Koma (Pierre Wazem, Frederik Peeters)

[kabuki]

Κατά καιρούς βαριέμαι τα BD.  Έχω την αίσθηση ότι τα περισσότερα καλά, «κλασσικά», τα χω διαβάσει και τα υπόλοιπα μου φαίνονται πανομοιότυπα, άνευρα, καλοσχεδιασμένα χλιαρά αναγνώσματα με συνήθως αδιάφορο τέλος.

 

Το πλήθος Humanoids που αγόρασα και κατανάλωσα τα τελευταία χρόνια δε μου άλλαξαν τη γνώμη: καλοφτιαγμένα ευχάριστα κόμικς για να περνάει η ώρα. Οκ, μην είμαι απόλυτη – υπήρχαν και κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις όπως το Shamanism  (La danse du temps) και κυρίως το KOMA.

 

Με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα ότι και σε αυτό το κόμικ συνδημιουργός και σχεδιαστής είναι ο Frenderik Peeters, o δημιουργός του εξαιρετικότατου Pachyderme!

 

Κι έτσι απλά  αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον μου για τα BD. Υπάρχουν φρέσκα πράγματα εκεί έξω, που απλά δεν τα έχω ανακαλύψει ακόμα!

 

 

Πάμε τώρα στο KOMA

 

Σύμφωνα με την περιγραφή στο οπισθόφυλλο η υπόθεση του κόμικ είναι η εξής:

 

H Addidas είναι ένα κορίτσι που περνάει τον περισσότερο χρόνο της βοηθώντας τον χήρο πατέρα της που είναι καπνοδοχοκαθαριστής.  ‘Όταν κάποια στιγμή πέφτει βαθιά σε μια καπνοδόχο, ανακαλύπτει έναν παράξενο καινούριο φίλο. Μαζί ξεκινούν να ανακαλύπτουν την πραγματική μορφή του κόσμου της.

 

 

Οκ…. Η πρώτη εντύπωση ήταν ότι πρόκειται για μια all ages περιπέτεια ενός κοριτσιού σε έναν περίεργο κόσμο. Χιλιοειπωμένο θέμα που το χουμε δει και ξαναδεί σε mainstream και ανεξάρτητα κόμικς, μέχρι και σε ντίσνεϋ.  Αν έχει έξυπνους διαλόγους κι ενδιαφέρον σχέδιο θα περάσω μια χαρά και θα το χω ξεχάσει σε  μια βδομάδα.

 

 

Για καλή μου τύχη όμως, δεν είχαν έτσι τα πράγματα. Με όχημα αυτήν την χιλιοειπωμένη κεντρική ιδέα, οι δημιουργοί φτιάχνουν έναν απρόβλεπτο σκοτεινό κόσμο. Σ αυτόν τον κόσμο λοιπόν, η ιστορία της Addidas δεν είναι καθόλου κοινότοπη. Η ιστορία έχει ένα κάρο ανατροπές, έξυπνο χιούμορ σε σωστές δόσεις, σωστό characterization, σουρεαλιστικές καταστάσεις, γρήγορο ρυθμό κι αποπνέει ζωντάνια.  Ένα γλυκόπικρο indie κόμικ που σε κάνει να νοιαστείς για τους χαρακτήρες και την τύχη τους. 

 

Η ιστορία έχει να κάνει με πολλά περισσότερα πράγματα, πέρα από τις περιπέτειες της μικρής. Δεν προσθέτω τίποτα άλλο για να το διαβάσετε ασποιλάριστοι.

 

        

Η ένταση των χρωμάτων αναδεικνύει εξαιρετικά την ατμόσφαιρα και δένει αρμονικά με το σχέδιο, που αλλού είναι λεπτομερειακό κι αλλού αφηρημένο, ανάλογα με τις ανάγκες της αφήγησης. Το μοναδικό πράγμα που με χάλασε λίγο ήταν το τέλος, που δεν ήταν τόσο απρόβλεπτο όσο θα ήθελα. Κατά τα άλλα, θεωρώ ότι αποτελεί εξαιρετική πρόταση ευρωπαϊκού κόμικ, που απευθύνεται πάνω κάτω σε όλους, χωρίς να είναι σε καμιά περίπτωση αφελές ή παιδικό. Επίσης δεν απευθύνεται σε παιδιά . 

 

Κυκλοφόρησε σε 6 τεύχη στα γαλλικά από το 2003 ως το 2008 και εκδόθηκε ολόκληρο στα αγγλικά σε ένα χορταστικό TPB από τη Humanoids το 2016.

 

[Θρηνωδός]

Πολύ καλό κόμικ, από τα πλέον αγαπημένα στην φουρνιά Humanoids που μας είχε περάσει από τα χέρια πριν 1-2 χρόνια. Θυμάμαι είχα αγαπήσει το artwork όπως και τα απλά λιτά μπαλονάκια που έδιναν χώρο στο σχέδιο να αναπνεύσει, κάτι που λείπει πολύ από τα γαλλοβελγικά που γίνονται συχνά καταχρηστικά στα κείμενα τους. 

 

Στην κριτική που του είχα κάνει στο goodreads πρόπερσι βλέπω πως είχα παράπονο τα μπόλικα loose-ends που έμειναν αναπάντητα, ένα δεύτερο πέρασμα όμως είναι στο πρόγραμμα για να το θυμηθώ.

[geo_trou]

Πραγματικά ένα εξαιρετικό κόμικ. Έχει λίγο απ' όλα, χιούμορ, περιπέτεια, δράμα, ακόμη και τρόμο, όμως σε εξαιρετική ισορροπία. Τα loose-ends που αναφέρει ο @Θρηνωδός υπάρχουν πράγματι, αλλά προσωπικά δε με ενόχλησαν, γιατί θεωρώ ότι δεν είναι απαραίτητο να εξηγούνται όλα σε ένα κόμικ. Και βέβαια το σχέδιο του αγαπημένου Peeters ζωντανεύει τον κόσμο του Wazem με μοναδικό τρόπο.