X-Men: Σχίσμα

[leonidio]

 

 

Πρωτότυπος τίτλος: X-Men: Schism (2011) 1-5, Generation Hope 10-11, X-Men: Regenesis 1

 

Αυτός είναι ο τόμος #79 της Επίσημης Συλλογής Graphic Novels της Marvel, που κυκλοφόρησε στις 09/09/2022. 

 

 

Με λίγα λόγια: μετά τη δραματική μείωση των μεταλλαγμένων, λόγω των γεγονότων του "Οίκου του Μ", οι εναπομείναντες μεταλλαγμένοι έχουν καταφύγει στο νησί της Ουτοπίας. Ενώ ο Cyclops μιλάει στη συνέλευση του ΟΗΕ ζητώντας τον αφοπλισμό των Sentinels, γίνεται επίθεση από εκείνους και πολλές χώρες αρχίζουν να τους χρησιμοποιούν ξανά. Η αποκάλυψη του ιθύνοντα νου πίσω από τις επιθέσεις θα προκαλέσει αντιπαράθεση μεταξύ του Cyclops και του Wolverine, στην οποία θα προστεθεί και η παλιά τους αντιζηλία για την Τζιν Γκρέι. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, η ομάδα θα διασπαστεί, αφού πρώτα έχουν προηγηθεί αρκετές μάχες, αλλά και πολλοί διάλογοι.

 

 

 

Μια ακόμη τυπική υπερηρωική περιπέτεια; Ναι και όχι. Ναι, επειδή δεν λείπει κανένα από τα συστατικά των υπερηρωικών κόμικς (μάχες, χαρακτήρες που ταξιδεύουν στο χρόνο κτλ) και όχι, επειδή το γράψιμο του Άαρον προσδίδει κάποιο βάθος στους χαρακτήρες, όχι μόνο στους δύο κεντρικούς, αλλά και σε διάφορους άλλους με προεξάρχουσες τη Hope Summers και την Oya. Η σύγκρουση των Cyclops και Wolverine είναι αρκετά πειστική και περιέχει κάποια πικρόχολα σχόλια εκατέρωθεν, που αυξάνουν την αληθοφάνεια της αφήγησης, στα πλαίσια βεβαίως των συμβάσεων των υπερηρωικών κόμικς.

 

   

 

 

Κάθε ένα από τα 5 τεύχη της κύριας σειράς τα σχεδιάζει διαφορετικός σχεδιαστής και συγκεκριμένα οι Carlos Pacheco (#1), Frank Cho (#2), Daniel Acuña (#3), Alan Davis (#4) και Adam Kubert (issue #5) με τον καθένα να έχει το δικό του ύφος (προσωπικά, προτιμώ τον Davis, αλλά περί ορέξεως....). Ο τόμος συμπληρώνεται από τρία ακόμη τεύχη, γραμμένα από τον Kieron Gillen και σχεδιασμένα από τους Tim Seeley και Billy Tan, που ρίχνουν περισσότερο φως σε κάποια από τα τεκταινόμενα των πέντε βασικών τευχών, αλλά κυρίως στην ψυχολογία και στα κίνητρα ορισμένων χαρακτήρων. 

 

  

 

Σε γενικές γραμμές, ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, που βέβαια απευθύνεται πρωτίστως στους φίλους των υπερηρωικών κόμικς. Δυστυχώς, χρειάζεται αρκετή γνώση όσων έχουν προηγηθεί, αλλά η εισαγωγή κάνει μια καλή προσπάθεια, για να καλύψει αυτά τα κενά. Εξαιρετική, όπως πάντα η έκδοση της Hachette, συμπλρώνεται από μια συνέντευξη του Άαρον σχετικά με το κόμικ και πολύ καλή η μετάφραση του Ορέστη Μανούσου. 

 

 

 

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι σκαναρισμένα από εμένα, οι υπόλοιπες εικόνες από το Ίντερνετ.

[Θοδωρής Καραπάνος]

@leonidio Πολύ καλή παρουσίαση ως συνήθως!

Το σενάριο πολύ όμορφο, εστιάζει στις εσωτερικές έριδες των μεταλλαγμένων και κυρίως, όπως είναι λογικό στις διαμάχες του Κύκλωπα και του Γούλβεριν. Προσωπικά, δεν έχω διαβάσει τον "Οίκο του Μ" , αλλά αυτό δεν με εμπόδισε από το να το διαβάσω και να το απολαύσω πάρα πολύ! Βέβαια ορισμένα σημεία, με μπέρδεψαν αρκετά, οφείλω να ομολογήσω. Ενώ οι χαρακτήρες όπως παρουσιάζονται μέσα από την γραφομηχανή του Aaron, έχουν αρκετό βάθος για υπερηρωικό κόμικ( όπως ανέφερες κι εσύ), θεωρώ ότι ο κακός της ιστορίας, ήταν εντελώς άκυρος, δίχως βάθος, δίχως στήσιμο, απλά μπήκε εμβόλιμος για τις ανάγκες της ιστορίας, εν αντιθέσει με τον χαρακτήρα της Ίντι που ο τρόπος που εξελίσσεται και στήνεται, είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Τέλος, ακολουθεί μια λίστα με την προτίμησή μου στους σχεδιαστές( των βασικών πέντε τευχών):

1. Davis- Ρεαλιστικό κι "άγριο" το σκίτσο του. Δε νομίζω ότι είναι τυχαίο το ότι το εξώφυλλό του κοσμεί τον τόμο
2. Cho- Πολύ καλός, αλλά ο τρόπος που σεχδιάζει τον Κύκλωπα, δεν με ικανοποίησε οπότε τον βάζω τέταρτο
3. Pacheco- Κι αυτός αρκετά καλός. Κερδίζει τον Acuña, επειδή δεν μου αρέσει το πιο αφηρημένο σχεδιαστικό του στυλ
4. Acuña- Ό,τι είπα πάνω
5.  Kubert- Δεν με ενθουσίασε καθόλου. Αν λάβουμε υπ' όψιν μας και το όνομά του, περίμενα περισσότερα!

Πάντως δεν βλέπω άλλα σχόλια! Τι έγινε βρε παιδιά; Μόνο εγώ το διάβασα;