The Vision (Tom King, Gabriel Walta, Michael Welsh)

[kabuki]

Τα πιο αγαπημένα μου υπερηρωικά κόμικς είναι αυτά που δε μοιάζουν με κλασσικά υπερηρωικά κόμικς. Όπως το Alias ή το Sleeper ή το Hawkeye ή το Watchmen ή.. ή.. ή...  Αυτά που παίζουν με τις συμβάσεις του genre και του δίνουν άλλες διαστάσεις.
Το Vision ανήκει  σ’ αυτήν την κατηγορία. Είναι υπερηρωικό, όμως είναι πολύ περισσότερο άλλα πράγματα. Κι αυτά με γοήτευσαν.

Ότι χρειάζεται να ξέρει κανείς από το σύμπαν της Marvel για να παρακολουθήσει αυτό το κόμικ δίνεται στη μικρή εισαγωγή κάθε τεύχους.
«Ο Vision είναι ένα ανδροειδές (synthezoid) αποτελούμενο από συνθετικό ανθρώπινο αίμα και όργανα. Δημιουργήθηκε από τον Ultron για να καταστρέψει τους Avengers, αλλά αυτός εναντιώθηκε στον «πατέρα» του κι από τότε είναι μέλος των Avengers.»

 

Στη συγκεκριμένη ιστορία βλέπουμε τον Vision  να προσπαθεί να εξανθρωπιστεί, να γίνει «φυσιολογικός» . Επιστρέφει στο εργαστήριο που τον δημιούργησε ο Ultron και φτιάχνει για τον εαυτό του μια οικογένεια:  μια σύζυγο,  ένα γιο, μια κόρη. Μια οικογένεια που θα προσπαθήσει να ζήσει το αμερικάνικο όνειρο στα προάστια. Φαίνεται ότι δεν θα εξελιχθεί πολύ καλά αυτό το σχέδιο , ε;

Δύσκολα θα φανταζόμουν τον Vision των Avengers οικογενειάρχη στα προάστια της Βιρτζίνια μέχρι να το δω στο κόμικ. Και λειτουργεί.

 

     

 

Το θέμα της κοινωνικής προσαρμογής των ρομπότ/ανθρωποειδών/ξύλινων παιδιών   δεν είναι ξένο στην επιστημονική φαντασία, αντίθετα υπάρχει από πολύ παλιά. Και με ποικίλες προσεγγίσεις.
Κι έχει πάντα ενδιαφέρον η «ρομποτική»  προσέγγιση της ανθρώπινης κοινωνίας,  όπως κι η αλληλεπίδραση ανθρώπων και ρομπότ.

Αυτή είναι μόνο μια πτυχή αυτού του κόμικ , που μας χαρίζει εξαιρετικούς διαλόγους μέσα κι έξω από την οικογένεια των Visions.

 

   

Τι είναι κανονικό, τι είναι τελικά ανθρώπινο, πόσα μυστικά μπορεί να χωρέσει μια οικογένεια, πόσο φωτεινά ή σκοτεινά είναι τελικά αυτά τα αμερικάνικα προάστια , ο ρατσισμός, οι οικογενειακές σχέσεις , η ζωή στο σχολείο  είναι κάποιες άλλες πτυχές.

Φυσικά δε λείπει κι η υπερηρωική πλευρά.

Αυτά και άλλα πολλά απασχολούν αυτό το Marvel διαμαντάκι, που διατρέχεται από μια μόνιμη ένταση κάτω από τους παλ χρωματισμούς.

 

Πολύ καλή ροή, φοβερή δουλειά στο σχέδιο (Gabriel Hernandez Walta ) και στο χρώμα (Jordie Bellaire ) αποτυπώνουν ένα έξυπνο και καλοδουλεμένο σενάριο (Tom King), που σε κάνει να ενδιαφερθείς άμεσα για την τύχη των χαρακτήρων χωρίς να σε εκβιάζει συναισθηματικά.  Επίσης εξαιρετικά εξώφυλλα από τον Mike del Mundo. 

 

Έχει αρκετή αφήγηση, που αν και συνήθως με χαλάει, εδώ την ευχαριστήθηκα.

