Τόμπι Ντάμμιτ (Έντγκαρ Άλαν Πόε, Χρήστος Καρακίτσος)

[kabuki]

Τόμπι Ντάμμιτ

 

 

Πρόκειται για κομικσική διασκευή του διηγήματος του Έντγκαρ Άλαν Πόε "Never Bet the Devil Your Head, a tale with a moral" (1841).

Στο διήγημα παρακολουθούμε την ιστορία του Τόμπι Ντάμμιτ, μέσα από την αφήγηση ενός φίλου του. Ο Τόμπυ είχε μια ανήθικη ζωή από πολύ μικρή ηλικία και συνήθιζε να ολοκληρώνει τις προτάσεις του με τη φράση "στοιχηματίζω το κεφάλι μου στο διάβολο". Ο καλός του φίλος και αφηγητής, προσπαθεί συνεχώς να τον συνετίσει, πιστεύοντας ότι δεν φταίει ο ίδιος ο φίλος του για τις επιλογές του, αλλά η μητέρα του, που τον έδερνε αριστερόστροφα, αντί για δεξιόστροφα

Spoiler

Όπως θα φαντάζεστε, ο απερίσκεπτος φίλος θα χάσει το κεφάλι του στ' αλήθεια. Ο αφηγητής, φροντίζει για την κηδεία του και προσπαθεί να πάρει πίσω τα λεφτά από αυτούς που θεωρεί υπεύθυνους. Καθώς όμως οι λογαριασμοί της κηδείας παραμένουν απλήρωτοι, καταλήγει τελικά να ξεθάβει τον αποκεφαλισμένο και να πουλάει το σώμα του για κρέας σκυλοτροφής. 

 Η ιστορία είναι ουσιαστικά μια μαύρη κωμωδία, απάντηση του Πόε στους επικριτές του, ότι δεν γράφει ιστορίες με ηθικό δίδαγμα. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το σύντομο διήγημα εδώ.

 

 

 

Όσον αφορά τη διασκευή του διηγήματος, είναι μια όμορφη έκδοση, μεγάλου σχήματος, 48 σελίδων. 

Το σχέδιο είναι πολύ ταιριαστό, με έντονες επιρροές από Τιμ Μπάρτον. Ο δημιουργός ακολουθεί το δρόμο της αφήγησης στο μεγαλύτερο μέρος του κόμικ. Αυτό είναι θέμα γούστου, προσωπικά θα προτιμούσα λιγότερη αφήγηση. Οι αλλαγές στο σενάριο είναι μικρές και δε με χάλασαν, εκτός από το σημείο που αναφέρεται στην παιδική ηλικία του απερίσκεπτου φίλου που έκανε σε ηλικία μηνών (στο κόμικ) αντί για λίγων ετών (στο διήγημα).  Λίγο παραπάνω τραβηγμένο, αλλά ήδη ήταν πολύ τραβηγμένες οι νηπιακές επιλογές του χαρακτήρα. Οπότε δε θα σταθώ σ΄αυτό, δεν είναι σκοπός ο ρεαλισμός σε αυτό το έργο.

 

Αν κάτι με χάλασε, είναι το τέλος του κόμικ, που δε δείχνει τις τελευταίες πράξεις του αφηγητή, χάνοντας ουσιαστικά τα στοιχεία της μαύρης κωμωδίας του αρχικού υλικού.

 

Συνολικά, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα αυτοέκδοση, που δείχνει τις σχεδιαστικές δυνατότητες του Καρακίτσου. 

Το συγκεκριμένο κόμικ είχε εκδοθεί αρχικά στη Γαλλία.