Dredd Posted April 3, 2020 Share Posted April 3, 2020 Για μαζευτείτε οι κονσολάδες και οι κομπιουτεράκηδες. Για πείτε λίγο από το gaming παρελθόν σας, από τι μηχανήματα έχετε περασει, τι έχετε τώρα. Τι παιχνίδια παίζετε τώρα, ποια παιχνίδια έχετε λιώσει περισσότερο, ποια είδη σας αρέσουν, ποια σας είχαν κάνει εντύπωση όταν ήσασταν παιδιά. Ξεκίνησα, σε προσχολική ηλικία, με τον παραπάνω Phillips MSX, ένα αποτυχημένο μοντέλο/προσπάθεια της Phillips να μπει στην αγορά (mid-80s), κασσετόφωνο και αναμονή 30 λεπτών για να παίξω Tetris! Μετά πέρασα, όπως πολλοι της ηλικίας μου, από τον Amstrad CPC-6128, με πράσινη οθόνη βεβαίως. Εκεί άρχισε το σοβαρό gaming με Ikari Warriors, Shinobi, Barbarian και ασφαλώς πολύ, πάρα πολύ Sid Meier's Pirates. Στο Γυμνάσιο ήρθε το πρώτο PC, ένα 386SX/25 με 40MB(!) σκληρό και ξεκίνησε το gamefest! Θυμάμαι έντονα το Prince of Persia, το Dune 2 (έπος!), διάφορα Command & Conquer, διάφορα Championship και Football Manager, το Star Wars Galaxies (πρωτο μου ΜΜΟ) και πολλά άλλα. Εντός της ημέρας θα επανέλθω με το τι παίζω τώρα..... 12 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
akirasyber9 Posted April 3, 2020 Share Posted April 3, 2020 Δυστυχως εμενα οι γονεις μου μονη κονσολα που μου πηρανε ηταν το will μεχρι που ξενιτευτηκα και πηραν στα αδερφια μου το πολυποθητο ps3 το οποιο ηθελα απο παντα. Τα παιχνιδια που με μεγαλωσαν ηταν το Legend of Zelda Twilight Princess το οποιο με εκανε να περασω απεριες ωρες στο will. Περα απο αυτα ελιωνα στο pc τα για εμενα πολυαγαπημενα lego star wars και lego indiana Jones. Τωρα τις λιγες φορες που παω στο πατρικο μου, θα κανω καταληψη στο ps και θα παιζω με τις ωρες infamous ενα αλλο παιχνιδι το οποιο ειχα αχτι απο μικρος. Επισης μεγαλη αγαπη για τα Kingdom Hearts και Metal Gear Solid αν και δυστυχως δεν ειχα ποτε την τυχη να παιξω κανενα απο αυτα δυστυχως 10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Retroplaymo Posted April 3, 2020 Share Posted April 3, 2020 Η πρωτη μου επαφή με Υ/Η ήταν το μακρινό 1989/90, εποχή γυμνασίου, με έναν Hyundai Super-16V (8088). φώτο by retrocomputers.gr Ο οποίος το 2000, χαρίστηκε βλακωδώς σε γκόμενα με την οποία χωρίσαμε μετά από λίγο καιρό. Παράλληλα με το PC, για ένα φεγγάρι, είχα και κονσόλες, με τις οποίες ασχολήθηκα μέχρι και το 2006/07, μετά τα παράτησα. Έτσι, μαζευτήκαν αρκετά μασίνια με το πέρασμα των χρόνων, οποτε λοιπόν έχουμε... Amstrad CPC 6128 (αυτός ήρθε από σπόντα στην κατοχή μου!) SEGA Mega Drive II SEGA Master System II SEGA Game Gear (απουσιάζει από την φώτο, καθώς έχει δοθεί σε φίλο για αλλαγή πυκνωτών) SONY Playstation SONY Playstation 2 (Fat) SONY Playstation 2 (Slim) SONY Playstation 3 (80GB) SONY PSP Nintendo Game Boy Advance Nintendo GameCube Nintendo Game & Watch (Octopus) Tiger handheld "Sonic the Hedgehog" Polysation κλωνος Playstation TV-6 Color κλωνος Pong Plug & Play TV Game "Disney Friends 5 in" Handheld "Ice Hockey" Handheld "Street Striker" Handheld "Brick Game" Handheld "UFO" Σε κάποιες έχουν κρατηθεί τα κουτιά, ενώ σε κάποιες άλλες, πετάχτηκαν βλακωδώς. Πριν 1-2 χρόνια, μια οικογενειακή μας φίλη, σε ένα γερο ξεκαθάρισμα που έκανε στο σπίτι της (λόγω χηρείας) μου έδωσε έναν λειτουργικότατο IBM PS-1 486SX-25, ο οποίος ήρθε να αντισταθμίσει την πατάτα που είχα κάνει πριν χρόνια. Αυτή την περίοδο, από τον Δεκέμβριο του 2019 συγκεκριμένα, είμαι στην διαδικασία στησίματος καινούργιου PC, τον οποίο "χτίζω" κομμάτι κομμάτι, μήνα με τον μήνα. Αυτά τα ολίγα από μένα, θα επανέλθω καποια στιγμή, με τα games. 14 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Θρηνωδός Posted April 3, 2020 Share Posted April 3, 2020 Πολύ πονεμένο θέμα άνοιξεις Δρεδ. Θα επανέλθω δριμύτερος για πιο αναλυτικό ποστ, απλά να πω πως κατέβασα πάλι το san andreas για να παίζω από την βαρεμάρα. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
totally_wired Posted April 3, 2020 Share Posted April 3, 2020 1 hour ago, Θρηνωδός said: Θα επανέλθω δριμύτερος για πιο αναλυτικό ποστ, απλά να πω πως κατέβασα πάλι το san andreas για να παίζω από την βαρεμάρα. αν θες να κάνεις δουλειά για να μη βαριέσαι μπορώ να σου δώσω, και δεν πειράζει, μη με πληρώσεις. 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dredd Posted April 3, 2020 Author Share Posted April 3, 2020 Λοιπόν, τώρα παλεύω με το Divinity:Original Sin 2, το οποίο είναι το πιο γαμάτο turn-based RPG που έχω παίξει ποτέ, με εκπληκτκή ιστορία αλλά και πάρα πολύ δύσκολο, για τα δικά μου δεδομένα τουλάχιστον. Παράλληλα παίζω και το Stellaris, ένα Χ4 (eXplore, eXpand, eXploit, and eXterminate) τύπου Civilization αλλά στο διάστημα. Για πολλές ώρες και πολύ κάψιμο και πολύ micro-management. Τέλος, όταν δεν θέλω να κουράζω το μυαλό μου, σκοτώνω δαίμονες στο Doom Eternal. Όπως κάνω κάθε λίγους μήνες, ξαναξεκινάω κάποιο ΜΜΟ που έχω παίξει στο παρελθόν, με την φρούδα ελπίδα ότι θα το πάω παραπέρα. Τώρα κατεβάζω το The Elder Scrolls Online. Για να δούμε πόσο θα αντέξω.... 