αναγνώστης και φτάνει και το suspension of disbelief στα άκρα του. Ούτε χρόνο δεν έχει που είδαμε το City of Bane. Αυτοί οι καημένοι οι κάτοικοι της Gotham γιατί είπαμε μένουν ακόμα εκεί;

@Θρηνωδός 32€ από το Cosmic Realms.

Το theme των σημερινών αγορών βγάζει μάτι. Το Maus (άλλη μια βασική τρύπα στην συλλογή μου που έπρεπε να κλείσω) είναι slipcase με τους δύο τόμους και έχει και ένα πολύ μικρό τευχάκι σε στυλ φανζίν με έξτρα σχέδια και σελίδες του Spiegelman.

Με αφορμή το DC Fandome

Το Understanding Comics ήταν βασική τρύπα στην συλλογή μου και περισσότερες δουλειές με art του Moebius είναι πάντα must. Και κάπου off-screen υπάρχουν καμία 10αρια ΚΟΜΙΞ Καθημερινής με ιστορίες Casty κυρίως.