Love, Death + Robots (2019-)

[kabuki]

 

To LOVE, DEATH + ROBOTS είναι μια ανθολογία scifi, horror, comedy, fantasy animation, δημιούργημα των David Fincher (se7en, fight club ...) & Tim Miller (Deadpool) για το Netflix. 
Πρόκειται για 18 αυτοτελή επεισόδια, ταινιάκια μικρού μήκους,  διάρκειας έως 17 λεπτών. 

Το δίδυμο Fincher/Miller ξεκίνησε να δουλεύει το πρότζεκτ από το 2008 (!), για τη δημιουργία  μιας νέας σπονδυλωτής ταινίας Heavy Metal, στα χνάρια της αρχικής ανθολογίας. Η διαδικασία όμως αποδείχτηκε πολύ χρονοβόρα και στο τέλος έχασαν τα δικαιώματα.

Δεν έχασαν όμως τη διάθεση για τη δημιουργία μιας τέτοιας ανθολογίας κι όταν παρουσιάστηκαν οι κατάλληλες συνθήκες την πραγματοποίησαν. 

 

Ιδανική η πλατφόρμα του Netflix για ένα τέτοιο σκοπό, καθώς δίνει ιδιαίτερο βάρος στα βασικά συστατικά του LDR : scifi, animation, ανθολογία,  πόσο μάλλον όταν προκύπτει από τόσο δυνατά ονόματα. 

 

To LDR λοιπόν, που πρωτοπροβλήθηκε στις 15 Μαρτίου, δίνει μια φρέσκια προσέγγιση στα genres που καταπιάνεται, διατηρώντας όμως και πολλά στοιχεία από τη μακρά παράδοση των twilight zone, tales from the crypt, outer limits, όπως κι από το πρόσφατο black mirror.

Αλλάζει μορφές animation, μειώνει τη διάρκεια, παίζει ανάμεσα στον τρόμο, την κωμωδία, το συναίσθημα, το άγνωστο και το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Η ποικιλία τεχνοτροπιών και θεματικών δεν σε αφήνουν να βαρεθείς με επαναλαμβανόμενα μοτίβα. 

Η μικρή διάρκεια διευκολύνει τη συνεχόμενη παρακολούθηση τουλάχιστον δύο επεισοδίων, κι η μετάβαση από το δράμα στην κωμωδία και ξανά πίσω,  σε συνδυασμό με το οφθαλμόλουτρο των διαφορετικών animation, εντείνει την απόλαυση.

Φυσικά υπάρχουν καλύτερα και λιγότερο καλά ταινιάκια, αλλά σε αντίθεση με ότι συμβαίνει συνήθως, βρήκα το επίπεδό συνολικά υψηλό. 

 

1. Sonnie's edge (17 ' )

Σκηνοθεσία: Dave Wilson, Gabriele Pennacchioli
Συγγραφέας: Peter F. Hamilton  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blur Studio

 

 

Θα τη χαρακτήριζα μια πολύ σκοτεινή,βίαια ενήλικη εκδοχή των pokemon battles.

Πολύ καλό cgi, δυνατός ρυθμός 

Spoiler

και τέλος με διπλό twist. Το πρώτο το υποψιάστηκα, το δεύτερο δεν το περίμενα. 

 

Πολύ ενδιαφέρων ο κόσμος του πρώτου short, ο Τim Miller είπε σε συνέντευξη ότι ζήτησαν και δεύτερο ταινιάκι στο ίδιο σύμπαν, για την πιθανότητα 2ης σεζον
Η ιστορία πρωτοδημοσιεύτηκε το 1991 και θα τη βρείτε εδώ

 

2. Three Robots (15')

Σκηνοθεσία: Víctor Maldonado, Alfredo Torres
Συγγραφέας:John Scalzi   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blow Studio

 

 

Πολύ καιρό μετά τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους, τρία ρομπότ κάνουν τουρισμό σε μια κατεστραμμένη ανθρώπινη πόλη.

Μαύρη κωμωδία, με απολαυστική εξήγηση για την καταστροφή του ανθρώπου. Πετυχημένοι χαρακτήρες, καλές ατάκες. Από τις αγαπημένες μου.

Fun Fact: H φωνή στο  ρομπότ που μοιάζει με μετρονόμο δεν προέρχεται από κάποιον ηθοποιό, αλλά από computer.

Ο Scalzi  (που έχει σχεδόν μονοπωλήσει τα χιουμοριστικά shorts στο LDR) αναφέρει στο μπλογκ του ότι τον πρωτοπροσέγγισαν για το when the yogurt took over και το Alternate histories.

Το  three robots προέκυψε όταν έστειλε απόσπασμα απο τη νέα του δουλειά (Robots vs Fairies) στον Tim Miller για να του ρίξει μια ματιά. 
Πιο αναλυτικά για το πως προέκυψε η συνεργασία του με το Love, Death & Robots εδώ

 

 

 

3. The witness (12')

Σκηνοθεσία - Σενάριο: Alberto Mielgo

Pinkman.TV

 

 

Μια κοπέλα γίνεται μάρτυρας ενός φόνου και τρέχει να ξεφύγει από το δολοφόνο που την κυνηγά.

