Leaderboard

Γελάω δυνατά γιατί όταν το είδα πήγα να βάλω κι εγώ ´χαχά´ και μετά λέω δεν @#€&^€ …

ΛΟΛ! Μου ήρθε το ίδιο, αλλά χωρίς το "Καλή Χώνεψη". Γιατί @Θρηνωδός ? Γιατί μόνο ένα ξερό GIF? Τί έχω κάνει λάθος στη ζωή μου?

XAXAXAX μου το έστειλε πριν λίγο ένας φίλος, ο τύπος είναι ΘΕΟΣ! update: μου έστειλε και εμένα το ίδιο μήνυμα

πατάω «χαχα» και μου έρχεται αυτό είναι μεσάνυχτα Τετάρτης προς Πέμπτη και δεν έχω και πολλά καλύτερα να κάνω από το να τον τρολαρω.

https://www.agrinionews.gr/public-diamartyria-katastima-syntagmatos-ta-loyketa-se-agrinio-argos/

Εσύ είσαι αχώνευτος

… μόνο αν βγάλει τίποτα η Anubis

Φεβρουάριος. Καλός Φεβρουάριος.

Galaxy Cowboy!

Χαχα! Μετά και το δικό μου ΧαΧα, έλαβα και εγώ τον Άη Βασίλη μου... Μάλλον το έκανε σε όλους. Μόνο από αυτό καταλαβαίνεις τι άνθρωπος είναι. Προσωπικά τον μπλόκαρα και δεν έχασα ούτε ένα δευτερόλεπτο επιπλέον με το να ασχοληθώ μαζί του.

https://www.marvel.com/articles/comics/ultimate-invasion-jonathan-hickman-bryan-hitch-transformation-marvel-universe-begins https://www.marvel.com/articles/comics/absolute-chaos-marvel-comics-saga-summer-2023

+ ένα γρήγορο

Μια και μιλάμε για τρέχουσες σειρές, το THAT TEXAS BLOOD είναι φανταστικό, τόσο σεναριακά όσο και στο σχέδιο από τον Jacob Phillips που βαδίζει με επιτυχία στα χνάρια του πατέρα του.

Τα ongoing που προσπαθώ να διαβάζω όταν βγαίνουν είναι τα daredevil, Batman, amazing Spider-Man. Ε πήγα να διαβάσω το τελευταίο amazing το #19 και το παράτησα στην μέση και το ξεφύλλισα.. και μιλάμε για κόμικ 22σελιδες; Κάπου τόσο. Κατάντια… και στεναχωριέμαι γιατί το amazing έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου

Αυτό! Οι graphic artists κάναν ΠΑΠΑΔΕΣ! Και εκεί σταματάνε δυστυχώς τα καλά... Άνισες ερμηνείες (βλ.Πφάιφερ), ψιλοκακή ροή (γιατί προσπαθεί να γίνει το νέο Ragnarokk απεγνωσμένα) και η χειρότερη επιστροφή villain ever. Είναι για σινεμά; ΕΙΝΑΙ! Είναι ο Kang αυτό που περιμέναμε; ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ!! ΑΓΑΠΑΜΕ CASSIE? Ω ΝΑΙ!!! υγ.Μη φύγετε, έχει σκηνή και μετά τα credis, δεύτερη.

Με έχει χάσει πλέον ο Hickman. Σαν να γράφει για να αποδείξει κάτι, σαν να προσπαθεί μονίμως να γράψει κάτι μεγαλεπήβολο, το οποίο δεν του βγαίνει ποτέ. Δεν έχω διαβάσει βέβαια τα HoX/PoX, οπότε μπορεί και να έχει αλλάξει κάτι. Δεν ψήνομαι πάντως.

https://www.marvel.com/articles/comics/marvel-insider-kang-scavenger-hunt-in-the-marvel-unlimited-app

Μια κριτική για το πρώτο τεύχος από το bigcomicpage.com. Σαν ιδέα το έχουμε ξαναδεί μεν, αλλά μου κινεί το ενδιαφέρον

Οι εφημερίδες του Σαββάτου και της Κυριακής θα βγουν Παρασκευή και Σάββατο αντίστοιχα λόγω καθαράς Δευτέρας. Αυτή την Παρασκευή, 24-02-2023 τα Νέα συνεχίζουν με τον τρίτο τόμο του Αριστοτέλης - Ηθικά Νικομάχεια και ταυτόχρονα δίνουν άλλα δύο βιβλία: το Τα Μικρά Ρεμπέτικα του Ηλία Πετρόπουλου και το Δυτική Μακεδονία από την σειρά Οι Μικρές μας Πατρίδες. Τα Παραπολιτικά δίνουν το πρώτο τόμο της σειράς Η Πορεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το Σάββατο 25-02-2023, η Espresso δίνει τον τέταρτο τόμο του Η Ιστορία του Βυζαντινού Πολιτισμού, η Απογευματινή τον 4ο τόμο του Οι Εθνικές μας Παρακαταθήκες, το Βήμα τον δεύτερο τόμο του Η Γλώσσα μας του Μπαμπινιώτη και η Καθημερινή τον δεύτερο του Συνθήκη της Λωζάννης κ' Ελληνοτουρκικές Σχέσεις (το πρώτο μου ξέφυγε για να ενημερώσω). Η Κυριακάτικη Δημοκρατία δίνει τρία βιβλία: το Το Σύνταγμα της Ελλάδος, το Παρεμβάσεις του Κώστα Καραμανλή και το Οι Εμπρηστές της Ουκρανίας και της Ευρώπης του Ηλία Ηλιόπουλου. Η Real News δίνει το Ο Αθέατος Δολοφόνος της Carolyn Wells και μια διαλογή βιβλίων της Wells και της Allingham από τις προηγούμενες προσφορές. Τέλος, το Πρώτο Θεμα επιστρέφει στον Patterson βάζοντας το ένατο βιβλίο της Γυναικείας Λέσχης Φόνων, το Η 9η Κρίση. Οπότε, όσοι είχατε πάρει τα πρώτα 8 βιβλία από προσφορά άλλης εφημερίδας πριν 5+ χρόνια, συνεχίζετε από εκεί που σας άφησε η προηγούμενη προσφορά.

ΕΔΩ παλικάρια!

To Ultimate Universe επιστρέφει διά χειρός Jonathan Hickman και Bryan Hitch με το Ultimate Invasion! Η επιστροφή του UU στηνόταν εδώ και μερικά χρόνια σε διάφορους τίτλους, από διάφορους συγγραφείς. Να θυμίσω ότι ο Hickman έχει και άλλο ένα μαρβελοproject στα σκαριά, μαζί με τον Valerio Schiti.