11 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Fists Of Stan Lee Posted April 3, 2020 Share Posted April 3, 2020 Πολύ τυχεροί όσοι δεν είχαν παίξει Fallout, Metro & Walking Dead από Telltale, μπορούν να λιώσουν φέτος. Πολύ άτυχοι όμως οι δαίμονες γιατί βγήκε το DOOM ETERNAL. Οπότε... 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kaizoku Posted April 3, 2020 Share Posted April 3, 2020 Πάντα ήμουνα της Nintendo εγώ. Νομίζω απλά είχα ένα playstation 1 κάποτε. Από κει και πέρα πάντα η βάση μου ήταν Game Boy (color, advance, SP) και μετά Nintendo DS. Δεν έφτασα ποτέ σε 3ds, είχα σταματήσει μέχρι τότε. Σχεδόν αποκλειστικά έπαιζα Πόκεμον σε αυτά. Μετά πήρα ένα Wii και έλιωσα το Guitar Hero III που ίσως είναι το καλύτερό μου επίτευγμα στη ζωή μου το να μπορώ να πάω 100% τα μισά τραγούδια στο expert. (Και το μόνο που μπορεί να το ξεπεράσει είναι να πάω και τα υπόλοιπα ) Και έπαιζα και δύο παιχνίδια One Piece. Αυτήν την περίοδο παραδόξως ανακάλυψα το υπερταλαιπωρημένο DS μου και ξεκίνησα να παίζω συστηματικά Πόκεμον (HeartGold και Platinum) πριν καν υπάρξει ο κορονοϊός . Τώρα με την καραντίνα απλά πρόσθεσα και την Pokemon Mystery Dungeon που σε απορροφάει πολύ περισσότερο το story οπότε αποδείχθηκε ιδανικό. 10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kwtsos Posted April 4, 2020 Share Posted April 4, 2020 Εγω ημουν απο τα παιδια εκεινα που οι γονεις τους αρνουνταν να τους παρουν GameBoy η Playstation, οποτε περιμενα παντα να παει Παρασκευή - Σάββατο για να παιξω σε σπίτι κολλητού παιχνίδια όπως WWE, Tekken και Pro, το οποίο ακόμα δεν είχε δικαιώματα για τις περισσότερες ομάδες με αποτέλεσμα να έχουν ό,τι να ναι ονόματα και παίκτες. Gameboy θα έπαιζα κάποια χρόνια αργότερα μέσα από emulator ενώ τα χρόνια που θα είχα δικό μου Playstation ήταν ακόμα μακριά... Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είχα και σπίτι μηχάνημα για να παίζω παιχνίδια. Κάποια στιγμή μου είχαν πάρει για δώρο Χριστουγένων έναν κλώνο κάποιας κονσόλας που περιείχε παιχνίδια όπως Mario, Bomberman κ.α. αλλά δεν έζησε πάρα πολύ, μονάχα κάποιους μήνες. Αργότερα στο σπίτι ήρθε κάτι που σύμφωνα με τον πατέρα μου "δεν είναι κονσόλα για παιχνίδια, είναι εργαλείο". Ο πρώτος υπολογιστής λοιπόν που άγγιξα στα χέρια μου ήταν ενας COMPAQ (εταιρεία που στην συνέχεια θα εξαγοράζονταν από την HP) και αγοράστηκε το 1999, με λειτουργικό σύστημα Windows 98 (bleeding edge για την εποχή του, να τα λέμε και αυτά!). Τι χαρακτηριστικά είχε εκείνο το μηχάνημα μην με ρωτήσετε γιατί ήμουν αρκετά μικρός για να με νοιάζουν τέτοια πράγματα. Αυτό που με ένοιαζε ήταν ότι ο υπολογιστής μπορούσε να παίζει και παιχνίδια! Τα πρώτα παιχνίδια που έπαιξα ήταν αυτά που είχαν τα Windows 98. Ναρκαλιευτής, Πασιέντζα και Κούπες. Ειλικρινά, αυτό το τελευταίο ποτέ μου δεν κατάλαβα πως παίζεται. Στην τύχη έκανα κινήσεις αλλά περνούσε η ώρα. Από πιο σοφιστικέ παιχνίδια θυμάμαι το FIFA 1999 που ήταν το πρώτο από αυτά που θα έπαιρνα ανά τα χρόνια (99, 2000, 2001, 2002 World Cup και 2004) μέχρι που τα βαρέθηκα. Βέβαια από το λιώσιμο στο 2004 μου έμεινε η αγάπη για τα indie κομμάτια (βλέπε Kasabian) που υπήρχαν στο soundtrack του παιχνιδιού. Ακόμα, θυμάμαι το Lucky Luke, το οποίο με είχε δυσκολέψει αρκετά αλλά και το Πέμπτο Στοιχείο στο οποίο δεν είχα ιδέα τι έπρεπε να κάνω αφού τα αγγλικά μου ήταν σε τελείως πρωτόλειο στάδιο ακόμη. To παιχνίδι πάντως που σίγουρα σημάδεψε την παιδική - προεφηβική μου ηλικία ήταν το Age Of Mythology, πλέον καταλάβαινα στοιχειωδώς αγγλικά και πραγματικά περνούσα ώρες τα Σαββατοκύριακα είτε για να τελειώσω το campaign είτε σε custom χάρτες. Ολοκληρόνοντας πάντως την αναδρομή δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω και το Football Manager 2007 και όλες τις προσπάθειες που έκανα με την αγαπημένη μου ομάδα να κερδίσω ευρωπαϊκό τίτλο. Δεν τα κατάφερα ποτέ. Παρόλα αυτά είναι αγαπημένο παιχνίδι. Στην πιο σύγχρονη ιστορία, όταν απέκτησα ένα Playstation 3 ( thanks @kabuki ) τα παιχνίδια που με κέρδισαν ήταν φυσικά τα πιο κομικσοκεντρικά και συγκεκριμένα τα Batman Arkham Asylum και Arkham City. Φοβερά παιχνίδια που αν δεν τα έχετε παίξει, κακώς, φέραν πραγματική επανάσταση στα παιχνίδια του είδους, ειδικά το Asylum. Τέλος φέτος αγόρασα την πρώτη μου κονσόλα με δικά μου χρήματα. Το Playstation 4. Από τα παιχνίδια που έχω παίξει, τα οποία είναι λίγα αφού δεν έχω και τόσο ελεύθερο χρόνο πια, θα ξεχωρίσω το Spider-man. Αυτήν την περίοδο παίζω το Detroit: Become Human από την ίδια ομάδα πίσω από το αμφιλεγόμενο Heavy Rain (πολλά καλά στοιχεία αλλά και πολλά κενά κατά την άποψή μου το Heavy Rain). 