kabuki Posted January 4, 2020 Share Posted January 4, 2020 Υπάρχουν αρκετά καλά κόμικς εκεί έξω. Μια στο τόσο όμως εμφανίζεται κάποιο πολύ καλό κόμικ, που ξεχωρίζει. Που οι σελίδες του καρφώνονται στο μυαλό σου. Gideon Falls. Το όνομα μιας πόλης (ή πολλών;). Ένας ρακοσυλλέκτης μαζεύει με εμμονή αντικείμενα από τα σκουπίδια, που θεωρεί ότι είναι κομμάτια του Μαύρου Αχυρώνα. Ένας ιερέας καταλήγει στην πόλη με τα σκοτεινά μυστικά. Ο Μαύρος Αχυρώνας, ένα μυστηριώδες κτίριο που εικάζεται ότι εμφανίζεται κι εξαφανίζεται σε βάθος χρόνου, σημαδεύει τη ζωή και των δύο, όπως και τα μέρη που εμφανίζεται. Θα μπορούσα να γράψω κατεβατά για την ιστορία, αλλά θα ταν κρίμα να σας σποιλεριάσω. Προτιμώ να σας αφήσω να βυθιστείτε στο κόμικ (αν δεν το έχετε κάνει), χωρίς να γνωρίζετε παραπάνω πράγματα για την υπόθεση Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Lemire, τα πρώτα ψήγματα της ιστορίας γεννήθηκαν στο μυαλό του το 1996, κατά τη διάρκεια των κνηματογραφικών σπουδών του. Έπρεπε να φτιάξει μια ταινία μικρού μήκους. Καθώς περπατούσε στους γεμάτους σκουπίδια δρόμους του Τορόντο, γεννήθηκε η ιδέα του Norton Sinclair, ενός εμμονικού ρακοσυλλέκτη που φορούσε μάσκα και ήταν πεισμένος ότι στα σκουπίδια θα μπορούσε να βρει αποδείξεις μιας συνωμοσίας, που αντιλαμβανόταν μόνο αυτός. Η ταινία γυρίστηκε και κάποια χρόνια αργότερα, το πρώτο του κόμικ είχε πάλι τον Norton για πρωταγωνιστή, μαζί με τον Fred, που όμως δεν ήταν ιερέας, αλλά μεσήλικας εργάτης εργοστασίου. Αυτοεκδόθηκαν δυο τεύχη του κόμικ αυτού, με τον τίτλο Ashtray. Οι αρχικές ιδέες έμειναν στο μυαλό του για χρόνια, ωρίμαζαν, άλλαζαν μορφές. 20 χρόνια μετά, συζητούσε με τον Sorrentino για τη δημιουργία ενός creator-owned κόμικ, σκοτεινού ψυχολογικού θρίλερ. Ενώ το κόμικ του επρόκειτο να έχει ως βασικό πρωταγωνιστή τον ιερέα, σκέφτηκε ότι θα είχε ενδιαφέρον να χρησιμποιήσει και τον Norton και να βλέπουμε την ιστορία να εκτυλίσσεται από δύο διαφορετικά POV. Είχε έρθει η ώρα οι παλιοί ήρωες να ξαναδούν το φως. Κάποιες άλλες από τις πηγές έμπνευσης του κόμικ είναι το τραγούδι "What's he building in there?" του Tom Waits, η ταινία "π" του Αρονόφσκι, το Batman Gothic (Grant Morrison, Klaus Janson), το βιβλίο "The Bishop’s Man" (Linden MacIntyre) και φυσικά το Twin Peaks (David Lynch). Για την ακρίβεια ο Lemire λέει ότι το Gideon Falls είναι ένα love letter στο Twin Peaks, χωρίς όμως να το αντιγράφει. Θα συμφωνήσω απόλυτα. Το Gideon Falls είναι ένα κόμικ τρόμου, χωρίς υπερβολική βία και σπλατεριές. Είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ, που υποβάλει τον αναγνώστη στον τρόμο χωρίς να τον πλασάρει φόρα παρτίδα. Στο μεγαλύτερο μέρος του είναι αφανής και υπόγειος. Κρύβεται σ΄αυτά που δε λέγονται, στην υποβλητική ατμόσφαιρα, στις εκφράσεις των προσώπων, στις σκιές. Η εικόνα αποκαλύπτεται τεύχος με το τεύχος, που κάθε ένα είναι ένα κομμάτι του παζλ. Το κάνει αυτό χωρίς να βιάζεται αλλά και χωρίς να μπερδεύει ή να κουράζει. Χτίζει τον κόσμο του αργά και