A Sea of Love (Wilfrid Lupano, Grégory Panaccione)

[leonidio]

 

Πρωτότυπος τίτλος : Un Océan d’amour (Delcourt, 2014)

 

Μια μέρα σε ένα χωριό της Βρετάνης, ένας ηλικιωμένος ψαράς ξυπνάει μέσα στα άγρια χαράματα, τρώει το πρωινό, που του ετοιμάζει η γυναίκα του και ξεκινάει με το μικρό του ψαροκάικο, όπου επιβαίνει και ο βοηθός του, για να βγάλει τον επιούσιο. Η μέρα αυτή όμως, θα εξελιχθεί σε καταστροφή, αφού το καΐκι του θα αιχμαλωτιστεί στα δίχτυα ενός τεράστιου αλιευτικού και από εκεί και μετά θα βρεθεί περιπλανώμενος στον Ατλαντικό Ωκεανό. Τα νέα θα φτάσουν στο χωριό του μέσω του βοηθού, τον οποίον ο ψαράς είχε προλάβει να βάλει στη ναυαγοσωστική λέμβο και η πιστή και αγαπημένη του γυναίκα θα αρχίσει να τον ψάχνει σχεδόν σε όλον τον κόσμο. 

 

 

 

Αυτή είναι η πολύ συνοπτική περιγραφή μιας απίστευτης ιστορίας, η οποία περιλαμβάνει ακόμα πειρατές, την Κούβα (και τον ίδιο το Φιδέλ Κάστρο), ένα γλάρο, κεντήματα και αμέτρητες κονσέρβες με σαρδέλες - όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Είναι όμως, πριν και πάνω από όλα, μια ιστορία αγάπης, η οποία διασχίζει και υπερβαίνει κάθε εμπόδιο, ακόμα και ολόκληρους ωκεανούς. 

 

 

 

Ένα υπέροχο κόμικ, χωρίς καθόλου λόγια, που με κέρδισε αμέσως. Είχα διαβάσει καλά λόγια, αλλά ειλικρινά δεν το περίμενα τόσο καλό. Ο Λουπανό στήνει έναν κόσμο τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά από το δικό μας, ένα παραμύθι σε ρεαλιστικό πλαίσιο, όπου, αν και η αληθοφάνεια δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο και οι συμπτώσεις παίζουν ένα μεγάλο ρόλο, δεν χάνει ποτέ την επαφή του με την πραγματικότητα. Γιατί, αν και το σενάριο περιέχει και στοιχεία, που είναι πολιτικά, οικολογικά ή κοινωνικά (το τεράστιο αλιευτικό, που αδειάζει τη θάλασσα από ψάρια, το πετρελαιοφόρο που τη μολύνει, η θάλασσα των σκουπιδιών, τα κεντήματα, που γίνονται ανάρπαστα στις πλούσιες κυρίες στο κρουαζιερόπλοιο), δεν χάνει ποτέ το στόχο του, δηλαδή να αφηγηθεί την επιθυμία δύο ανθρώπων να ξαναβρεθούν, παρόλο που τους χωρίζει ένα ημισφαίριο. Και μέσα σε αυτό το σύγχρονο παραμύθι, η αληθοφάνεια δεν είναι απαραίτητα.

 

 

 

Ο σχεδιαστής Grégory Panaccione μεγαλουργεί, αξιοποιώντας κάθε σχεδιαστικό μέσο, που έχει στη διάθεσή του και παραδίδοντας ένα έργο, που είναι φροντισμένο μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Απλό σε κάποια σημεία, υποβλητικό σε άλλα, καρτουνίστικο εκεί που πρέπει, ρεαλιστικό εκεί που χρειάζεται, με αρκετά καρέ σε κάποιες σελίδες, με ένα καρέ σε άλλες ή με splash pages αλλού, με πολύ φωτεινά χρώματα για τη μέρα και με απειλητικά σκοτεινά για τη νύχτα, με έμφαση στη λεπτομέρεια εδώ, με γενικά πλάνα, που κόβουν την ανάσα εκεί, τίποτα δεν έχει αφεθεί στην τύχη. Το σχέδιό του λέει χιλιάδες πράγματα, που, αν τα έγραφε κάποιος με λόγια, θα χρειαζόταν ολόκληρο τόμο και υποκαθιστά με απόλυτη επιτυχία την ανυπαρξία διαλόγων.  Εξάλλου, δεν είναι ένα κόμικ, που χρειάζεται λόγια, τα συναισθήματα και οι εντυπώσεις, που δημιουργούν οι εικόνες, είναι αρκετά για να γίνει κατανοητή η ιστορία σε όλους. 

 

    

 

  

 

 

Ειλικρινά πιστεύω, ότι είναι ένα από τα κόμικ, που αξίζει να διαβαστούν από όλες και όλους και ότι θα το απολαύσουν όλοι και όλες. Κυκλοφόρησε και σε αγγλική έκδοση το 2018 από την Lion Forge και απέσπασε τρεις υποψηφιότητες στα βραβεία Eisner την επόμενη χρονιά, αλλά τελικά δεν κέρδισε κανένα. Η αγγλική έκδοση είναι πάρα πολύ ωραία, σκληρόδετη, τυπωμένη σε όμορφο ιλουστρασιόν χαρτί και στο οπισθόφυλλο έχει σχεδιασμένο ένα ανοιχτήρι για κονσέρβες σαρδέλας, απαραίτητο εξάρτημα στο μεγάλο αυτό ταξίδι. 

 

Κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και διαβάστε το σε οποιαδήποτε μορφή.  Και όταν το κάνετε, περιμένω τις εντυπώσεις σας. 

Όλες οι εικόνες είναι από το Ίντερνετ

 

Πηγές για περαιτέρω μελέτη:

 

Συνέντευξη του Wilfrid Lupano στο The Comics Journal

[geo_trou]

Εξαιρετικό το A Sea of Love, αν και κατ' εμέ 2-3 κλικ κάτω από το Hartlepool Monkey, επίσης γραμμένο από τον Lupano και προτεινόμενο με τα χίλια.

Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις πώς με λίγη εφευρετικότητα μπορεί κανείς να εξιστορήσει μια αφηγηματικά πολύπλοκη ιστορία χωρία λόγια. Όμορφη παρουσίαση

[smuggler]

Όντως από τα κόμικ που πρέπει να έχει δει κάποιος (ένεκα ότι είναι μουγκό).
Με τον καημό του Azimut θα φύγω από αυτό τον κόσμο.

[batigoal]

Μεσα στον αναγνωστικο πυρετο που με εχει πιασει αυτες τις μερες, ηρθε και η ωρα του A sea of love!

 

Ηταν καιρο στα κατεβασμενα οποτε προκειται για ψηφιακη αναγνωση. Μια ιστορια αγαπης και οχι μονο, αριστοτεχνικα δοσμενη σε αυτο το ανευ διαλογων κοσμημα! Δεν εχω να προσθεσω κατι, ο @leonidio τα εγραψε ολα και μαλιστα καλυτερα απ' οτι θα τα εγραφα εγω. Συγκινητικο τα οικολογικο μηνυμα, τρελη αφασια ο γλαρος! Αν σας ψηνει εστω και λιγο η παρουσιαση διαβαστε το, δεν θα το μετανιωσετε!

 

Ανυπομονω να διαβασω το Hartlepool monkey που λεει ο @geo_trou οτι ειναι ακομα καλυτερο!