The Lord of the Rings: The Rings of Power (2022)

[Dredd]

          

The Lord of the Rings: The Rings of Power

 

Prequel των Hobbit και της τριλογίας Lord of the Rings, με κλεισμένες ήδη 5 σαιζόν και πολύ υψηλά production values, σύμφωνα με όσα λένε και σύμφωνα με όσα φαίνονται στο trailer. Ήδη πλακώνονται στα social media οι πουρίστες με τους μη, αν και κατά πόσο είναι πιστό σε σχέση με τα όσα έχει γράψει ο Tolkien, αν τα σπαθιά είναι σωστά, αν οι κομμώσεις είναι ακριβείς και λοιπές @#%$^.

Εμένα πάντως μου αρέσει αυτό που βλέπω, και θα το παρακολουθήσω στάνταρ. Πρώτο επεισόδειο στις 2 Σεπτεμβρίου.

 

 

 

[Dredd]

Φίλοι και γνωστοί, τους οποίους εμπιστεύομαι, λένε και γράφουν στο FB ότι δεν έχει καμία σχέση με το πρωτογενές υλικό. Δεν μπορώ να το κρίνω αυτό μια και έχω διαβάσει μόνο τον Άρχοντα, και αυτό πριν πολλά χρόνια. Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι τα 2 πρώτα επεισόδια είναι πανέμορφα. Κινηματογραφικές, κυριολεκτικά, εικόνες, ιστορία που σε τραβάει, από τα δάση των ξωτικών, έως τα ορυχεία των νάνων. Ίσως η πρωταγωνίστρια/ξωτικίνα/Γκαλάντριελ το τραβάει λίγο ερμηνευτικά, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα είναι υπέροχο και η ιστορία προσεγμένη.

 

Πραγματικά, δείτε το.

[Lord Makro]

Δεν νομίζω ότι "πλακώνονται στα social media οι πουρίστες", εγώ προσωπικά έχω διαβάσει τα βιβλία του Τόλκιν αλλά ούτε πουρίστας ούτε φανατικός του είδους είμαι. Από τα τρέιλερ και όσα έχω δει πάντως φαίνεται μεγάλη πατάτα, οπότε απλά δεν πρόκειται να χάσω τον χρόνο μου με αυτή τη σειρά...

[Dredd]

6 hours ago, Lord Makro said:

Δεν νομίζω ότι "πλακώνονται στα social media οι πουρίστες", εγώ προσωπικά έχω διαβάσει τα βιβλία του Τόλκιν αλλά ούτε πουρίστας ούτε φανατικός του είδους είμαι. Από τα τρέιλερ και όσα έχω δει πάντως φαίνεται μεγάλη πατάτα, οπότε απλά δεν πρόκειται να χάσω τον χρόνο μου με αυτή τη σειρά...

Γιατι πατατα ρε Λορδε μου; Αν μου πεις οτι δεν ταιριαζει με τα βιβλια ή δεν σου κανει εσενα, τοτε πασο και το καθε γουστο ειναι προσωπικο και σεβαστο. Αλλα, τουλαχιστον το trailer ειναι εντυπωσιακο, και απο τα 2 πρωτα επεισοδια, η ιστορια ειναι απολυτως στο πνευμα του Αρχοντα.

[Lord Makro]

3 hours ago, Dredd said:

Αν μου πεις οτι δεν ταιριαζει με τα βιβλια ή δεν σου κανει εσενα, τοτε πασο και το καθε γουστο ειναι προσωπικο και σεβαστο.

 

Ε ναι, αυτό φυσικά. Σαν σειρά μπορεί να είναι καλογυρισμένη, αλλά όταν αλλάζουν γενικά πράγματα χωρίς λόγο, τότε από εμένα είναι όχι

 

[kabuki]

Δεν είμαι από τα άτομα που θα ξενερώσουν αν μια σειρά δεν είναι πιστή στο πνεύμα των βιβλίων του Τόλκιν.

Ως τώρα, η τριλογία του Άρχοντα σε ταινίες μου άρεσε πολύ, στα Χόμπιτ βαρέθηκα τη ζωή μου.

