All-Star Superman (Grant Morrison, Frank Quietely)

[GreekComicFan]

 

Πρώτη Ελληνική Κυκλοφορία: 14-11-2008

 

Το 2005 η DC αποφάσισε να πράξει την δικιά της εκδοχή του Ultimate σύμπαντος της Marvel. Το αποτέλεσμα βεβαίως είναι εντελώς διαφορετικό, σε σημείο που να μην υπάρχει μέτρο συγκρίσεως, πέρα από την βασική ανάγκη του να υπάρχουν τίτλοι που να απευθύνονται σε όσο περισσότερους νέους αναγνώστες είναι δυνατόν, χωρίς continuity και χωρίς τις συμβάσεις που φέρει αυτή.

 

Ένα από τους δύο τίτλους που αποφασίστηκε να κυκλοφορήσουν ήταν και το All Star Superman, το οποίο το ανέλαβαν οι Grant Morrison (σενάριο), Frank Quitely (σχέδιο) & Jamie Grant (ψηφιακό μελάνι & χρώμα). Η σειρά ντεμπούταρε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Νοέμβριο του 2005 και ολοκληρώθηκε το Σεπτέμβριο του 2008. Το αποτέλεσμα ήταν ένας τίτλος που έφτασε μέχρι και την βράβευση με Eisner καλύτερης νέας σειράς για το 2006.

 

Στην σειρά παρακολουθούμε τι θα έκανε ο Superman αν ήξερε πως επρόκειτο να πεθάνει. Κάθε τεύχος επίσης είναι ένας φόρος τιμής στις κλασικές και πιο πολύχρωμες ιστορίες που κυκλοφόρησαν στις δεκαετίες του '50-70, ενώ δεν ξαναπαρουσιάζεται ο ερχομός του Superman στην γη. Παρακολουθούμε δηλαδή μια περίοδο που έχει επικυρωθεί η παρουσία του στην συνείδηση του κόσμου.

 

 

Ένα άλλο που σε κάποιους θα αρέσει και άλλους θα τους ξενίσει, είναι πως τα περισσότερα τεύχη είναι γραμμένα σαν αυτόνομα κεφάλαια, παρόλο που υπάρχει ξεκάθαρη σύνδεση (μην ξεχνάμε πως είναι σειρά με πεπερασμένο αριθμό τευχών και κεντρική θεματική) και αφηγηματικές εκκρεμότητες από τα προηγούμενα τεύχη.

 

Στην χώρα μας η Anubis διέκοψε προσωρινά τον κανονικό Superman τίτλο για να εκδώσει τον All-Star τίτλο, ενώ κυκλοφόρησαν τα 6 από τα 12 τεύχη, αφήνοντας για πάντα στην μέση τον τίτλο, αν και η αρχική ένδειξη ήταν πως ήταν προσωρινή η διακοπή.

 

Θεωρώ αυτή την σειρά, μιας από τις καλύτερες και πιο μεστές δουλειές του Grant Morrison. Ο Σκοτσέζος συγγραφέας καταφέρνει να αποκρυσταλλώσει τόσο την ουσία του Σούπερμαν και του υποστηρικτικού καστ, όσο και αίσθηση των κλασικών ιστοριών και των θαυμάτων που παρουσίαζαν και προκαλούσαν στο κοινό της εποχής, μεταφέροντας την ουσία στο κοινό του σήμερα, σε ένα συγκινητικό τίτλο που πραγματικά είναι κρίμα που δεν ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα για να δουν και όσοι δεν παρακολουθούν τις ξένες εκδόσεις γιατί άξιζε η όλη ανάγνωση.

 

Όσο για τους Quitely & Grant, κάνουν τόσο καλή δουλειά στο σχέδιο και στην εκφραστικότητα των χαρακτήρων, που πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ τον τίτλο με κάποιους άλλους στην θέση τους. Διαμάντι.

 

[Treoris]

Διαβάστηκε και από εμένα το All-Star Superman, με την υπογραφή μάλιστα του κου Quietely (thanks @Darth Chris ! )

 

Πρέπει να είναι αν όχι η καλύτερη, από τις καλύτερες ιστορίες του Superman που έχω διαβάσει. Ένας Superman πιο αλτρουιστής, πιο ουμανιστής, πιο άνθρωπος από ποτέ - και αυτό ταυτόχρονα με την πιο δυνατή εκδοχή του εαυτού του.

 

Ο Morrison αφήνεται ελεύθερος, πιάνει ακριβώς την ψυχολογία και το είναι του Superman και δημιουργεί μια ιστορία φόρο τιμής στο παρελθόν του ήρωα μα ταυτόχρονα τόσο φρέσκια και μοντέρνα, ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι πολύ καλοί, ακόμα και με τις όποιες αλλαγές έχουν υποστεί. Προλαβαίνει σε δώδεκα τεύχη να διηγηθεί μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, δίχως να το ξεχειλώνει μα και δίχως να νιώθεις στο τέλος πως σου λείπει κάτι. 

 

Επικουρικά ο Quietely συνεισφέρει τα μέγιστα στην επιτυχία του έργου - οι χαρακτήρες είναι εκφραστικότατοι, τα πιο ανοιχτά πλάνα του φέρνουν σε moebius αλλά με μια πιο μοντέρνα ματιά. Πλούσιες λεπτομέρειες εκεί που χρειάζονται μα δίχως να φοβάται και το κενό. Αστείες σεκανς διαδέχονται συγκινητικά πλάνα και ακολουθούν σκηνές δράσης (εκεί ίσως το χάνει λίγο τολμώ να πω) - το σχέδιο του όμως προσθέτει πόντους στο μεγαλείο της ιστορίας.

 

Συνολικά διάβασα μια δημιουργία η οποία ενώ είναι ταπεινή στις ρίζες της καταλήγει να αποκτήσει επικές διαστάσεις. 

 

 

 

Υ.Γ. Κρίμα για την ελληνική μεταφορά που από ότι διαβάζω άφησε τελικά την ιστορία στη μέση, και κρίμα και για την All-Star προσπάθεια γενικότερα που από ότι καταλαβαίνω έπεσε έξω, εγκαταλείφθηκε ή απλά αδιαφορούν (μόνο τρεις δημιουργίες και η μία ημιτελής).