Jump to content

Καλώς ήλθατε στο ComicStreet

Γίνετε μέλη της κοινότητας. Η εγγραφή είναι γρήγορη και εύκολη.

Τι διάβασα τελευταία (κόμικς)


Recommended Posts

On 17/3/2022 at 12:31 ΜΜ, akirasyber9 said:

Διαβασα το Sheets. Underground indie κομικ της Brenna Thummler απο την εκδοτικη της Oni Press. Πολυγλυκουλι κομικ το οποιο αν και απευθυνεται μαλλον σε ενα πιο young adult κοινο παρολαυτα το διαβαζουν ανετα και οι ενηλικες. Πολυ ομορφο σχεδιο και ομορφη ιστορια στα ορια του magic realism το οποιο μιλαει για την απολεια. Δε θα πω παραπανω πραγματα περαν του οτι αξιζει να του ριξετε μια ματια. Εχω παρει και τη συνεχια το Delicates οποτε συντομα θα μαθετε και για αυτο τη γνωμη μου.

 

194130267X.01._SCLZZZZZZZ_SX500_.jpg

 

Το πήρα κι εγώ. Όντως φαίνεται να απευθύνεται σε young adult κοινό, παρόλα αυτά το διάβασα ευχάριστα.

 

Συμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψες @akirasyber9 για την ιστορία, αρκετά απλοϊκή για το κοινό που απευθύνεται, αρκετά πρωτότυπη για να τραβήξει και ενήλικες. Βαραίνει σε κάποια σημεία αλλά όχι πολύ. Το concept μου θύμισε αρκετά το The Ghoul Next Door, αν και το Sheets είναι στημένο πιο απλά. Το σκίτσο εξαιρετικό, χωρίς υπερβολές, πιάνει τα συναισθήματα με απλές γραμμές και συμπληρώνεται με ταιριαστά μουντά παστέλ χρώματα.

 

Η έκδοση είναι χορταστική (239 σελίδες) αλλά μικρή σε μέγεθος (μου φάνηκε Α5), στα έξτρα οι πρώτες σελίδες από το sequel. Όποιος το διάβασε ας πει τη γνώμη του αν αξίζει. 

 

 

  • Like 8
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Fantastic Four Omnibus, vol. 1 (Hickman) 

 

Ένα από τα κόμικ που ήθελα να τσεκάρω πάντα ήταν το FF του Hickman, το οποίο έχω δει να συμπεριλαμβάνεται σε πολλές λίστες με τα καλύτερα runs της πρώτης οικογένειας της Marvel. Γενικά, δεν θα χαρακτήριζα τον Hickman "αγαπημένο" συγγραφέα, αλλά έχοντας πλέον διαβάσει το πρώτο μισό της φιλόδοξης ιστορίας του με τους FF, μπορώ να πω ότι είμαι εντυπωσιασμένος.

 

Σίγουρα, το γράψιμο του δεν είναι για όλους, καθώς το βάρος ρίχνεται περισσότερο στη πλοκή (η οποία αφορά το multiverse/ ταξίδια στο χρόνο/ συνομωσίες/ ψευδο-επιστήμη... κλπ) πάρα στη τυπική, υπέρ ηρωική δράση, ενώ σίγουρα χρειάζονται ικανοποιητικές γνώσεις του σύμπαντος της Marvel και του lore των FF για να εκτιμηθεί. Όμως, αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι Hickman είναι ένας "χτίστης", γιατί φυτεύει, αρκετά νωρίς στη ιστορία, διάφορους σπόρους μελλοντικών plotlines (πολλές φορές χωρίς καν να το καταλάβεις) και έτσι, τίποτα δεν ήταν τυχαίο ή υπήρχε εκεί χωρίς νόημα, όταν με το καλό το βλέπεις να ξετυλίγεται μπροστά σου. 

 

Μπορεί αυτά που γράφω να φαίνονται προφανή σε κάποιον που είναι εξοικειωμένος με το γράψιμο του, αλλά στη δική μου περίπτωση, που δεν είχα τσεκάρει ποτέ κάτι "μαζεμένο" δικό του, αυτά αποτελούν μια ευχάριστη έκπληξη, διότι είναι από τις λίγες φορές που διαβάζω ένα υπέρ ηρωικό όπου ο συγγραφέας είναι δύο βήματα πιο μπροστά από εμένα. 

 

Θα ξεκινήσω τώρα το vol. 2 και ίσως αργότερα ετοιμάσω μία παρουσίαση με περισσότερες και πιο αναλυτικές εντυπώσεις. 

  • Like 9
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Fantastic Four Omnibus, vol. 2 (Hickman) 

 

Το τελείωσα! Θα ετοιμάσω μια παρουσίαση, αλλά ίσως πάρει λίγο καιρό, γιατί θέλω να τα βάλω όλα σε μια τάξη. 

Σαν πρώτη εντύπωση πάντως, μπορώ να πω ότι είναι πάρα πολύ καλό.

