Darth Chris

Μια έξτρα πληροφορία που δίνει context στο έργο του King (και επιπλέον στην εμμονή του με το θέμα του PTSD) είναι ότι πριν ξεκινήσει την συγγραφική του καριέρα, ήταν στην CIA. Το διάβασα και εγώ πριν κάνα μήνα. Γενικά ο King είναι hit or miss για εμένα, αν και πλέον φαίνεται σε ποιες περιπτώσεις πάμε για το hit και σε ποιες για το miss. Τα 12τευχα του αφιερωμένα σε β'διαλογής χαρακτήρες, όπου γενικά τους αλλάζει τα φώτα, είναι το φόρτε του και είναι πολύ καλός όταν καταπιάνεται με τέτοιες ιστορίες. Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να αφήσω το κόμικ από τα χέρια μου, τελειώνα το ένα τεύχος και έπιανα το άλλο, καθώς ένα άσχημο προαίσθημα τρύπωνε όλο και περισσότερο με κάθε καρέ και κάθε μπαλονάκι. Θεωρώ ότι λειτούργησε το κόλπο με τους δύο καλλιτέχνες. Πρέπει να κάνω και μια ιδιαίτερα αναφορά στον Evan Shaner, τον οποίο θεωρώ καλλιτέχνη με ένα από τα πιο όμορφα στο μάτι σχέδια και ένα καθαρά υπερηρωικό στυλ, ό,τι πρέπει για πιο "ανάλαφρες" ιστορίες. Και ναι, ειδικότερα στην αρχή που το δικό του κομμάτι της πλοκής έχει μια πιο pulp sci-fi ατμόσφαιρα, κάνει παπάδες όπως ήταν αναμενόμενο. Κάνει όμως παπάδες και όταν η πλοκή γίνεται πιο δραματική και πλησιάζει περισσότερο την ατμόσφαιρα των σκηνών που σχεδιάζει ο Mitch Gerards στο παρόν.