'Οσον αφορά το The Rings of Power, θα πω αρχικά τα θετικά, που είναι οι μαγευτικές εικόνες και τα ειδικά εφέ. Δυστυχώς όμως προς το παρόν βαριέμαι λίγο

Είναι αρκετά φλάτ το αποτέλεσμα για τα γούστα μου και νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει κυρίως με προβλήματα στο μοντάζ (λίγο ψαλίδι σε κάποιοες -ατελείωτες- σκηνές το ήθελε νομίζω)και τους άνευρους (ως τώρα) διαλόγους. Θα το συνεχισω πάντως, ελπίζω η σειρά  να βρει καλύτερα τα πατήματα της στα επόμενα επεισόδια

 

 

[kabuki]

 

[Dredd]

Μετά από 4 επεισόδια, μπορώ να πω ότι το απολαμβάνω αρκετά. Αρκετά αργό σίγουρα, αλλά το παραμύθι, εμένα τουλάχιστον, με έχει κερδίσει και γουστάρω. Πραγματικά, τα CGI, τα τοπία, τα σκηνικά, όλα είναι κινηματογραφικού επιπέδου. Φαντάζομαι ότι το πάνε αργά, γιατί έχουν σίγουρες τις 4-5 σαιζόν και θέλουν να φτιάξουν καλά τον κόσμο και τις σχέσεις. Εγώ πάντως έχω ψηθεί.

[the comic guide]

Ας πω και εγώ τη γνώμη μου. Τα πρώτα πέντε επεισόδια μ' άρεσαν πάρα πολύ. Είχα την αίσθηση ότι όσο προχώραγε η σειρά, τόσο "ανέβαινε", κάτι που μου επιβεβαίωσε το εξαιρετικό πέμπτο επεισόδιο. Θα αναφερθώ αναλυτικότερα στο τι μου άρεσε όταν τελειώσει με το καλό, προς το παρόν το πάει πολύ καλά και είναι μία από τις σειρές που αναμένω με αγωνία κάθε εβδομάδα. 

[the comic guide]

Επεισοδιάρα το 6ο. 

 

Τα πρώτα 4 χτίζουν το σκηνικό, από το 5ο και μετά απλά απογειώνεται. Μη το χάσετε! 

[GreekComicFan]

Το αφήνω εδώ αυτό.

 

 

 

[Dredd]

Πρέπει να το δείτε όλοι. H πιο κινηματογραφική εμπειρία που είχα ποτέ από τηλεοπτική σειρά.

 

Και μερικά λόγια από το FB του συγγραφέα Θεόδωρου Πρασίδη (Black Mass Rising), ο οποίος τα γράφει πολύ πιο εύγλωττα από ότι θα μπορούσα να τα γράψω εγώ.

 

Τελικές σκέψεις για την πρώτη σεζόν του Rings of Power, στον απόηχο της πιο άδειας Παρασκευής εδώ και χρόνια:

Σε όλη αυτήν την μακρά περίοδο —μια ολόκληρη Εποχή θα έλεγε κανείς— μέχρι την πρεμιέρα του Rings of Power τον περασμένο Σεπτέμβρη, η προσμονή μου για την σειρά πέρασε από όλα τα στάδια: από αμηχανία και έντονο προβληματισμό, κάπου εκεί όταν έσκασε το πρώτο άρθρο του Variety και μαθεύτηκε το περίπλοκο ζήτημα των δικαιωμάτων, μέχρι συγκρατημένη αισιοδοξία και ένθερμο ενθουσιασμό, με την άφιξη των πρώτων κινούμενων εικόνων και κάποιων άκρως ενθαρρυντικών δηλώσεων από τους showrunners. Δεδομένης της αγάπης μου για τον κόσμο του Τόλκιν, οι προσδοκίες μου ήταν ούτως ή άλλως μεγάλες, αλλά μήνα με τον μήνα, πρόμο με το πρόμο, γιγαντώθηκαν. Πως θα μπορούσε μια σειρά, οποιαδήποτε σειρά, να ανταποκριθεί σε κάτι τέτοιο;