Μαζί με το blindspot είναι τα μόνα shorts που δεν βασίστηκαν σε προϋπάρχουσες ιστορίες. 
Αισθητικά είναι το αγαπημένο μου. Πανέμορφο animation, χρώμα, σχέδιο, μοντάζ, οι καρτουνίστικες εκφορές των ήχων, η αλλαγή των μορφών - απλά υπέροχο.
Το τέλος της ιστορίας αρκετά αφηρημένο, ώστε να επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις.

 

Spoiler

διάβασα διάφορες θεωρίες, αλλά αυτές που νομιζω οτι στεκουν περισσότερο είναι
ότι πρόκειται για κλώνους παγιδευμένους σε μονιμο dejavu
ότι τον έχει σκοτώσει το κορίτσι και την κυνηγά το φάντασμά του
εν τέλει νομίζω ότι είναι κάποια μορφή τιμωρίας, είτε σε κάποιου είδους μελλοντική εγκεφαλική φυλακή, είτε μετα θάνατον. Το πιθανότερο για την κοπέλα, δεν το αποκλείω όμως να είναι και για τους δύο.  Έχω την εντύπωση ότι έχουν εμπνευστεί από αντίστοιχα επεισόδια του πρόσφατου twilight zone και του black mirror (αν δεν κανω λαθος).

 

 

4. Suits (17')

Σκηνοθεσία : Franck Balson   

Συγγραφέας: Steven Lewis  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blur Studio

 

 

Μια κοινότητα αγροτών μάχεται με τις μηχανές της εξωγήινα πλάσματα που απειλούν τις οικογένειες τους και τα ζώα τους.

 

Απλούστερο animation σε σύγκριση με τα προηγούμενα shorts,  που λειτουργεί όμως αποτελεσματικά. Τα εξωγήινα όντα μου  μοιάζουν με  υβρίδια alien και γιγάντιων εντόμων. Δε με ενθουσίασε, αλλά ούτε και με χάλασε. Η τελική σκηνή τη σώζει αρκετά από την κοινοτοπία.

 

Spoiler

δεν μου χε περάσει απ' το μυαλό ότι οι άνθρωποι ήταν εισβολείς σε άλλον πλανήτη

 

 

5. Sucker of souls (13')

Σκηνοθεσία : Owen Sullivan
Συγγραφέας: Kirsten Cross  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Studio La Cachette

 

 

Μια αρχαιολογική αποστολή ανακαλύπτει ένα αιμοβόρο τέρας, μια ακόμα βερσιόν του δράκουλα και το πολεμά.

 

Πολύ σπλατεράδικο,  με 2D σχέδιο που είναι αρκετά του γούστου μου.

Δεν μου έκανε εντύπωση  το σενάριο. Είχε όμως αναφορά στην Buffy, the vampire slayer, που είναι από τις αγαπημένες μου σειρές.

 

 

6. When the yogurt took over  (6')

Σκηνοθεσία: Víctor Maldonado, Alfredo Torres
Συγγραφέας:John Scalzi   Διασκευή σεναρίου: Janis Robertson 

Blow Studio

 

 

Επιστήμονες δημιουργούν καταλάθος γιαούρτι με νοημοσύνη κι αυτό κατακτά τον κόσμο.

Ταιριαστό καρτουνίστικο animation σε μια πολύ  συμπαθητική κατά τη γνώμη μου ιστορία.  

Ανάλαφρη κι ευχάριστη προσθήκη, αν και η  ιδέα θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο.

Ο δημιουργός παραδέχεται ότι την έγραψε στο πόδι, κάτι χαλαρό για το μπλογκ του .
Η ιστορία δημοσιεύτηκε το 2010 στη σελίδα του Scalzi και μπορείτε να τη βρειτε εδώ

7.Beyond the Aquila Rift (17')

Σκηνοθεσία: Dominique Boidin, Léon Bérelle, Rémi Kozyra, Maxime Luère
Συγγραφέας:Alastair Reynolds  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Unit Image

 

 

Το πλήρωμα μιας διαστημικής αποστολής ξυπνά νωρίτερα από το κανονικό, πολύ μακριά από τον αρχικό προορισμό. 

 

Ίσως το καλύτερο cgi της ανθολογίας, εξαιρετικά αληθοφανές. Οι εκφράσεις της Γκρέτα απίστευτες, όπως κι οι κόσμοι που εμφανίζονται. 
Θέμα που έχει ξαναπαιχτεί, αλλά με άψογη απόδοση. 
Ιστορία του ίδιου συγγραφέα είναι και το Zima blue.
 

8. Good Hunting (17')

Σκηνοθεσία: Oliver Thomas
Συγγραφέας:Ken Liu   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Red Dog Culture House

 

 

Ένας κυνηγός δαιμόνων/πνευμάτων σκοτώνει μια πολυμορφική γυναίκα - αλεπού. Ο γιος του αναπτύσσει φιλική σχέση με την κόρη της.