 

Ουσιαστικά, πρόκειται για τη πρώτη "μεγάλη" δουλειά του Hickman που διαβάζω. Μου έκανε εντύπωση ότι, παρόλο που η πλοκή του είναι συνθέτη και "επική", εντούτοις οι διάλογοι είναι σποραδικοί και αφήνει την ιστορία να ειπωθεί περισσότερο μέσω του σχεδίου. 

 

Η ιστορία είναι επική γιατί μέσα μπλέκονται οι Celestials, οι Kree, οι Inhumans κλπ. Επίσης, προς το τέλος της κυρίας πλοκής που έχτιζε ο Hickman από το πρώτο τεύχος, υπάρχει μία από τις μεγαλύτερες nerdgasm στιγμές που έχω συναντήσει ποτέ σε υπέρ ηρωικό κόμικ. Για όσους ξέρουν, μιλάω για τη σκηνή με τον Franklin. ;)

 

Με έψησε τόσο πολύ, που θα τσεκάρω σίγουρα τα Avengers του, καθώς και το Secret Wars. Αν μη τι άλλο, τώρα αγαπώ τους Fantastic Four παραπάνω από ό,τι πριν.

 

  • Like 7
  • Thanks 3
Link to comment
Share on other sites

0.jpeg

 

Εγώ, αντιθέτως, ξεκίνησα να διαβάζω το Decorum του Jonathan Hickman. Και μπορώ να πω πλέον με σιγουριά ότι με έχει κουράσει πλέον αυτή η διάθεση του να γεμίζει με άσχετες σελίδες τα κόμικς του, μόνο για να προκαλέσει εντύπωση. Χωρίς να σας κάνω πλάκα, από τις 400+ σελίδες του Deluxe, ζήτημα να είναι οι 250 κόμικς. Όλες οι υπόλοιπες είναι κείμενα, εικόνες με κείμενα και-καλά σε εξωγήινη γλώσσα, γραφήματα κλπ κλπ. Όταν είχε αρχίσει να το κάνει είχε κάποια πρωτοτυπία, πλέον έχει καταντήσει αηδία. Κάτι πάει να πει η ιστορία αλλά μέχρι τη μέση, όπου και το παράτησα, δεν είχε πάρει ακόμα μπροστά. Το σχέδιο του Mike Huddleston αλλάζει ανα 3-4 σελίδες, και κυμαίνεται από υπέροχο έως καρικατουρέ. Εκνευρίστηκα!!! :damn:

  • Like 7
  • Thanks 2
  • Haha 1
Link to comment
Share on other sites

4 hours ago, Dredd said:

0.jpeg

 

Εγώ, αντιθέτως, ξεκίνησα να διαβάζω το Decorum του Jonathan Hickman. Και μπορώ να πω πλέον με σιγουριά ότι με έχει κουράσει πλέον αυτή η διάθεση του να γεμίζει με άσχετες σελίδες τα κόμικς του, μόνο για να προκαλέσει εντύπωση. Χωρίς να σας κάνω πλάκα, από τις 400+ σελίδες του Deluxe, ζήτημα να είναι οι 250 κόμικς. Όλες οι υπόλοιπες είναι κείμενα, εικόνες με κείμενα και-καλά σε εξωγήινη γλώσσα, γραφήματα κλπ κλπ. Όταν είχε αρχίσει να το κάνει είχε κάποια πρωτοτυπία, πλέον έχει καταντήσει αηδία. Κάτι πάει να πει η ιστορία αλλά μέχρι τη μέση, όπου και το παράτησα, δεν είχε πάρει ακόμα μπροστά. Το σχέδιο του Mike Huddleston αλλάζει ανα 3-4 σελίδες, και κυμαίνεται από υπέροχο έως καρικατουρέ. Εκνευρίστηκα!!! :damn:

Καλέ, ποια μέση; Εγώ είχα φτάσει ένα τεύχος πριν το τέλος και ένιωθα πως δεν έγινε τίποτα. Ε, ακόμα δεν το έχω τελειώσει. Μου είχε φανεί απαράδεκτο!

  • Like 3
  • Thanks 1
  • Haha 3
  • Sad 1
Link to comment
Share on other sites

Ολοκληρωσα το Dark Nights: Death Metal. Αλλο ενα crisis της DC αλλος ενας βομβαρδισμος πληροφοριων. Αν πας με το σκεπτικο να μην προσπαθησεις να καταλαβεις πολλα θα περασεις τελεια. Εχει καποιες επικες στιγμες και καποιες πολυ χαζες και ηλιθιες ομως γενικα ειναι ενα αρκετα ευχαριστο αναγνωσμα. αλλα ρε παιδια γιατι τοση πληροφορια. Κατανοω οτι ειναι το κλεισιμο και το ξεκινημα ακομα ενος συμπαντος αλλα και παλι η υποθεση ειναι απιστευτα over the top για να μπορεσει να την παρει κανεις στα σοβαρα. Δε χρειαζετε τετοιος καταιγισμος. Εν πασει περιπτωση αν εξαιρεσεις αυτο περνας μια χαρα για αυτο που ειναι.