70 χρόνια Μικρός Ήρως: Πέντε σύγχρονοι εικονογράφοι μιλούν για την κληρονομιά του εμβληματικού ήρωα Λίγο πριν τα εγκαίνια της μεγάλης έκθεσης στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, οι Πάνος Καμουλάκος, Περικλής Κουλιφέτης, Τάσος Μαραγκός, Αρινέλα Κοτσίκο, Σπύρος Δερβενιώτης μάς μιλούν για τον “μεγάλο” πλέον «Μικρό Ήρωα». KEIMENO: MONOPOLI TEAM | 21.02.2023 ARTWORK COVER: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ Πριν από τους σούπερ ήρωες των κινηματογραφικών blockbusters με τις σούπερ δυνάμεις και τις high tech στολές, ένας ήταν ο “Ήρωας” των παιδικών μας χρόνων: ο «Μικρός Ήρως», που σημάδεψε τις παιδικές αναμνήσεις πολλών γενεών αναγνωστών, από το 1953, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του αγαπημένου λαϊκού αναγνώσματος, που έγραψε ο Στέλιος Ανεμοδούρας – που μέχρι το 1968 έγραφε με το ψευδώνυμο «Θάνος Αστρίτης» – και διάνθισε με τα σκίτσα του ο Βύρων Απτόσογλου. Αυτό το περιοδικό, λοιπόν, που μεγάλωσε γενιές και γενιές φέτος γιορτάζει μία σημαντική επέτειο. Ο Μικρός Ήρως δεν είναι πια «μικρός», αφού φέτος κλείνει 70 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του και γιορτάζει με μία μοναδική έκθεση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, από τις 21 έως τις 28 Φεβρουαρίου, κατά την οποία 45 διακεκριμένοι Έλληνες εικονογράφοι αφιερώνουν τις δημιουργίες τους στον αγαπημένο ήρωα. Λίγο πριν τα εγκαίνια της έκθεσης την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου, πέντε από τους συμμετέχοντες εικονογράφους (οι Πάνος Καμουλάκος, Περικλής Κουλιφέτης, Τάσος Μαραγκός, Αρινέλα Κοτσίκο, Σπύρος Δερβενιώτης) μάς μιλούν για την κληρονομιά του Μικρού Ήρωα, την επίδραση που είχε στο έργο τους, αλλά και για τις δημιουργίες που εμπνεύστηκαν με αφορμή την πολυαναμενόμενη έκθεση. Πάνος Καμουλάκος © Πάνος Καμουλάκος Για μένα ο Μικρός Ήρωας είναι σαν το αμερικανικό Yellow Kid, από εκεί ξεκίνησαν τα ελληνικά κόμικς. Ο Μικρός Ήρως συμβολίζει το ελληνικό Pulp, ένα προϊόν της εποχής του που τελικά άντεξε στον χρόνο και έχει μια απίστευτη διαχρονικότητα. Χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να σχεδιάσω την πρώτη γυναίκα action hero! Info: Ο Πάνος Καμουλάκος, είναι δημιουργός κόμικς, εικονογράφος και εκπαιδευτικός. Είναιαι στην δημιουργική εκπαίδευση από το 2010 καθώς επίσης και στην ελληνική σκηνή κόμικς από το 2015. Το 2019 ίδρυσε τη σχολή σκίτσου και εικονογράφησης Kamoulakos ArtLab. Περικλής Κουλιφέτης © Περικλής Κουλιφέτης Θα μιλήσω ειλικρινά, τον Μικρό Ήρωα τον έμαθα παιδί πρώτα μέσα από τους στίχους του Λουκιανού Κηλαηδόνη και μετά από τις σελίδες των Ανεμοδουρά-Απτόσογλου. Ήταν για μένα ένας πρόγονος, ένας «παππούς» των ελληνικών κόμικς και ποπ κουλτούρας, από αυτούς που μου έδειξαν πόσο μπορούν τα κόμικς και τα λαϊκά αναγνώσματα να καθορίσουν την εποχή τους και τις μετέπειτα γενιές. Για μένα ο Μικρός Ήρωας είναι ο ορισμός του λαϊκού ήρωα και του λαϊκού αναγνώσματος. Ένα δημιούργημα που μίλησε στις ψυχές μιας ολόκληρης γενιάς, με τρόπο ενωτικό και πρωτότυπο εξέφρασε την εποχή του ενώ άντεξε και πέρα από αυτήν σαν διαχρονικό σύμβολο αντίστασης. Έκφραση των δημιουργών του, του τόπου και του χρόνου του αλλά ταυτόχρονα διαχρονικός. Για μένα, που προσκλήθηκα να σχεδιάσω μια σελίδα με αυτόν και την παρέα του, είναι τιμή μου που έβαλα μια μικρή ψηφίδα στο μεγάλο ψηφιδωτό της ιστορίας του. Info: O Περικλής Κουλιφέτης είναι εικαστικός, σκιτσογράφος και δημιουργός κόμικς. Πτυχιούχος