Πανέμορφο anime steampunk , σε μια ιστορία με ανατροπές που δεν μπόρεσα να μαντέψω. Δίνει μια διαφορετική νότα στην ανθολογία. Μου άρεσε πολύ. 
o Ken Liu δήλωσε ότι όταν την έγραφε ήθελε να παίξει με τα genres. Να ξεκινήσει μια ιστορία από fantasy και να καταλήξει σε steampunk.
Η αρχική ιστορία, που δημοσιεύτηκε το 2012 εδώ

 

9.  The dump (11')

Σκηνοθεσία: Javier Recio Gracia
Συγγραφέας:Joe R. Lansdale   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Able & Baker

 

 

O "Άσχημος Dave" ζει στη χωματερή και δε σκοπεύει ν' αφήσει κανέναν να του κάνει έξωση. 

Η ιστορία πρωτοδημοσιέυτηκε το 1984 κι η αλήθεια είναι ότι δείχνει τα χρόνια της. Δεν πειράζει όμως, καλογέρασε.

Το σενάριο είναι αρκετά  προβλέψιμο. Έχει όμως αλητεία, καλτίλα και χιουμοριστικά στοιχεία που την κάνουν να επιβιώνει στο σύνολο της ανθολογίας μια χαρά. 

 

 

10. Shape-shifters (16')
Σκηνοθεσία:  Gabriele Pennacchioli

Συγγραφέας:Marko Kloos   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blur Studio

 

 

Δυο πεζοναύτες λυκάνθρωποι στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζουν μια απειλή του είδους τους.

Ίσως το πιο μέτριο επεισόδιο.  Δεν είναι ότι δεν είχε δυνατότητες. Είναι που δεν τις αξιοποίησε. Θίγονται θέματα, αλλά πολύ επιδερμικά. Η ύπαρξη σούπερ στρατιωτών στον αμερικάνικο στρατό και μάλιστα λυκανθρώπων, ο ρατσισμός που δέχονται λόγω φόβου/διαφορετικότητας, το  αν είναι πιο κτηνώδεις οι άνθρωποι ή τα κτήνη σε ένα πόλεμο. 

Δε μου κανε  όμως αίσθηση. Έχω διαβάσει πιο πειστικές αντίστοιχες ιστορίες στο Τρουένο.

Αν κάτι θα μου μείνει απ' αυτήν είναι η μάχη των λυκανθρώπων, που ήταν όντως εντυπωσιακή. 

 

11. Helping Hand (10') 

Σκηνοθεσία:  Jon Yeo

Συγγραφέας: Claudine Griggs   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Axis Studios

 

 

Μια αστροναύτης βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο μετά από ατύχημα. 

 

Πολύ έντονη, κλειστοφοβική ταινία. Πραγματικά αγωνιούσα για την έκβασή της μέχρι το τέλος.  Μου θύμισε Gravity. Από τις αγαπημένες μου. 

Μπορείτε να βρείτε την πρωτότυπη ιστορία  που δημοσιεύτηκε το 2015 εδώ

 

 

12.  Fish Night (10') 

Σκηνοθεσία: Damian Nenow
Συγγραφέας:Joe R. Lansdale   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Platige Image Studio

 

 

Δύο πωλητές ξεμένουν στην έρημο, καθώς τους χάλασε το αμάξι. Εκεί θα έρθουν αντιμέτωποι με το μακρινό παρελθόν.

 

Δεύτερη ιστορία  του Lanslade στην ανθολογία , σε πολύ διαφορετικό ύφος από το The Dump.  Η πρώτη ήταν κάφρικη, η δεύτερη είναι ποιητική . 

Αυτό οφείλεται και στο πολύ ατμοσφαιρικό 2D κινούμενο σχέδιο που  ταιριάζει γάντι.

Την πρωτότυπη ιστορία μπορείτε να τη βρείτε εδώ

 

 

13. Lucky 13  ( 15')

Σκηνοθεσία:  Jerome Chen

Συγγραφέας:Marko Kloos   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Sony Pictures Imageworks

 

 

To  "άτυχο" μαχητικό  αεροσκάφος 13,  μετατρέπεται σε "τυχερό"  στα χέρια  της πιλότου Samira Wiley.

 

Είναι η δεύτερη ταινία που βασίζεται σε ιστορία του Marko Kloos (η πρώτη ήταν το shape -shifters ) κι ανήκει κι αυτή στο είδος military scfi. 

Δεν είμαι εξοικειωμένη με το genre,  αυτή η ταινία όμως μου άρεσε περισσότερο από την προηγούμενη.  Η σχέση ανθρώπου μηχανής κι η "προσωπικότητα" που αναπτύσσει το αεροσκάφος, είναι πολύ καλά αποδομένα.  Το cgi είναι επίσης εξαιρετικό. 

 

14. Zima Blue (10')

Σκηνοθεσία:  Robert Valley

Συγγραφέας:Alastair Reynolds   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Passion Animation Studios

 

 

Ο καλλιτέχνης Zima μιλάει πρώτη φορά για το παρελθόν του, προτού αποκαλύψει στο κοινό το τελευταίο του έργο.

