Wynd (James Tynion IV, Michael Dialynas)

[Dredd]

            

 

 

Σε ένα κόσμο όπου η μαγεία είναι απαγορευμένη, σε ένα κόσμο όπου οι χρήστες της τιμωρούνται με θάνατο, ένα μικρό αγόρι με το όνομα Wynd, πρέπει να κρύβει την πραγματική του ταυτότητα και τα μυτερά του αυτιά, τα οποία υποδηλώνουν την μαγική του καταγωγή, από όλους. Και όταν το μυστικό του κινδυνεύει να αποκαλυφθεί, θα πρέπει να φύγει από τη Pipetown, να το σκάσει από την πόλη που μεγάλωσε, και να απευθυνθεί σε αυτούς τους οποίους όλοι φοβούνται. Μαζί με φίλους, το αγόρι που αγαπάει κρυφά, και τον πρίγκιπα της Pipetown, θα προσπαθήσουν να αλλάξουν προαιώνιες αντιλήψεις και να καταστρέψουν πολυετείς προκαταλήψεις. Και όλα αυτά, ο Wynd, εν μέσω οραμάτων και εφιαλτών, αγωνιά για την πραγματική του ταυτότητσ και τον ρόλο που καλείται να επιτελέσει μεταξύ των ανθρώπων, των νεραϊδών και των βαμπίρ. Και εν τέλει, το μέλλον όλου του κόσμου.

 

 

          

 

 

Ένας τίτλος, που απευθύνεται στην ηλικιακή κατηγορία Young Adults από το αντίστοιχο imprint Boom! Box της Boom, είναι δύσκολο να με ενδιαφέρει υπό φυσιολογικές συνθήκες. Λίγο το ότι είναι γραμμένος από τον James Tynion IV, τον συγγραφέα που αγαπάω να μισώ, λίγο το ότι βγήκε με πολύ σπρώξιμο την περίοδο της πανδημίας/καραντίνας, το αγόρασα και το διάβασα, με αρκετή καθυστέρηση βέβαια. Και ενώ περίμενα ή να το ξεπετάξω στα γρήγορα, ή να το βαρεθώ, τελικά με "κράτησε", και με κράτησε καλά. Το σύμπαν που έφτιαξε ο Tynion είναι μελετημένο, και παρόλο που βέβαια πατάει σε όλα τα γνωστα fantasy κλισέ που όλοι ξέρουμε, τα δίνει με εύκολο και αβίαστο τρόπο, με ένα μοντέρνο τρόπο, χρησιμοποιώντας τα και χωρίς να παγιδεύεται και να περιορίζεται από αυτά. Η ιστορία ουσιαστικά είναι μια coming of age παραλλαγή, μια παραβολή εναντίον της μισαλλοδοξίας, του συντηρητισμού και των πατροπαράδοτων "πρέπει" και "φαίνεσθαι". Πίσω από όλα αυτά ξεχωρίζει η ταυτότητα του Wynd ως ομοφυλόφιλο αγόρι, δοσμένη όμως με τρόπο οργανικό και όχι διδακτικό, χωρίς να κυριαρχεί του έργου και της ατμόσφαιρας αυτού. Τα πρώτα 6 επεισόδια του πρώτου arc κυλάνε αβίαστα, με ενδιαφέρον, σωστή αναλογία δράσης και exposition, με σωστό ρυθμό και ταχύτητα. Στο δεύτερο arc εμφανίζονται τα γνωστά θεματάκια του Tynion, με τα πράγματα να μπλέκουν λίγο χωρίς ιδιαίτερο λόγο, αλλά όχι σε μεγάλο βαθμό και σίγουρα όχι τόσο ώστε να επηρρεάζει την ροή ιδιαίτερα. Γενικά, μου φάνηκε μια ιστορία η οποία ήξερε που πηγαίνει, και αποδόθηκε με το σωστό τρόπο.

 

 

          

 

 

Ο βασικός λόγος βέβαια για τον οποίο και πήρα τη σειρά ήταν ότι έχουμε τον Μιχάλη Διαλυνά στο σχέδιο. Έχοντας πάντα στο μυαλό το ηλικιακό κοινό στο οποίο απευθύνεται, η μεγάλη πλειοψηφία των σελίδων είναι με φωτεινά χρώματα, με πλακάτ φόντα και με ελαφριά μελάνια, χωρίς πολλές σκιές. Σε κάποια σημεία όμως, ειδικά στο δεύτερο τόμο, η κατάσταση γίνεται λίγο πιο "σκοτεινή", τόσο σεναριακά όσο και σχεδιαστικά, και εκεί φαίνεται η ικανότητα του Διαλυνά να αποδώσει περισσότερο πολύπλοκες και "γεμάτες" σκηνές. Συνολικά, πιστεύω ότι κρατάει καλά την ισορροπία που απαιτεί το αναγνωστικό target group και κάποια πράγματα που δεν μου έκατσαν καλά, όπως π.χ. οι φιγούρες, δεν είναι θέμα ικανότητας, αλλά "καρτουνίστικης" σκόπευσης.

 

 

           

 

 

12 τεύχη έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα, τα οποία μαζεύτηκαν σε 2 σκληρόδετα τομάκια (μόνο για αγορά από κομιξάδικα και όχι σε eshops) και σε 2 trade paperbacks μικρού μεγέθους, στα πρότυπα Dog Man, Σπασίκλα κλπ. Συνολικά μια αρκετά καλή δουλειά, η οποία είμαι σίγουρος ότι αν ήμουν 234 χρόνια μικρότερος θα την απολάμβανα ακόμα περισσότερο. Το 7/10 το δικαιούται, στην δική μου, πάντα γκρινιάρικη και δυσκοίλια, προσωπική κλίμακα. Αγοράστε το και διαβάστε το!!

[ΘK08]

Ωραία σειρά, είχα αγοράσει το 1 tpb τον Νοέμβριο στο relax comics και παρ' όλο που μού είχε φανεί αρκετά ενδιαφέρουσα η θεματολογία, το σχέδιο δεν με τράβηξε η αλήθεια είναι ( κι ας είναι του Διαλυνά), οπότε δεν αξιώθηκα να συνεχίσω τη σειρά.

[The Fists Of Stan Lee]

Σχέδιο που απογειώνεται στο 2ο τόμο, με σενάριο που δεν απογειώνεται σχεδόν καθόλου μέχρι στιγμής είναι το Wynd...

 

Είναι ένα απλά μέτριο κόμικ φαντασίας με πάμπολλα LBQT και αντιρατσιστικά στοιχεία, όμορφα φτιαγμένο. Δεν πιστεύω πως σεναριακά θα φτάσει ποτέ το Woods.