σταθερά. Οι λεπτομέρειες έχουν σημασία κι αυτό αποκαλύπτεται στη συνέχεια. Η κινηματογραφική ροή είναι υποδειγματική. Η δυνατή ιστορία δένει υπέροχα με το σχέδιο του Sorrentino, που κάνει απίστευτη δουλειά και τον εξαιρετικό χρωματισμό του Dave Stewart. Πραγματικά υπέροχο δημιουργικό team με φοβερή χημεία. Ο κόσμος του Gideon Falls μοιάζει τόσο ζωντανός και σκοτεινός ταυτόχρονα. Το εικαστικό κομμάτι του κόμικ εκμεταλλεύεται όλες τις δυνατότητες του μέσου και δίνει πραγματικά αριστουργηματικές σελίδες που μαγνητίζουν το βλέμμα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο κόμικ που να κυκλοφορεί τώρα, που να έχει την ίδια σχεδιαστική και σκηνοθετική δυναμική. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 20 τεύχη και έχει βραβευτεί το 2019 με Eisner στην κατηγορία Best New Series. Πρόκειται σύντομα να μεταφερθεί και σε τηλεοπτική σειρά πηγές Gideon Falls #1 Συνέντευξη του Lemire στο The Beat Jeff Lemire Takes Us on a Tour of Gideon Falls στο paste magazine 20 7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
leonidio Posted January 4, 2020 Share Posted January 4, 2020 Εντάξει, καταπληκτικό κόμικ και καταπληκτική παρουσίαση Δύο λόγια κι από εμένα, μετά την ανάγνωση και του τρίτου ΤΡΒ: Ο Λεμίρ μπλέκει απόλυτα υπαρκτά και απτά θέματα πίστης, εμμονής, απελπισίας και ψυχικής υγείας με μια αύρα υπερφυσικού, με μια διαρκή και άμεση απειλή, η οποία υπάρχει παντού σε όλο το κόμικ. Εμπνέεται από προηγούμενους δημιουργούς, όπως γράφει και η @kabuki στην παρουσίαση, δείχνοντάς μας μια ατμόσφαιρα απόλυτα απόκοσμου κακού. Οι χαρακτήρες είναι απόλυτα πιστευτοί και ο τρόπος που παρουσιάζονται επιτυχημένος. Δεν βιάζεται καθόλου να αποκαλύψει τα μυστικά τους· τουναντίον, η ιστορία εξελίσσεται πάρα πολύ αργά, κάτι που ίσως εκνευρίσει του ανυπόμονους, αν και πιστεύω ότι οι υπόλοιποι θα το απολαύσουν. Καθώς προχωρά η ιστορία, οι πιθανές εξηγήσεις πολλαπλασιάζονται, αλλά αυτό αυξάνει την ένταση και το μυστήριο και λειτουργεί υπέρ της αφήγησης, επειδή ο Λεμίρ πολύ προσεκτικά δεν δίνει προβάδισμα σε κάποια από αυτές. Ειλικρινά. θέλω να πιστεύω ότι ο σεναριογράφος ξέρει που θα καταλήξει η ιστορία, η οποία έχει γίνει αρκετά πολύπλοκη ή για να είμαι ακριβέστερος, αυτός την κάνει να φαίνεται πολύπλοκη, κάτι που είναι από μόνο του μεγάλη επιτυχία. Όσο όμως θεωρώ κορυφαίο συγγραφέα το Λεμίρ, το πολύ δυνατό στοιχείο του κόμικ είναι το σχέδιο του Σορεντίνο, ο οποίος εικονογραφεί όχι απλά ένα σενάριο, αλλά τις πιθανές επεκτάσεις του. Με αυτό το άκρως βαρύγδουπο σχόλιο εννοώ, ότι ο σχεδιαστής δεν περιορίζεται απλά στο να βάλει το σενάριο σε εικόνες, ούτε απλά να μας δείξει την ψυχική διάθεση των πρωταγωνιστών, αλλά προσπαθεί, παράλληλα με το σενάριο, να δημιουργήσει έναν κόσμο λαβυρινθώδη, τεμαχισμένο, φυσικά απειλητικό και εννοείται τρομαχτικό, έναν κόσμο, όπου η φαινομενική έλλειψη νοήματος αντισταθμίζεται ή επιτείνεται ή υπονομεύεται (θα δούμε, όταν ολοκληρωθεί η σειρά) από το περίτεχνο σχέδιο, το οποίο προωθεί την ιστορία (για το νόημα θα μιλήσουμε στο τέλος) με έναν τρόπο, που μόνο τα κόμικ μπορούν να κάνουν. Και σε σχέση με την επικείμενη τηλεοπτική μεταφορά του, χωρίς καμία υπερβολή, πιστεύω ότι δεν θα είχε νόημα για κάποιον που έχει διαβάσει το κόμικ να δει μια τηλεοπτική ή κινηματογραφική μεταφορά του, εκτός εάν είναι από κάποιον εξαιρετικά εμπνευσμένο σκηνοθέτη, επειδή ο Σορεντίνο έχει ήδη φτιάξει ένα αδιανόητο ντεκουπάζ, το οποίο δεν μπορεί να επαναληφθεί σε κάποια άλλη μορφή τέχνης. Κυριολεκτικά, χρησιμοποιεί κάθε πιθανό μέσο για να σχολιάσει την ιστορία οπτικά, αφήνοντας τον Λεμίρ να ασχοληθεί με άλλα θέματα στο σενάριό του. Όσο περίεργο κι αν φανεί αυτό, πιστεύω ότι οι δύο δημιουργοί έχουν θέσει τον πήχη τόσο ψηλά, που ίσως είναι δύσκολο να τον κρατήσουν εκεί με μια ικανοποιητική εξήγηση των όσων συμβαίνουν. Ελπίζω να μη συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά ακόμη κι αν συμβεί, τουλάχιστον θα έχουμε ένα κόμικ με καλό σενάριο και καταπληκτικό σχέδιο. Εάν όλα πάνε καλά, θα έχουμε ένα έργο αναφοράς στα κόμικς. Τόσο απλά. 14 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dr Paingiver Posted January 7, 2020 Share Posted January 7, 2020 Σαφώς επηρεασμένος από τις κριτικές σας, διάβασα το 1ο TPB. Δηλώνω εντυπωσιασμένος. Η όλη εξέλιξη της πλοκής με κράτησε σε μια ασταμάτητη ανάγνωση. Πολύ καλά δομημένο σενάριο. Το σχέδιο επίσης πολύ καλό, παρόλο που το στήσιμο των καρέ δεν είναι ακριβώς η προτίμησή μου. Εν τούτοις δεν μπορούσα να το αφήσω. Προχωρούσα από σελίδα σε σελίδα χωρίς να σκέπτομαι να το διακόψω. Θα πιάσω άμεσα και το 2ο TPB και ελπίζω να μη με απογοητεύσει. Ακόμα ελπίζω να μην έχει ''εύκολο'' τέλος. Συνήθως σε αυτού του είδους τα βιβλία/κόμικς, το τέλος τα χαλάει. Μπράβο στους συντελεστές πάντως και ευχαριστώ τους @kabuki και @leonidio γιατί χάρις σ' αυτούς γνώρισα ένα πολύ καλό κόμικ, που χωρίς την παραπάνω παρουσίαση δεν θα πλησίαζα. 14 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Θρηνωδός Posted January 7, 2020 Share Posted January 7, 2020 Το συγκεκριμένο και μένα μου σκάει συνέχεια μπροστά μου τελευταία. Κατεβάσω! 8 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kabuki Posted January 9, 2020 Author Share Posted January 9, 2020 @Dr Paingiver δεν πιστεύω ότι θα έχει "εύκολο" τέλος και θα τα χαλάσει εκεί. Το ότι αυτή η ιδέα έχει "στοιχειώσει" τον Lemire εδώ και 20 χρόνια, μου δίνει σοβαρές ελπίδες ότι ίσως καταλήξει να είναι το καλύτερό του, σε συνεργασία με το υπόλοιπο φανταστικό dream team. Από το φρεσκότατο 20ο τεύχος 8 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyros Andrianos Posted January 9, 2020 Share Posted January 9, 2020 @kabuki και @leonidio Καταπληκτικές παρουσιάσεις σε ένα κατα τα άλλα υπέροχο κόμικ(δεν έχω φτάσει ακόμα μέχρι το 20ο τεύχος αλλά κάτι θα γίνει-λεφτά περιορισμένα) 4 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Θρηνωδός Posted January 10, 2020 Share Posted January 10, 2020 Το λοιπόν. Τελειώνοντας το πρώτο trade, ένα σχόλιο. Μέχρι και τις τελευταίες 20 σελίδες του 6ου τεύχους, δεν συμμεριζόμουν τον ενθουσιασμό σας. Σίγουρα το δυνατό χαρτί είναι το σχέδιο και οι καινοτομίες στο πως στήνει τα καρέ, έχει μερικά πολύ φρέσκα τρικ που λογικά θα εμπνεύσουν διάφορους δημιουργούς στο μέλλον. Π.