The Promised Neverland (Kaiu Shirai, Posuka Demizu)

[kabuki]

The Promised Neverland (Yakusoku no Nebārando)

 

mystery, psychologiacal, horror

 

 H υπόθεση εκτυλίσσεται σ΄ένα απροσδιόριστο κοντινό μέλλον, σε ένα ορφανοτροφείο,  όπου όλοι ζουν σαν μια ευτυχισμένη οικογένεια. Παίζουν όλη μέρα, φροντίζουν ο ένας τον άλλον και η Μαμά είναι η προσωποποίηση της μητρικής φροντίδας -  για όσους θυμούνται πως ήταν το ορφανοτροφείο που μεγάλωσε η κάντυ καντυ, αυτό δείχνει ακόμα καλύτερο. Μια περίεργη λεπτομέρεια σ΄αυτό το σπίτι της χαράς, όμως είναι ότι όλα τα παιδιά έχουν χαραγμένο ένα νούμερο στο λαιμό τους. Επίσης δίνουν κάθε τρεις και λίγο κάτι περίεργες εξετάσεις, δεν πειράζει, όλα καλά. Δεν έχουν επαφή με τον έξω κόσμο, αλλά δεν πειράζει, περνάνε μια χαρά εντός των ορίων του ορφανοτροφείου. Τελευταίο πράγμα που δε συνάδει μ΄αυτό το κλίμα της χαράς και της αγάπης, είναι ότι όσα παιδιά φεύγουν για να υιοθετηθούν, μέχρι την ηλικία των 12, δεν ξαναεπικοινωνούν ποτέ με το ορφανοτροφείο.

Ήδη έχουμε αρκετά στοιχεία, ώστε να ψυλλιαστούμε ότι κάτι δεν πάει καλά μ΄αυτήν τη χαρούμενη εικόνα.

 

 

Κάποια στιγμή ένα γλυκύτατο κοριτσάκι, από τα μικρότερα παιδιά, ετοιμάζεται να φύγει για την καινούρια οικογένεια που θα την υιοθετήσει. Μετά από τις συγκινητικές στιγμές αποχαιρετισμού δύο από τα υπόλοιπα παιδιά, η Έμα καιo Νόρμαν ανακαλύπτουν ότι ξέχασε να πάρει μαζί το αγαπημένο της λούτρινο και τρέχουν να την προλάβουν να της το δώσουν.

Και από κείνη τη στιγμή και μετά, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη σκληρή αλήθεια, όπου η ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή που είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, αποκαλύπτεται ως κάτι εντελώς διαφορετικό. 

 

 

 

Θα μπορούσα να σας πω περισσότερα πράγματα για την πλοκή, αλλά προτιμώ να μην σας σποϊλάρω, καθώς είχα την χαρά να το διαβάσω, χωρίς να μου έχει αποκαλυφθεί κανένα σημαντικό σημείο της πλοκής κι αυτό έκανε την ανάγνωση του manga ακόμα πιο απολαυστική. 

 

Η αγωνία, ο τρόμος, η ανάπτυξη χαρακτήρων, όλα χτίζονται αριστοτεχνικά σε αυτό το manga. Η πλοκή είναι καλοδουλεμένη και οι κινήσεις των πρωταγωνιστών είναι σαν παρτίδα σκακιού. Η υπόθεση έχει αρκετές απρόβλεπτες ανατροπές και το γλυκύτατο σχέδιο της Demizu στο μεγαλύτερο κομμάτι του manga, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις σκοτεινές του στιγμές, τονίζοντας τες ακόμα περισσότερο. Η σκηνοθεσία χτίζει δυναμικά την αγωνιώδη ατμόσφαιρα, ακριβώς όπως πρέπει. Οι χαρακτήρες σε κάνουν να τους αγαπήσεις, να νοιαστείς για την τύχη τους, τις φιλίες, τις προδοσίες τους. 

Συνολικά, (αν και είχα τις ενστάσεις μου για το τέλος), θεωρώ το Promised Neverland από τα καλύτερα manga που έχω διαβάσει, γενικά. 

 

 

Το manga έχει ολοκληρωθεί. Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Jump από το 2016 εως το 2020 κι έκτοτε κυκλοφόρησε στα αγγλικά από τη Viz Media σε 20 manga τόμους. Μη σας ανησυχεί το μέγεθος, διαβάζεται απνευστί. Ίσως το πιο page turner manga που έχω διαβάσει. Αν δεν κάνω λάθος, μου πήρε καμιά δεκαπενταριά μέρες να το διαβάσω online (βρίσκεται εύκολα). Περιμένω να κυκλοφορήσει κάποια καλή συγκεντρωτική έκδοση για να τσιμπήσω, κάτι που πιστεύω ότι θα συμβεί, καθώς το manga έχει μεγάλο hype. 

΄Εχει πάρει αρκετά βραβεία, έχει γίνει άνιμε με 2 σεζόν (η πρώτη αρκετά καλή, η δεύτερη απαράδεκτη) και live action ταινία (που φαντάζομαι ότι είναι ακόμα χειρότερη, κρίνοντας από το 5,4 που έχει πάρει στο Imdb).  Οπότε, διαβάστε το manga και δε θα χάσετε 

Αν ακόμα σας τρομάζει το μέγεθος, δείτε την πρώτη σεζόν του άνιμε και συνεχίστε το στο manga

 

 

 

το Instagram της Posuka Demizu

[angeltze]

Εγώ δίσταζα επειδή άκουσα άσχημα λόγια για το φινάλε. Εσύ τι πιστεύεις? (φυσικά μιλάμε για μάνγκα, το άνιμε, ύστερα από όσα άκουσα για τη δεύτερη σεζόν, ούτε που ήθελα να το αγγίξω)

[kabuki]

Just now, angeltze said:

Εγώ δίσταζα επειδή άκουσα άσχημα λόγια για το φινάλε. Εσύ τι πιστεύεις? (φυσικά μιλάμε για μάνγκα, το άνιμε, ύστερα από όσα άκουσα για τη δεύτερη σεζόν, ούτε που ήθελα να το αγγίξω)

Δε θεωρώ κακό το τέλος, απλά περίμενα κάτι διαφορετικό στους τελευτσίους 3 τόμους. Δεν είναι πάντως από τα endings που να με ξενερώσει για όλο το κόμικ. Το αντίθετο, το "ταξίδι"  αξίζει, πολύ! Πιστεύω ότι θα σου αρέσει

 

[angeltze]

Μάλιστα, μάλιστα. Εγώ ήμουν σίγουρος ότι θα μου αρέσει, σε σημείο που είχα διαβάσει το πρώτο κεφάλαιο και σταμάτησα κάπου στα μισά γιατί κατάλαβα ότι θα εθιζόμουν σε μια περίοδο που δεν με έπαιρνε να διαβάσω εντατικά μια ιστορία, πόσω μάλλον τέτοιου μεγέθους 

Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι το ταξίδι αξίζει, αλλά φοβάμαι μην έρθω αντιμέτωπος με έτερο Attack On Titan, όπου το ταξίδι αξίζει τρομερά, αλλά το φινάλε ξενερώνει τόσο πολύ που ακυρώνει τελείως όλη την προηγούμενη εμπειρία. Αν το στόρι έχει διατηρήσει αυτούσιο το πόιντ του στο φινάλε, τότε νομίζω δεν θα έχω κάποιο θέμα γενικά. Θα του ρίξω πάλι ένα βλέφαρο, έτσι, για το ταξίδι (αχ, το άμοιρο το ταξίδι)!