του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών Ιωαννίνων, σχεδιάζει κόμικς και αρθρογραφεί στο Καρέ Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών, έχει δημιουργήσει κόμικς όπως «Οι Έγκλειστοι» από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως. Τάσος Μαραγκός © Τάσος Μαραγκός Ως παιδί, βλέποντας τις σελίδες και τα εξώφυλλα του Μικρού Ήρωα, στα περίπτερα ή στο κέντρο τύπου στη Σύρο όπου μεγάλωσα, έβλεπα ότι οι ναζί και οι φασίστες αποκρούονται με δυναμικές κινήσεις και πράξεις. Αυτός πιστεύω ότι ήταν ένας σπόρος όπου φύτρωσε στο μυαλό μου και διαμόρφωσε την άποψη μου για τον ναζισμό και γενικά την φασιστική ιδεολογία. Επομένως συνέβαλε και στην μετέπειτα πορεία μου ως δημιουργός. Ο Μικρός Ήρως συμβολίζει τον διαρκή αντιφασιστικό αγώνα που πρέπει όλοι και όλες να δίνουμε καθημερινά. Είτε πρόκειται για τον ρατσιστή γείτονα είτε για τη νεοναζιστική συμμορία που ενώ έχει καταδικαστεί ως εγκληματική οργάνωση, όλο και προσπαθεί να είναι στα πράγματα. Γι’ αυτό και στην εικονογράφηση που έκανα για την έκθεση, απεικόνισα τους δύο ήρωες και μια ηρωίδα του Μικρού Ήρωα σε μια παρέα δυναμικών αντιφασιστών του σήμερα. Info: O Tasmar, κατά κόσμον Τάσος Μαραγκός, ζει στην Αθήνα και δημιουργεί κόμικς από το 1998 με διάφορες αυτοεκδόσεις και συνεργασίες με εκδοτικές. Το πιο γνωστό από αυτά το Hard Rock που κυκλοφορεί τα τελευταία 15 χρόνια το οποίο έχει μεταφραστεί και στα ιταλικά. Αρινέλα Κοτσίκο © Αρινέλα Κοτσίκο Ο Μικρός Ήρωας για μένα ως δημιουργός συμβολίζει την ελευθερία, απεικονίζει την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Οι τρεις χαρακτήρες, που με τις περιπέτειες και την γενναιότητα τους έδωσαν ελπίδα στους αναγνώστες. Αυτό προσπάθησα να περάσω και μέσα από το έργο μου. Όσο και αν έχει αλλάξει η εποχή μας, αυτό το μήνυμα παραμένει επίκαιρο. Info: H Αρινέλα ασχολείται επαγγελματικά με τον χώρο τον κόμικς, εικονογράφησης και animation τα τελευταία πέντε χρόνια. Σπούδασε τρία χρόνια στην σχολή Ορνεράκη σχέδιο κόμικ και έναν χρόνο visual development στο IDEA Academy. Σπύρος Δερβενιώτης © Σπύρος Δερβενιώτης Ο «Μικρός Ήρως» φώτιζε ψυχές σε εποχές που πάνω απ’ τη χώρα απλωνόταν βαθύ σκοτάδι. Ένα λαϊκό ανάγνωσμα που εμφυσούσε το πνεύμα της αντίστασης στο Κακό, όταν το Κακό ήταν ορατό και έβρισκε απέναντί του την πλειοψηφία των Ελλήνων (πλην των «συνεργατών»). Σήμερα, τρία τέταρτα του αιώνα αργότερα, τίποτα δεν θα με έκανε πιο χαρούμενο από το να φαίνεται σαν ένα ανάγνωσμα ξεπερασμένο, μιας εποχής που την αφήσαμε οριστικά πίσω μας, σοφότεροι, δικαιότεροι. Φοβάμαι ότι σήμερα χρειάζεται η οπτική γωνία του πολύ περισσότερο από τότε. Γιατί σήμερα στα περίπτερα, ως «λαϊκό ανάγνωσμα» συστήνονται έντυπα που προωθούν τον φασισμό και εκφασισμό αντί να τον στιγματίζουν, που δηλητηριάζουν τις ψυχές των λαϊκών ανθρώπων αντί να τις εμπνέουν, που βάφουν το λευκό και γαλάζιο με άφθονο μαύρο και κίτρινο. Ή, για να το θέσω όπως το τραγούδησε σε αθωότερες εποχές ο Λουκιανός Κηλαηδόνης: «Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει, μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση;» Info: Ο Σπύρος Δερβενιώτης είναι γελοιογράφος, δημιουργός κόμικς και υπεύθυνος επικοινωνίας του ΜεΡΑ25. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Έκθεση – 70 Χρόνια Μικρός Ήρως Διάρκεια: 21 – 28 Φεβρουαρίου 2023 Ώρες Λειτουργίας: Καθημερινά 18:00 – 22:00 Είσοδος Δωρεάν Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος Πηγή