Απλά υπέροχη. Η πιο αγαπημένη μου ταινία από την ανθολογία.  Μέσα σε 10 λεπτά θίγει με φοβερή διεισδυτικότητα θέματα όπως η ελευθερία, η απλότητα, τι είναι ανθρώπινο και τι όχι, το νόημα της τέχνης, το νόημα της ζωής.  Πραγματικά ανατρίχιασα στα τελευταία λεπτά.  Δεν το θεωρώ τυχαίο, που ο Alastair Raynolds  έδωσε τη μαγιά για δυο από τις καλύτερες ταινίες της ανθολογίας, αυτήν και το Beyond the Aquila Rift. Kαι οι δυο αυτές ιστορίες του κυκλοφορούν στο βιβλίο Zima blue and other stories (2006) και σκοπεύω να το αποκτήσω . Το στυλιζαρισμένο 2D  animation  δίνει ακόμα πιο έντονο χαρακτήρα και συναίσθημα στο τελικό αποτέλεσμα.  Θα προτιμούσα να ήταν αυτή η τελευταία ταινία της ανθολογίας.

 

15. Blind spot ( 9')

Σκηνοθεσία - Σενάριο: Vitaliy Shushko

Elena Volk

 

 

Μια συμμορία cuborgs επιχειρούν να ληστέψουν ένα κονβόυ.

 

Διασκεδαστική περιπετειούλα με cyborgs,  η ταινία που μου άρεσε λιγότερο.  Μαζί με το The witness είναι οι δυο ταινίες που δε βασίστηκαν σε προϋπάρχον υλικό.  Χωρίς να είναι κακή, τη θεωρώ υποδεέστερη και σε σενάριο και σε animation. Θεωρώ ότι η βασική συνεισφορά της είναι στην ποικιλία.

 

16.  Ice Age ( 11') 

Σκηνοθεσία:  Tim Miller

Συγγραφέας:Michael Swanwick   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Digic Pictures / Blur Studio / Atomic Fiction

 

 

Ένα ζευγάρι βρίσκει έναν χαμένο πολιτισμό στην κατάψυξη του ψυγείου του. 

 

Ένα σενάριο φόρος τιμής  στο επεισόδιο του Twilight Zone "Little People" (1962), που έχει διασκευαστεί και από τους Simpsons στο πρώτο επεισόδιο της τέταρτης σεζόν, αν δεν κάνω λάθος και αλλού.

Είναι  η μόνη ταινία που παίζουν αληθινοί ηθοποιοί,  οι Mary Elizabeth Winstead, & Topher Grace μαζί με animation.  Το αποτέλεσμα είναι τεχνικά καλό, αλλά από κει και πέρα δεν είχε να μου πει κάτι περισσότερο απ' ότι μου χουν ήδη πει οι "πρόγονοί" της.   Ίσως να περίμενα και κάτι καλύτερο από τον Tim Miller.

 

 

17. Alternate Histories (8')

Σκηνοθεσία:  Victor Maldonado & Alfredo Torres

Συγγραφέας:John Scalzi  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Sun Creature Studio

 

 

 

Πώς θα ήταν ο κόσμος αν ο Χίτλερ είχε πεθάνει νωρίς.

 

Άλλη μια   ταινία του Scalzi,  με σουρεαλιστικό χιούμορ, που μου άρεσε περισσότερο από το γιαούρτι που κατέκτησε τον κόσμο και λιγότερο από τα τρία ρομπότ. 

Το  καροτυνίστικο σχέδιο το βρήκα πετυχημένο.  Την ιστορία του Scalzi μπορείτε να τη βρείτε εδώ

(Υπάρχει και  επεισόδιο Twilight Zone  με σχετική υπόθεση).

 

 

18. The Secret War (16')

Σκηνοθεσία:  István Zorkóczy

Συγγραφέας:David W. Amendola  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Digic Pictures

 

 

Μια ομάδα στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού  πολεμά τέρατα στα δάση της Σιβηρίας. 

 

Εξαιρετικό cgi animation, μέτρια ιστορία.  Έχουμε διαβάσει πολλές παρόμοιες, με πρωταγωνιστές κάθε είδους.

Θα μείνω στο αισθητικό κομμάτι που ήταν εντυπωσιακό. 

 

Βραβεία

Η σειρά βραβεύτηκε με 5 Emmy:

 

Outstanding Short Form Animated Program για το "The Witness"

Outstanding Individual Achievement in Animation για το "The Witness" Alberto Mielgo (production designer)

Outstanding Individual Achievement in Animation για το "The Witness" David Pate (character animator)

Outstanding Individual Achievement in Animation Owen Sullivan (storyboard artist) για το "Sucker of souls"

Outstanding Individual Achievement in Animation για το "Good Hunting"Jun-Ho Kim (background designer)

και είχε κι άλλες υποψηφιότητες. 

 

 

 

Η σειρά ανανεώθηκε και για 2η σεζόν.

 

Συνέντευξη του Tim Miller για τη σειρά.

Inside the animation of Love, Death + Robots

LOVE, DEATH & ROBOTS: Tim Miller (Executive Producer) & Jerome Denjean (VFX Supervisor) – Blur Studio

[MaturityZero]

Πραγματικά.. ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΟ! 

[guskoin]

Πραγματικά... ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ  ΚΑΛΟ  ΚΑΙ ΗΤΑΝ και περιμένω και την 2 σεζόν!

Σε κόμικ σε ανάλογο ύφος (μικρές ιστορίες και με θεματολογία που ποικίλει) υπάρχει και το Metal Hurlant Book από την Humanoids με αρκετούς και αξιόλογους καλλιτέχνες!Εγώ το βρήκα συμπαθητικό!