 

       

 

Παραθέτω ένα απόσπασμα του σεναριογράφου Tom King για τη δημιουργία του κόμικ, που προσωπικά το θεώρησα πολύ αντιπροσωπευτικό:

«Για μένα το The Vision είναι μια ευκαιρία να εξερευνήσω την αποξένωση, που μερικές φορές προσελκύει τον κόσμο στα κόμικς.  Την ένταση που προκύπτει από το μη κανονικό, μέσα σε μια κοινωνία που απαιτεί την κανονικότητα.
Επειδή, οτιδήποτε κι αν είναι ο Vision, σίγουρα δεν είναι «κανονικός».
Αλλά πραγματικά θέλει να γίνει.
Ο Vision δημιουργήθηκε από τον Ultron για να γίνει όπλο, αλλά αυτός αποφάσισε να γίνει ανθρώπινος, να γίνει σαν και μας. Αυτή η απόφαση του προκάλεσε πολύ πόνο. Τη βασανισμένη του σχάση με τη Wanda. Την τραγική μοίρα των παιδιών του. Το θάνατο του. Τους θανάτους του.  Κι όμως, μετά από όλα αυτά, ακόμα προσπαθεί να χωρέσει στην κοινωνία, να συμμετέχει στο αμερικάνικο όνειρο, να μεγαλώσει οικογένεια στα προάστια, να χτίσει έναν καλύτερο κόσμο. Να είναι σαν όλους τους άλλους. Νομίζω ότι μάλλον αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι αδύνατο. Αλλά, επειδή είναι ήρωας, δεν ξέρει πώς να σταματήσει τον εαυτό του  να αποζητά το ακατόρθωτο.
Η δονκιχωτική αναζήτηση του Vision για κανονικότητα θα είναι το κεντρικό θέμα αυτού του βιβλίου. Θα δούμε πως ο κόσμος αντιδρά σ αυτήν την ευγενική του προσπάθεια, πως επηρεάζεται αυτός κι η οικογένεια του, κάποιες φορές για καλό και κάποιες για κακό.
Είναι μια ιστορία για το αίμα και τα φιλιά, για τα αδέρφια, για τους γιους και τις κόρες, για τη συζυγική ζωή, για προδοσίες, για το λύκειο, για όπλα, για λέιζερ, για γραφειοκρατία, για τους Avengers, για τους γείτονες, για την καχυποψία, για ρομπότ, γα ερυθρόδερμα ρομπότ που ζουν ειρηνικά ανάμεσα μας, για ερυθρόδερμα ρομπότ που προσπαθούν να ζήσουν ειρηνικά ανάμεσα μας.
Ελπίζω ότι στο τέλος, αν το κάνω σωστά, θα είναι μια ιστορία για μένα και για σας.»

 

   

 

Τιμήθηκε στα Harvey Awards στην κατηγορία
Most Promising New Talent: Tom King (THE VISION, Marvel Comics)

και στα βραβεία Eisner 2019 στην κατηγορία

Best Graphic Album—Reprint : The Vision HC

Ολοκληρώθηκε σε 12 τεύχη.

Κυκλοφόρησε επίσης και σε 6 διπλά τεύχη Director's cut  και σε ένα Oversized hardcover με πολύ έξτρα υλικό: συνεντεύξεις, κείμενα, εξώφυλλα, προσχέδια, γράμματα αναγνωστών

Μπορεί κάποιοι φανς των κλασσικών υπερηρωικών να μην ενθουσιαστούν με το κόμικ αυτό, είμαι σίγουρή όμως πως ένα άλλο κομμάτι αναγνωστών, ίσως και μη φανς του genre θα το λατρέψουν. 

 

 

[Θρηνωδός]

Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να το διαβάσω επιτέλους, μου το λες κάνα δύο χρόνια.

 

[kabuki]

Αν τσεκαρεις και τη HC έκδοση με τα εξτρα καλουδια, θα ψηθεις ακομα περισσοτερο

 

[geo_trou]

Εξαιρετικό κόμικ, συμφωνώ λίγο-πολύ σε ό,τι γράφει η @kabuki. Προσωπικά ένιωσα ότι κάτι λείπει, αλλά και πάλι είναι ένα από τα καλύτερα «πειραγμένα υπερηρωικά» που έχω διαβάσει.

Και ίσως πράγματι θα το πρότεινα κυρίως σε μη φανς του είδους  

[akirasyber9]

Δεν το εχω διαβασει ακομα γιατι ειναι απο τα κομικς τα οποια θελω να αγορασω. Θεωρω ομως οτι ο King ειναι ενας δημιουργος ο οποιος ειδικα τα τελευταια χρονια παίρνει το μεσο των κομικς και το τραβαει στα ακρα. Ακομα και στον Batman (που παρολα τα σκαμπανεβασματα του εμενα μου αρεσε πολυ) θυμαμαι οτι ειδικα σε μια σειρα απο τευχη παρουσιαζε την ιστορια με πολλους διαφορετικους αφηγηματικους τροπους. Για να μην πω για το αριστουργηματικο Mr Miracle ή για το συγκινιτικοτατο Superman Up in the Sky. Ειναι απο τους πιο αγαπητους μου δημιουργους και ανυπομονω να διαβασω και αυτη την ιστορια οταν επιτελους πεσει στα χερια μου

[falconara90]

Το Vision ΔΕΝ είναι για τους λάτρεις του υπερηρωικού. Το Vision ΔΕΝ είναι υπερηρωικό κόμικ. Μια αρκετά καλή και στρωτή ιστορία, που κυλάει όμορφα. Σε κάνει να το διαβάζεις γρήγορα, παρότι από την αρχή ξέρεις πού θα καταλήξει.