DeAgostini vol.10

"Θα εδινα και το νεφρο μου στον Φουλα Ζουλα"

Προς στιγμήν, πάνω στoν γενικότερο αναβρασμό, σκέφτηκα να τσιμπήσω κι εγώ διάφορες εκδόσεις του βιου (όπως πχ την Deluxe έκδοση), αλλά ευτυχώς μίλησα με έναν λογικό άνθρωπο που με ταρακουνησε και κατάλαβα πως θα ήταν χαζομάρα να κάνω κάτι τέτοιο. Ειδικά απο την στιγμή που δεν ειχα εξαρχής πρόθεση να ξαναγορασω μια ιστορία που εχω ήδη 3 φορές! Οπότε συγκρατηθηκα. Νομίζω είναι πιο συνετό για μένα και την τσέπη μου να απέχω απο αυτα τα παιχνίδια "συλλεκτικοτητας και σπανιοτητας".

Τζέημς Τζόυς - Το Πορτρέτο ενός Δουβλινέζου προς 5€ στην Πρωτοπορία για όλη την βδομάδα.

70 χρόνια Μικρός Ήρως: Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς διηγείται συναρπαστικές ιστορίες © Δημήτρης Κάσδαγλης Ο εγγονός του δημιουργού μιλάει στην ATHENS VOICE πριν τα εγκαίνια της μεγάλης έκθεσης στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης Μικρός Ήρως: Συνέντευξη του Λεωκράτη Ανεμοδουρά για την ιστορία των εκδόσεων, πριν την επετειακή έκθεση για τα 70 χρόνια, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. To 1985, μικρός και έτοιμος για όλα, σαν τον Γιώργο Θαλάσση, ξεκίνησα την πρώτη μου δουλειά σαν γραφίστας και σκιτσογράφος στο ατελιέ των εκδόσεων Περιοδικός Τύπος του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά, μίας εταιρίας που έσφυζε από ζωή και απολάμβανε τη χρυσή εποχή των (εφηβικών της) περιοδικών – Κατερίνα, Σούπερ Κατερίνα, Αφισόραμα, Γρίφος, Μπλεκ κ.ά. Μία από τις πρώτες μου αναθέσεις ήταν όταν ένας από τους συνεργάτες του, μυθικού στα μάτια μου, εκδότη και δημιουργού του Μικρού Ήρωα, μου έφερε παλιά, φθαρμένα τεύχη του γνωστού, πολυαγαπημένου, μεταπολεμικού αναγνώσματος, για «αναστύλωση» των σκίτσων των εξωφύλλων. © Αλέξανδρος Αλεξανδρής Ήταν μία συναρπαστική δουλειά, με τον ραπιντογράφο και με σταθερό χέρι, να πρέπει να ακολουθήσω τη γραμμή του δυναμικού σκίτσου του Βύρωνα Απτόσογλου, που απεικόνιζε τη δράση του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του Σπίθα εναντίον «της μπότας του κατακτητή». Στο παλιό μου παιδικό δωμάτιο, κάπου στοιβαγμένοι με τους Μικρούς Καουμπόηδες, τη Μάχη, το Τανκς και τα Μίκυ Μάους βρίσκονταν και οι Μικροί μου Ήρωες, περασμένοι από τα χέρια μπαμπάδων, παππούδων και θείων μου, τώρα πια σε μένα. Ήταν ένα «ιερό» ανάγνωσμα. Ο παππούς μου το έδινε σχεδόν επιτακτικά να το διαβάσω και να διδαχθώ από τον πατριωτισμό του Μικρού Ήρωα που, ίσως διέβλεπε σε μένα να εκλείπει, μέσα στα 80s, κυρίως λόγω «ξενόφερτων» μουσικών μου προτιμήσεων. Όμως το περιοδικό εκείνο ασκούσε επάνω μου μία περίεργη γοητεία, με αναστάτωνε να ξέρω ότι αυτές οι περιπέτειες είχαν συμβεί σε εκείνους τους ίδιους δρόμους και τις γειτονιές της Αθήνας που ήξερα και περπατούσα. Κι αργότερα, Ο Μικρός Ήρωας με συγκινούσε γιατί ήταν κάτι βγαλμένο από τα ράφια της παιδικής μου ηλικίας, ήταν το pulp fiction των αντρών της οικογένειάς μου και ξαναήρθε μπροστά μου, με μισοσκισμένα και τρεμάμενα τα εξώφυλλα των πρώτων του τευχών, για να το ξαναζήσω με εκείνον τον ιδιαίτερο τρόπο, μια και οι εκδόσεις Ανεμοδουρά ετοίμαζαν, εκείνη τη χρονιά, το 1985, την ανατύπωση των τευχών που είχαν γράψει ιστορία. © Αλέξανδρος Αλεξανδρής Σήμερα, 2023, ήρθε και πάλι μπροστά μου ο Γιώργος Θαλάσσης μέσα από τα χέρια νέων, εξαιρετικών Ελλήνων εικονογράφων που ξανασχεδίασαν με τον τρόπο τους το σύμπαν του ήρωα με αφορμή μία μεγάλη επετειακή έκθεση για τα 70 χρόνια του περιοδικού. Μαζί ήρθε και ο εγγονός του Στέλιου Ανεμοδουρά, ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, επικεφαλής των Εκδόσεων Μικρός Ήρως, συνέχειας των εκδόσεων Ανεμοδουρά που ξεκίνησαν το 1949, όταν ο Στέλιος Ανεμοδουράς έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο, με την έκδοση του περιοδικού Νυχτερίδα και λίγα χρόνια αργότερα (1953) με τη συγγραφή και έκδοση του θρυλικού αναγνώσματος Ο Μικρός Ήρως – τα σκίτσα του οποίου φιλοτεχνούσε ο Βύρωνας Απτόσογλου. Ο Μικρός Ήρως γαλούχησε τέσσερις γενιές αναγνωστών, μια επιτυχία που οφειλόταν στη λιτή και κατανοητή γλώσσα του, αλλά και στην ανάδειξη αισθήματος πατριωτικής υπερηφάνειας και ομόνοιας μέσα από τις περιπέτειες τριών ηρωικών ελληνόπουλων –του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του Σπίθα– κατά τη διάρκεια της Κατοχής και του αγώνα τους απέναντι σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες. Κυκλοφόρησε για μία ολόκληρη δεκαπενταετία, από τις 24 Φεβρουαρίου του 1953 έως τις 18 Ιουνίου του 1968, όταν και διακόπηκε απότομα στο τεύχος 798 για να συνεχισθεί άμεσα σαν κόμικ, με σελίδες πλήρους εικονογράφησης. Ο Λεωκράτης ήρθε κρατώντας στα χέρια του παλιά, φθαρμένα τεύχη του περιοδικού σαν να ήταν το ’85, για να με βρει και να μιλήσουμε για αυτήν τη θαυμάσια περιπέτεια και παράδοση που θα την τιμήσουμε όλοι, με αγάπη, στην έκθεση «70 χρόνια Μικρός Ήρως» που θα τρέχει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, από 21 έως 28 Φεβρουαρίου 2023. © Αλέξανδρος Αλεξανδρής Από τον παππού στον εγγονό Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, όταν έκλεισε το 2010 η μαμά-εταιρία, αποφάσισε να πιάσει πάλι από την αρχή, πίσω στις ρίζες, την ιστορία. Το 2013, όταν Ο Μικρός Ήρως μπήκε σαν ένθετο στο Πρώτο Θέμα και μίλησε για αυτό στην τηλεοπτική εκπομπή του ο Θέμος Αναστασιάδης, «έγινε ένα μπαμ» που πυροδότησε την επανακυκλοφορία του Μικρού αλλά και άλλων επιτυχημένων ηρώων που εξέδιδε ο Ανεμοδουράς παλιά: Μπλεκ, Ζαγκόρ, Μίστερ Νο, Κοκομπίλ κ.