12 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DaDiRa Posted April 4, 2020 Share Posted April 4, 2020 (edited) Αναδρομή και φωτογραφίες ίσως σε άλλη φάση αν έχω όρεξη. Κονσόλες αυτής της γενιάς δεν έχω, αν και θα ήθελα. Μόνο ένα Playstation 2 Slim και έναν Nintendo DS Lite από την παιδική μου ηλικία. Οπότε ό,τι παίζω είναι στο PC. Για τα "τωρινά", πάντως, να πω ότι μόλις τελείωσα στο Journey to the Savage Planet, ένα pulp αισθητικής sci-fi που ξεφεύγει από τη μουντίλα και την κακομοιριά των πιο σύγχρονων sci-fi (που επικρατεί φυσικά και στα video games) και σε ρίχνει σε έναν χρωματιστό πλανήτη γεμάτο αστεία ή/και αηδιαστική χλωρίδα και πανίδα, παρέα με τη σαρκαστική τεχνητή νοημοσύνη - από τα λίγα πράγματα που σου προσφέρει η μεγαλοεταιρία Kindred για την οποία κάνεις την εξερεύνηση, που φυσικά δεν σε βλέπει σαν λιγότερο αναλώσιμο από οποιοδήποτε άλλο εξοπλισμό (κυριολεκτικά, διότι τις πολλαπλές φορές που θα πεθάνεις στο παιχνίδι, απλά θα μεταφέρουν τις αναμνήσεις σου σε έναν κλώνο - ένας έξυπνος αν και όχι πρωτότυπος μηχανισμός για να δικαιολογηθεί το respawn). Τέλος πάντων, καλά πέρασα, ξεχάστηκα για κάποιες ώρες... είναι ακριβώς στο στυλ μου ως προς το gameplay χωρίς κάποια ιδιαίτερη ιστορία αλλά με απείρως εύστοχη την όλη αισθητική. Είχα καιρό να περάσω πραγματικά καλά την ώρα που παλεύω με bosses, πράγμα που μου δείχνει σχεδιάστηκε προσεκτικά. Βλέπω ότι μαρκεταρίστηκε πολύ πιο έντονα για το PS4 απ' ότι για το PC, πάντως σίγουρα πέρασε -κακώς- κάτω από τα ραντάρ. Παίζω και άλλα παιχνίδια παράλληλα - συνήθως ένα ή δυο multiplayer, γιατί αλλιώς θα ήμουν παραγωγικός και δεν κάνει . Από τον Σεπτέμβριο έχω ξεκινήσει το Tom Clancy's Rainbow Six: Siege, ένα multiplayer first person shooter, το οποίο κατάφερε επιτέλους να αντικαταστήσει από πρώτη μου επιλογή το από καιρό ταλαιπωρημένο στη συνείδησή μου Global Offensive. Έχει πολύ ενεργό team από πίσω και μόνο σε μερικούς μήνες που ασχολούμαι έχω δει πάρα πολύ καινούριο περιεχόμενο. Γενικά πρώτη φορά μου τυχαίνει να παίζω multiplayer παιχνίδι με τόσο δυναμικούς developers και με έχει ενθουσιάσει πολύ το community του. Είναι επίσης tactical FPS ένα από τα αγαπημένα μου, αν όχι το αγαπημένο μου genre στα video games, με απίστευτο βάθος στους μηχανισμούς που προκαλούν τα πιο δημιουργικά μέρη του εγκεφάλου σου. Άσχετα με τον αν το βαρεθώ σε κάποια φάση, η Ubisoft Montreal έχει ήδη προγραμματισμένο περιεχόμενο για τα επόμενα δύο χρόνια - ενώ σαν παιχνίδι μόλις ξεκίνησε να διανύει την 5η του σεζόν. Edit: A! Επίσης πρόσφατα έπαιξα ένα σωρό demos ακυκλοφόρητων Indie από το Spring Game Festival του steam. Θα μπορούσα να γράψω πολλά για κάθε ένα από αυτά, καθώς τα περισσότερα μου άρεσαν πολύ και μπήκαν στη wishlist. Αλλά ας μη κουράσω, βάζω απλώς το link για όποιον θέλει να ρίξει μια ματιά στο τι υπήρχε (η περίοδος των demo έχει λήξει). Κάνω μόνο μια σύντομη λίστα από αυτά που μου άφησαν πολύ θετικές εντυπώσεις: Liberated σε στυλ κόμικς KungFu Kickball Klang 2 Superliminal Evan's Remains https://store.steampowered.com/sale/SteamGameFestival-Spring Edited April 4, 2020 by DaDiRa 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
falconara90 Posted April 5, 2020 Share Posted April 5, 2020 Λοιπόν, εγώ, όπως και οι περισσότεροι της εποχής μου, ξεκίνησα με έναν κλώνο του SNES (εμείς, όμως, θα πούμε ότι ήταν το SNES) το οποίο είχε προεγκατεστημένα παιχνίδια, όπως Mario, Mortal Kombat, Duckhunt, Donkey Kong 2 και πολλά άλλα, και στην Καλλιθέα της δεκαετίας του '90, υπήρχαν πολλά καταστήματα, από ψιλικατζίδικα μέχρι μαγαζιά με υφάσματα και κλωστές, που πουλούσαν κασέτες για αυτές τις κονσόλες. Και κάπως έτσι, την έβγαλα για όλη τη δεκαετία του '90. Κάποια στιγμή, αυτές οι κονσόλες μάς άφησαν χρόνους, κι έτσι, το σωτήριο έτος 2000, οι γονείς μου μου αγόρασαν το PS One. Λιώσιμο! Σε συνδυασμό με το γνωστό "τσιπάρισμα", έπαιξα ΠΑΡΑ πολλά παιχνίδια. Αυτό ήταν το θετικό της υπόθεσης. Το αρνητικό ήταν ότι αυτές οι κονσόλες, εξαιτίας του μικρού τους μεγέθους, δεν δροσίζονταν επαρκώς, με αποτέλεσμα να έχουν μικρό προσδόκιμο ζωής και το "τσιπάρισμα", το μίκραινε ακόμα περισσότερο. Δύο χρόνια άντεξε περίπου αυτή η κονσόλα. Δεν πειράζει. Στο μεταξύ, έπαιξα παιχνιδάρες όπως Tekken 3, Crash Bandicoot 3, Digimon World 3, Asterix, Looney Tunes Racing, Power Rangers Lightspeed Rescue και πολλά άλλα. Το 2002 ήρθε η εποχή της φορητής κονσόλας για 'μένα. Μαζεύοντας λεφτά απ' τα κάλαντα αγόρασα το Gameboy Advance. Μια κονσόλα που μπορούσε να παίξει όλα τα παιχνίδια από το Gameboy Color και μετά. Pokemon Crystal, Pokemon Ruby, Medabots AX, Lucky Luke και 1-2 άλλα. Τα καλά της κονσόλας ήταν ότι μπορούσες να παίξεις όσο ήθελες, χωρίς να σε βλέπουν οι γονείς. Το κακό ήταν ότι σε περιόριζαν οι μπαταρίες και ότι έπρεπε να έχεις αναμμένα τα φώτα στο δωμάτιο για να παίξεις. Ελαττώματα που λύθηκαν με τα αντίστοιχα περιφερειακά. Το καλοκαίρι του 2004 έγινε η επανάσταση. Κατάφερα και αγόρασα το θρυλικό PS2. Ακόμα και σήμερα, παραμένει η αγαπημένη μου κονσόλα και 16 χρόνια μετά, λειτουργεί ακόμα! (Το Xbox 360 να τα ακούει αυτά!) Σε αυτό το σημείο, δεν ήθελα να "τσιπάρω" την κονσόλα. Μπορούσα να παίξω όποιο παιχνίδι ήθελα και μάλιστα φθηνά, χάρις την ενοικίαση παιχνιδιών από το video club. