Διγενής (Κωνσταντίνος Δημητρίου, Κάλλια Παπαδάκη, Αύγουστος Κανάκης, Ντέννις Γιατράς)

[AndreasD]

1. Το Σημάδι του Κάϊν

 

Ποτέ μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του! Ή το θέμα του! Πόσο σοφή έκφραση!
Η αλήθεια είναι ότι όταν είδα για πρώτη φορά την κυκλοφορία της Jemma Press παραξενεύτηκα (ολογράφως κριντζαρα). Κάτι το θέμα, κάτι το μέτριο γραφιστικά (κατά την άποψή μου) εξώφυλλο, το θεώρησα μια μέτρια επιλογή.
Η άποψη μου άρχισε να αλλάζει όταν το έπιασα στα χέρια μου και είδα το πόσο όμορφα εικονογραφημένο είναι το εσωτερικό του. Αποφάσισα να το διαβάσω έχοντας χαμηλές τις προσδοκίες μου.

 

 

 

Πόσο τραγικά διαψεύστηκα… Πρόκειται για ένα εξαιρετικό κόμικ και στο σενάριο, πέρα από το σχέδιο. Η ιστορία σίγουρα αφορά και επηρεάζεται από το μύθο/θρύλο του Διγενή Ακρίτα, αλλά δεν είναι Κλασσικά Εικονογραφημένα. 
Ο Διγενής δεν είναι ο κλασικός ήρωας των τραγουδιών και των παραδόσεων. Η συγγραφική ομάδα των Κωνσταντίνου Δημητρίου & Κάλλιας Παπαδάκη τον κατέβασαν από το βάθρο που τον είχε τοποθετήσει το συλλογικό ασυνείδητο των  Ελλήνων, τον έκαναν άνθρωπο και γι αυτό ένα χαρακτήρα πιστικό! Στα πλαίσια ενός μύθου φυσικά…. Όσοι ψάξουν ιστορικές ανακρίβειες, η πράγματα που ξεφεύγουν από τον ορθόδοξο μύθο, σίγουρα θα βρουν πολλά, αλλά από την άλλη αυτό το κόμικ  δεν θέλει τέτοιους αναγνώστες και ούτε τους ψάχνει.

Πάρα πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και από τη σχεδιαστική ομάδα των Αύγουστου Κανάκη & Ντέννι Γιατρά. Θα προτιμούσα τα χρώματα λιγότερο φωτεινά, αλλά αυτό είναι δική μου άποψη.

Δεν ξέρω πόσοι το προσέξατε αλλά για το συγκεκριμένο κόμικ συνεργάστηκαν 4 άτομα, χωρίς γραφίστες, επιμελητές εκδότες κλπ. Αυτό από μόνο του για τον Ελληνικό χώρο είναι κατόρθωμα.

 

       

 

 

Δε θέλω να πω κάτι για την υπόθεση για να σας αφήσω να το ανακαλύψετε μόνοι σας. Μια παράθεση από το site της Jemma Press

 

Δέκατος αιώνας. Στα ανατολικά σύνορα του Βυζαντίου με τη Σαρακινή Συρία μεγαλώνει ο Βασίλειος Μουσούρ, γιος μιας βυζαντινής αριστοκράτισσας και ενός Σύρου εμίρη. Σε μια βίαιη εποχή, όπου η επιβίωση εξαρτάται από τις πολεμικές αρετές, ο Βασίλειος δεν έχει να επιδείξει ούτε ρώμη ούτε δεξιοτεχνία. Είναι άνθρωπος των βιβλίων.

Μέσα όμως από ένα μακρινό ταξίδι στα βάθη της Ανατολής και μια εσωτερική διαμάχη μεταξύ καλού και κακού, ο Βασίλειος μεταμορφώνεται σε ικανό πολεμιστή και υπερασπιστή των συνόρων της βυζαντινής αυτοκρατορίας· γίνεται ο «Διγενής Ακρίτας».

Μια παραλλαγή του κλασικού έπους του Διγενή Ακρίτα. Μια διαδρομή μέσα από τον Δρόμο του Μεταξιού κατά τους σκοτεινότερους μεσαιωνικούς χρόνους, αλλά και ένα ταξίδι στο αχαρτογράφητο τοπίο των ανθρώπινων ψυχών και των παθών τους.

 

Βάλτε το στη λίστα με τις σίγουρες αγορές σας! 
 

[geo_trou]

Ξέρουμε πόσα τεύχη θα βγουν;  

[Πορφυρός Γύπας]

13 hours ago, geo_trou said:

Ξέρουμε πόσα τεύχη θα βγουν;  

Καλή απορία! πάντως το πρώτο είναι ΤΕΛΕΙΟ! 

