Παρά Πέντε (Β΄Περίοδος)

[leonidio]

 

Ήταν Μάιος του 2007, όταν το περιοδικό "Παρά Πέντε" εμφανίστηκε ξανά στα περίπτερα μετά από 10 και πλέον χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του. Νέο τεύχος, νέα περίοδος, νέα αρίθμηση, που ξεκινούσε από το 1, αλλά και νέο περιοδικό, που σε ελάχιστα πράγματα θύμιζε το παλιό, εκτός από ένα: το ότι τα περισσότερα κόμικς ήταν χιουμοριστικά και ορισμένα με ερωτικό περιεχόμενο, αναλογία που ήταν σαφώς υπέρ των χιουμοριστικών στην αρχή και άρχισε να μεταβάλλεται υπέρ των ερωτικών καθώς προχωρούσαν τα τεύχη του περιοδικού. 

 

Από άποψη δημιουργών, εμφανίστηκαν κάποιοι παλιοί γνώριμοι, όπως οι Binet, Wolinski, Tha & Bigart, Βιτάλης, Δερβενιώτης, αλλά και αρκετοί καινούριοι δημιουργοί. Μια έκπληξη κατά τη γνώμη μου, ήταν η παρουσία κόμικς από το περιοδικό MAD (εδώ και εδώ) στην αρχή με παρωδίες κινηματογραφικών ταινιών ή τηλεοπτικών σειρών με το πενάκι του μέγιστου Mort Drucker, αλλά και άλλων στηλών του αμερικανικού περιοδικού σε άλλα τεύχη. Εντύπωση επίσης προκαλεί το ότι το περιοδικό φιλοξένησε και στριπ του θρυλικού Doonesbery του Gary Trudeau. Εκτός των κόμικς, υπήρχαν και αρκετές στήλες χιουμοριστικού, αλλά και όχι μόνο περιεχομένου, καθώς και διάφορα αφιερώματα.

 

 

Από πλευράς εμφάνισης, η έκδοση ήταν προσεγμένη, ολόκληρη σε ιλουστρασιόν χαρτί και έγχρωμη στο μεγαλύτερο μέρος της. Γενικά, ήταν καλό περιοδικό και ορισμένα τεύχη είχαν αρκετά καλό περιεχόμενο. Δυστυχώς όμως και οι εποχές είχαν πλέον αλλάξει, αλλά και η έκδοση ίσως ήταν ακριβή και για τους εκδότες και για το κοινό (4,90 ευρώ κόστιζαν τα τεύχη) και το αποτέλεσμα ήταν ότι το περιοδικό δεν άντεξε πολύ και σταμάτησε στο τεύχος 17, το Δεκέμβριο του 2008. Λίγους μήνες πριν είχε κυκλοφορήσει και το τελευταίο τεύχος της "Βαβέλ" και τελικά αποδείχτηκε ότι εκείνη η χρονιά σηματοδότησε το τέλος μια εποχής για τα ελληνικά κόμικς.

 

 

Δεν είναι δύσκολο να βρεθούν τα τεύχη, εξάλλου πολλά (ίσως και όλα) υπάρχουν στην ονομαστική τιμή στο σάιτ του περιοδικού, αλλά και σε κεντρικά βιβλιοπωλεία με έκπτωση.

 

Όλα τα σκαναρίσματα έγιναν από εμένα

 

[CitizenX]

Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Γιώργο. Η έκδοση ήταν καλή, το υλικό αξιοπρεπές αλλά δυστυχώς το κοινό είχε αλλάξει και η περίοδος αυτή για τα ελληνικά περιοδικά κομικς ήταν μεταβατική. Τόσο η Βαβέλ, όσο και το ΠαραΠέντε υπήρξαν σημαντικά πολιτισμικά προϊόντα της εποχής τους. Η Βαβέλ εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο αλλά δυστυχώς το ΠαραΠέντε, ακόμη και σε αυτή του την έκδοση, θύμιζε περιοδικό "άλλης εποχής". Προσωπικά δεν με χαλούσε καθόλου αυτό αλλά, προφανώς, οι αναγνώστες σαν εμένα δεν επαρκούσαν για την επιβίωση της έκδοσης. Αξίζει να αναζητήσετε τα τεύχη αυτής της περιόδου (όπως και τα παλιότερα φυσικά) αλλά δύσκολα κάποιος που δεν πιάσει από την αρχή το πνεύμα του συγκεκριμένου περιοδικού και που δεν γνωρίζει την ιστορία του θα συγκινηθεί από αυτό.