To Rings of Power, λοιπόν, όχι απλά ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου, αλλά τις ξεπέρασε κατά πολύ. Μου έδωσε όλα όσα ήθελα, κι έπειτα μερικά παραπάνω. Και εξηγούμαι. Καταρχάς η σειρά ανταμείβει την επένδυσή κάποιου στον Τόλκιν με τρόπους που δεν θα τολμούσα καν να φανταστώ. Είναι τόσο πλούσια σε αναφορές στο lore και σε υπόρρητα νοήματα, τόσο πρόσφορη για θεματική ανάλυση και επαναληπτικές προβολές, που αποτελεί ένα αληθινό δώρο για τους μυημένους. Η βαθιά γνώση των showrunners είναι εμφανής, και ακόμα και πίσω από τις πιο αμφιλεγόμενες επιλογές τους, κάποιες από τις οποίες συνεχίζουν να με αφήνουν ψύχραιμα σαστισμένο, υπάρχει πάντα ένα σκεπτικό που πατάει γερά στις ιδέες του Τόλκιν. Είναι ένα προϊόν αγάπης, από ανθρώπους που αγαπούν αυτόν τον κόσμο, σε ανθρώπους που αγαπούν αυτόν τον κόσμο. Σε εμάς.

Μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες μου ήταν αν η σειρά θα δίνει την αίσθηση της Μέσης Γης, αν δηλαδή θα φαίνεται και θα ακούγεται όπως ο αγαπημένος αυτός κόσμος, ο οποίος, ας μην γελιόμαστε, έχει διαμορφωθεί καθοριστικά από τις ταινίες του Peter Jackson. Ευτυχώς, η σειρά μιλάει περισσότερο την γλώσσα του κινηματογράφου, και λιγότερο της τηλεόρασης. Οπτικά είναι ένα κόσμημα, με πλάνα των οποίων η απόκοσμη ομορφιά κόβει την ανάσα, και με μια αξιοσημείωτη σκηνοθετική συνέπεια από τους τρεις θαυμάσιους σκηνοθέτες που μοιράστηκαν το καθήκον της αποπεράτωσης των οκτώ της επεισοδίων. Επική αφηγηματικά, με τις διαφορετικές πλοκές της και τους ετερόκλητους χαρακτήρες να συνθέτουν ένα εντυπωσιακό ψηφιδωτό, και έναν εθιστικό, βραδύκαυστο εσωτερικό ρυθμό, που ταιριάζει γάντι σε μια διασκευή Τόλκιν. Πλήρως βυθισμένο στον κόσμο της Μέσης Γης, το καστ παραδίδει σύσσωμο μια σειρά από εξαιρετικές ερμηνείες αληθινά αξιαγάπητων χαρακτήρων, αλλά θέλω να σταθώ στην Morfydd Clark, που με την εύθραυστη οργή της, και την σπαρακτική εκφραστικότητά της, ενσάρκωσε την τραγικότητα της Galadriel με τρόπο συγκλονιστικό, κουβαλώντας παράλληλα ολόκληρο τον νοηματικό πυρήνα της σεζόν. Η ερμηνεία της είναι κάτι μοναδικό και πολύτιμο. Επιπλέον, η μουσική του Bear McCreary βρίσκει αμέσως στόχο και μας στέλνει σπίτι, με μια σειρά από αριστουργηματικά λάιτ μοτίφ, ένα αναπάντεχο φωνητικό σόλο από την θεάρα Sophia Nomvete που παραπέμπει στο The Great Gig in the Sky των Pink Floyd, το Ring-verse σαν ένα ανατριχιαστικό μοιρολόι δια στόματος Fiona Apple, κι ένα πανέμορφο φολκ τραγούδι από την αγαπημένη Poppy, που κλείνει μέσα του ολόκληρο τον Τόλκιν.