λπ. Η λίστα εμπλουτίστηκε σήμερα και με άλλες επιτυχημένες εκδόσεις: Κόρτο Μαλτέζε, Μπλάκσαντ, Ερίκ Καστέλ κ.ά. Για τη φετινή επέτειο, λέει ότι δεν θα ήθελε ο Μικρός Ήρωας να μείνει ένα μουσειακό είδος. Για αυτό ζήτησε από περίπου πενήντα νέους, διακεκριμένους σκιτσογράφους να εκθέσουν ένα μονοσέλιδο έργο σχετικό με το ιστορικό ανάγνωσμα –από μια εικονογράφηση έως ένα μονοσέλιδο κόμικς– με τη δική τους οπτική. Και εντυπωσιάστηκε από την ανταπόκρισή τους, τη ζεστασιά και την αγάπη που το κάνανε. «Αντιλήφθηκα» λέει «ότι και καλλιτέχνες που δεν είχανε διαβάσει τον Ήρωα, τους είχε μεταφερθεί από τους γονείς τους η αγάπη με την οποία μεγάλωσαν συντροφιά με αυτό το ανάγνωσμα και πόσα πολλά τους είχε δώσει. Αυτό το δέσιμο του παρόντος με το παρελθόν χάρισε κάτι πολύ ωραίο και ευελπιστούμε να έρθει ο κόσμος και να το δει». Μαζί, στην έκθεση, θα υπάρξει και ένα Λεύκωμα το οποίο θα είναι τα Άπαντα του Μικρού Ήρωα που έχει γράψει «ο μεγαλύτερος Μικρο-Ηρωολόγος», ο Γιώργος ο Βλάχος, ο οποίος είχε γράψει και το Λεξικό του Μικρού Ήρωα το 2005, μία εκπληκτική δουλειά με λήμματα, τοπωνύμια, χαρακτήρες, λέξεις, αποδελτίωση όλου του αναγνώσματος, περιλήψεις όλων των ιστοριών και ανάλυση όλων των κακών, όλων των μικρών αναλώσιμων ηρώων. «Κάτι παρόμοιο θα είναι και το φετινό Λεύκωμα: ένα πανόραμα με τα πάντα για τον Μικρό Ήρωα συν μία ιστορία του παππού Ανεμοδουρά» λέει ο Λεωκράτης «την οποία μου τη διηγούνταν όταν ήμουν πολύ μικρός – πώς βασανίστηκε για να μην καρφώσει έναν συμφοιτητή του. Στην αρχή την αντιλαμβανόμουν σαν παραμύθι αντίστασης ενός φοιτητή, αλλά σιγά σιγά μου έβαζε στη διήγηση πιο σκληρές λεπτομέρειες και, τελικά, πολύ μεγαλύτερος αντιλήφθηκα πόσο πολύ είχε βασανιστεί. Αυτήν την εμπειρία την οποία την έγραφε προς το τέλος της ζωής του, την πήραμε από χειρόγραφο, τη γράψαμε ξανά, την εμπλουτίσαμε με σκίτσα και την παρουσιάζουμε σαν το τεύχος μηδέν του Μικρού Ήρωα γιατί, κατ’ εμέ, αυτά τα βιώματα είναι η αρχή αυτού του ταξιδιού». © Κώστας Φραγκιαδάκης © Ειρήνη Σκούρα © Αγγελική Σαλαμαλίκη Ο αντιστασιακός Μικρός Ήρωας «Το περιστατικό που περιγράφουμε μέσα στο Λεύκωμα είναι το εξής: Το 1936, όταν ο Στέλιος Ανεμοδουράς ήταν 19 χρονών, είχανε κάνει, μαζί με έναν συμφοιτητή του ένα υπόμνημα στο οποίο έλεγαν ότι ο τρόπος με τον οποίο θέλουν να πατάξουν το φασισμό είναι λάθος και αυτό πρέπει να γίνει τρομοκρατικά. Αυτό το υπόμνημα διέρρευσε και δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες – και λόγω αυτού, ήταν καταζητούμενος επί Κατοχής και βασανίστηκε. Αργότερα, μόλις τελείωσε το στρατιωτικό του, ο Ανεμοδουράς έφυγε για την Ιταλοκρατούμενη τότε Σίφνο όπου δούλευε ο πατέρας του ως τελώνης. Εκεί ανέπτυξε και μία αντιστασιακή οργάνωση και οποιαδήποτε κίνηση των Γερμανών τη μετέφεραν σε έναν Νεοζηλανδό που ζούσε στο βουνό και αυτός την πήγαινε εκεί που έπρεπε να την πάει. Τότε λοιπόν είχε έρθει μία γερμανική φρεγάτα και αναθέσανε στον Ανεμοδουρά να εκμαιεύσει από τους Γερμανούς –επειδή ήταν και γλωσσομαθής– τον επόμενο σταθμό. Ο ίδιος έλεγε “κοιτάξτε, δεν ήμουνα ήρωας, ήμουνα τρομοκρατημένος αλλά το έκανα”. Έμαθε, λοιπόν, ότι ο επόμενος σταθμός ήταν η Σύρος και το μετέφερε. Την άλλη μέρα βλέπανε φλόγες από εκεί, είχανε έρθει συμμαχικά πλοία και είχαν αφανίσει τους Γερμανούς. Η θάλασσα ξέβραζε Γερμανούς. Κι εκεί αναφέρει πόσο ένοχος ένιωσε, πόσο αντικρουόμενο ήταν να ξέρει ότι αυτοί οι άνθρωποι, “για τους οποίους εγώ πήρα μία απόφαση και είπα κάτι”, είχαν οικογένειες και, εν τέλει, τι δεινά φέρνει ο πόλεμος». «Για μένα» λέει ο εγγονός του «Ο Μικρός Ήρωας, αν μπορούσε να απομονωθεί σε μία λέξη θα ήταν “Αντίσταση”. Η ιστορία του Στέλιου Ανεμοδουρά με τον βασανισμό είναι μία ιστορία αντίστασης. Εκεί που τον βασανίζανε να καταδώσει το όνομα του συνεργάτη του, ήρθε αντιμέτωπος με τις αρχές του και αντιστάθηκε – και αυτό προσπαθούσε να μου το περάσει, ότι η ζωή είναι αντίσταση». Τα πρώτα χρόνια του Μικρού Ήρωα, όταν ήταν ακόμα νωπές οι μνήμες από τον Εμφύλιο και χρειαζόταν ιδιαίτερη μαεστρία για να μπορεί να κρατάει μία ευθεία, υπήρξε κάποια αντίδραση από την αριστερά που θα προτιμούσε να είναι πιο εμφανής η πολιτική τοποθέτηση του Γιώργου Θαλάσση. Ο Λεωκράτης