 

00121 DARK NIGHTS DEATH METAL #1 (OF 6) FINCH VAR Back Issue - Amalgam  Comics & Coffeehouse

  • Like 8
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

513g2+bNyeL.jpg

 

Διαβασα το Before Watchmen: Rorschach. Μιεχ νομιζω ειναι το επιφωνημα που του αξιζει. Σαν ιστορια δεν ηταν και του πεταματου αλλα μαλλον διεκπαιρεωτικη. Ο χαρακτηρας αρκετα διαφορετικος απο τον Ρορσαχ του Watchmen. Εδω δεν τον φοβαται κανεις, ειναι πολυ ομιλητικος και πεφτει σε παγιδες που ισως θα επρεπε να δει-να-ερχονται. Το σχεδιο απο Lee Bermejo πάρα πολύ καλό, πολυ εκφραστικοι χαρακτηρες και μεταφερει πολυ ωραια το ζοφερο κλιμα των κακοφημων συνοικιων της πολης. Γενικα, δεν χανετε και κατι αν δεν το διαβασετε. 6/10 απο μένα.

 

Hot take (?). Ο Brian Azzarello ειναι ενας απο τους πιο μετριους συγγραφεις εκει εξω, περα απο το 100 Bullets, οτι αλλο δικο του εχω διαβασει κινειται στην μετριοτητα και ισως και πιο κατω. Για τα γουστα μου τουλαχιστον γιατι, ως γνωστον, περι ορεξεως κολοκυθοπιτα. :beer: 

  • Like 10
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

download.jpeg.8e92748a2c0b6cee4cf84540f0e3b97d.jpeg

 

The Horde του Baranko. Πάνε 4.5 χρόνια απ' όταν διάβασα το Shamanism, το οποίο τότε μου είχε κάνει τρομερά θετική εντύπωση. Το The Horde έχει παρόμοια συνταγή sci-fi, μυστικισμού και alternate history, και ο κόσμος που χτίζει είναι αλλοπρόσαλλος και με γοητεύει, αλλά το σενάριο μου φάνηκε πολύ υποτυπώδες χωρίς να δένει οργανικά όλα αυτά που αναπτύσσει τόσες σελίδες. Τα δένει μεν, αλλά όχι με ωραίο τρόπο. Είναι σαν να έχεις ξεχάσει να βάλεις αλάτι την ώρα που μαγειρεύεις και να βάζεις μετά από πάνω, αφού έχεις σερβίρει το φαγητό. Τέτοιο σεναριακό κονφούζιο με γεγονότα και χαρακτήρες έχω να νιώσω από το Nikopol. :lol:

Πάντως, θέλω να το ξαναδιαβάσω, μαζί με το Shamanism, γιατί θεωρώ ότι κάτι έχει να μου δώσει που δε το πήρα σε αυτή την ανάγνωση, που έγινε κάπως διακεκομμένα και βιαστηκά ανάμεσα από τις υπηρεσίες στον στρατό :prankster:.

Επειδή ξέρω ότι πολλοί τον έχετε διαβάσει (εδώ μπαίνει αστείο για τιμές Public στα Humanoids), πείτε έτσι και καμιά γνώμη για το έργο του γενικά. Να τσεκαρω και Jihad ή Egyptian Princess;

  • Like 8
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Το συγκεκριμένο κόμικ κατέχει τη δική του ζεστή γωνίτσα στην καρδιά μου, που για να είμαι ειλικρινής είναι δυσανάλογη του πόσο καλό κόμικ είναι :P 

Το Jihad που λες @DaDiRa είναι το ίδιο κόμικ, για κάποιο λόγο οι διαφορετικές αγγλόφωνες εκδόσεις έχουν διαφορετικούς τίτλους. Από εκεί και πέρα, το Egyptian Princesses έχει ενδιαφέρον χωρίς να είναι ουάου. Ψάξε να βρεις κάνα scan του Skaggy the Lost, που είναι τελείως άλλο στυλ και πολύ διασκεδαστικό. Βέβαια το Shamanism είναι ξεκάθαρα το peak του Baranko. :) 

  • Like 9
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

On 26/8/2022 at 1:48 ΜΜ, kwtsos said:

Ο Brian Azzarello ειναι ενας απο τους πιο μετριους συγγραφεις εκει εξω, περα απο το 100 Bullets, οτι αλλο δικο του εχω διαβασει κινειται στην μετριοτητα και ισως και πιο κατω.

 

Συμφωνώ. Πέρα από το 100 Bullets, δεν έχω διαβάσει κάτι άλλο δικό του και να πω "ουάου". Ακόμα και το Wonder Woman, για το οποίο γράφτηκαν διθυραμβικά σχόλια, εμένα δε με τράβηξε. Βέβαια, θα ήθελα να το ξανατσεκάρω. 