Παρότι το θεωρώ αρκετά καλό, δεν το θεωρώ κάτι πρωτότυπο. Ουσιαστικά, είναι μια ιστορία που έχει ειπωθεί πολλές φορές, μόνο που εδώ γίνεται με λίγο διαφορετικό τρόπο και χρησιμοποιώντας χαρακτήρες που δε θα περίμενες ποτέ να τους δεις σε μια τέτοια ιστορία. Αν ήταν λίγο πιο edgy, άνετα θα το φανταζόμουν σαν ένα κόμικ της Image από τη δεκαετία του '00. Όπως είπε και ο @geo_trou, κάτι μου έλειπε, χωρίς, όμως, να ξέρω τι ήταν αυτό που έλειπε.

Κοντολογίς, δεν το θεωρώ αριστούργημα, όπως κάνουν οι περισσότεροι. Όχι επειδή δεν είναι καλό κόμικ. Σαφώς και είναι. Απλά, είναι απλά ένα καλό κόμικ σε μια εποχή από σαβούρες (ιδίως για τα δεδομένα της Marvel). Νιώθω ότι αν δε χρησιμοποιούσε αυτούς τους χαρακτήρες, και είχε πρωτότυπους/άγνωστους ήρωες στο καστ του, δε θα το είχαμε τόσο ψηλά.

 

Spoiler

Συνειδητοποιούμε ότι όλα πήγαν σκατά με τη γυναίκα του, επειδή, για να τα τη φτιάξει, χρησιμοποίησε τα εγκεφαλικά μοτίβα της Wanda από την εποχή που ήταν άρρωστη;

 

[Spyros Andrianos]

Mια δική μου παρουσίαση για το κόμικ έτσι όπως τη παρουσίασα στο προσωπικό μου blog:

 

“To assert as truth that which has no meaning is the core mission of humanity.” - The Vision

 

Ένας από τους καλύτερους τίτλους της Marvel το (όχι τόσο)μακρινό 2015(για να μην πω η καλύτερη της σειρά)σε ένα ακόμα reboot των τίτλων της με την επωνυμία All new All different Marvel,ήταν και το the Vision από τον Tom King.

Η σειρά κυκλοφόρησε σε 12 τεύχη(ως maxi series)από τον Νοέμβριο του 2015 μέχρι και τον Οκτώβριο του 2016 και αποτέλεσε όχι μόνο τη μεγαλύτερη έκπληξη του All new All different Reboot αλλά και μία από τις καλύτερες σειρές που παρουσίασε η Marvel εδώ και χρόνια...

 

Η σειρά ξεκινά με την αφήγηση ενός μυστηριώδους αφηγητή που ο αναγνώστης δεν γνωρίζει μέχρι το τελευταίο τεύχος της σειράς..

 

Ο Vision αποφασίζει να αποκτήσει τη δική του οικογένεια ξανά.Υπήρξε παντρεμένος με τη Scarlet Witch στο παρελθόν,είχαν και δύο παιδιά(δημιουργήματα των δυνάμεων της Witch)αλλά όλα χάθηκαν...Εδώ παρουσιάζεται μία δεύτερη ευκαιρία να δημιουργήσει μία οικογένεια "κατ' εικόνα και καθ'ομοίωσιν" του.Πηγαίνει στο εργαστήριο που είχε δημιουργηθεί κάποτε και ο ίδιος από τον Ultron,το υπέρτατο ανδροειδές και εχθρό των Avengers με σκοπό να τους καταστρέψει στην πορεία έγινε βασικό τους μέλος(σώζοντας τον κόσμο υπολογισμένες 37 φορές σύμφωνα με τον ίδιο).Εκεί θα δημιουργήσει τη γυναίκα του Virginia και τα δύο παιδιά τους,ένα συνθετικό αγόρι τον Vin και μία συνθετική κόρη την Viv.Θα μετακομίσουν στην Alexandria της Virginia και θα προσπαθήσουν να ζήσουν μία κανονική ζωή...Τους επισκέπτονται ένα ζευγάρι μεσήλικων γειτόνων(τους φέρνουν και μπισκότα τα οποία οι Visions φυσικά δεν μπορούν να φάνε..),τα παιδιά πηγαίνουν στο τοπικό Γυμνάσιο(όπου φυσικά τους αντιμετωπίζουν σαν κάτι το αλλόκοτο και παράξενο)ο Vision φεύγει σαν καλός σύζυγος το πρωί για τη δουλειά(σώζοντας τον κόσμο με τους Avengers)και το βράδυ γυρίζει να περάσει τον υπόλοιπο χρόνο με την οικογένειά του...Όλα δείχνουν να είναι "φυσιολογικά" όσο φυσιολογική μπορεί να είναι η καθημερινότητα του Vision και της οικογένειας του...