λέει ότι: «Τον παππού, τον είχανε προσεγγίσει και οι δύο μεριές, αλλά Ο Μικρός Ήρωας ήταν μία ενωμένη ομάδα απέναντι σε έναν κατακτητή. Δεν υπήρχαν εκεί αποχρώσεις ούτε από τη μία πλευρά ούτε από την άλλη. Αυτό βέβαια μπορεί να το έκανε γιατί εξυπηρετούσε και το αφήγημά του. Ήτανε και μία εκδοτική πολιτική, αλλά ήταν και μία πολιτική του “πρέπει να είμαστε ενωμένοι”. Μάλιστα, σε πολλά αποσπάσματα αναφέρει για τα δεινά του εμφυλίου και τα τονίζει ακόμα περισσότερο και από τα δεινά του κατακτητή. Ο Μικρός Ήρωας ένωνε, δεν δίχαζε». © Αλέξανδρος Αλεξανδρής «Η ιστορία του Στέλιου Ανεμοδουρά με τον βασανισμό είναι μία ιστορία αντίστασης… Ο Μικρός Ήρωας ένωνε, δεν δίχαζε» - Λεωκράτης Ανεμοδουράς © Νικόλας Στεφαδούρος Ο υπερήρωας Γιώργος Θαλάσσης Τον ρωτάω αν έχει κάποια αγαπημένη ιστορία και, πολύ σωστά, απαντάει σαν συνεπής κόμικ-φαν: «Την πρώτη ιστορία, που δίνει τον όρκο ότι θα υπερασπιστεί την πατρίδα. Αυτή είναι η πιο χαρακτηριστική ιστορία αλλά υπάρχουν και αμέτρητες άλλες, όπως εκείνη που κατεβάζει τη σημαία των Γερμανών από την Ακρόπολη – κάνει μία αντιστοιχία με τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα. Μια άλλη ωραία ιστορία είναι εκείνη που χάνει την όρασή του ο Γιώργος Θαλάσσης και όταν την ξαναβρίσκει αποκτάει και την ικανότητα να βλέπει στο σκοτάδι». Ήταν άλλωστε η εποχή που κυκλοφορούσαν τα κόμικς με τους υπερήρωες. Ο Στέλιος Ανεμοδουράς, πριν τον Μικρό Ήρωα έκανε τον Υπεράνθρωπο και ήταν και στη Μάσκα. «Όλα τα στοιχεία του Γιώργου Θαλάσση, αν το σκεφτείς, είναι υπερηρωικά: βλέπει στο σκοτάδι, γνωρίζει ξένες γλώσσες, γνωρίζει πολεμικές τέχνες, σφυρίζει και εξημερώνει σκυλιά, λύνει κωδικούς, και παρόλα αυτά είναι ανθρώπινος. Έκανε έναν υπερήρωα Έλληνα. Αν τα παιδιά ταυτίζονταν με έναν Σούπερμαν, πόσο μάλλον με αυτό το ιδανικό ελληνόπουλο που “θα ήθελα να είμαι εγώ”. © Αλέξανδρος Αλεξανδρής Η Κατερίνα σέξι: ναι ή όχι; «Η Κατερίνα, ενώ ξεκινάει σαν κοριτσάκι βοηθητικού χαρακτήρα, στη συνέχεια εξελίσσεται σε υπερηρωίδα κι αυτή. Γυμνάζεται, γίνεται η Νίκη, γίνεται η Γαλάζια Θύελλα. Θα έλεγα ότι, εδώ, εξυπηρετείται κάτι εκδοτικό γιατί ο Μικρός Ήρωας διαβαζόταν εξίσου και από κοριτσάκια εκείνη την εποχή. Δίπλα στο τέλειο ελληνόπουλο κόλλησε την τέλεια ελληνοπούλα. Μέχρι το τεύχος 16, λοιπόν, ο Στέλιος Ανεμοδουράς αποτυπώνει τον Γιώργο Θαλάσση γύρω στην ηλικία των 12-13. Τα λαϊκά αναγνώσματα συνήθως εκεί ήταν ηλικιακά. Αντιλαμβάνεται όμως ότι ο ήρωας έχει απήχηση και στις μεγαλύτερες ηλικίες, 16-17. Ξαφνικά, εν μία νυκτί, ο Γιώργος Θαλάσσης –και η Κατερίνα αργότερα– ενηλικιώνεται εικονογραφικά. Γίνεται 19-20. Έτσι και στα σκίτσα, οι δύο ήρωες γίνονται πιο ώριμοι. Ο Ανεμοδουράς έλεγε κάτι το οποίο για μένα είναι η αρχή μου εκδοτικά. Έλεγε ότι τον Μικρό Ήρωα δεν τον γράφουν οι συγγραφείς και οι εκδότες, τον γράφουν οι αναγνώστες. Είχε, λοιπόν, μία έντονη επαφή με τους αναγνώστες, έπαιρνε το feedback και το προσάρμοζε. Έτσι έκανε και με τον ήρωά του που, εικονογραφικά, τον μεγάλωσε από το 16ο τεύχος κιόλας. Η Κατερίνα ενηλικιώθηκε πιο μετά. Επίσης, πάντα υπήρχε ανάμεσά τους ένα αδιόρατο φλερτ, για τα πλαίσια και τα δεδομένα της εποχής. Ένας ανεκδήλωτος και ανεκπλήρωτος έρωτας, ένα παιχνίδι». Μιλάμε για τη φανερή τάση στα σκίτσα του Βύρωνα Απτόσογλου να κάνει όλο και περισσότερες καμπύλες στην Κατερίνα και ο Λεωκράτης λέει ότι αυτό ήταν η αφορμή μιας διαμάχης ανάμεσα στον δημιουργό και τον εικονογράφο. © Αλέξανδρος Αλεξανδρής «Εκεί γύρω στο 200ό τεύχος είχανε μια κόντρα και σταματήσανε τη συνεργασία τους για περίπου 20 τεύχη και τότε ανέλαβε την εικονογράφηση και των εσωτερικών σελίδων και των εξώφυλλων ο Θέμος Ανδρεόπουλος, ο μετέπειτα σκιτσογράφος του Μικρού Σερίφη. Η κόντρα τους, εικάζω ότι ήτανε οικονομική. Αυτό που ανέφερε ο ίδιος ο Απτόσογλου στα ντοκιμαντέρ είναι ότι όλα ήταν καλά, μόνο που ήθελε να κάνει την Κατερίνα λίγο πιο σέξι. Πάντως η συνεργασία τους ήταν πολύ καλή και ο Ανεμοδουράς πάντοτε τον εκθείαζε και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη». Ο Βύρωνας Απτόσογλου, εξαιρετικός σκιτσογράφος και γρήγορος, θεωρείται ότι υπό μία έννοια «εκπαιδεύτηκε» μέσα από τα αναγνώσματα του Στέλιου Ανεμοδουρά, εξελίσσοντας πολύ το σκίτσο του. Τα πιο τελευταία τεύχη σε σχέση με τα παλαιότερα δείχνουν πόσο ζωντανά είναι πια τα χρώματα, πόσο έχει βελτιωθεί η γραμμή του. Ο Λεωκράτης λέει ότι τα πιο ώριμα και τα πιο ωραία σκίτσα του είναι σε μία επανέκδοση του 1976, που είναι σαν πίνακες. © Θανάσης Πετρόπουλος Ο Σπίθας, το comic relief της ιστορίας «Ο Σπίθας ήταν ο πιο δημοφιλής ήρωας. Και τα γράμματα που λάμβανε ο Στέλιος Ανεμοδουράς, συνήθως αφορούσανε τον Σπίθα. Πάντοτε έλεγε ότι σε ένα ανάγνωσμα υπάρχει η δράση και υπάρχει και η κωμική πινελιά την οποία αποτύπωνε ο Σπίθας με βάση τα δεδομένα της εποχής. Ήταν ένα παιδί αθώο, ελαφρύ, όχι