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είχα και παιχνίδια στην κατοχή μου. Παιδιά, ήταν πολλά τα ξενύχτια. Δεν ήταν λίγες οι φορές που με βρήκε το πρωί να παίζω. Και αυτή η κονσόλα μού κράτησε συντροφιά για όλο το λύκειο και το ΤΕΙ. Διάολε, μέχρι πρόσφατα έπαιζα παιχνίδια σε αυτό. Πλέον μπήκε στο ντουλάπι για λόγο που θα συζητήσουμε παρακάτω. Το αγαπημένο μου παιχνίδι είναι το Kingdom Hearts. Ένα παιχνίδι που δεν έχει ξεπεράσει κανένα παιχνίδι ακόμα. Ακολούθησαν Singstar, Tekken 5, God of War, Final Fantasy X και Final Fantasy XII, Crash Bandicoot: Wrath of Cortex, Castlevania: Curse of Darkness, Mortal Kombat: Deception, Lord of the Rings: The Third Age, X-Men Legends, Marvel Ultimate Alliance και η λίστα δεν έχει τέλος. Το 2005 μπήκε στο σπίτι ο πρώτος υπολογιστής. Τον πήρε ο πατέρας μου, πήρε ό,τι πιο φθηνό βρήκε, συνεπώς, ήταν "χρέπι". Το καλό είναι ότι μου έμαθε την αίγλη των emulators. Ό,τι δεν έπαιξα ή δεν είχα τερματίσει στο παρελθόν, τα έπαιξα εκεί μέχρι να τα τερματίσω. Το 2009 αγόρασα ένα λάπτοπ της HP. Φοβερό μηχάνημα, αλλά είχα κατασταλάξει ότι το pc gaming δεν είναι για 'μένα. Σε αυτό το μηχάνημα συνέχισα να παίζω με emulators και στο τσακίρ κέφι έπαιζα κανένα League of Legends. Υπήρξαν και κάποια άλλα παιχνίδια, αλλά όχι κάτι που να μείνει στη μνήμη μου. Α, έπαιξα και το εκπληκτικό Wolf Among Us. Το 2013 έγινε η επιστροφή στις φορητές κονσόλες: PSP και Nintendo DS. 1-2 spin-off άλλων παιχνιδιών στο PSP και Pokemon SoulSilver στο DS. Το καλύτερο παιχνίδι της σειράς. Change my mind. Τα Χριστούγεννα του 2018, η Sony έριξε 100 ευρώ τις τιμές σε όλα τα πακέτα κονσολών της, έτσι, κατάφερα να κάνω την καλύτερη αγορά της ζωής μου. PS4 <3 Έχουμε και λέμε: Spyro Reignited Trilogy, Crash Bandicoot Insane Trilogy, Marvel's Spider-Man (ίσως ο καλύτερος τίτλος της κονσόλας), Arkham Trilogy, Digimon: Cyber Sleuth, Injustice, ΟΛΑ τα Kingdom Hearts, αυτή τη στιγμή παίζω όλη την κεντρική σειρά του Resident Evil με χρονολογική σειρά. Έχω τερματίσει 0,1 και 2 και περιμένω να πάρω στα χέρια μου το 3, το οποίο είχα κάνει pre-order, αλλά λόγω καραντίνας, δεν έχω καταφέρει να πάρω από το μαγαζί. Αυτές τις μέρες ξεκίνησα κι άλλα παιχνιδάκια, αλλά θα τα πούμε σε επόμενο πόστ. Πέρσι το Πάσχα, η λατρεμένη μου σύντροφος μού έκανε δώρο ένα Nintendo Switch. Μέχρι στιγμής, έχω παίξει μόνο το Pokemon: Let's Go Pikatchu, αλλά οι τίτλοι της συγκεκριμένης κονσόλας που με ενδιαφέρουν, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Ευελπιστώ κάποια στιγμή να παίξω το Marvel Ultimate Alliance 3:The Black Order και Pokemon Sword/Shield. 12 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lord Makro Posted April 5, 2020 Share Posted April 5, 2020 Αχχχ αναμνήσεις. Για μένα κυρίως η δεκαετία του '90 ήταν φουλ παιχνίδια! Κονσόλα - παιχνιδομηχανή δεν είχα ποτέ, πάντα ήμουν πιστός στα PC. Το πρώτο μου - σαν φοιτητής στο πολυτεχνείο - ήταν ένας 386DX στα 40, με 80 MB (τεράστιος) σκληρό. Μετά πήγα σε 486DX2 κλπ κλπ. Όλοι AMD. Τα παιχνίδια που έχω λιώσει πιο πολύ είναι τα δύο DOOM, τα 3 πρώτα Mortal Kombat (και στα φλιμπεράδικα), και φυσικά πολλά πολλά adventures της εποχής (α ρε Sierra...) Τα παλιά adventure με τα ζωγραφιστά γραφικά έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Εκτός των DOOM, μου άρεσαν και τα υπόλοιπα παιχνίδια αυτού του είδους, όπως Wolvenstein, Duke Nukem 3D (αγαπημένο!!!), Quake ακόμα και λιγότερο πετυχημένοι κλώνοι όπως το Rise of the Triad. Έχω παίξει φυσικα αργότερα και τα πρώτα Call of duty που ήταν φανταστικά Μετα το 2000 σταδιακά έπαιζα όλο και λιγότερο - ίσως επειδή ασχολούμουν όλο και πιο πολύ με τα κόμικς και τη ζωγραφική. Παρ' όλα αυτά υπάρχει ένα παιχνίδι, το πιο διαχρονικό απ' όλα, που είναι αιώνιο κόλλημα. Το CIVILIZATION. Έχω παίξει όλες τις εκδόσεις από το 2 έως και το 5 και δεν το βαριέμαι ποτέ. Και πάλι βέβαια, είχα μερικά χρονάκια να ασχοληθώ και δοκιμάζοντας πριν λίγες μέρες να παίξω το 4 (το πιο αγαπημένο μου), είδα ότι δεν ξεκινά στα windows 7. Κάποιο θέμα υπάρχει... Και πάμε στο τώρα και στην καραντίνα των ημερών. Χθες άρχισα ξανά το Duke Nukem 3D. Τα τελευταία saves που έχω στο δίσκο είναι από το 1998. Πάμε γερά, θα το παίξω όλο από την αρχή! 9 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Retroplaymo Posted April 5, 2020 Share Posted April 5, 2020 Και μετά το eye candy με τα games του @falconara90, πάρτε λίγο ακόμα με τα δικά μου. Ξεκινάω λοιπόν με τα games που είχα στον πρώτο μου υπολογιστή, τα οποία, όπως εξήγησα και πιο πάνω, δοθήκαν βλακωδώς. Πολλά δεν είχα, λίγα και καλά εκ των οποίων μερικά όπως έδειξε η ιστορία, ήταν διαμαντάκια, όπως το Another World και το Turbo Outrun. Πάντως, τώρα που τα ξαναβλέπω, θαρρώ πως είχα κάνει καλές επιλογές. ===================================================================== Και περνάμε στα games των κονσολών. Για αρχή η "οικογένεια" SEGA, (Master System, Game Gear, Mega Drive) έχει την τιμητική της. Κι εδώ λίγα και καλά με κυρίαρχο στοιχείο, τα υπερήρωικα, υπήρχε από τότε το μικρόβιο. ================================================ Συνεχίζω με τα games του Playstation. Εδώ, στο σύνολο τους, τα είδη games είναι μοιρασμένα, υπερήρωικα και ξυλίκια! Τα original μου λίγα επίσης.... ....