Killadelphia (Rodney Barnes, Jason Shawn Alexander)

[Dredd]

            

 

 

O Jimmy Sangster, αστυνομικός στο επάγγελμα, γυρίζει στη γενέτειρα του Φιλαδέλφεια, για να θάψει τον επίσης αστυνομικό επιθεωρητή πατέρα του, ο οποίος δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια των ερευνών του για μια "περίεργη" υπόθεση. Αυτό που θα ανακαλύψει όμως, είναι ότι ο πατέρας του πλέον έχει γίνει βρυκόλακας. Μην μπορώντας να τον αποτελειώσει, και κρατώντας μυστική την ύπαρξη του, ζητάει τη βοήθεια του και μαζί με αυτή της ιατροδικαστού Jose Padilla, θα ξεκινήσουν να ερευνούν μια σειρά αλλόκοτων δολοφονιών, για να καταλήξουν σε απίθανα ευρήματα, εκ των οποίων, και την ύπαρξη, στην σύγχρονη Φιλαδέλφεια, ενός από τους ιδρυτικούς συμμετέχοντες στην δημιουργία της ίδιας της χώρας των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

 

          

 

 

Μια σχετικά πρωτότυπη horror ιστορία, με στοιχεία κοινωνικού σχολιασμού, δοσμένη με ενδιαφέρον, αλλά αρκετά αργόσυρτα από τον συγγραφέα Rodney Barnes. Χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές και προυπηρεσία στον χώρο των κόμικς, με σημαντική και βραβευμένη όμως καριέρα ως σεναριογράφος σε ταινίες και σειρές, πετυχαίνει να δημιουργήσει ένα ενδιαφέρον μυστήριο, αλλά δεν μοιράζει επιτυχημένα ούτε την πλοκή, ούτε τη δράση του στα ανάλογα τεύχη. Έτσι έχουμε το πρώτο arc/trade των 6 πρώτων τευχών, να λειτουργεί το μισό σαν στήσιμο, να μαθαίναουμε τον μεγάλο κακό στο 4ο τεύχος και να πεθαίνει στο 6ο. Και στο 2ο arc να εμφανίζει ένα νέο μεγάλο κακό, αλλά να αναλώνεται στο origin κάποιων δευτερευόντων χαρακτήρων, με αποτέλεσμα πάλι το τέλος/κάθαρση να είναι βιαστικό και χωρίς στρωτή κλιμάκωση. Συνολικά πάντως έχει το ενδιαφέρον του, δεν θα απέτρεπα κανέναν να το διαβάσει, απλά πρέπει να κάνει λίγο υπομονή στα πρώτα 3 τεύχη και στην ανάγνωση μεγάλων κομματιών από το ημερολόγιο του μπαμπά (βρυκολακες=Μπραμ Στοκερ=ημερολόγια), δοσμένο οπτικά σε χειρόγραφο στυλ το οποίο πάντα (εμένα τουλάχιστον) κουράζει.

 

 

          

 

 

Το σχέδιο του Jason Shawn Alexander, γνωστού κυρίως από το Spawn, είναι από αυτά τα οποία εντυπωσιάζουν σε πρώτη ανάγνωση, αλλά συνήθως δεν βοηθούν ούτε την ανάγνωση ούτε, συνήθως πάλι, εξυπηρετούν την ιστορία. Αυτό ο τύπος full-painted-art, όπως αυτός του Bill Sienkiewicz, του Simon Davis, ή του Liam Sharp, συνήθως αποδίδει εκπληκτικά (και τρομακτικά ενίοτε) splash, αλλά είναι αρκετά στατικός και μη-δυναμικός και πολλές φορές κάνει δύσκολο το να ξεχωρίσεις τις φιγούρες και τα πρόσωπα μεταξύ τους. Την ατμόσφαιρα πάντως την αποδίδει τέλεια, είναι full spookie και το κόκκινο του αίματος έχει την τιμητική του. Στο δεύτερο trade, και μετά τα τεύχη 7-12, έχει και ένα tie-in/origin μιας άλλης supernatural φυλής, στο οποίο δεν έβαλαν χρώμα, κάνοντας το αποτέλεσμα πιο ευνόητο, αλλά, η αλήθεια είναι, λιγότερο εντυπωσιακό.

 

 

 

      

 

 

18 τευχή έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα, από τα οποία έχω διαβάσει τα πρώτα 12 στα 2 πρώτα trades που κυκλοφορούν. Το τρίτο κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες. Αν ξεπεράσεις την αρχική κρυάδα/δυσκολία, καλά περνάς. Ένα τίμιο 7/10 το παίρνει. Ρίξτε του μια ματιά.

[kabuki]

Διάβασα κι εγώ τα 12 πρώτα τεύχη και μπορώ να πω ότι το Killadelphia με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα. Η προσέγγιση είναι φρέσκια, αλλά το σενάριο είναι λίγο μπερδεμένο σε σημεία και το σχέδιο (αν και εντυπωσιακό) δεν το πολυβοηθάει να ξεμπερδευτεί  Σε άλλα σημεία η ροή κυλάει άψογα και σε άλλα δυσκολεύεται. Είχα συνεχώς την αίσθηση ότι αν οι δημιουργοί δούλευαν το κόμικ λίγο παραπάνω (σενάριο, σχέδιο, χαρακτήρες, συνοχή), θα γινόταν πραγματικά πολύ καλό. Παρόλα τα προβληματάκια του πάντως, το τελικό αποτέλεσμα μου κράτησε το ενδιαφέρον και σκοπεύω να διαβάσω και τα υπόλοιπα τεύχη. Δεν έχω αποφασίσει όμως αν θα το αγοράσω ή όχι, θα εξαρτηθεί από το πως θα εξελιχθεί στη συνέχεια.

 @Dredd για την όμορφη και κατατοπιστική παρουσίαση

[Sugarglitter]

Tέλεια παρουσιαση. Έχω διαβάσει μόνο τον πρώτο τόμο αλλά με κέρδισε στο να το συνεχίσω. Ευχαριστώ για την υπενθύμιση. <3 

[Dredd]

Διαβάστηκε, εν τέλει, το τρίτο trade. Πιο straightforward από τα προηγούμενα, ξεκινάει πάλι λίγο αργόσυρτα αλλά παίρνει γρήγορα μπροστά, πιο ομαλή η ροή και η εξέλιξη της ιστορίας. Το γεγονός βέβαια, ότι έχουμε άλλον έναν, καινούριο, κακό, ο οποίος είναι και αυτός founding father, είναι λίγο ανέμπνευστο. Φάνηκε ότι ουσιαστικά προγραμματίζει την ιστορία ανά 2 arcs, αφού ένα καινούριο γκρουπ/παικτης που εμφανίστηκε στο 2ο trade, εδώ παίζει μικρό ρόλο, προς το τέλος, αφήνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. ΟΚ λοιπόν, πάνω-κάτω στα ίδια πλαίσια με τα προηγούμενα, όσο συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, θα το συνεχίζω.