και πολύ έξυπνο και δημιουργούσε αυτές τις εύθυμες καταστάσεις». Του λέω ότι, για μένα, ο Σπίθας ήταν ένας τραγικός χαρακτήρας γιατί έπαιζε επάνω στο μεγάλο ταμπού της δεκαετίας του 1950 και του 1960, στην πείνα της Κατοχής. Αυτή η ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα τον έκανε πιο ανθρώπινο κάτι που φάνηκε ακόμα και στις αναπαραστάσεις που έγιναν αργότερα θέατρο, τηλεόραση, ιδιαίτερα εκείνος ο Σπίθας του Δημήτρη Πιατά. Ο γνωστός ηθοποιός είχε «υιοθετήσει» με πολλή αγάπη τον ρόλο, «τον έπαιζε ως παιδί» σε ένα αφιέρωμα του Mega, το 1990, με τον Νινιό, την Καφαντάρη και τον ίδιο. Μιλάμε για τους μικρούς, αναλώσιμους χαρακτήρες και τους κακούς, τα ονόματα των οποίων ανέκαθεν με ενθουσίαζαν: Σέιταν Αλαμάν, Γιαχαμότο Κοτούλα, Πράκτωρ Ντράκουλα, Φρόιλάιν Χι, Καμικάζι κ.λπ. Ο Λεωκράτης λέει ότι οι πράκτορες και οι αναλώσιμοι χαρακτήρες ήταν πολλοί, πάνω από 50. «Στην ουσία, μετά το 1960 το ιστορικό πλαίσιο απομακρύνεται λίγο από την Κατοχή. Αν πούμε ότι 7 χρόνια είναι μία γενιά εκδοτική, μετά το 1960 φεύγει η γενιά που έχει αυτά τα βιώματα. Δηλαδή, το αστείο ότι ο Σπίθας από την πείνα έτρωγε τις λεμονόκουπες, ίσως να μη λέει κάτι στο παιδί που το διαβάζει στα 60s. Οπότε, θεωρώ ότι ο παππούς προσπαθούσε να βρει τρόπους, αφηγηματικούς μηχανισμούς, για να ανανεώνει το ενδιαφέρον του νεανικού κοινού. Κάπου εκεί λοιπόν, μετά το 300ό τεύχος, συνεχώς υπάρχουν αναλώσιμοι χαρακτήρες, μικροί, όπως Τζιτζίκι, Διαβολάκος, Χαζούλης κ.λπ., οι οποίοι υπάρχουν για 3-4 τεύχη μόνο. Το ίδιο έκανε και με τους πράκτορες κατά κάποιον τρόπο». © Δήμητρα Νικολαΐδη Στην έκθεση θα προβάλλεται και ένα βίντεο στο οποίο μιλούν, από παλιά ντοκιμαντέρ, ο Ανεμοδουράς, ο Πιατάς, ο Γλέζος, ο Σαββόπουλος και διάφοροι άλλοι μαζί με νέους, σημερινούς καλλιτέχνες. Ο Γιώργος Θαλάσσης, στη σύγχρονη εποχή, πηδάει σαν να κάνει παρκούρ από τις ταράτσες της κατοχικής Αθήνας στους βιντεοτοίχους του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, από τα μισοσκισμένα παλιά εξώφυλλα των πρώτων τευχών, στα λαμπερά, θεαματικά illustrations των νέων δημιουργών και από τις κιτρινισμένες σελίδες του σε μία, γιατί όχι, νέα ζωή σε animation. Αυτό το παιδί τα καταφέρνει παντού. © Βασίλης Γκογκτζιλάς Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ (Μουσική - στίχοι: Λουκιανός Κηλαηδόνης - Ελεύθερο Θέατρο) Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα, κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή: “νομίζω πως το κρύβει στην κουζίνα”. Εσύ να παίζεις με το θάνατο κρυφτό κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα, μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα. Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει Μικρέ μου Ήρωα, Γιώργο Θαλάσση. - “Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει, κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτηταί θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει”. Πίσω απ’ τον τοίχο ο ασύρματος καλεί είναι απ’ τη Μέση Ανατολή, απ’ το αρχηγείο, θα σου αναθέσουν μια καινούργια αποστολή με ευχές για καλή τύχη απ’ τον «Χ2». Η Κατερίνα σ’ αγαπούσε σιωπηλά αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες, χωρίς τον Σπίθα ίσως να ‘ταν πιο καλά παρ’ όλ’ αυτά εσύ τον συγχωρούσες. Όταν ακούω να μιλάνε γι’ Αφρική για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι, σκέφτομαι, λέω, που να ξέραν μερικοί πως σ’ όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει. Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή μέσα στις σφαίρες, μες στο κρύο, μες στην πείνα, με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη “Χι” μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα. Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο, κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω. Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός γι’ αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του, και μ’ ένα χτύπημά σου έπεφτε ο φρουρός με μια στροφή γύρω απ’ τον εαυτό του. Μπορούσες πάλι να ημερεύεις τα σκυλιά με κάποιο σφύριγμα που σού ‘μαθε τσοπάνος, κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος. Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω που να μην το ‘χει πει κανένας για κανέναν εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα. Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση όπου κι αν είσαι, θα ‘χεις γεράσει Μικρέ μου Ήρωα, Γιώργο Θαλάσση. © Λουκιανός Κηλαηδόνης © Λουκιανός Κηλαηδόνης Οι χειρόγραφοι στίχοι του τραγουδιού από το προσωπικό αρχείο του Λουκιανού Κηλαηδόνη (www.loukianoskilaidonis.gr). Μόλις κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος - αφιέρωμα στον Λουκιανό Κηλαηδόνη με τίτλο «Σ' ευχαριστώ Λουκιανέ» με πολλές συμμετοχές, ο οποίος περιέχει επανεκτέλεση του τραγουδιού του Μικρού Ήρωα από το συγκρότημα Ρεβάνς. Πηγή