΄

Ολα μέχρι τη στιγμή που στο σπίτι επιτίθεται (σε στιγμή απουσίας του Vision) ένας παλαιός εχθρός των Avengers και ειδικά δικός του, o Grim Reapper (αδερφός του Wonder Man του οποίου ο Vision μοιράζεται τα εγκεφαλικά κύτταρα από την δημιουργία του)και φέρνει την καταστροφή...Η Virginia για να προστατέψει την χτυπημένη σοβαρά κόρη της και το γιο της,πάνω σε άμυνα τον σκοτώνει...Αποφασίζει να θάψει το πτώμα και πείθει τον γιο της να μην αποκαλύψουν την αλήθεια στον σύζυγό της...Θα δώσουν μία διαφορετική εκδοχή των συμβάντων στον άντρα της...Εκείνος θα την δεχτεί,και μαζί με τη Virginia θα υπερασπιστούν το γιο τους σε ένα ατυχές συμβάν στο σχολείο με ένα συμμαθητή της αδελφής του...

 

Όλα δείχνουν ότι μπορούν να γυρίσουν πίσω στο φυσιολογικό(ακόμα και αν οι σκελετοί παραμένουν στη ντουλάπα,ή μάλλον θαμμένοι στο κήπο του σπιτιού..) μέχρι που η Virginia λαμβάνει ένα πακέτο στο οποίο ένα κινητό δείχνει το βίντεο που η ίδια ξεφορτώνεται το πτώμα...Κάποιος ξέρει,κάποιος εκβιάζει τη γαλήνη του σπιτιού της,και η Virginia δεν θα το επιτρέψει αυτό...Και θα κάνει τα πάντα για να προστατέψει αυτή τη γαλήνη στο σπιτικό της...

Σίγουρα όχι το τυπικό super hero κόμικ που θα διαβάσει ο αναγνώστης.Αν και ο King μέσα από τη γραφή του δείχνει να σέβεται την ιστορία του χαρακτήρα και να ακολουθεί πιστά το continuity,η ιστορία που γράφει κάθε άλλο παρά για σούπερ ήρωα είναι...Ο αναγνώστης από την αρχή έχει αυτή την αίσθηση ότι κάτι δεν θα πάει καλά στο όλο "εγχείρημα",υπάρχει ένας  φόβος και ένας εσωτερικός τρόμος που υποβόσκει για το που θα οδηγηθούν τα πράγματα καθώς το ένα γεγονός φέρνει το άλλο και όλα γίνονται μία χιονοστιβάδα που θα καταπλακώσει τους πρωταγωνιστές αυτής της "μοντέρνας" τραγωδίας...

 

Σκοτεινό και μελαγχολικό το Vision δεν είναι μόνο η ιστορία ενός άντρα(έστω και συνθετικού)που απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο,προσπάθησε να δημιουργήσει το δικό του..

 

Μέσα από τις ζωές τόσο του ίδιου όσο και των μελών της οικογένειά του που απλά θέλουν να ζήσουν σαν "φυσιολογικοί" άνθρωποι βλέπουμε τις δικές μας επιθυμίες,απογοητεύσεις και σκληρές αλήθειες της ζωής μας...Μπορεί να μην είναι τέλειοι(όπως και εμείς και κανένας μας άλλωστε)αλλά προσπαθούν να είναι μαζί,ενωμένοι σαν οικογένεια όπως πρέπει να είμαστε όλοι μας...Ο Κing δημιουργεί μία αριστουργηματική σειρά θέτοντας ερωτήματα για το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι,για το πώς αντιδρά η κοινωνία στη διαφορετικότητα,ενώ μέσα από ένα σατυρικό και γλυκόπικρο πρίσμα ασκεί μία κριτική για τις αξίες,την ανθρωπότητα,το ρατσισμό,τη ζωή και το θάνατο...Ίσως το πιο Vertigo meets Image κόμικ που έβγαλε η Marvel τα τελευταία χρόνια...Ο Κing ανανεώνει το μύθο του Vision όπως ακριβώς έκαναν ο Gaiman ή ο Moore με την Black Orchid&Swamp Thing αντίστοιχα..