χ. ένα που μου έμεινε είναι το πως βάζει τα ηχητικά εφέ μεγεθυμένα στα καρέ και μέσα τους είναι κομμάτια των πάνελ. Η ιστορία από την άλλη δεν μου φάνηκε κάτι ιδιαίτερο, μέχρι όπως είπα τις τελευταίες 20 σελίδες που έσκασε το μεγάλο plot twist (αν το κατάλαβα καλά). Spoiler Στην τελευταία σελίδα έχει μια πινακίδα "Gideon Falls Population 4600000", είναι το ίδιο gideon falls που πήγε ο παπάς αλλά σε άλλη εποχή, έτσι; Δεν το θεωρώ αριστουργηματικό αλλά σίγουρα είναι ιδιαίτερο και ξεχωρίζει από τον σωρό. Κάποια στιγμή θα το συνεχίσω, δεν καίγομαι όμως. 12 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Θρηνωδός Posted January 10, 2020 Share Posted January 10, 2020 Βρήκα μερικές σελίδες που μου έμειναν, μέσα και αυτή με το ηχητικό εφέ που αναφέρω. 8 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DaDiRa Posted February 9, 2020 Share Posted February 9, 2020 Μόλις διάβασα το πιο πρόσφατο τεύχος, με το οποίο ολοκληρώνεται το 4ο βιβλίο, "The Pentoculus". Γενικά για το κόμικ δεν έχω να προσθέσω κάτι διαφορετικό από αυτά που ήδη γράφτηκαν. Το panelling είναι πολύ πρωτοποριακό και δεν γίνεται απλά χάριν εντυπωσιασμού, αλλά το αισθάνεσαι φυσική προέκταση της υπόλοιπης άκρως επιβλητικής ατμόσφαιρας της ιστορίας. Σελίδες σαν αυτές που έβαλε παραπάνω ο Θρηνωδός δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Σεναριακά έχει περάσει από διάφορα είδη και δεν μπορώ να καταλάβω που θέλει ή αν θέλει να κατασταλάξει κάπου, αλλά φαίνεται ότι πρόκειται για μια ήδη ωριμασμένη ιδέα και μένει μόνο να τη δούμε να έρχεται σε πέρας. 11 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyros Andrianos Posted April 20, 2020 Share Posted April 20, 2020 Επιτέλους διάβασα(έστω και online αν και δε μου αρέσει)και το 21ο τεύχος οπότε μπορώ και εγώ να γράψω μία δική μου παρουσίαση: Υπάρχουν δημιουργοί που συνεργάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν κάποια ιστορία κόμικ απλά και μόνο γιατί έτσι τους ζητήθηκε από την εταιρεία τους,και υπάρχουν και οι δημιουργοί που ουσιαστικά ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και δουλεύουν σαν μία αυτόνομη δύναμη.Παραδείγματα στο παρελθόν πολλά.Stan Lee-Jack Kirby,Chris Claremont-John Byrne,Dough Moench-Paul Gulacy,Wendy&Richard Pini και το πιο πρόσφατο δημιουργικό ντουέτο των Jeff Lemire και Andrea Sorrentino,που μας έδωσαν εκπληκτικές δουλειές στα Old Man Logan,Green Arrow και το Joker:Killer Smile για το νέο Black Label imprint της DC. Η πρώτη τους κοινή δουλειά για την Image,είναι το μη υπερηρωικό,εκπληκτικό κόμικ μυστηρίου και τρόμου το Gideon Falls.Ίσως ένα από τα καλύτερα indie που έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό και ένας από τους καλύτερους τίτλους της Image αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.