Καλησπερα σε ολες και ολους, ζητω την βοηθεια σας αν γνωριζετε τον ελληνικο τιτλο του βιβλιου του Μαναρα που περιεχει την σελιδα απο τον συνδεσμο https://www.artnet.com/artists/milo-manara/le-opere-tome-3-IM4G9tJCE38tW5B0_WYgYw2 Σας ευχαριστω, προκαταβολικα.

Καλησπέρα και καλώς όρισες. Η σελίδα είναι από το κόμικ "Όνειρο Ίσως"

Ο χρωματισμός ανήκει στην Marvel, από τότε που το είχε εκδώσει υπό το imprint της Epic...

Πάλι καλά που δεν είναι Έλληνας ο δημιουργός Dredd και δεν θα πάρεις κανένα σκατολογικό σχόλιο πουθενά Εγώ ξεκίνησα πριν κάτι μέρες το moonshine και με έπιασε εξ 'απροόπτου, νόμιζα ότι είναι καθαρό crime και ξαφνιάστηκα με τα supernatural "southern gothic" (όπως το έχουν βαφτίσει το είδος στα ίντερνετς) στοιχεία. Η ιστορία είναι μια μείξη prohibition-era crime και horror με μύθους των απαλάχιων όρεων και σαφώς δεν είναι του πεταματού αλλά μάλλον επειδή περίμενα κάτι άλλο, δεν με έχει κερδίσει και έχω κολλήσει για να ξεκινήσω το δεύτερο trade. Θα το πιάσω μέσα στην εβδομάδα, αν δεν με κερδίσει με το δεύτερο έχετε γεια βρυσούλες.

Χριστέ μου, τι τεράστιο χάλι ήταν το Suspiria. Δεν μπορούσα να διανοηθώ, όσο προετοιμασμένος και να ήμουν από τη κριτική του @kwtsos, πόσο απίστευτα κακό ήταν. Απερίγραπτες παπάτζες, τάχαμου φιλοσοφημένες, ερωτισμό δεν έβγαζε, τρόμο δεν έβγαζε, τίποτα δεν έβγαζε. Σχέδιο από αδιάφορο έως ΟΚ, παραπάνω δεν ανέβαινε. Και αρχική τιμή τα €14. Απορώ, πραγματικά απορώ με τις διθυραμβικές κριτικές. Η μόνη επιφύλαξη που κρατάω είναι επειδή είμαι άσχετος από την horror φουμέτι σκηνή, μήπως, λέω μήπως υπάρχει κάτι κρυμμένο που δεν το κατάλαβα. Λίγο παραπάνω από επίπεδο φανζίν. Πραγματικά έμεινα με το στόμα ανοιχτό.

Ωραίος @geo_trou διπλα στυς γλάρους έχεις ξεχασει ένα ξεσκονόπανο;

Ήρθε η ώρα να ανεβάσω και τη δική μου κομιξοσυλλογή Αρχικά, μια γενική θεώρηση της βιβλιοθήκης μου, μαζί με τα λογοτεχνικά και τα βιβλία της σχολής. Και ξεκινάμε με τη "γωνιά του Pratt", Frederik Peeters και διάφορες άλλες ψηλές εκδόσεις. Το ράφι με τα υπερηρωικά (long live the Bat! ), άλλα αμερικανικά κόμικς, τα ελάχιστα manga, τα sketchbook και κάτι άσχετα. Ανάμεικτα, κυρίως ελληνικά Αρκάς, κάποια πλαγιαστά, τα "επιστημονικά", Μαμούθ, καινούργια Κόρτο και άλλα. Περιοδικά (τα 9 είναι σε κουτί), 9 Κουραφέλκυθρα, Tasmar και δίπλα οι αυτοεκδόσεις. Άπαντα Moebius, Jodorowsky και Bilal και κύριος όγκος Tardi

Επειδή δεν παρακολούθησα ποτέ anime όταν ήμουν μικρός, ποτέ δεν "μπήκα" στην τεχνοτροπία. Αν και είμαι σίγουρος ότι αν καταλήξω να διαβάσω κάτι, θα μου αρέσει, δεν το έχω κάνει ακόμα το βήμα. Συν του ότι 9/10 σειρές που μου προτείνουν, είναι από καμιά 200ριά τόμους η καθεμία

Και επειδή κάτι μου έλειπε, δεν έβαλα τις φωτογραφίες της μιας βιβλιοθήκης Vertigo Και άλλο Vertigo Ξανα-μανά Verigo Ουφ, Vertigo Vertigo, DC, Rebellion & Valiant Valiant

Πολύ ωραία συλλογή!Και όμορφα τακτοποιημένη!!Μου άρεσαν οι βιβλιοδεσίες!! Φυσικά εγώ με τα τεύχη αν φωτογράφιζα τα ράφια ξεχωριστά κάθε ένα μάλλον θα ήθελα ένα tread μόνο δικό μου.....

Dredd στο 2ο ποστ "..και κάτι ψιλά που ξέχασα" καμιά δεκαπενταριά omnibus και κάτι άλλα τούμπανα

@Dredd οφείλω να ομολογήσω ότι το ράφι που έχει λυγίσει, πάνω από την τηλεόραση, με άγχωσε πολύ. Σ' εμένα, η κατάσταση έχει ως εξής: μια βιβλιοθήκη για τα διαβασμένα και μια βιβλιοθήκη για τα αδιάβαστα.

@Dredd Νομίζω ότι λείπει το σημαντικότερο κομμάτι της συλλογής σου: το αναλόγιο. Χωρίς αυτό τα μισά κόμικς δεν θα μπορούσες να τα διαβάσεις

Ωραίος @Dredd! Φοβερή συλλογή, και πολύ ωραίες εκδόσεις... ότι και να πω ειναι λιγο! Ειναι για να την χαζεύεις!!!

@Dredd Πολύ προσεγμένη και σωστά ταξινομημένη η συλλογή σου.. Ενα μεγαλο RESPECT!

Μεγάλη κουβέντα Λάζαρε, θα φτιάξω θέμα το απόγευμα να τα πούμε εκεί.

Συλλόγη-πρότυπο, @Dredd! Μιας και έχεις αρκετά, πέρα από Jodorowsky τι άλλο θα πρότεινες από Humanoids;

Τοπ συλλογή και με μεράκι όσο λίγες.

Κο ρυ φαι α συλλογή! Τακτοποιημένη, με υπερτουμπανες εκδόσεις, μεγάλη ποικιλία....

Εντάξει, τι να σχολιάσει κανείς. Εγώ που την έχω δει κι από κοντά, σχεδόν δάκρυσα στην ανάμνησή της Διατηρώ μια μικρή επιφύλαξη επ' αυτού, αλλά σίγουρα είναι από τις πιο ομνιμπουνιασμένες συλλογές @Dredd Ποιο κόμικ είναι ανάμεσα στο Harlem Hellfighters και το Underwater Welder;

Ρε φίλε έφαγα ένα μεροκάματο να τα δω όλα... Κάποια ράφια υποφέρουν... μάλλον έχεις τους περισσότερους τόμους από όλους εδώ μέσα!