 

Μόλις τελείωσα το Secret Invasion, που φιλοξενήθηκε στο τεύχος 70 της Επίσημης Συλλογής. Σε γενικές γραμμές, ήταν ένα αρκετά διασκεδαστικό event, χωρίς πολλές υπερβολές. Βέβαια, δεν έχει αυτό το "κάτι", που θα το κάνει να ξεχωρίσει μακροπρόθεσμα. Ωραίο σχέδιο από τον Leinil Yu (αν και δεν μ' αρέσει ο τρόπος που σχεδιάζει τον Spider-Man) & σενάριο με γρήγορο ρυθμό από τον Bendis. Στα τελευταία τεύχη μάλιστα, ο Bendis ενσωμάτωσε κάποιες πολύ cool στιγμές. Το μόνο που του προσάπτω είναι ότι δεν έπαιξε περισσότερο με την ιδέα "αυτός είναι υπερήρωας ή ένας Skrull που παριστάνει τον υπερήρωα;". Επίσης, οι Skrull δεν ήταν τόσο "απειλητικοί" ως ανταγωνιστές, εν τέλει. Ο επίλογος του 8ου τεύχους δίνει ωραία πάσα 

Spoiler

για την αντικατάσταση της S.H.I.E.L.D. από το H.A.M.M.E.R. και την δημιουργία της Cabal από τον Norman Osborn. 

 

  • Like 8
Link to comment
Share on other sites

2 hours ago, the comic guide said:

 

 Πέρα από το 100 Bullets, δεν έχω διαβάσει κάτι άλλο δικό του και να πω "ουάου". Ακόμα και το Wonder Woman, για το οποίο γράφτηκαν διθυραμβικά σχόλια, εμένα δε με τράβηξε. Βέβαια, θα ήθελα να το ξανατσεκάρω. 

 

 Μακριά απο το  superman for tomorrow, το οποίο είναι  μια τεράστια τηγανητή  πατάτα τίγκα στη χοληστερίνη κ τα τριγλυκερίδια. Το Wonder woman ειναι αξιοπρεπέστατο βοηθάει κ ο Cliff Chiang να κυλάει το πράγμα πολύ καλά.

  • Like 8
  • Haha 2
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Διάβασα δυστυχώς το Saint Cole του Noah Van Sciver, γιατί ήθελα να αγοράσω το The Complete Fante Bukowski και είπα να τσεκάρω τι μπορεί να κάνει το παλικάρι. Επίσης, μου έβγαζε κάτι από το Χαμένο Σαββατοκύριακο του Τζάκσον

 

Τα κακά νέα, ήμουν πολύ μακριά. Σκίτσο γνήσιο αμερικάνικο underground... αλλά κάκιστου επιπέδου. Δεν μπορούσε να χειριστεί εκφράσεις, λίγα πράγματα σκηνοθετικά, για σενάριο μη μιλήσω καλύτερα - όχι, θα μιλήσω: τίποτα. Σε έπιανε μια κατάθλιψη παρακολουθώντας τον τύπο να κάνει το ένα τραγικό λάθος μετά το άλλο και σχεδόν ένιωθες καλά με τον εαυτό σου, τύπου "ευτυχώς υπάρχουν και χειρότερα". Στη ζωή, σίγουρα. Σε κόμικ που υποτίθεται πως έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του, δύσκολα. Το φινάλε δεν το είδα να έρχεται αλλά μέχρι εκείνο το σημείο είχα σιχαθεί τον πρωταγωνιστή τόσο πολύ που με χάλασε κιόλας. Συμπέρασμα: Μακριά

 

Τα καλά νέα, δεν πήρα αυτό που ήθελα φυσικά και έτσι γλίτωσα ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. 

 

-----

 

Συνεχίζοντας το σερί των άθλιων επιλογών διάβασα το Milkman Murders του Joe Casey και Steve Parkhouse. Ήρθα φυσικά για την καφρίλα, αλλά περίμενα κάτι διαφορετικό. Υποτίθεται πως πρόκειται για μια σάτιρα στην τοξικότητα της μικροαστικής αμερικάνικης ζωής (τουλάχιστον αυτό κατάλαβα) - εγώ νομίζω πως οι δυο δημιουργοί είπαν:

 

"Έι, έχουμε ένα συμβόλαιο με την Dark Horse, θέλεις να γράψουμε ότι μας κατέβει;"

 

"Εννοείται, αλλά θέλω και βία."

 

"Ναι ρε συ, θα βάλουμε, σίγουρα. Τόσο είναι καλά;"

 

"Κι άλλο, κι άλλο."

 

"Είσαι σίγουρος;"

 

"Ναι, βάλε εκεί να έχουμε."

 

"Να σου πω, να κάνουμε κανένα από τους πρωταγωνιστές συμπαθητικό; Έστω λίγο;"

 

"Όχι, όλοι να είναι τα χειρότερα κατακάθια. Κι άλλη βία σου είπα!"

 

Συμπέρασμα: Μακριά και τρέχοντας. 

 

(Μετά από αυτά διάβασα το 5.000 km/s και ισορρόπησα).