Η ιστορία ακολουθεί δύο ξεχωριστά άτομα σε δύο διαφορετικά περιβάλλοντα.Έναν ιερέα τον Wilfred Quinn,με ένοχο παρελθόν που καταλήγει στη μυστήρια πόλη του Gideon Falls μετά το θάνατο του προηγούμενου ιερέα κάτω από μυστηριώδης συνθήκες ,και του Norton Sinclair,έναν τύπο με μυστήριο παρελθόν και με εμμονή στο να ψάχνει στα σκουπίδια,τα κομμάτια αυτού που θεωρεί έναν μαύρο αχυρώνα.. Τον οποίο όμως μαύρο αχυρώνα βλέπουν και οι δύο σε οράματα,καθώς φαίνεται,ότι αυτό το μυστηριώδες και σατανικό κτίριο εμφανίζεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα εδώ και πολλές δεκαετίες στη πόλη του Gideon Falls... Οι εξαφανίσεις, οι δολοφονίες, το κακό, όλα φαίνεται να συνδέονται με αυτόν, πηγαίνοντας πίσω μέχρι το 1700. Ο Μαύρος αχυρώνας όμως είναι κάτι παραπάνω από οράματα και θα στοιχειώσει(αλλά και συνδέσει)τις ζωές των δύο πρωταγωνιστών μας και όχι μόνο. Ο αναγνώστης έχει την εντύπωση από την αρχή της ιστορίας ότι τόσο ο Wilfred όσο και ο Norton ζούνε σε διαφορετικά περιβάλλοντα(ο ένας σε πόλη αγροτικής περιοχής,ο άλλος σε μεγαλούπολη)που ωστόσο μοιράζονται το ίδιο όμως όνομα Gideon Falls...Δύο ιστορίες που φαινομενικά μοιάζουν να είναι τελείως διαφορετικές μεταξύ τους,και όμως κεντρίζουν αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη,ο οποίος γνωρίζει ότι τελικά συνδέονται μεταξύ τους,αλλά αδημονεί τεύχος με τεύχος να ανακαλύψει πώς στην ευχή γίνεται αυτό...Τελικά πόσες πόλεις υπάρχουν με αυτό το όνομα και πώς όλες μαζί συνδέονται με την εμφάνιση του Μαύρου αχυρώνα;; Ο Jeff Lemire δεν είναι πρωτάρης φυσικά στις παράξενες ιστορίες,αλλά το Gideon Falls θεωρώ ότι είναι η πιο μυστήρια και πιο προσωπική/εσωτερική από όλες όσες δικές του έχω διαβάσει.Μπορεί να επαναλαμβάνει στοιχεία από τη παλαιότερη δουλειά του για τη Vertigo,το Trillium( με τους παράλληλους κόσμους / ιστορίες)αλλά αυτό είναι κάτι το φυσικό αφού το σενάριο και ο κόσμος του Gideon Falls,υπήρχαν στο μυαλό του από πολύ παλιά.Από τότε που ήταν 20 χρόνων και σπούδαζε σε σχολή κινηματογράφου στο Toronto το 1996. Tότε ήταν που γύρισε μια ταινία μικρού μήκους με πρωταγωνιστή τον Norton Sinclair,έναν εμμονικό ρακοσυλλέκτη που έψαχνε στα σκουπίδια για τις ενδείξεις μίας συνωμοσίας που μόνο εκείνος φαίνεται να είχε αντιληφθεί...Αργότερα όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1999,δημιούργησε και το πρώτο του κόμικ πάλι με πρωταγωνιστή τον Norton.με τίτλο Ashtray που έβγαλε δύο τεύχη.Θεωρώντας τότε ότι δεν ήταν έτοιμος να αφηγηθεί την ιστορία του,το άφησε στην άκρη.Περίπου είκοσι χρόνια αργότερα,έχοντας βρει το κατάλληλο συνεργάτη στο πρόσωπο του Andrea Sorentino,και έχοντας κάποιες καινούργιες ιδέες(Μαύρος Αχυρώνας,η εμφάνιση ενός ιερέα)αποφάσισε,και ενώ είχε συμφωνήσει με το συνεργάτη του να δημιουργήσουν ένα copyright owned κόμικ,να δώσει στην ιστορία άλλη μία ευκαιρία.Συνδύασε λοιπόν τα παλιά στοιχεία(Norton,συνωμοσία)με τις νέες του ιδέες(ο ιερέας,ο Μαύρος αχυρώνας)μεταξύ τους και εκεί η ιστορία άρχισε να παίρνει ξανά σάρκα και οστά...