όμως λόγω τσιπαρίσματος, έχω αρκετές αντιγραφές. ======================================================= Συνέχεια με τα games της πιο επιτυχημένης κονσόλας, όλων των εποχών, κατά γενική και προσωπική άποψη, το Playstation 2! Εδώ, όλα μου τα games είναι original και υπερισχύει πάλι το είδος του υπερήρωικου. Λατρεμένα games σε αυτή την κονσόλα, τα God of War, Lord of the Rings & Devil May Cry. ============================================================ Πάμε τώρα στο μεγαλύτερο αδερφάκι του, το PS3. Λίγα games κι εδώ, με τα Batman Arκham Asylum, Uncharted, Assassin's Creed και Devil May Cry 4, να ξεχωρίζουν. ============================================================= Games για το φορητό μέλος της "οικογένειας" PS, το PSP. Λίγα παιχνιδάκια κι εδώ, με.... ....αυτά τα δυο να με απασχολούν τον τελευταίο καιρό. ===================================================== Από δυο games για Game Cube & GameBoy Advance. ============================================== Και για το τέλος,το ένα και μοναδικό game που έχω για το PC. ========================================== Αυτά τα ολίγα λοιπόν, αποτελούν την gaming ιστορία μου. 13 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
falconara90 Posted April 6, 2020 Share Posted April 6, 2020 Παιχνιδάρες! Παιχνιδάρες λέγω! Λοιπόν, τι άλλο έχω παίξει/παίζω στο PS4: Resident Evil Origins: εμπεριέχει τα remaster των Resident Evil 0 και Resident Evil 1. Το 0 είναι ένα κακό παιχνίδι χωρίς κάποιο λόγο ύπαρξης και χωρίς να προσφέρει οτιδήποτε ουσιαστικό στην ιστορία. Αντιθέτως, το 1 είναι ένα αριστούργημα. God of War 3: Μόλις το έπιασα στα χέρια μου, οπότε δεν έχω πολλά να πω ακόμα. Θα τερματιστεί με συνοπτικές διαδικασίες για να ανοίξει η δρόμος για το επόμενο. Batman The Telltale Series και Batman: Enemy Within: Κλασικοί τίτλοι της Telltale. Το πρώτο έχει αρκετά bugs, αλλά το δεύτερο είναι πιο καλοδουλεμένο. Dark Chronicle: Μια emulated έκδοση ενός λατρεμένου παιχνιδιού από το PS2. Playstation VR Worlds: Ουσιαστικά, είναι μια συλλογή από demo VR παιχνιδιών για τους κατόχους του περιφερειακού. The Playroom VR: μια μικρή συλλογή mini games. Πλάκα έχει. Αρκετά παρεΐστικο. Skyrim VR: Ένα απαράδεκτο παιχνίδι. Κατεστραμμένο από πολλές απόψεις. Star Wars: Battlefront: Έχει πλακίτσα, αλλά δε δίνεται για πολλά πολλά. Mighty Morphin Power Rangers: Mega Battle: Τα πιο πεταμένα πέντε ευρώ που έχω δώσει ποτέ. Tomb Raider: Πολύ ωραία φτιαγμένο παιχνίδι και πολύ τολμηρή η κίνηση της εταιρείας να αλλάξει το Gameplay. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν μου αρέσει αυτός ο τύπος παιχνιδιού. 11 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
totally_wired Posted April 10, 2020 Share Posted April 10, 2020 Λοιπόν η δική μου ιστορία ξεκινάει από τα μικρά μικρά μου. Ως παιδί ναυτικού είχαμε την χαρά να έχουμε στο σπίτι πράγματα και να τα θυμάμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το πρώτο ήταν ένας κλώνος Atari 2600 το Coleco Gemini και θυμάμαι να έχουμε 2 παιχνίδια, το MouseTrap και το Donkey Dong, της Coleco και αυτά M Μια δεύτερη κονσόλα που υπήρχε σπίτι αλλά δεν είχε κασέτες παρά μόνο κάποια δικά της παιχνίδια αλλά είχε και όπλο που στόχευε στην τηλεόραση, τους στόχους, δεν την βάζαμε συχνά και δεν θυμάμαι πολλά. Ίσως να υπάρχει κάπου στο σπίτι. Στο google δεν μπορώ να την βρω. Κατά τα άλλα στην progameboy εποχή είχα 2 Game&Watch το Donkey Kong και το Oil Panic, τα οποία και έχω ακόμα και δουλεύουν αν και το oil panic έχει χάσει ένα από τα 15 pixel που έχει Τα καλοκαίρια παίζαμε με ένα τρομερό Commodore 64 του φίλου μου του Πάρη, έβαζες 20 λεπτά την κασέτα, κάναμε ένα γύρο στο τετράγωνο και μετά γυρίζαμε να παίξουμε. Θυμάμαι να παίζουμε Gazza II με την υπεργάματη μουσικούλα (Η συνέχεια αύριο....) 11 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Phantom Duck Posted April 11, 2020 Share Posted April 11, 2020 Εγώ λιώνω το Final Fantasy VII Remake, και δεν μου φτάνουν οι ώρες της ημέρας, παρά την καραντίνα. 4 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