[kabuki]

On 4/15/2022 at 1:02 AM, geo_trou said:

Ξέρουμε πόσα τεύχη θα βγουν;  

Ρώτησα χτες τον @Jemmaman και μου είπε ότι θα βγούν 6.

Κι εγώ δεν είχα ενθουσιαστεί με το εξώφυλλο και το θέμα, αλλά πείστηκα από την παρουσίαση του @AndreasD και το τσίμπησα

Από το αρχικό ξεφύλλισμα έχω θετικές εντυπώσεις 

[Sugarglitter]

Εν τω μεταξύ το αδίκησα το συγκεκριμένο γιατί ενώ μου κίνησε το ενδιαφέρον στο μυαλό μου αντιλαλούσε το < αγκομαχεί ο Διγενής και η γη τον ετρομάζει" που μας έβαζαν να μαθαίνουμε μικρα. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλές πτυχές της ελληνικής ιστορίας και τα κομικ που καταπιάνονται είμαι σε φαση NOPE. Nτροπή μου ξέρω και προκατάληψη αλλά τραύματα παιδικά\

[leonidio]

Καλό, πολύ καλό! Εξαιρετικό σχέδιο και πολύ ωραία χρώματα, τα οποία εμένα δεν με χάλασαν και μια ιστορία, η οποία αφήνει πολλές υποσχέσεις για τη συνέχεια! Σωστή αφήγηση, η οποία κεντρίζει και κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και εξαιρετικός ρυθμός και σκηνοθεσία στα σχέδια. Υπάρχουν αρκετές καλές ιδέες, που εύχομαι να αξιοποιηθούν στους επόμενους τόμους.

 

Δεν είμαι ούτε ιστορικός, ούτε φιλόλογος για να κρίνω το ιστορικό υπόβαθρο ή την πιστότητα στο πρωτογενές υλικό, αλλά αυτό δεν έχει σημασία ,από τη στιγμή, που δηλώνεται σαφώς στο οπισθόφυλλο, ότι μιλάμε για μια παραλλαγή του γνωστού μύθου. Και από ό,τι φαίνεται, έχουμε να κάνουμε με ένα έργο, που ασχολείται με πραγματικούς ανθρώπους με αδυναμίες και όχι με ήρωες, κάτι που για εμένα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον. 

 

Το μόνο μου παράπονο, ας το θέσω έτσι, είναι ότι τελικά θα ήθελα να διαβάσω περισσότερο από το κόμικ και ελπίζω να μην αργήσουμε να δούμε τη συνέχεια! Κλείνω με μια εντύπωση: αυτή η δουλειά, όπως και άλλες που έχω διαβάσει τελευταία, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχες ξένων δημιουργών. Απολύτως τίποτα! 

 

Ευχαριστώ για την παρουσίαση, @AndreasD, χωρίς αυτή δεν θα το αγόραζα, τουλάχιστον όχι τώρα. 

[kabuki]

Όντως, ένα όμορφο alternate history κόμικ. Η προσέγγιση της ιστορίας έχει ενδιαφέρον και το σχέδιο κι η σκηνοθεσία είναι πολύ καλοδουλεμένα κι επαγγελματικά. Ειδικά στον τομέα των εκφράσεων των προσώπων, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά!  Η φωτεινότητα των χρωμάτων μπορεί να μην ανταποκρίνεται τόσο στη σκοτεινή εικόνα που έχουμε για το Βυζάντιο, αλλά εδώ μου δούλεψε μια χαρά.

Το σενάριο δεν προχωράει και πολύ σε αυτόν τον τόμο, αλλά είναι μια καλή εισαγωγή που βάζει τα θεμέλια για τη συνέχεια. Αν και δεν είναι το αγαπημένο μου genre, με κέρδισε. 

On 4/14/2022 at 5:55 PM, AndreasD said:

Δεν ξέρω πόσοι το προσέξατε αλλά για το συγκεκριμένο κόμικ συνεργάστηκαν 4 άτομα, χωρίς γραφίστες, επιμελητές εκδότες κλπ. Αυτό από μόνο του για τον Ελληνικό χώρο είναι κατόρθωμα.

πιστεύω ότι είναι βασικός λόγος που το αποτέλεσμα είναι τόσο ποιοτικό. 

 

Πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει κι ο 2ος τόμος : "Πυρ και Θείον", τον Ιούνιο του 22. Έτσι, στα κοντά, για να μην ξεχνάμε τί είχε γίνει στα προηγούμενα

 

[kabuki]

Η δημιουργία μιας σελίδας 

 

 

[kabuki]

Το εικαστικό του εξωφύλλου από τον επερχόμενο δεύτερο τόμο του Διγενή

 

[Dredd]

Αξιώθηκα επιτέλους και εγώ να το διαβάσω, το έχω ρίξει στα ξένα τον τελευταίο καιρό.