 

 

Edited by Treoris
typos as usual
  • Like 9
  • Thanks 2
Link to comment
Share on other sites

Έη, είχα καιρό να απλώσω κανά σεντονάκι. Πάμε λοιπόν, για καλό μήνα!

 

The Straw King Αδιάφορη διλογία, παρόλο το ωραίο σχέδιο και την πρωτότυπη τοποθεσία. Οι Βαβυλώνιοι θέλουν να θυσιάσουν ένα παιδί του Φαραώ ως υποτελή.

Delacroix Ψιλοαφασία διάλογος της καρικατουρίστριας Meurisse με τα έργα του Ντελακρουά. Διαβάζεται αλλά είναι μέτριο...

Leonardo Da Vinci: The Renaissance of the World Πολύ καλοφτιαγμένη βιογραφία του Ντα Βίντσι, από όλες τις απόψεις! Εύγε NBM!

The Zolas Η πολυτάραχη ζωή του Εμίλ Ζολά και της γυναίκας του, με πολύ ιδιαίτερο σκίτσο, αλλά πολύ καλή ροή.

Vann Nath: Painting the Khmer Rouge Αριστούργημα στην Καμπότζη. Δε θα πω τίποτα άλλο. Απλά διαβάστε το ΧΘΕΣ!

Goodbye Eri Κλάμα, κλάμα και άπειρο ακόμα ΚΛΑΜΑ, ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΙ!!! 10'/10!!!!!

The Gokuraku District's Third Avenue Incident Μέρος ενός summer challenge στο myanimelist, ωραίο art, μικρή ιστοριούλα, χωρίς να είναι τίποτα το ιδιαίτερο.

Laura And Other Stories Αδιάφορη σαχλαμαρούλα του Guillem March

Urbex Urban Exploration και πρέπει να μυρίσουμε τα νύχια μας. Ψιλοαδιάφορη και ξεχάσιμη ιστοριούλα

Wakfu Heroes Υπερβολικά ρευστό artwork (αν και έχει καλές στιγμές) και generic plot = booooringgg

Timo The Adventurer Προσπαθεί να συνδυάσει cuteness με action. Το απαίσιο καρτουνιζέ σχέδιο τα καταστρέφει όλα και ούτε το σενάριο βοηθάει. Υπνωσθεντόν το άΤιμο.

Waluk: The Great Journey Απίστευτο γλυκό κομιξάκι με την ιστορία μιας μικρής πολικής αρκούδας! Must read!!!

Letters From Animals Πετάχτε το We3 στην ανακύκλωση και διαβάστε κάτι πραγματικά καλό και ρεαλιστική γροθιά στο στομάχι. Επιστολές διαμαρτυρίας από τα καημένα ζωάκια-θηράματα...

Elma A Bear's Life Και καπάκι διαβάστε αυτό το πολύ καλό κομιξάκι.

Extinctions Αυτό το άνευρο πράμα όμως, προσπεράστε το...

The Corsairs of Alcibiades Βαράματα.

Mademoiselle Baudelaire Σκουπίδι
Post York Αδιάφορο έως πολύ κακό πείραμα, με εναλλακτικές εκδοχές μιας post-apocalyptic ιστορ...γιαούν.....

Empress Charlotte Η προσωπικά άγνωστη ιστορία της σύντομης Γαλλική διακυβέρνησης του Μεξικού. Κάποτε θα βγει και το #3. Υπέροχο σχέδιο, επαρκές σενάριο.

Underworld ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΓΑ!!!!!

 

 

Transformers: Beast Wars Από τα καλύτερα rehash/remakes ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝΕ!

Transformers (2019) Το πολλά υποσχόμενο prequel που θα έδειχνε τι προηγήθηκε του μεγάλου πολέμου στο Cybertron, ήταν τελικά ένα τρομερά άνισο κοινωνικό δράμα, με εξίσου άνισο artwork (Ángel Hernández sucks big time), που ο Brian Ruckley δεν ήξερε ποτέ που θα το πάει. Μακροσκελείς διάλογοι με το καλημέρα και 45 τεύχη που είναι σα να μην υπήρξαν ποτέ. Μονάχα κάποια διαβάζονταν πιο ευχάριστα όταν είχε σχέδιο Anna Malkova. Μακριά.

Transformers: War's End Spin-off που ξεκινάει καλά, το φινάλε όμως leaves much to be desired.

Cyberpunk 2077: Where's Johnny Βαρετό tie-in.

Cyberpunk 2077 - Big City Dreams Ακόμα ένα, υπερβολικά μεγάλο και βαρετό tie-in.

Cyberpunk 2077 - Trauma Team ΒΑΡΒΑΤΟ tie-in με μία κοπέλα νοσοκόμα μιας Trauma Team! Must read, ακόμα και να μην έχετε παίξει Cyberpunk! Πολύ δυνατό post-apocalyptic story και καλό artwork!

Creature Tech Αξιοπρεπέστατο κομικάκι, αλλά μέχρι εκεί. Θα μπορούσε να ήταν αρκετές σελίδες μικρότερο.