totally_wired Posted April 11, 2020 Share Posted April 11, 2020 Αυτό που και άλλοι έχουν πει, είναι πως ο κόσμος χωρίστηκε σε 2 κατηγορίες κάπου το 1990 (ήμουν 10 τότε). Σε αυτούς που είχαν gameboy και σε αυτούς που δεν είχαν. Δυστυχώς εγώ δεν είχα, αλλά ούτε οι άλλοι της παρέας είχαν (εκτός από έναν που δεν τον πιστεύαμε μέχρι που μας το έδειξε). Οπότε δεν μας έπιασε ομαδική κατάθλιψη και συνεχίζαμε να παίζουμε μπάλα στην γειτονιά μας στον Πειραιά. Αρκετό χρόνο εκείνη την ωραία εποχή του δημοτικού τον είχα περάσει και στο master system 2 της ξαδέρφης μου παίζοντας asterix και sonic. Στο μεταξύ είχαμε αγοράσει και μια κασέτα για το ατάρι με 8 παιχνίδια που τα άλλαζες με διακοπτάκια, το μόνο που θυμάμαι με σιγουριά ήταν η Mariana Κάποια στιγμή το 91 ή 92 στα αυτοκόλλητα/χαρτάκια του ποδοσφαίρου κέρδισα άλλο ένα συμβατό ατάρι 2600 αλλά αυτή τη φορά είχε άπειρα παιχνίδια και αν και σχετικά ξεπερασμένο, μου χάρισαν αρκετές ώρες διασκέδασης και φυσικά δεν ξανά αγόρασα χαρτάκια. 2 ακόμα πραγματάκια. Εκείνη την εποχή τα Ufadika ήταν στα πάνω τους. Πραγματικά χαμός και στην επαρχία και στο κέντρο. Βέβαια στο κέντρο δεν άφηναν τους μικρούς εύκολα. Πολλά 20αρίκα και 50αρίκα είχαν φύγει σε Final Fight, Double Dragon αλλά και άλλα λιγότερο βίαια πχ Tetris, Outran και Pole Position κτλ. Τα χρήματα τελείωναν γρήγορα οπότε μετά πηγαίναμε για μπασκετάκι. Εδώ να πω πως εκείνη την εποχή ήταν της μόδας και διάφορα clubs. Δηλαδή μια πρώιμη εποχή των internet cafe, χωρίς internet και χωρίς cafe. Θυμάμαι που ξεφύτρωσε ένα καλοκαίρι στη Νέα Μάκρη ένα Amiga Club με αρκετές 500αρες (αν θυμάμαι καλά). Το παιχνίδι που θυμάμαι να παίζω με ζέση ήταν το North & South To 1993, ήρθε ο πρώτος υπολογιστής στο σπίτι και ήταν της αδερφής μου καθώς είχε περάσει σε ένα ΤΕΙ για υπολογιστές. Ήταν ένας AMD 386 DX 40MHz, 4MB RAM με έναν δίσκο maxtor 130MB. Ήταν δυνατό μηχάνημα για την εποχή του και θυμάμαι να παίζουμε (κυρίως εκείνη) Alone in the Dark, Prince of Persia, Indiana Jones, Civilization και άλλα πολλά. (συνέχεια αύριο) 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dredd Posted April 11, 2020 Author Share Posted April 11, 2020 Ω ρε φίλε North & South!!!! To έπαιζα με ένα φίλο μου σε Amstrad CPC 1512. Με 2 δισκέτες 5 1/4 και DOS 3.0. Συγκινήθηκα 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dredd Posted April 11, 2020 Author Share Posted April 11, 2020 Τις τελευταίες ημέρες έχω κολλήσει με το Bannerlord. Συνδυασμός RPG με exploration, management πόλεων, μαχών μεγάλων στρατών και πολιορκιών. Η πλάκα είναι ότι δεν το είχα ακούσει καν, και το αγόρασα πιο πολύ βασιζόμενος σε κάποια καλά early reviews, πράγμα που σπάνια κάνω. Το παιχνίδι έχει απίστευτα γραφικά (όλες οι φωτο είναι ingame), χωρίς να ζορίζουν ιδιαίτερα το μηχάνημα, ακόμα και σε μάχες με περισσότερους από 1500 στρατιώτες. Το story είναι κλασικό, ξεκινάς από το 0 και μόνος σου, πρέπει να μαζέψεις στρατό, να μπεις στην υπηρεσία κάποιου βασιλείου, να ανέβεις στην ιεραρχία, να ανεβάσεις το πρεστίζ της clan σου, με σκοπό να γίνεις εσύ κάποτε βασιλιάς. Αρκετά έως πολύ δύσκολο, το παιχνίδι δεν σου εξηγεί σχεδόν τίποτε. Πρέπει να ανακαλύψεις πολλά πράγματα μόνος σου ή βλέποντας βιντεάκια στο YouTube. Τόσο δύσκολο, που στις λίγες ημέρες που ασχολούμαι έχω ξεκινήσει από την αρχή 4 φορές. Αν σας αρέσει η φάση, σας το προτείνω. 7 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lord Makro Posted April 11, 2020 Share Posted April 11, 2020 Αχ το Double Dragon... είχαμε ξεσκιστεί στις αγκωνιές! 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
totally_wired Posted April 12, 2020 Share Posted April 12, 2020 Η αλήθεια είναι πως το 1993 τα PC ήταν σε μια κρίσιμη καμπή. Είχαν ωριμάσει τεχνολογικά, υπήρχαν γραφικά περιβάλλοντα, είχε ξεκινήσει μια πρώιμη εποχή 3D, το Doom βγήκε στο τέλος του 93. Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα.. η κάρτα ήχου ήταν ένα ακριβό αξεσουάρ! Αρκετό καιρό παίζαμε παιχνίδια με το beeper. πιθανότατα κάπου το 94 αγοράσαμε μια τεράστια σε διαστάσεις Soundblaster με αρκετές δεκάδες πυκνωτές και τσιπάκια. Το PC gaming είχε γίνει σοβαρό. Την ίδια εποχή αγοράσαμε και το πρώτο μας modem. ένα Zoltrix 14400bps αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία. Eκείνη την εποχή θυμάμαι να παίζουμε Larry, Monkey Island, Lemmings και ένα τρομερό παιχνίδι το The Lost Viking της Microprose Ένα άλλο παιχνίδι που έμελλε να σημαδέψει τα επόμενα χρόνια, ήταν το ένα και μοναδικό (της Microprose και αυτό). XCOM-UFO Enemy Unknown. Το παιχνίδι που ακόμα και σήμερα μπορώ να βάλω να παίξω σε κάποιο από τα funbased versions. Εξαιρετικό παιχνίδι, ο ορισμός του TBS. Το συζητούσαμε στα διαλύματα με τους συμμαθητές στο γυμνάσιο. Κάποιος είχε κάνει και ελληνική μεταγλώττιση. Οι πρόσφατες συνέχειες του δεν ήταν κακές, αλλά δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Άλλα παιχνίδια που παίξαμε αρκετά τότε ήταν το SimCity 2000, Colonization και διάφορα άλλα. Κάποια στιγμή, στο σύστημα μπήκε και το CD x4 - Matsushita. Οπότε πλέον είχαμε αυτό που είχαν διαφημίσει ως multimedia PC. Δεν είχα την υπομονή τότε να παίξω παιχνίδια με βάθος (και ίσως με δύσκολα αγγλικά) αλλά θυμάμαι την αδερφή μου να έχει τρελαθεί με το MYST. (συνέχεια αύριο) 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lord Makro Posted April 12, 2020 Share Posted April 12, 2020 Το Lemmings ήταν τρελό κόλλημα, φάγαμε ώρες και ώρες σε αυτό Και φυσικά, ένα από τα πρώτα παιχνίδια που βγήκαν εξολοκλήρου σε CD ήταν το MYST. Το αναμφισβήτητο καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών όπως έλεγαν όλοι... Δυστυχώς δεν έχω παίξει τις συνέχειές του. 