Το αποτέλεσμα κάτι παραπάνω από μαγευτικό... Το Gideon Falls είναι ένα κόμικ γεμάτο σκοτεινό,ψυχολογικό μυστήριο και ανατριχιαστικό,εσωτερικό τρόμο.Όχι όμως τον εύκολο,σοκαριστικό gore τρόμο,τη "σπλατεριά" να το πω έτσι...Έιναι ένα ψυχολογικό,υπαρξιακό και σκοτεινό υπερφυσικό θρίλερ όπου η ατμόσφαιρα του εσωτερικού τρόμου διακατέχει την ατμόσφαιρα από τις πρώτες κιόλας σελίδες του....Ο τρόμος δεν παρουσιάζεται πάντα φόρα παρτίδα μπροστά σου,ώστε να ουρλιάξεις ή να σου κόψει την ανάσα...Αλλά υποβόσκει "Λαβκραφτικά" γύρω στην ατμόσφαιρα,κάθε στιγμή,σε κάθε panel... Παράλληλα o Lemire δημιουργεί μέσα σε όλο αυτό το μυστηριώδες περιβάλλον,το οποίο στοιχειώνεται από ένα υπερφυσικό κακό,πιστευτούς χαρακτήρες για τους οποίους ο αναγνώστης νοιάζεται για τη τύχη τους και αισθάνεται και πολύ οικείους σε αυτόν.Χτίζει τόσο τον τρόμο και το μυστήριο,όσο και τον κόσμο του Gideon Falls που τα περιβάλλει,σιγά σιγά,σταθερά,σαν να τοποθετεί τα κομμάτια ενός πάζλ,με τις ανατροπές και τις διαφορετικές εξηγήσεις να αυξάνουν όσο περισσότερο γίνεται την αγωνία και το ενδιαφέρον του αναγνώστη που τεύχος με τεύχος κορυφώνονται όλο και περισσότερο.... Το Gideon Falls είναι ένα ερωτικό γράμμα του Lemire,πάνω σε ότι έχει αγαπήσει ο δημιουργός σε όλη του τη ζωή..Στη σειρά Twin Peaks του David Lynch,στη ταινία Pi(π) του Darren Aronofsky,το τραγούδι του Tom Waits “What’s He Building in There?” (από το δίσκο του 1999 Mule Variations),στο κόμικ Bat Man : Gothic των Morrison&Janson,και το βιβλίο Τhe Bishop's Man Linden MacIntyre...Περιέχει όμως και στοιχεία από σειρές όπως το Stranger Things και Channel Zero,και τα βιβλία του Stephen King, Black Tower(Μαύρος Πύργος). Η ιστορία του Lemire είναι γλυκιά και μυστηριώδης και προσθέτει μια ανατριχιαστική φωνή στο πειραματικό και εξαιρετικό σχέδιο του Andrea Sorrentino,που στο συγκεκριμένο κόμικ κάνει τη καλύτερη δουλειά του μέχρι στιγμής...Αριστουργηματικό εικαστικό στήσιμο και παιχνίδι με τα panels και τα layouts που σφίζουν από φρενίτιδα,που μου θύμισε τις εποχές του Jin Steranko ειδικά στο Nick Fury,γεμάτα σουρεαλισμό και σχεδιαστική δύναμη που μαγνητίζει τα μάτια του αναγνώστη,και τον κάνει να παρατηρεί τις εικόνες(ειδικά τα splash page)αρκετή ώρα και μάλιστα να ανακαλύπτει καινούργια πράγματα κάθε φορά που τα ξανακοιτάει.Ο Sorrentino εκμεταλλεύεται κάθε δυνατότητα του μέσου όχι μόνο για να ξεδιπλώσει το μεγάλο ταλέντο του,αλλά και για να αποδώσει με το καλύτερο δυνατό τρόπο τη σκοτεινή,απειλητική και επιβλητική ατμόσφαιρα που περιγράφει στα κείμενα του ο Lemire.Υπέροχη δουλειά στα χρώματα και από τον Dave Stewart με ιδιαίτερη έμφαση στο κόκκινο,τονίζει αρμονικά τα σχέδια του Sorrentino. Μέχρι αυτή τη στιγμή έχουν κυκλοφορήσει 21 τεύχη της σειράς(μέχρι το #16 τα 3 trades) η οποία το 2019 κέρδισε και το βραβείο Eisner καλύτερης νέας σειράς και σίγουρα έχει ακόμα πολλά να μας πει και να μας καταπλήξει.