Forums

Πράγματι, φαίνεται να μοιάζουν. Και αυτό που αναφέρεις είναι του 2007 ενώ το 5000 km/s είναι του 2010. Ίσως να υπήρξαν κάποια δάνεια....   Ναι, κι εμένα τέτοιο μου φάνηκε, και ο δημιουργός είναι Ιταλός. Σωστό μάτι, μυρίζει Ευρώπη από χιλιόμετρα!   (Παρεμπιπτόντως είναι της Fantagraphics οπότε είπα να το βάλω στα Αμερικάνικα. Αν είναι λάθος ας το αλλάξουμε.)

Στην ιστορία αυτή σίγουρα κάλυψαν πολύ μεγαλύτερη απόσταση    https://anilist.co/anime/1689/5-Centimeters-per-Second/   5 Centimeters per Second walked so 5000 Kilometers per Second could run!   Νταξ σταματάω εδώ με τα χαζά αστεία, αν και οι τίτλοι των δύο έργων, ακόμα και η πλοκή, μοιάζουν πάρα πολύ, σε σημείο να σκέφτομαι με το πονηρό μυαλό μου ότι το ένα έχει επηρεαστεί από το άλλο. Πολύ καλή παρουσίαση  Μου αρέσουν οι επιλογές στα χρώματα και το ύφος που βγαίνει από τον μονοχρωματισμό στις σελίδες.   Επίσης, για κάποιον λόγο, μου έδωσε vibes BD, σίγουρα δεν πήγε το μυαλό μου ότι ειναι αμερικάνικο.

Ο Piero, μαζί με τον φίλο του το Nicola, κοιτάζουν από τις γρίλιες του παραθύρου τους το κορίτσι που μετακομίζει στο απέναντι διαμέρισμα: τη Lucia. Φωνάζουν, αστειεύονται, χαζεύουν, κάνουν ότι δυο έφηβοι θα έκαναν. Ο Nicola, εξωστρεφής, καρδιοκατακτητής. Ο Piero συνεσταλμένος. Ερωτεύτηκε τη Lucia.          Έτσι ξεκινάει μια ιστορία που μας δείχνει περιληπτικά τις ζωές δύο ανθρώπων. Κάπου συναντιούνται, κάπου χάνονται. Τα χρόνια περνούν, τα μέρη αλλάζουν. Ιταλία, Νορβηγία, Αίγυπτος, Ιταλία ξανά. Ξεκίνησαν έφηβοι και πλέον είναι μεσήλικες.    Ακούστε τώρα μερικά κλισέ: Χαμένοι έρωτες. Προδοσίες. Απογοητεύσεις. Ματαιωμένα όνειρα, καινούργια όνειρα. Η ζωή με έναν άνθρωπο. Αυτό που θέλουμε. Αυτό που νομίζουμε πως θέλουμε και αυτό που τελικά παίρνουμε. Το πιο-κλασικό-πεθαίνεις what if.               Ο Manuele βάζει όλα τα παραπάνω μέσα στο σενάριο και μας διηγείται μια ιστορία αστεία, γλυκιά, πικρή. Αγγίζει καταστάσεις, είναι υπαινικτικός. Βλέπουμε θραύσματα, αποσπάσματα, όχι όλη την ιστορία. Κάνουμε άλματα στο χρόνο στη ζωή των πρωταγωνιστών. Βλέπουμε πως τους παρασέρνει η ζωή, τι ήθελαν και τι συνέβη. Άλλες φορές έχουν τον έλεγχο, άλλες όχι. Αλλάζουν, μεγαλώνουν, πληγώνονται, ντρέπονται, απελπίζονται, μετανιώνουν, ερωτεύονται. Οι περιφερειακοί χαρακτήρες είναι ολοκληρωμένοι, αληθοφανείς, στο βαθμό που προλαβαίνουμε να τους γνωρίσουμε. Παίζουν το ρόλο τους και έχουν αντίκτυπο και καμιά φορά τους γνωρίζουμε και λίγο καλύτερα, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή. Όλο αυτή η αποσπασματική αφήγηση λειτουργεί. Δεν χρειαζόμαστε πάντα πολλές λεπτομέρειες. Είναι τα μικρά πράγματα. Είναι το τραγούδι που έπαιζε εκείνη τη μέρα που έκανε έρωτα για πρώτη φορά η Lucia με τον Piero. Δεν μαθαίνουμε ποτέ ποιο είναι. Και δεν έχει καμία σημασία.               Το σχέδιο με τα watercolors συμπληρώνει επάξια την ιστορία. Οι χρωματισμοί αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία, την πόλη, την εποχή. Οι γραμμές είναι απαλές, μπλέκονται μεταξύ τους. Οι χαρακτήρες στο βάθος είναι τις περισσότερες φορές μερικές γραμμές. Οι σεκάνς με τα όνειρα του Piero είναι σε σέπια, θα μπορούσε να είναι storyboard από ταινία του Φελίνι. Οι απλές γραμμές το κάνουν να φαίνεται άνετο, μη επιτηδευμένο, όχι απλοϊκό. Υπάρχουν πολλά βουβά πλάνα. Υπάρχουν σκηνές που θα μπορούσε να είναι βαρετές (π.χ. η σκηνή με το τηλεφώνημα το βράδυ στην έρημο μεταξύ Piero και Lucia, το ποτήρι νερό που σηκώθηκε να πιεί ένα βράδυ η νεαρή Lucia κλπ) και καταλήγουν να τις χαζεύεις.             Το 5.000 Kilometers per Second είναι σχεδόν μια ιστορία αγάπης. Μπορεί και δύο. Μοιάζει αληθινό, αυτή είναι η γοητεία του. Θα μπορούσε να είναι η βιογραφία δύο πραγματικών ανθρώπων. Μπορεί και να είναι. Και ο λόγος που μοιάζει αληθινό είναι γιατί όλο και κάτι παρόμοιο θα έχει συμβεί και σε εσένα - αν είσαι τυχερός.    Ή άτυχος. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να αποφασίσω.               

Τελικά η τιμή είναι στα 15.