 

Τα σχέδια του Garbiel Hernandez Walta λιτά,με απλή γραμμή,ταιριάζουν απόλυτα με το ύφος της ιστορίας και υπέροχα εξώφυλλα έξυπνα στη σύλληψη παίζουν έξυπνα στο μάτι του αναγνώστη.Υπέροχη δουλειά όμως έχει γίνει και στα χρώματα από την Jordie Bellaire που νομίζω ότι είναι από τις καλύτερες colorist που έχει αυτή τη στιγμή η βιομηχανία των κόμικ.Τα χρώματα αλλάζουν ανάλογα με τη σκηνή,τα συναισθήματα,την τροπή των γεγονότων από φωτεινά και έντονα(στην αρχή)σε σκοτεινούς τόνους και περισσότερο μουντά όσο η ιστορία εξελίσσεται...Το αποτέλεσμα όμως για αυτή την υπέροχη δουλειά είναι φυσικά ομαδικό.

 

Το Vision δεν είναι μόνο η πολύ καλή δουλειά ενός ανθρώπου και μόνο.Δεν είναι μόνο η εξαιρετική γραφή του King ή τα καταπληκτικά χρώματα της Bellaire στα υπέροχα σχέδια του Walta.Όλοι τους προσφέρουν το ίδιο στο να δημιουργηθεί αυτό το εικονογραφημένο διαμαντάκι όπως ακριβώς δουλεύουν/συνεργάζονται μία ενωμένη οικογένεια στη καθημερινή της ζωή.

 

H σειρά βγήκε και σε director's cut με τα original εξώφυλλα(και αυτά που δεν χρησιμοποιήθηκαν+variants) καθώς και τα προσχέδια του Walta και το original script του King.Μία εκπληκτική σειρά που δεν θα πρέπει να λείπει από καμία συλλογή.Ο Κing δείχνει ότι ακόμα και ένα κόμικ στις μέρες μας με πρωταγωνιστή έναν ήρωα των mainstream super hero comics μπορεί να είναι πραγματικά ενδιαφέρον και εξαιρετικό όταν γραφτεί σωστά,και όταν έχει μία ανθρώπινη ιστορία να πει.

[Θρηνωδός]

Λογικά έχει κάποια σχέση με το wandavision;

[Dredd]

31 minutes ago, Θρηνωδός said:

Λογικά έχει κάποια σχέση με το wandavision;

 

Μεγάλη! 

[the comic guide]

Θα έλεγα ότι έχει σχέση, σε ένα πολύ γενικό πλαίσιο όμως. Οι δημιουργοί της σειράς σίγουρα πήραν έμπνευση (και) από εδώ. 

[Θρηνωδός]

Δυνατό το vision. Πιθανά μου άρεσε γιατί δεν ήταν υπερηρωικό στην αυστηρή έννοια, παρά ένα κόμικ που παίζει όντως με τις συμβάσεις του είδους και χρησιμοποιεί το υπερηρωικό κομμάτι ως ένα εργαλείο πλοκής μεταξύ άλλων. Εναλλακτικό, πιθανά ολίγον meta. Θα μπορούσαμε να κάναμε με περισσότερα τέτοια κόμικ, που δείχνουν ότι το υπερηρωικό μπορεί να γίνει και πολλά παραπάνω αν τολμήσουν οι δημιουργοί σε υβρίδια είτε εξ'ολοκλήρου αντισυμβατικά ή εν μέρει. Άλλωστε πολλοί θα έχουμε την περιέργεια να δούμε πως τέτοια εξωφρενικά πλάσματα όπως ο vision, ζουν την καθημερινότητα τους και κατά πόσο αυτή είναι φυσιολογική. Ε λοιπόν, δεν είναι. Αξιοπρόσεκτα αμφότερα σχέδιο και σενάριο, ειδικά οι φιλοσοφικοί/μεταφυσικοί διάλογοι/μονόλογοι. 

 

Οι επιρροές/σχέσεις μεταξύ vision/wandavision ξεκάθαρες, νομίζω ο κύριος άξονας είναι ολόιδιος. Παρόλα αυτά μ'αρέσει που το ένα στήνει την πλοκή στον vision, ενώ στην σειρά επέλεξαν να εστιάσουν στην scarlet witch. Ένα υγιές adaptation χωρίς παπαγαλίστικη ξεπατικοτούρα.