Laika (Nick Abadzis)

[leonidio]

 

Διαβάζοντας τα σχόλια ορισμένων από εσάς για το Primordial (το οποίο δεν έχω διαβάσει ακόμη), αποφάσισα να διαβάσω αυτό το κόμικ του "δικού μας" Nick Abadzis, τον οποίον ήξερα επειδή υπέγραφε κάποια από τα κείμενα της συλλογής με φιγούρες της Marvel, η οποία κυκλοφορούσε πριν από δεκαριά χρόνια. Και δεν το μετάνιωσα καθόλου! 

  

 

Το κόμικ αφηγείται, βασικά, την ιστορία της θρυλική σκυλίτσας Λάικα, η οποία από αδέσποτο, έγινε σύμβολο της ΕΣΣΔ και της υπεροχής της στην κούρσα του διαστήματος, αφού ήταν το πρώτο ζωντανό πλάσμα, που τέθηκε σε τροχιά, σε μια αποστολή, από την οποία δεν θα επέστρεφε ποτέ, καθώς η βιασύνη των Σοβιετικών να εκτοξεύσουν τον πύραυλο, που θα την οδηγούσε στο διάστημα σε ημερομηνία, που θα συνέπεπτε με την τεσσαρακοστή επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης, σήμαινε, ότι δεν υπήρχε σχεδιασμός για την επιστροφή της στη Γη. 

 

Ο Αμπατζής (νομίζω, ότι δικαιούμαστε να χρησιμοποιούμε την ελληνική γραφή του επώνυμού του ) χρήζει πρωταγωνιστές/τριες τους/τις επιστήμονες που εργαζόντουσαν στο διαστημικό κέντρο και κάποιοι/ες από τους/τις οποίους/ες δημιούργησαν μια πολύ στενή σχέση με την αξιαγάπητη σκυλίτσα. Ταυτόχρονα, κατορθώνει να μας μεταδώσει με λιτό, αλλά πολύ αποτελεσματικό τρόπο τα συναισθήματα της Λάικα, η οποία, φυσικά, είναι παντελώς ανίδεη για το σημαντικό ρόλο, που θα διαδραματίσει στην παγκόσμια ιστορία. Από όσο έψαξα και μπορώ να γνωρίζω, οι ιστορικές αναφορές του σεναρίου είναι αρκετά ακριβείς, αλλά η μεγάλη επιτυχία του κόμικ, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι μας κάνει να ενδιαφερθούμε για αυτό το πλάσμα, που χωρίς να κατανοεί, τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του, παραμένει γεμάτο καλοσύνη και αγάπη, αλλά και ονειρεύεται συνέχεια πράγματα απλά και ίσως αδιάφορα για εμάς. Από εκεί και μετά, ο συγγραφέας δίνει τροφή για σκέψεις και για τη χρήση ζώων σε πειράματα, αλλά αυτή είναι μια συζήτηση, την οποία προσωπικά δεν θέλω να σκέφτομαι.

 

 

 

Σχεδιαστικά, δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα: ο Αμπατζής έχει ένα ενδιαφέρον και ταιριαστό με το θέμα σχέδιο, κατορθώνει να μας μεταδώσει τα συναισθήματα όλων των εμπλεκομένων έμβιων οργανισμών με μεγάλη επιτυχία, δεν παίρνει ρίσκα, δεν καινοτομεί, αλλά σίγουρα δεν είναι και ένα σχέδιο, που θα μου μείνει αξέχαστο, χωρίς αυτό να αποτελεί μομφή, καθώς το σκοπό του τον επιτελεί και με το παραπάνω.  

 

 

 

Το κόμικ κυκλοφόρησε το 2007 από τη First Second Books και την επόμενη χρονιά απέσπασε το βραβείο Eisner στην κατηγορία "Best Publication for Teens". Μην παραπλανηθείτε, όμως, από το βραβείο, επειδή το κόμικ διαβάζεται πάρα πολύ άνετα και από ενήλικες. 

 

 

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο ίδιος ο Αμπατζής δημιούργησε κάποια εναλλακτικά φινάλε της ιστορίας, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε και εδώ.

 

Πηγές για περαιτέρω μελέτη:

 

Κριτική από το readaboutcomics.com

 

Για την ιστορία της πραγματικής Λάικα, μπορείτε να διαβάσετε και αυτό το άρθρο στα ελληνικά, που συναντά κάποιους από τους προβληματισμούς του Αμπατζή. 

 

Όλες οι εικόνες είναι από το Ίντερνετ