[Dredd]

14 Μαίου η 2η σεζόν. Εντυπωσιακό trailer!

 

 

[DaDiRa]

Ανυπομονώ! Ελπίζω να έχει την ίδια ποικιλία στα genre με την πρώτη σεζόν.

[totally_wired]

Η συγκεκριμένη σειρά είναι από τα καλύτερα επιτεύγματα που έχει να δείξει ο παγκόσμιος πολιτισμός τα τελευταία χρόνια.

[Sugarglitter]

1 hour ago, totally_wired said:

Η συγκεκριμένη σειρά είναι από τα καλύτερα επιτεύγματα που έχει να δείξει ο παγκόσμιος πολιτισμός τα τελευταία χρόνια.

Kαλά όχι ντάξει ας μην είμαστε υπερβολικοί. 
Γενικά έχουμε πολλές και ωραίες ανθολογίες όπως πχ Sweat Punch, Genius Party, Short Peace. 

Αλλά καλούλι ήταν. 

[totally_wired]

φαντάζει υπερβολικό αλλά το πιστεύω και δεν αναφέρομαι απλά σε σύγκριση με άλλα animation αλλά σε σχέση και με άλλες τέχνες. 

 

αυτά που αναφέρεις ξεκάθαρα JP, και υπό αυτή την έννοια όχι παγκόσμια.

[Sugarglitter]

2 hours ago, totally_wired said:

φαντάζει υπερβολικό αλλά το πιστεύω και δεν αναφέρομαι απλά σε σύγκριση με άλλα animation αλλά σε σχέση και με άλλες τέχνες. 

 

αυτά που αναφέρεις ξεκάθαρα JP, και υπό αυτή την έννοια όχι παγκόσμια.

Δεν καταλαβαίνω, και αυτά που λες εσύ αμερικανικα; Αν και anime όλα τα προαναφερθέντα έχουν κυκλοφορήσει στην παγκόσμια αγορά. Απλά δεν είναι τόσο γνωστά. Γενικά είχε καλές και λιγότερο καλές ιστορίες η σειρά. Δεν ανακάλυψε τον τρόχό δεν έκανε κάτι τόσο διαφορετικό από όσα έχουν ξαναγίνει στο παρελθόν απλά την έφερε το Netflix και είναι decent και ενίοτε edgy. 

[totally_wired]

ναι είναι σαφές πως δεν καταλαβαίνεις. 

 

δεν μπορώ όμως και να στο εξηγήσω εδώ.  σκέψου πως ακόμα και ο τίτλος της σειράς, η τυπογραφία στους τίτλους, τα trailer, η θεματολογία, η πλατφόρμα (netflix) είναι όλα κομμάτι ενός πολιτισμικού puzzle που σε βγάζουν από το "είδα μια σειρά στο neflix, καλή ήταν".

 

[Sugarglitter]

1 minute ago, totally_wired said:

ναι είναι σαφές πως δεν καταλαβαίνεις. 

 

δεν μπορώ όμως και να στο εξηγήσω εδώ.  σκέψου πως ακόμα και ο τίτλος της σειράς, η τυπογραφία στους τίτλους, τα trailer, η θεματολογία, η πλατφόρμα (netflix) είναι όλα κομμάτι ενός πολιτισμικού puzzle που σε βγάζουν από το "είδα μια σειρά στο neflix, καλή ήταν".

 

Sorry ομολογουμένως όντως δεν σε πιάνω. 

[DaDiRa]

Για πείτε γνώμες για τη νέα σεζόν. Εμένα κυρίως με ξενέρωσε το μικρό της μέγεθος. Βγάζει νόημα οι ανθολογίες να έχουν περισσότερο υλικό, έτσι ώστε να ευνοείται ο πειραματισμός και το "hit or miss" που τον ακολουθεί. Ελπίζω να είναι λόγω συγκυριών και να επιστρέψει το 2022 με το μέγεθος της 1ης σεζόν.

Κατά τα άλλα, αρκετά μέτριες οι περισσότερες ιστορίες, με μεγαλύτερο βάρος στο εντυπωσιακό animation. Αυτός είναι και ο λόγος που το Snow in the Desert με εκνεύρισε (9-10 animation, 5 με το ζόρι η ιστορία). Από την άλλη το All Through the House το καταχάρηκα, και χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη αδυναμία στο stop motion. Έλειψε όμως κάτι ανάλογο του Zima Blue που να ταράξει τα νερά. Σκρολάροντας τώρα τα επεισόδια της πρώτης σεζόν βλέπω ότι όντως δεν υπάρχει κάποια τεράστια διαφορά στην ποιότητα, αλλά η έλλειψη ποικιλίας νομίζω έβλαψε αρκετά τη συνολική εμπειρία.