Witcher: A Grain Of Truth Βαρβάτο! Αυτό ναι, ήταν Witcher και ΚΑΛΟ Witcher κιόλας!!!

The Battle ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΔΗΠΟΤΕ!!!!!!!!! Δεύτερη αριστουργηματική τριλογία, είχα διαβάσει κάποτε και το εξίσου δυνατό Bérézina! Απίστευτα ιστορικά και ρεαλιστικά κόμικ στους Ναπολεόντειους Πολέμους!!!

The Kingdom Με μοναδική εξαίρεση το volume 3, είναι ένα θεοκαμμένο κόμικ παρωδία των ιστοριών με ιππότες και πριγκίπισσες, που είναι υποτίθεται για νεαρό κοινό, με όμως ενήλικα αστεία και όχι κάτι το ιδιαίτερο.

Box Ωραίο artwork, που χαραμίζεται σε μία απίστευτα κακογραμμένη ιστορία που θυμίζει κάτι από X-Men.

Lena Μπράβο ρε Λένα, έχεις πάει παντού βλέπω! :P 3 αλμπουμάκια σε απίστευτο artwork (δεν είναι τυχαίο πως κάνει και Blake & Mortimer), αλλά πολύ άνισο κατασκοπευτικό story. Slice-Of-Life meets travelogue είναι η φάση.

Crossover Ένα από τα καλύτερα crossover comics που γράφτηκαν ποτέ, ένα από τα καλύτερα κόμικς της δεκαετίας, ένα από τα πιο μαμιστερά κόμικς αυτής της χιλιετίας!

Roger And His Humans Θεότρελο χιουμοριστικό στριπάκι!

Kinderland Slice Of Life στο Ανατολικό Βερολίνο. Βλακεία και αδιάφορο...

Spirou In Berlin Αντ'αυτού ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΡΑ!!!!! 

Okheania Τελικά ο Corbeyran δε μου αρέσει σα συγγραφέας. Βαρετός και άνευρος ήταν στα Assassin's Creed, βαρετός και άνευρος είναι και εδώ. Και εδώ ξεκινάει με κάτι εμφανισιακά πανέμορφο και ενδιαφέρον και καταντάει κάτι που βαριέσαι να συνεχίσεις. Σαν το Avatar ένα πράμα, του Cameron.

Stepping Stones Η Lucy επέστρεψε με ένα αυτοβιογραφικό αριστούργημα! Ακόμα να το διαβάσετε;;;

Clementine Book 1 Απογοητευσάρα του κερατά! Αγαπάω Clementine, αγαπάω Tillie Walden, όμως το πρώτο βιβλίο ήταν 250 σελίδες σκέτο χάσιμο χρόνου...

Raven ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ πειρατικό, με ιστορία που κυμαίνεται από το μέτριο ως το τούμπανο. Αξίζει να αντέξετε τον πρώτο τόμο για να πάτε στον τούμπανο δεύτερο!

Milo's World Ανιαρά βαρετό και ανίντρεστινγκ.

Star Wars: The High Republic Adventures Ξεκινάει ΠΟΛΥ καλά, αλλά έπρεπε να σταματήσει στο 5ο-6ο βαριά τεύχος. Όλα τα υπόλοιπα είναι επιεικώς βαρετά και κακά...

Star Wars: The High Republic ΤΟΥΜΠΑΝΟ ΤΑ ΣΠΑΕΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕΗ ΔΕ ΦΟΡΣ ΜΠΗ ΓΟΥΙΘ ΑΣΣΣΣΖΖΖ

~Eye Of The Storm Ένα πολύ μέτριο δίτευχο ιντερλουδιακό event που δε λέει τίποτα το ιδιαίτερο.

Astronaut Down Κάτω του μετρίου...

The Final Secret of Adolf Hitler Υποψήφιο για την πιο ΒΑΡΕΤΗ ιστορία του WW2!

Atar Gull Κακάσχημο κόμικ με σενάριο επιπέδου Ταραντίνο

Don Vega Ζορό από άλλο σύμπαν. Προσπεράστε άφοβα...

Colored: The Unsung Life Of Claudette Colvin Μία ΠΟΛΥ σημαντική ιστορία, με ένα από τα ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ artwork που θα μπορούσαν να επιλέξουν!

Cairo Φοβερή περιπετειάρα στο Κάιρο, από την G.Willow Wilson προτού αναλάβει τη Ms.Marvel!!! ΠΟΛΥ δυνατό!

Girl Άσε μας ρε Milligan με τις βλακείες σου...

Step By Bloody Step Πολύ ωραίο και ιδιαίτερο artwork, αλλά με μία από τις ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ σεναριακές ροές ever. Μόνο για χάζι, δυστυχώς...

Mother Russia Spin-Off κάποιων FUBAR σε ένα WW2 με ζόμπια. Πολύ δυνατό, ξαδερφάκι του Walking Dead!

Aster Of Pan Αξιοπρεπέστατο post-apocalyptic με...μήλα! Και πολύ ωραίο σχέδιο! Τσεκαρετέ το!