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dredd Posted September 17, 2020 Author Share Posted September 17, 2020 Αναβιώνω το θέμα, μια και μιλάμε για παιχνίδια σε άλλο θέμα Τι παίζω τον τελευταίο καιρό; Αφιέρωσα πάααααρα πολύ καιρό στο Δεν είχα πολυπαίξει κανένα άλλο παιχνίδι του franchise, κάποιο μόνο στην Αμερική μόνο, αλλά ελάχιστα. Καλή ιστορία, σε αναμενόμενα πλαίσια βέβαια, αλλά καλή. Ωραίο gameplay, πολύ καλοσχεδιασμένη η αρχαία Ελλάδα, ενδιαφέρονται κατά βάση τα quests. Κοντεύω να το τελειώσω, πράγμα που για εμένα που έχω τελειώσει 3 παιχνίδια στη ζωή μου, λέει κάτι. Μετά ασχολήθηκα ελάχιστα με το Και εδώ είναι πρώτη φορά που πιάνω παιχνίδι της σειράς, απαιτεί τρελό micromanagement για τα πάντα. Το παράτησα γρήγορα, αν και μου φάνηκε ενδιαφέρον. Αυτό χρειάζεται να αφιερώσεις ένα ολόκληρο ΣΚ για να καταλάβεις τι γίνεται. Ιστορικό 4Χ σε μεσαιωνικούς χρόνους. Πριν πολλά χρόνια θα το είχα ξεσκίσει, πλέον χρόνος (και διάθεση) είναι σε έλλειψη. Τέλος, ξεκίνησα την προηγούμενη βδομάδα, το Οκ, αυτά είναι τα παιχνίδια για τα οποία ζω. Turn Based RPGs και τα μυαλά στα κάγκελα. Post apocalyptic ΗΠΑ, ο καθένας κάνει ότι γουστάρει, punk μουσική και αισθητική, skills, classes και ότι άλλο περιμένεις από ένα rpg. Μάχες τύπου και λογικής XCOM και όλα καλά! Για πείτε και οι υπόλοιποι! 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
falconara90 Posted September 18, 2020 Share Posted September 18, 2020 (edited) Το διάστημα που μας πέρασε, ειδικά μέσα στον καλοκαίρι με την άδεια, έλιωσα στα παιχνίδια. Journey: Ίσα ίσα που το έπιασα στα χέρια μου, εχθές το βράδυ. Δεν καταλάβαινα Χριστό και το παράτησα μέσα στο πρώτα λεπτά. Πραγματικά, δεν ξέρω αν θα το συνεχίσω. Final Fantasy VII Remake: Έγινε μεγάλος πανζουρλισμός με αυτό το παιχνίδι όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Οπτικά είναι πανέμορφο, πρακτικά δε με κέρδισε ιδιαίτερα. Γενικά, δεν ξέρω αν έχει θέση στη σύγχρονη εποχή. Το μεγαλύτερο λάθος της εταιρίας είναι ότι έχασε την ευκαιρία να κυκλοφορήσει το παιχνίδι στο PS2, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός. Το γεγονός ότι καθυστέρησε 15 χρόνια, λέει πολλά. Πιστεύω ότι οι θετικές κριτικές που παίρνει είναι μόνο για λόγους νοσταλγίας και συσχετισμού. Δηλαδή, αν δεν έφερε τον τίτλο που φέρει και ήταν ένα άλλο άσχετο παιχνίδι, θα το είχαμε θάψει. Until Dawn: Αγοράστηκε και παίχτηκε από σπόντα. Εν τέλει, είναι πολύ ωραίο παιχνίδι και το συνιστώ. Βέβαια, δεν το λες ακριβώς παιχνίδι, πιο πολύ διαδραστική ταινία. Αρκετοί λένε ότι δεν έχει replayability, αλλά εγώ διαφωνώ. Έχει πραγματάκια να σου δώσει, αν του αφιερώσεις χρόνο. Μεγάλο συν οι γνωστοί ηθοποιοί που παίζουν. The Last of Us & The Last of Us Part II: Αυτά τα δύο τα έπαιξα back to back, κυρίως για να δω προς τι όλος ο ντόρος. Το πρώτο άργησε λίγο να με κερδίσει, αλλά αφού το έκανε, το έκανε για τα καλά. Είναι παιχνιδάρα. Και μετά πάμε στο δεύτερο. Και τι δεν έχει γραφτεί για αυτό. Παίζει να είναι το πιο αμφιλεγόμενο παιχνίδι που έχει βγει ποτέ. Δίχασε όσο κανένα άλλο. Να σας πω, όμως, κάτι; Είναι πραγματικό αριστούργημα! Το θεωρώ αρκετά καλύτερο από το πρώτο. Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έφαγε τόσο κράξιμο. Έχω προσπαθήσει να καταλάβω, αλλά άκρη δεν έβγαλα. Έχω αρχίσει να φτάνω στο συμπέρασμα ότι όσοι το μισούν δεν το έχουν παίξει, παρασυρόμενοι από τα leaks, είδαν τα walkthroughs αντί να παίξουν το παιχνίδι, είναι μίζεροι haters ή ένας συνδυασμός όλων αυτών. Τι να πω, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Ratchet and Clank: Το έπαιξα καθαρά για λόγους περιέργειας γιατί δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Απεδείχθη ένα πολύ ωραίο και διασκεδαστικό παιχνίδι, με ωραίο meta χιούμορ. Το αγάπησα. Resident Evil 3: Γενικά, λατρεύω τη σειρά Resident Evil. Έχω αφιερώσει άπειρες ώρες πάνω της. Το RE2 ίσως είναι από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει. Οπότε, όταν ανακοίνωσαν το 3, απλά έπρεπε να το παίξω. Είναι η πρώτη φορά που έκανα pre-order κάποιο παιχνίδι. Δυστυχώς, όμως, η αναμονή δε με δικαίωσε. Οπτικά είναι πανέμορφο. Σεναριακά είναι υπέροχο, πάει την ιστορία παρακάτω με πολύ ομαλό τρόπο και με μικρές λεπτομέρειες καταφέρνει να ετοιμάσει το έδαφος για το 4, δένοντας πολύ ωραίο όλο το lore. Αλλά υπάρχει ένα στοιχείο που καταστρέφει όλο το παιχνίδι. Όλο το campain ολοκληρώνεται πολύ χαλαρά μέσα σε 4 ώρες. Δε με νοιάζει για ποιους λόγους έγινε