 

Edit: Άντε ας δώσω και προσωπική κατάταξη σε φθίνουσα σειρά προτίμησης. Είπα να μη γίνω πεζός αλλά μόλις το πόσταρα γύρισα πίσω γιατί δεν άντεχα

1. Pop Squad
2. Automated Customer Service
3. The Drowned Giant
4. All Through The House
5. Ice
6. Snow in the Desert
7. The Tall Grass
8. Life Hutch

 

Edited May 20, 2021 by DaDiRa

[kwtsos]

Εχω δει και γω 3-4 επεισοδια απο την 2η σεζον. Νταξει περα απο το Automated Customer Service τα υπολοιπα μου φανηκαν απλα ΟΚ. Περνας την ωρα σου ευχαριστα παντως

[The Fists Of Stan Lee]

1ος κύκλος: ο εξελιγμένος απόγονος του Animatrix, 5 Emmy, πολλά δυστοπικά αριστουργήματα, πιπεράτο

2ος κύκλος: 2 καλά, εκ των οποίων το ένα εκτός θέματος (και όχι δε λέω τον Γκιούλιβερ από τα lidl, αλλά το τρένο), μια σούπα...

 

Συμφωνώ μόνο με το ότι προσπάθησαν να ωριμάσουν θεματικά. Όμως το αποτέλεσμα είναι της πλάκας σεναριακά. Ίσως τους κρατήσει πίσω το δεσμευτικό όνομα της ανθολογίας. Καλύτερα να βγάζαν άλλη ανθολογία που να μη λέγεται έτσι, παρά να κάνουν cash-in.

 

...ή να βγάλουν απλά Tharg's Future Shocks, αφού θέλουν δυστοπικές ανατροπές μικρού μήκους!!!  

[Dredd]

58 minutes ago, The Fists Of Stan Lee said:

...ή να βγάλουν απλά Tharg's Future Shocks, αφού θέλουν δυστοπικές ανατροπές μικρού μήκους!!!  

 

Και μόνο για αυτή την αναφορά, κερδίζεις το προσωπικό μου 

[falconara90]

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εμένα η 2η σεζόν μου άρεσε περισσότερο από την πρώτη. ΟΚ, ναι, μπορεί το σενάριο να φαντάζει πιο φτωχό, αλλά όσα είδα, μου έμειναν περισσότερο από την 1η σεζόν.

[kabuki]

Πιστεύω ότι και η δεύτερη σεζόν κινείται σε καλά ποιοτικά επίπεδα, υστερεί όμως συγκριτικά με την πρώτη. Η πρώτη σεζόν είχε το στοιχείο της έκπληξης, μια ανθολογία animation μικρού μήκους για ενηλίκους, ποικίλης θεματολογίας και ύφους, πολύ προσεγμένη, σε μια πλατφόρμα ευρείας πρόσβασης, όπως το Netflix. Η δεύτερη σεζόν ακολούθησε το ίδιο μοντέλο, με πολύ λιγότερα ταινιάκια, σχεδόν αποκλειστικά 3D, με εξαίρεση το Ice, που δε μου άρεσε ιδιαίτερα και σεναριακά. Το αποτέλεσμα είναι λοιπόν κάπως φτωχότερο.

Πάντως θα συμπληρώσω μες το ΣΚ κάποια στιγμή και την παρουσίαση στο πρώτο πόστ, με πληροφορίες για τα νέα ταινιάκια

 

Η προσωπική μου σειρά προτίμησης είναι:

The Drowned Giant

Pop Squad

Automated Customer Service

All Through The House

Life Hutch

Ice

Snow in the Desert

The Tall Grass

 

[The Fists Of Stan Lee]

On 21/5/2021 at 1:12 ΜΜ, falconara90 said:

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εμένα η 2η σεζόν μου άρεσε περισσότερο από την πρώτη. ΟΚ, ναι, μπορεί το σενάριο να φαντάζει πιο φτωχό, αλλά όσα είδα, μου έμειναν περισσότερο από την 1η σεζόν.

Ναι, προσπάθησαν να κάνουν πιο ώριμα σενάρια. Όμως το αποτέλεσμα leaves much to be desired.

 

Ο Γκιούλιβερ και εμένα μου έμεινε, όμως για αντίστοιχο λόγο που μου έμεινε το BvS, όσα έγιναν στο WW84 και το Last Jedi.  Δεν πίστευα αυτά που έβλεπα δηλαδή. Δεν είναι πάντα καλό το ότι σου αφήνει κάτι εντύπωση...

[geo_trou]

Είδα κι εγώ την δεύτερη σεζόν. Θα συμφωνήσω με την @kabuki ότι είναι κατώτερη σε σχέση με την πρώτη. Ένιωσα ότι, παρά τις καλές ιδέες, βλέπαμε απλά «θραύσματα» κι όχι «κόσμους» όπως στην πρώτη. Συν ότι στην πρώτη είχαμε μεγαλύτερη ποικιλία στο animation. Τα μόνα επεισόδια που μου έκαναν πραγματικά κλικ ήταν τα "Automated Customer Service" και το "Ice" (κυρίως για το animation).

[leonidio]

Την είδα κι εγώ. Πιο φτωχή από την πρώτη, βασικά επειδή ήταν σαφώς λιγότερα επεισόδια, αλλά ακόμη κι έτσι την παρακολούθησα με μεγάλη ευχαρίστηση. Δεν με χάλασε καθόλου, που υπήρξαν και επεισόδια λίγο ή πολύ εκτός του είδους της ΕΦ, πάντα χρειάζεται και κάτι λίγο διαφορετικό. Ελπίζω η τρίτη σεζόν να έχει μεγαλύτερη ποικιλία. 

