Το κορίτσι του μπαμπά (Debbie Drechsler)

[leonidio]

 

Πρωτότυπος τίτλος: Daddy’s girl (Fantagraphics, 2008)

 

Η Λίλη είναι μαθήτρια του δημοτικού σε μια πόλη των ΗΠΑ και ζει με τους γονείς της και τις αδερφές της μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή. Η λέξη κλειδί είναι το "φαινομενικά", επειδή η Λίλη κακοποιείται σεξουαλικά από τον πατέρα της σε πολύ μεγάλη συχνότητα. Το κόμικ είναι οι αφηγήσεις της, οι οποίες εκτείνονται σε βάθος χρόνου, όπως εξάλλου και η συστηματική της κακοποίηση. Είναι επίσης και η πιο σύντομη ιστορία της Φραν, η οποία επίσης κακοποιείται σεξουαλικά από ένα μεγαλύτερό της άνδρα. Είναι, δυστυχώς, οι ιστορίες πολλών κοριτσιών, που έχουν υποστεί έναν παρόμοιο εφιάλτη στα χέρια συγγενών, γνωστών ή αγνώστων, χωρίς να μπορούν να μιλήσουν, γιατί, πολύ απλά, φοβούνται, ευρισκόμενες υπό το κράτος μιας διαρκούς ψυχολογικής βίας, εξίσου καταστροφικής και απεχθούς με τη σωματική. Κι όμως, παρά τα όσα υφίστανται, οι νεαρές ηρωίδες της Drechsler προσπαθούν, όσο μπορούν, να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή, κρύβοντας τις πληγές τους.

 

 

Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο, το κόμικ είναι ένα εξαιρετικά δυσάρεστο ανάγνωσμα, λόγω της θεματολογίας του και σε καμία περίπτωση λόγω της ποιότητάς του. Η Drechsler από τις πρώτες κιόλας σελίδες μας βάζει κατευθείαν στο νοσηρό κλίμα της οικογένειας της Λίλη και δεν μας χαρίζεται καθόλου. 

 

 

 

Το κόμικ αποτελείται από ολιγοσέλιδες ιστορίες, σχεδόν όλες ασπρόμαυρες, εκτός από μια. Το σχέδιο θυμίζει Charles Burns όχι τόσο λόγω του ασπρόμαυρου και της τεχνικής, αλλά και επειδή η Drechsler χρησιμοποιεί τον περιβάλλοντα χώρο, την προοπτική και το υπόβαθρο με τρόπο παρόμοιο με εκείνο του Burns.

 

 

Το κόμικ κυκλοφόρησε στα αγγλικά από την Phantagraphics το 2008, αλλά οι ιστορίες έχουν γραφτεί μέσα στη δεκαετία του 1990. Δεν γνωρίζω εάν υπήρξε μια προηγούμενη έκδοση. Η ελληνική έκδοση είναι πολύ προσεγμένη και έχει και μια εξαιρετική μετάφραση σε ρέουσα, καθημερινή γλώσσα από την Kyoko Kishida. Αξίζει να την αναζητήσετε, εφόσον αντέχετε το θέμα του κόμικ, γιατί φυσικά δεν απευθύνεται σε όλους. 

 

  

 

 

Όλες οι εικόνες είναι από το Ίντερνετ.

 

Πηγές για περαιτέρω μελέτη:

 

Κείμενο του @Lazaros στο ιστολόγιό του. 

[ΘK08]

Καλοδουλεμένο φαίνεται. Πρέπει να είναι αρκετά εναλλακτική δουλειά. Γνωρίζει κανείς πότε εκδόθηκε στα ελληνικά και που μπορείς να το προμηθευτείς;

 

Edit: Στα ελληνικά κυκλοφορεί από την inkpress σύμφωνα με τον @Lazaros.

Edited Friday at 06:22 PM by ΘK08

[leonidio]

7 minutes ago, ΘK08 said:

Γνωρίζει κανείς πότε εκδόθηκε στα ελληνικά και που μπορείς να το προμηθευτείς;

 

Είναι όντως εναλλακτικό. Εκδόθηκε στα ελληνικά το 2013 και υπάρχει σε κομιξάδικα και βιβλιοπωλεία. 

 

Υ.Γ. Τόσο το έτος, όσο και ο εκδοτικός οίκος αναφέρονται στα tags της παρουσίασης.  

[ΘK08]

35 minutes ago, leonidio said:

 

Υ.Γ. Τόσο το έτος, όσο και ο εκδοτικός οίκος αναφέρονται στα tags της παρουσίασης.

Ωχ, ναι είμαι μάλλον τυφλός...

[kabuki]

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σκληρό κόμικ, πραγματική γροθιά στο στομάχι. Το σχέδιο αποτυπώνει ιδανικά την ιστορία αυτή, εικονοποιώντας τον ωμό ρεαλισμό σε μια έντονα κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Πολύ δυνατό, θυμάμαι ακόμα κάποιες στιγμές του πολύ καθαρά, αν και έχει περάσει καμια δεκαετία από τότε που το πρωτοδιάβασα. 

Δεν ξέρω αν συστήνεται για όλους, μπορεί να τριγκάρει κάποιους, αλλά πιστεύω ότι αξίζει να διαβαστεί έτσι κι αλλιώς, καθώς τέτοιες ιστορίες δεν έχουν εκλείψει ακόμα απο την πραγματικότητα που ζούμε, δυστυχώς...

 

 @leonidio για μια ακόμα πολύ καλή παρουσίαση!