Το δυνατότερο σημείο της σειράς όμως, είναι αναμφίβολα το συναισθηματικό της εύρος, και κατ’ επέκταση, η ηθική της προσέγγιση, η φιλοσοφία της. Σε μια εποχή που η τηλεόραση, το σινεμά, η ποπ κουλτόυρα γενικότερα, και ειδικά το φάσμα του sci-fi και του fantasy, έχει παθιασμένα παραδοθεί στον στον ακραίο, θεόψυχρο κυνισμό ως ηθική, ως αιθητική, ως κοσμοθεωρία, το Rings of Power επιλέγει πεισματικά τον οπτιμισμό, τον τόσο παρεξηγημένο, μα τόσο ουσιωδώς Τολκινικό, ουμανισμό. Τι είναι ο Τόλκιν αν όχι αυτό ακριβώς; Τι είναι ο Τόλκιν, αν όχι ελπίδα και πίστη στο πρόσωπο της τραγωδίας; Τι είναι ο Τόλκιν, αν όχι συντροφιά, αδελφικότητα και σύναψη μπροστά στην απειλή; Ειδικά στην απεικόνιση της φιλίας, της ειλικρινούς, ανιδιοτελούς, μη τοξικής φιλίας, η σειρά λάμπει. Η σχέση του Elrond με τον Durin, αλλά και την Galadriel, η σχέση της Nori με την Poppy, αλλά και τον Stranger, αλλά και η αναπάντεχη, βαθιά συγκινητική σχέση του Elendil με την Miriel λίγο πριν το τέλος, είναι θεωρώ ανθολογικές απεικονίσεις φιλίας που από εδώ και πέρα θα αποτελούν ορόσημο και θα συζητούνται για πολύ πολύ καιρό. Και η σειρά θα αποτελεί το safe place για πολύ πολύ κόσμο. Και αυτό είναι κάτι πολύ όμορφο.

Κλείνοντας, να αναφέρω ότι εξαιτίας της σειράς, το Tolkien content εκεί έξω έχει εκτιναχθεί σε πρωτοφανή ύψη. Εκπομπές, podcasts, watch parties, threads στο Twitter, αναλύσεις στο reddit, ένας Τολκινικός παράδεισος. Και το σημαντικότερο ίσως όλων: οι ατελείωτες συζητήσεις μεταξύ φίλων για το Rings of Power, είτε από κοντά είτε από μακριά, αλλά και οι νέοι φίλοι που αποκτήσαμε μιλώντας για αυτό. Ήταν μια περιπέτεια που την μοιραστήκαμε (και ευτυχώς θα συνεχίσουμε για αρκετά ακόμη χρόνια να μοιραζόμαστε) μαζί. “Alone, it's just a journey. Now adventures, they must be shared”, λέει στο τελευταίο επεισόδιο ο Stranger. Παραθέτοντας Bilbo, απαντώ: “I think I’m quite ready for another adventure!”

[The Fists Of Stan Lee]

Πανέμορφο! Επική παραγωγάρα! Ενδιαφέροντες χαρ...

 

 

Πραγματικά. Το κατατάσσω στο είδος generic fantasy σειρά-κονσέρβα. Εκεί με τους πειρατές νόμιζα ότι βλέπω το prequel του Game Of Thrones. Πολύ κρίμα, που τόσα εκατομμύρια που έπεσαν στα σκηνικά και στα εφέ δεν είναι ικανά να κρύψουν την πικρή αλήθεια: το Rings Of Power είναι ένα απίστευτα βαρετό background series. Κάτι σαν τα demo βιντεάκια που έβγαιναν κάποτε για να διαφημίσουν τη νέα κάρτα γραφικών και τα έβαζαν τα καταστήματα σε loop. Ένα αχρείαστο prequel, όσο αχρείαστο είναι και το prequel του Game Of Thrones και όσο αχρείαστο ήταν το sequel trilogy του Star Worse.

 

Ακόμα και το πιο άνιωθο μηρυκαστικό θα βαρεθεί τόσο αναμάσημα. Είναι δυσφήμιση του όρου "φαντασία". Και πάλεψα πολύ να μου αρέσει. Γιατί το πρώτο επεισόδιο ήταν πανέμορφο. Αλλά από κει και πέρα με περίμενε η αδυσώπητη κατηφόρα της αδιαφορίας, με στροφές της απελπισίας, και παντού κιγκλιδώματα με κλισεδιάρικο γράψιμο, από ένα σεναριακό δίδυμο που κάνει παρθενικό ντεμπούτο, ενώ έχει αναλάβει και μελλοντική μεταφορά του Flash Gordon.

 

Rings of Power...

 

 

Μέχρι στιγμής, μαζί με Sandman, Game Of Thrones prequel & Andor με έχουν οδηγήσει στο να θέλω να μην ξαναδώ σειρά ποτέ ξανά. Πονάει το σαγόνι μου από τα χασμουρητά. Σειρές Υπνωσθεντόνια.