 

Για την ιστορία, η δική μου σειρά κατάταξης:

 

1. The Drowned Giant

2. Pop Squad

3. Automated Customer Service

4. All Through The House

5. Snow in the DesertLife

6. Ice

7. The Tall Grass

8. Hutch

[smuggler]

Απο προκατάληψη άργησα να το δω, δεν ξέρω τι είχα στο μυαλό μου, φανταζόμουν ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι. Το είδα απνευστί και έμεινα αρκετά ικανοποιημένος από τις ιστορίες. Οι δε τεχνικές σε κάποια μου κλέψαν την καρδιά.

[kabuki]

O 3ος κύκλος στις 20 Μαΐου! 

 

 

 

απ ότι βλέπω πρέπει να ενημερώσω και το αρχικό θέμα με τα του 2ου κύκλου που το αμέλησα

[kabuki]

9 shorts θα έχει ο 3ος κύκλος. Κυκλοφόρησε και το official trailer

 

[leonidio]

Μου άρεσε ο τρίτος κύκλος, μάλλον περισσότερο από το δεύτερο. Είχε κάποια πολύ δυνατά επεισόδια και κανένα αδύναμο.

Κατά σειρά εμφανίσεως: 

 

1. Three Robots Exit Strategies: συνέχεια του Three Robots του πρώτου κύκλο, πάντα σε σενάριο του Σκαλζι. Διασκεδαστικό, αλλά αρκετά διδακτικό με μάλλον χαζό φινάλε. Παρόλα αυτά, μου άρεσε και το βρήκα εξαιρετικά επίκαιρο. Όλα αυτά, βέβαια, ότι δεν είναι κάποιος/α οπαδός του ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού ή του αντικρατισμού. 

 

2. Bad Travelling: οριακά, ίσως, αυτό που μου άρεσε περισσότερο από όλα. Ωραία ιστορία με σωστές ανατροπές, εξαιρετικό animation, σκηνοθεσία του ίδιου του Φίντσερ. Εντάξει, η κεντρική ιδέα δεν ήταν φοβερή από μόνη της, αλλά ο τρόπος, που εξελίσσεται ήταν εξαιρετικός. Επίσης, έχει αίμα, πολύ αίμα! 

 

3. The Very Pulse of the Machine: το επεισόδιο με το πιο κλασικό animation και το πιο αμιγώς επιστημονικής φαντασίας. Η ιστορία δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, είναι όμως ωραία δοσμένη, με αρκετό λυρισμό, στον οποίον βοηθάνε και τα αποσπάσματα των ποιημάτων. Για να είμαι ειλικρινής, θεώρησα, ότι τελείωσε ακριβώς στο σημείο, που θα γινόταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά ακόμη κι έτσι...

 

4. Night of the Mini Dead: Εντάξει, αυτό το επεισόδιο είναι όλα τα λεφτά! Ζόμπια, τέλος του κόσμου, αποκάλυψη και τα λοιπά και όλα αυτά σε μινιατούρες. Πρέπει να το δείτε και κυρίως να το ακούσετε!! Αντικειμενικά, δεν είναι σπουδαίο, η εκτέλεση το κάνει όμως πολύ διασκεδαστικό. Ένα από τα χαβαλεδιάρικα του κύκλου! 

 

5. Kill Team Kill: Παρωδία στρατιωτικής ΕΦ, επίσης με κλασικό σχέδιο και σαφή διάθεση κανιβαλισμού και κάφρικου χιούμορ. Αίμα, βία, διάθεση για παρωδία, όλα σε σωστές αναλογίες. Αρκετά χαβαλεδιάρικο, πετάει και διάφορες βολές, πέρασα ευχάριστα, τέλος. 

 

6. Swarm: Από πλευράς θεματολογίας είναι σίγουρα το πιο φιλόδοξο του κύκλου. Βασίζεται σε διήγημα του Μπρους Στέρλινγκ και έχει μια ενδιαφέρουσα ιδέα, η κατάληξη της οποίας είναι εν μέρει προβλέψιμη. "Εν μέρει", επειδή ο τελικός διάλογος είναι εξαιρετικός και το φινάλε, ιδίως η τελευταία ατάκα, αρκούντως κρυπτικό. Κι όμως, θα ήθελα κάτι παραπάνω, έτσι όπως είναι με άφησε με τη μπουκιά στο στόμα.... Πολύ ωραίο animation.

 

7. Mason's Rats: Λίγο πολύ, ό,τι λέει ο τίτλος: πώς ο κύριος Μέιζον προσπαθεί να εξολοθρεύσει τους νοήμονες αρουραίους στην αποθήκη του. Κι αυτό χαβαλεδιάρικο, δεν ξεφεύγει από τα πλαίσια ενός ανεκδότου, αλλά είναι διασκεδαστικό. Και την παράσταση κλέβει η αδιανόητη σκωτσέζικη προφορά του κυρίου Μέιζον! 