Spider-Man: Bloodline Ανέλπιστα καλό σε εναλλακτικό σύμπαν κόμικ! Το κατατάσσω στα top του "Spiderverse"!!!

 

:spidycoffee:

υγ.

  

On 9/8/2022 at 1:03 ΜΜ, Treoris said:

 

Το πήρα κι εγώ. Όντως φαίνεται να απευθύνεται σε young adult κοινό, παρόλα αυτά το διάβασα ευχάριστα.

 

Συμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψες @akirasyber9 για την ιστορία, αρκετά απλοϊκή για το κοινό που απευθύνεται, αρκετά πρωτότυπη για να τραβήξει και ενήλικες. Βαραίνει σε κάποια σημεία αλλά όχι πολύ. Το concept μου θύμισε αρκετά το The Ghoul Next Door, αν και το Sheets είναι στημένο πιο απλά. Το σκίτσο εξαιρετικό, χωρίς υπερβολές, πιάνει τα συναισθήματα με απλές γραμμές και συμπληρώνεται με ταιριαστά μουντά παστέλ χρώματα.

 

Η έκδοση είναι χορταστική (239 σελίδες) αλλά μικρή σε μέγεθος (μου φάνηκε Α5), στα έξτρα οι πρώτες σελίδες από το sequel. Όποιος το διάβασε ας πει τη γνώμη του αν αξίζει. 

 

 

Τα Sheets 1 & 2 είναι καλούτσικα προς μέτρια, αμφότερα. Διαβάζονται, χωρίς να είναι κάτι το τρομερό. Περνάς ευχάριστα. 3/5 τους έχω βάλει στο Goodreads.

Edited by The Fists Of Stan Lee
  • Like 11
  • Thanks 3
Link to comment
Share on other sites

2 hours ago, The Fists Of Stan Lee said:

Goodbye Eri Κλάμα, κλάμα και άπειρο ακόμα ΚΛΑΜΑ, ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΙ!!! 10'/10!!!!!

σ αυτό συμφωνώ φουλ στο παραπάνω υπερπόστ σου και το θεωρώ το καλύτερο manga που έχω διαβάσει πρόσφατα-  πρωτότυπο, συγκινητικό, υπέροχο :love:

2 hours ago, The Fists Of Stan Lee said:

Step By Bloody Step Πολύ ωραίο και ιδιαίτερο artwork, αλλά με μία από τις ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ σεναριακές ροές ever. Μόνο για χάζι, δυστυχώς...

και σ αυτό διαφωνώ - λάτρεψα σχέδιο, χρώμα, σκηνοθεσία, αλλά μου άρεσε και το σενάριο. Καταλαβαίνω γιατί μπορεί να μην άρεσε σε κάποιον το διφορούμενο τέλος :)

2 hours ago, The Fists Of Stan Lee said:

Lena Μπράβο ρε Λένα, έχεις πάει παντού βλέπω! :P

Lena is the new Mary :prankster:

 

για τα υπόλοιπα είτε συμφωνώ γενικά με την κριτική σου είτε δεν τα χω διαβάσει ακόμα :readcomics4:

  • Like 9
  • Sad 1
Link to comment
Share on other sites

Θα ειμαι ο τυπικος σπασαρχιδης που δεν λεει να βαλει γλωσσα μεσα για τον Fujimoto (:prankster:), αλλα επιτρεψτε μου να δηλωσω οτι το Goodbye Eri ειναι πιθανοτατα το καλυτερο one shot που εχω διαβασει στη ζωη μου και οτι ολες οι δουλειες του ειναι εξαιρετικες. Θα δωσω ομως ειδικη αξια στο Look Back, ενα αλλο μπαμπατσικο one shot που εφτιαξε πριν το Goodbye Eri, το οποιο ειναι επισης πολυ δυνατο (σιγουρα θα σας αρεσει) και μαλιστα κυκλοφορει και σε εντυπη εκδοση αυτες τις μερες. Εγω το εχω ηδη παραγγειλει απο τον Manga District.

 

Με πεισατε (you didnt even try!). Θα φτιαξω παρουσιαση για το Goodbye Eri.

  • Like 5
  • Thanks 3
Link to comment
Share on other sites

4 minutes ago, Dredd said:

Όταν λέμε one-shot στα manga, για πόσες σελίδες μιλάμε;

200 σελίδες το συγκεκριμένο

έχε υπόψιν σου ότι τα περισσότερα manga είναι πολύ πιο ευκολοδιάβαστα από τα δυτικά κόμικς :)

 

  • Like 6
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, Dredd said:

Όταν λέμε one-shot στα manga, για πόσες σελίδες μιλάμε;

Το συγκεκριμένο είναι πράγματι 200 σελίδες και η Kabuki έχει δίκιο ότι γενικά είναι πολύ πιο ευκολοδιάβαστα. Το Look Back που ανέφερα επίσης είναι 144 σελίδες. Παρολ'αυτά, ένα τυπικό one shot σε μάνγκα, ειδικά όταν πρόκειται για ιστορίες που είναι σε διαδικασία greenlight για να μπουν σε κανονικό serialization, μπορούν να είναι οπουδήποτε ανάμεσα σε 20 με 60-70 σελίδες, μόνο εμπειρικά μιλώντας. Διακόσιες σελίδες για ένα one shot γενικά θεωρούνται πολλές. 