 

Εγώ δεν ενθουσιάστηκα όσο οι προηγούμενοι. Το βρήκα πολύ συνηθισμένο, απλά σε διαφορετικό - από τα συνηθισμένα - setting. Η αγάπη δύο νέων από διαφορετικές οικονομικές/κοινωνικές τάξεις. Μας το έχουν ξαναπει από τον Σαίξπηρ μέχρι τον Φώσκολο. Και είναι τόσο αραιογραμμένο, ουσιαστικά 3-4 σκηνές είναι όλο το κόμικ, ώστε δεν πρέπει να μου πήρε πάνω από 10 λεπτά να το τελειώσω. Και ναι, μπορεί στα επόμενα άλμπουμακια να αναπτυχθεί και να γίνει κάτι πολύ καλό, αλλά παραείναι εισαγωγικό, ακόμα και για εισαγωγικό τεύχος, if you get my drift.

 

Όπως και ο @AndreasD, το εξώφυλλο το βρήκα γραφιστικά χάλια, αλλά ευτυχώς μέσα το σχέδιο σε αποζημιώνει. Προσεγμένο και δουλεμένο, αν και τα τόσα φωτεινά χρώματα δεν σε αφήνουν να νιώσεις την ατμόσφαιρα του πολέμου και της σοβαρότητας του θέματος. Πολύ "καθαρά" είναι όλα, και τα μελάνια και τα χρώματα, πηγαίνοντας το feeling περισσότερο σε animation "ελαφρότερης" θεματολογίας, παρά σε πιο "σοβαρά" μονοπάτια.

 

Τίμια πρόταση συνολικά, η οποία, σε αυτό το πρώτο τεύχος τουλάχιστον, δεν ξεπερνάει, στα δικά μου μάτια, το "καλό για ελληνικό". Θα συνεχίσω πάντως να το παίρνω για να δω τη συνέχεια. 6/10.

[Dredd]

 

Διαβάστηκε και το δεύτερο, με τις εντυπώσεις να παραμένουν πάνω-κάτω οι ίδιες, με το βελάκι πάντως να δείχνει ελαφρά προς τα πάνω. Και αυτό γιατί περιπλέκει ελαφρώς η ιστορία, εμπλέκονται καινούρια πρόσωπια και η ίντριγκα ανεβαίνει ελαφρώς. Ενώ το σχέδιο παραμένει προσεγμένο, η (κατά μεγάλη πλειοψηφία) χρήση κοντινών πλάνων με κούρασε ελαφρώς, δεν είδα τοπία και πολλές εξωτερικές σκηνές, δεν εντυπωσιάστηκα δηλαδή από το σχέδιο, γιατί πήγαινε από gros plan σε gros plan, χάνοντας δηλαδή την συγκινησιακή φόρτιση που αυτή η τεχνική προσφέρει, όταν χρησιμοποιείται με φειδώ (και όντας αυτό κάτι το οποίο χρησιμοποιείται πολύ στην ελληνική σκηνή τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα). Τα πρόσωπα παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, "αρυτίδιαστα" και πολύ "καθαρά" για τα γούστα μου, αντίστοιχα και με τον γενικότερο χρωματισμό όλου του τεύχους.

 

Η γενικότερη αίσθηση μου είναι ότι παραμένει ένα αξιόλογο κόμικ για τα ελληνικά δεδομένα, και για αυτό το λόγο συνεχίζω (και θα συνεχίσω) να το στηρίζω, αλλά δεν μου δημιουργεί ιδιαίτερες προσδοκίες για κάτι ξεχωριστό.

[leonidio]

Διάβασα κι εγώ και το δεύτερο τεύχος και συμφωνώ με τον @Dredd, ότι καθώς η ιστορία εξελίσσεται, γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Συμφωνώ και με όλες τις παρατηρήσεις του σχετικά με το σχέδιο, εμένα όμως δεν με ενόχλησε η έλλειψη εξωτερικών σκηνών, αφού η υπόθεση εκτυσίσσεται σε αυτό το τεύχος κυρίως σε εσωτερικούς χώρους. 

 

Ναι, πράγματι, η γραμμή είναι "αρυτίδιαστη" και πολύ καθαρή, αλλά η τεχνική και το στήσιμο των εικόνων είναι πολύ καλή και το κόμικ έχει έναν πραγματικά κινηματογραφικό ρυθμό, που στη συγκεκριμένη περίπτωση το θεωρώ μεγάλο πλεονέκτημα. Πιστεύω, ότι η συνέχεια θα αποδειχθεί ακόμη πιο ενδιαφέρουσα.