 

8. In Vaulted Halls Entombed: Στρατιωτική ΕΦ, χωρίς διάθεση παρωδίας αυτή τη φορά και χωρίς να έχει πολλά να πει, εκτός ίσως από το αναπάντεχο φινάλε, που προσφέρει αναδρομικά μια άλλη οπτική στα γεγονότα. Ακόμη κι έτσι, το βρήκα απλά ενδιαφέρον. Βασισμένο σε διήγημα του Στίβεν Μπάξτερ. 

 

9. Jibaro: Αυτό είναι ίσως το διαμάντι του τρίτου κύκλου και σίγουρα το επεισόδιο, που θα συζητηθεί περισσότερο από όλα. Είναι σχεδόν βωβό και χωρίς διαλόγους, επειδή και ο πρωταγωνιστής είναι βωβός, κάτι, που έχει μεγάλη σημασία για την υπόθεση, αφού η έλλειψη ακοής θα του σώσει τη ζωή και θα γίνει η κινητήρια δύναμη της ιστορίας. Απληστία και αίμα κάπου (υποθέτω!) στην Αμερική τον καιρό των Κονκισταδόρες (εκεί παραπέμπουν οι αμφιέσεις) και στο τέλος αναρωτιόμαστε ποιος είναι το πραγματικό τέρας, αφού αποδεικνύεται, ότι και όσοι έχουν μια σωματική αδυναμία μπορούν να αποδειχθούν εξίσου δολοφόνοι. Μόνη μου ένσταση, η ανατροπή στη μέση του επεισοδίου, η οποία δεν εξηγείται πολύ πειστικά. Εντυπωσιακό, απίστευτο animation με φοβερές λεπτομέρειες και νευρώδη σκηνοθεσία. Δεύτερο καλύτερο της σειράς για εμένα, υποθέτω για πολλούς θα είναι το καλύτερο - δικαίως! 

 

Θέλω κι άλλο! Και το θέλω εδώ και τώρα!!! 

[The Fists Of Stan Lee]

On 20/5/2021 at 11:07 ΜΜ, The Fists Of Stan Lee said:

1ος κύκλος: ο εξελιγμένος απόγονος του Animatrix, 5 Emmy, πολλά δυστοπικά αριστουργήματα, πιπεράτο

2ος κύκλος: 2 καλά, εκ των οποίων το ένα εκτός θέματος (και όχι δε λέω τον Γκιούλιβερ από τα lidl, αλλά το τρένο), μια σούπα...

 

Συμφωνώ μόνο με το ότι προσπάθησαν να ωριμάσουν θεματικά. Όμως το αποτέλεσμα είναι της πλάκας σεναριακά. Ίσως τους κρατήσει πίσω το δεσμευτικό όνομα της ανθολογίας. Καλύτερα να βγάζαν άλλη ανθολογία που να μη λέγεται έτσι, παρά να κάνουν cash-in.

 

...ή να βγάλουν απλά Tharg's Future Shocks, αφού θέλουν δυστοπικές ανατροπές μικρού μήκους!!!  

 

3ος και λογικά τελευταίος κύκλος, (ας ελπίσουμε): τα βαρβάτα 3 ρομποτάκια του πρώτου κύκλου επιστρέφουν (μακάρι να ήταν και στον 2ο!), έχουμε ένα επεισόδιο με απίστευτο animation και mindfukz στην Ιώ και ένα δυνατό Σκωτσέζικο σφηνάκι!

 

Τα χειρότερα για μένα ήταν του Fincher το "Moby Dick" που θεωρείται από πολλούς το καλύτερο αλλά εγώ τόσο θεοσκότεινο πράμα είχα να δω από εκείνο το διαβόητο επεισόδιο της νυχτερινής μάχης στο Game Of Thrones με την ΚΑΚΙΣΤΗ έννοια, καθώς και το τελευταίο που είχε την πιο σπαστική σκηνοθεσία που έχω δει μετά από κάτι Jason Bourne! Ναι οκ είναι κουφός. Παραμένει σπαστικότατο. Και τα δύο έφαγαν fast forward από ένα σημείο και μετά, που πρώτη φορά το κάνω σε αυτή τη σειρά και αυτό λέει πολλά.

 

Α και το μικρό με τη μακεταποκάλυψη είχε φάση τα πρώτα δευτερόλεπτα. Cool concept, άνευρη εκτέλεση. Όλα τα υπόλοιπα ήταν κλασική σούπα φαντασίας με καλό animation και αδιάφορες ιστορίες, ποντάροντας κυρίως σε πολύ φτωχό shock factor.

 

Spoiler

Ναι οκ ο Κθούλου. Και; Γιατί έβγαλε τα μάτια της; Για να μη δει άλλη σεζόν;

 

Οπότε ναι, γενικά στο σύνολό του ήταν ελαφρώς καλύτερος από τον 2ο, αλλά η διαφορά με τον 1ο είναι πλέον χαώδης. Συμβαίνει ότι συνέβη και με το Black Mirror που ο τελευταίος κύκλος ήταν κατάπτυστος και εν γένει με την πλατφόρμα. Η μεγαλύτερη ειρωνία είναι πως ο 3ος κύκλος βγήκε λίγο καιρό μετά το κλείσιμο των animation studios του Netflix. Κατρακύλα από εκεί που ξεκινήσαμε, να κοντράρει το Animatrix.

 

Edited May 27, 2022 by The Fists Of Stan Lee