  • Like 5
  • Thanks 3
Link to comment
Share on other sites

6 hours ago, Sugarglitter said:

@The Fists Of Stan Lee τα BDs είναι στα γαλλικά ή εχουν και αγγλικές εκδόσεις; Να ξέρω αν είναι να ξεσκονίζω το Sorbonne 

 

 

Διαβάζω κατά 95% ψηφιακά. 2-3 είναι scanlations.

 

7 minutes ago, ΘK08 said:

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι; @The Fists Of Stan Lee, μήπως κοιμήθηκες στα Public στον όροφο με τα κόμικς; Μπα, μα τι λέω. Στα Public τόσα κόμικς ΔΕΝ υπάρχουν!

 

Μα λίγα είναι. Μόνο αυτά πρόλαβα και διάβασα το τελευταίο 4μηνο... :( 

  • Like 4
  • Haha 1
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, στις διακοπές, αποφάσισα, φέτος, να γεμίσω το tablet με BD. Το γέμισα λοιπόν, κλασσικά διάβασα το 1/10 από όσα έβαλα, και όσα διάβασα τουλάχιστον, πέσανε στην ίδια (προσωπική) κατηγορία: Μια χαρά, πέρασα καλά, δεν βαρέθηκα καθόλου, δεν με φτιάξανε όμως και καθόλου. Όλα, πολύ safe, πολύ αναμενόμενα, πολύ καλοφτιαγμένα, αλλά χωρίς φιλοδοξίες και χωρίς aspirations for greatness. Ας γράψω λοιπόν λίγα λόγια για 2 από αυτά.

 

20.jpg   21.jpg   22.jpg   23.jpg

DESERT STAR - L' ETOILE DU DESERT (STEPHEN DESBERG - ENRICO MARINI)

 

Γουέστερν αλά παλαιά, από 2 τουμπανοδημιουργούς με πάρα, πάρα πολλές δουλειές στο ζωνάρι τους, ειδικά ο σεναριογράφος Stephen Desberg. Επιχειρηματίας στην Washington, δολοφονούν και βιάζουν την γυναίκα και την κόρη του, χαράζουν στο στήθος της κόρης του ένα αστέρι, ξεκινάει ένα ταξίδι για να εξηγήσει τα ανεξήγητα και να βρει και τιμωρήσει τους δολοφόνους. Αρκετά αναμενόμενα τα πράγματα από εκεί και πέρα, Ινδιάνοι, πόλη/χαμαιτυπείο στην Αγρια Δύση, κακοί πιστολάδες κλπ κλπ κλπ. Η ιστορία ολοκληρώνεται με το 2ο τεύχος, μετά από αρκετά χρόνια κυκλοφόρησαν άλλα δύο, με τη μορφή πολύ χαλαρού και απ'εξω-απ'εξω prequel, με άλλο σχεδιαστή όμως που δεν μπορεί να κάνει τους "παπάδες" που κάνει ο Enrico Marini στα 2 πρώτα.

 

31.jpg     29.jpg     27.jpg     25.jpg

 

40.jpg   41.jpg   42.jpg   43.jpg   44.jpg

HEDGE FUND (TRISTAN ROULOT - PATRICK HENAFF - PHILIPPE SABBAH)

 

Μια ξεδάντριοπη αντιγραφή του Largo Winch και των ταινιών Wall Street και Big Short. Νέος trader, τίποτας και με όνειρα να γίνει κάποιος, προσεγγίζεται από shady πολυεκατομυριούχο για να γίνει ο "μπροστινός" του σε ένα σχέδιο να καταστρέψουν την παγκόσμια οικονομία, με αντάλλαγμα φήμη, δόξα και πολλά, πολλά λεφτά. Ακολουθεί τα γεγονότα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, κάπου πετάει και την Ελλάδα μέσα και τα οικονομικά χάλια μας εποχών μνημονίου. Στην πορεία ο νεός γίνεται μεγάλος και τρανός, μετά τον πετάει ωσάν στιμμένη λεμονόκουπα ο γερο-φραγκάτος, μετά τον προδίδει και αυτός με τη σειρά του στο FBI και μετά γνωρίζει μια γυναίκα που δεν ξέρει τι έχει, μετά εκείνη πεθαίνει από overdose, μετά γίνεται καλό παιδί κλπ κλπ κλπ. Ευχάριστα διαβάστηκε, αλλά η έλλειψη originality με ενόχλησε πολύ. Ωραίο, κλασσικό BD σχέδιο.

 

53.jpg   51.jpg   47.jpg   48.jpg   45.jpg

 

 

 

  • Like 10
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

 Share

  • Recently Browsing   0 members

    • No registered users viewing this page.
×
×
  • Create New...