Αν συνεχίσει να είναι τόσο διαολεμένα καλό(και δεν μας τα χαλάσει στο τέλος),το Gideon Falls θα μπει μέσα στη λίστα με τα αριστουργήματα της 9ης τέχνης και θα αποτελέσει κόμικ-σταθμό στην ιστορία της. 8 2 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kabuki Posted June 12, 2020 Author Share Posted June 12, 2020 Καινούριο τεύχος την επόμενη βδομάδα! Σχέδιο του Sorrentino από το επερχόμενο τεύχος 8 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kabuki Posted September 1, 2020 Author Share Posted September 1, 2020 Το Gideon Falls θα ολοκληρωθεί το Δεκέμβρη, με ένα χορταστικό τεύχος 80 σελίδων 9 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DaDiRa Posted January 24, 2021 Share Posted January 24, 2021 Το τελείωσα, αν και με μεγάλη καθυστέρηση απ' ότι υπολόγιζα αρχικά. Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι για τα θετικά του, οπότε θα πω πως μέχρι και το #26 διατηρεί σταθερά υψηλά την ποιότητά του, όπως μας είχε μάθει. Με απογοήτευσε λίγο το σε πόσα κλισέ και βιαστικούς, βολικούς μηχανισμούς αρκέστηκε το φινάλε. Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν αναιρεί το μεθοδικό world building όλης της σειράς, αλλά απ' ότι βλέπω και από τις γνώμες άλλων αναγνωστών, δεν πέρασε απαρατήρητη η πτώση του πήχη. Περί σχεδίου, πρωτοποριακού panelling και γενικής ατμόσφαιρας, γραψίματος και λοιπά τα έχω πει παραπάνω, τα έχουν πει και οι υπόλοιποι ακόμα καλύτερα από μένα. Θα ήθελα σίγουρα να επιστρέψω και να το διαβάσω συλλεγμένο κάποια στιγμή στο μέλλον, γιατί το διάβασμα που του έκανα τώρα εκτός από ακανόνιστο ήταν και υπερβολικά αραιό (βλέπω στο goodreads ότι το πρώτο τεύχος το διάβασα Ιούλιο του 2019). 7 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
guskoin Posted January 25, 2021 Share Posted January 25, 2021 Ξέρουμε αν θα βγει σε ένα hard cover; 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dredd Posted January 25, 2021 Share Posted January 25, 2021 Σε ένα όχι. Εχει ήδη ανακοινωθει το πρώτο, το οποίο θα περιέχει τα πρώτα 16 τεύχη, για τον Αυγουστο. 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
smuggler Posted September 7, 2021 Share Posted September 7, 2021 Μπλέξαμε με τους Φώσκολους της Αμερικής. Αει να δούμε. 3 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Fists Of Stan Lee Posted January 8 Share Posted January 8 (edited) Ανεπανάληπτο έπος, μου πήρε δύο χρόνια για να το τελειώσω , αλλά άξιζε τον κόπο. Φουλ μινδφουσκ-ένιο, απίστευτα καρέ, από τα καλύτερα multiversial κόμικς έβερ. Μην περιμένετε τρομερή ιστορία, είναι multiverse, το βάρος το σηκώνει όλο το art. Μονάχα ένα fair warning: Spoiler kritchkritchkritchkritchkritchkritch αν ενοχλήσθε απίστευτα από τα βλαττοειδή, δε θα αντέξετε ούτε σελίδα. Τι είναι τα βλαττοειδή είπατε; Spoiler Μόνο και μόνο από τη φύση του "κακού", δε θα το βάλω στα τοπ του Lemire. Συνεπώς Sweet Tooth > The Underwater Dweler > Trillium > Mazebook > Gideon Falls > Frankenstein, Agent of S.H.A.D.E. > Sentient > Hawkeye > Frogcatchers > Lost Dogs > Sentry > Snow Angels > Roughneck > Joker: Killer Smile/Batman: The Smile Killer > Primordial > After Death και... KRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCH7.8/10KRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCH Ναι, το Gravity Falls είναι καλύτερο από το Gideon Falls. Edited January 8 by The Fists Of Stan Lee 6 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Θρηνωδός Posted January 21 Share Posted January 21 Είπα και εγώ να του δώσω άλλη μια ευκαιρία, μιας και τότε το παράτησα στο πρώτο βιβλίο. Το διάβασα ξανά σήμερα με το πρωινό καφεδάκι. Δεν άλλαξε πολύ η άποψη μου από το ποστ εδώ, το σχέδιο παραμένει ενδιαφέρον και η ιστορία όχι και τόσο μέχρι και το twist στο τέλος του τόμου. Αυτή τη φορά δεν θα το αφήσω (δεν θυμάμαι καν γιατί ξέμεινε τότε και δεν το συνέχισα)...μάλλον. 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Fists Of Stan Lee Posted January 22 Share Posted January 22 14 hours ago, Θρηνωδός said: Είπα και εγώ να του δώσω άλλη μια ευκαιρία, μιας και τότε το παράτησα στο πρώτο βιβλίο. Το διάβασα ξανά σήμερα με το πρωινό καφεδάκι. Δεν άλλαξε πολύ η άποψη μου από το ποστ εδώ, το σχέδιο παραμένει ενδιαφέρον και η ιστορία όχι και τόσο μέχρι και το twist στο τέλος του τόμου. Αυτή τη φορά δεν θα το αφήσω (δεν θυμάμαι καν γιατί ξέμεινε τότε και δεν το συνέχισα)...μάλλον. KRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRITCHKRIT 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Θρηνωδός Posted Monday at 04:04 PM Share Posted Monday at 04:04 PM Λοιπόν, πριν 2-3 μέρες τελείωσα την σειρά, διαβάζοντας back-to-back τα 6 tpbs. Νομίζω πως δεν γίνεται αρκετά ξεκάθαρο πως η σειρά είναι 85-15 σχέδιο-σενάριο. Το σχέδιο είναι υ-πο-δει-γμα-τι-κο σε επίπεδο σκηνοθεσίας και στησίματος, χρησιμοποιεί τρελά κόλπα για να δώσει στην κάθε σελίδα την διάσταση που θέλει. Πάνω από μια φορές κολλούσα για να καταλάβω πως ακριβώς έχει πλέξει τα σκίτσα ο Σορεντίνο, έχει ένα φοβερά δικό του στιλ και νομίζω, αν δεν έχει γίνει ήδη, πως θα εμπνεύσει πολύ κόσμο στο μέλλον, τόσο που πιθανά να έχει δική του "σχολή". Και εδώ να πω πως το σχέδιο σαν σχέδιο δεν είναι του γούστου μου, αλλά δεν λέει τίποτα γιατί ο τύπος το πάει αλλού και δεν μπορείς να μην το αναγνωρίσεις. Το σενάριο από την άλλη είναι ο φτωχοξάδερφος, ξέρω θα βγείτε με τα δικράνια ξωπίσω μου (ευτυχώς μας χωρίζουν 500 χιλιόμετρα θάλασσας μουαχαχα), αλλά οκ. Δεν είμαι φαν των ιστοριών που σε αφήνουν ξεκρέμμαστο στο όνομα του "ας διαλέξει ο αναγνώστης πως τελειώνει η ιστορία/τι γίνεται με αυτόν τον χαρακτήρα/τι συμβολίζει αυτό ή το άλλο". Τις αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι και αυτή είναι ακριβώς αυτό - ημιτελής και με ένα κάρο αν-ίσως-μπορεί. Φτου φτου. Η φάση στο Γκίντεον Φολς μου θυμίζει το σκηνικό σε video games όπου ένας παικταράς παίρνει τον νουμπά φίλο-συμπαίκτη και τον κουβαλάει μέχρι την νίκη. Σχέδιο 10/10 Ιστορία κουτσό και καταπονημένο 5/10. Το 'πα, όχι θα κρατιόμουν. 8 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.