αυτό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αξίζει 60 ευρώ η αγορά του. Και για να ρίξει αλάτι στην πληγή η εταιρεία, κότσαρε μέσα ένα on-line παιχνίδι που κανείς δεν ενδιαφέρεται να παίξει. Χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολικός, αλλά για 'μένα, αυτή η φάση καταστρέφει όλο το παιχνίδι και το κάνει ένα τσικ καλύτερο από το Resident Evil 0. Resident Evil 4: Ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια ever, που ήθελα πολύ καιρό να ξαναπαίξω. Μέχρι στιγμής, έχω παίξει ελάχιστα και μπορώ να πω ότι ο χειρισμός είναι αρκετά ξεπερασμένος και χρειάζεται ένα retool. Αυτό δεν το κάνει λιγότερο αριστούργημα απ' ό,τι ήταν. Η εταιρία έχει ήδη ανακοινώσει το remake του και ελπίζω να μην το καταστρέψουν όπως το 3. Diablo III: Reaper of Souls: Εδώ υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα και αστεία ιστορία. Ένα βράδυ που βρισκόμουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, εκεί που ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι με το χειριστήριο στο χέρι (ένα από τα καλά της κονσόλας), πάνω που άρχισα να προσκυνάω από τη νύστα, μου έρχεται η μεγαλειώδης ιδέα να τσεκάρω τις προσφορές στο PS Store. Μπαίνω στο μενού και βλέπω το συγκεκριμένο παιχνίδι στην κατηγορία deal of the week. «Α, για κάτσε να δω πόσο το έχουν», λέω στον εαυτό μου. «Καλή τιμούλα», σκέφτομαι. Και τη στιγμή που πάω να βγω από το μενού, αρχίζει και με παίρνει ο ύπνος και εκεί που νόμιζα ότι πατούσα το Ο για να βγω στην αρχική οθόνη, πατούσα Χ στο ρελαντί. Και κάπως έτσι, από ένα μικρός λάθος της στιγμής, πήρα το παιχνίδι με 75% έκπτωση στα 17 ευρώ. ΤΟΥΣ ΤΟ ΚΛΕΙΣΑ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ! Σαφώς, θα μπορούσα να ακυρώσω την αγορά, αλλά αποφάσισα να το κρατήσω. Ευτυχώς που δεν το έκανα γιατί απεδείχθη ένα πολύ καλό παιχνίδι το οποίο παίζουμε μαζί με τη σύντροφο στο co-op. Final Fantasy XV: Το πήρα για να παίξω περιμένοντας να έρθει στα χέρια μου το VII. Δυστυχώς, απογοήτευση. Δεν ένιωσα ούτε στο ελάχιστο ότι έπαιζα Final Fantasy. Ghostbusters: Όλοι έχουμε ακούσει την ιστορία σχετικά με το αρχικό σενάριο της πρώτης ταινίας. Στην αρχική της έκδοση, το σενάριο ήταν τελείως διαφορετικό, με την ομάδα να κυνηγάει φαντάσματα σε διάφορες τοποθεσίες και κάποια στιγμή να πηγαίνει μέχρι και στην Κόλαση. Το στούντιο δεν ψήθηκε και τους έβαλαν να κάνουν αλλαγές και κάπως έτσι βρεθήκαμε με τη θρυλική ταινία του 1984. Αυτό που γίνεται στο παιχνίδι, είναι ότι παίρνουν το αυθεντικό σενάριο, το κάνουν retool και μας το πλασάρουν ως συνέχεια, με πολλούς να το θεωρούν ως την τρίτη συνέχεια των ταινιών. Παρότι το αυθεντικό καστ επιστρέφει για να δώσουν τις φωνές τους, τα γραφικά είναι πολύ ξεπερασμένα, το σενάριο, το gameplay και το παιχνίδι γενικότερα, είναι εντελώς αδιάφορο. Προσπεράστε άφοβα. Digimon Cyber Sleuth: Hacker's Memory: Το πρώτο το λάτρεψα, οπότε έπρεπε να παίξω και το συγκεκριμένο. Νόμιζα ότι ήταν sequel, αλλά αποδείχτηκε side story του πρώτου. Δεν είναι κακό παιχνίδι, απλά σαν σύνολο είναι μια απ' τα ίδια και δεν έχει τίποτα καινούργιο να προσφέρει. Υπερβολικά επαναλαμβανόμενο και το βαρέθηκα πολύ γρήγορα. Edited September 18, 2020 by falconara90 11 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
the comic guide Posted September 18, 2020 Share Posted September 18, 2020 (edited) 58 minutes ago, falconara90 said: The Last of Us & The Last of Us Part II: Αυτά τα δύο τα έπαιξα back to back, κυρίως για να δω προς τι όλος ο ντόρος. Το πρώτο άργησε λίγο να με κερδίσει, αλλά αφού το έκανε, το έκανε για τα καλά. Είναι παιχνιδάρα. Και μετά πάμε στο δεύτερο. Και τι δεν έχει γραφτεί για αυτό. Παίζει να είναι το πιο αμφιλεγόμενο παιχνίδι που έχει βγει ποτέ. Δίχασε όσο κανένα άλλο. Να σας πω, όμως, κάτι; Είναι πραγματικό αριστούργημα! Το θεωρώ αρκετά καλύτερο από το πρώτο. Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έφαγε τόσο κράξιμο. Έχω προσπαθήσει να καταλάβω, αλλά άκρη δεν έβγαλα. Έχω αρχίσει να φτάνω στο συμπέρασμα ότι όσοι το μισούν δεν το έχουν παίξει, παρασυρόμενοι από τα leaks, είδαν τα walkthroughs αντί να παίξουν το παιχνίδι, είναι μίζεροι haters ή ένας συνδυασμός όλων αυτών. Τι να πω, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Συμφωνώ και επαυξάνω!! Παιχνιδάρα το πρώτο παιχνίδι (ένα από τα καλύτερα που βγήκαν ποτέ στο PS3), εξίσου καλό όμως και το δεύτερο! Από άποψη γραφικών και gameplay, το Last of Us II κάνει παπάδες! Επίσης, η ιστορία με άφησε πολύ ικανοποιημένο. Σίγουρα υπήρχαν 1-2 σημεία της πλοκής που με βρήκαν αντίθετο, αλλά όμως δεν είναι τόσο κακή όσο τη παρουσιάζουν. Πιστεύω και εγώ ότι οι περισσότεροι απλά ακολουθούν τις "επιταγές της μάζας" και, χωρίς να έχουν παίξει καν το παιχνίδι και ακούγοντας αυτά που λένε τρίτοι, έχουν διαμορφώσει βεβιασμένες απόψεις! Edited September 18, 2020 by the comic guide 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.